Brouwerij Bavik :: "Το κλειδί για τον Παράδεισο" ανοίγει τις ξανθές "Petrus Blonde" & "Petrus Gouden Tripel" !

Η ζυθοποιία Bavik εδρεύει στο χωριό Bavikhove [στα γερμανικά σημαίνει “η φάρμα των κατοίκων της Bavo”] στην Δυτική Φλάνδρα. Όλα ξεκίνησαν τον Αύγουστο του 1894 όταν ο Adolphe de Brabandere, αγρότης στο επάγγελμα, κατέθεσε αίτηση στο δημοτικό συμβούλιο της Bavikhove για να λάβει την άδεια να κατασκευάσει μια ζυθοποιία.
Ως τότε, όπως πολλοί στη περιοχή, παρήγαγαν μπύρα για ιδία κατανάλωση. Εκείνη την χρονιά, ένα από τα παιδιά του, ο Joseph, παρήγαγε τη πρώτη του μπύρα. Το 1894 ο αριθμός των μικροζυθοποιιών ολοένα μειωνόταν. Οι τοπικές ζυθοποιίες που παρήγαγαν ως τότε μόνο αφροζύμωτες μπύρες, δέχτηκαν δυνατό ανταγωνισμό από ένα νεοανακαλυφθέν είδος μπύρας, την βυθοζύμωτη Pilsner.

Στους εργάτες που εργάζονταν σκληρά ως τότε στα περισσότερα ζυθοποιία , άρεσε το νέο είδος φτηνής μπύρας, το οποίο σερβίρονταν για πρώτη φορά σε ποτήρια. Είναι δεδομένο πως η σχετικά οικονομική βιομηχανική παραγωγή των ποτηριών ήταν ένας σημαντικός παράγοντας για την επιτυχία της Pilsner. Για πρώτη φορά, ο μέσος καταναλωτής μπύρας είχε τη δυνατότητα να δει το χρώμα από αυτό που έπινε. Ο Josheph τότε εκμεταλλεύτηκε αυτή τη νέα μόδα κι έγινε ο πιο σημαντικός ζυθοποιός Pilsner μπύρας στη περιοχή. Κατείχε βέβαια και αρκετή εμπειρία καθώς πριν ξεκινήσει την δική του επιχείρηση, εργαζόταν σε άλλες ζυθοποιίες.

Μαζί με την Pils, παράγονταν και μια dark ale . Και οι δυο μπύρες πωλούνταν αποκλειστικά στα γύρω καφέ και μπαρ σε ξύλινα βαρέλια των 50 γαλονιών [170 λίτρα] που μεταφέρονταν με άμαξες. Έπειτα από 14 χρόνια, κατά τον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι Γερμανοί κατέσχεσαν και έκλεισαν το ζυθοποιείο. Μετά το πόλεμο ο Joseph κατάφερε να επανεκκινήσει τη ζυθοποιία.

Ο Joseph πέθανε το 1929 στην ηλικία των 54 ετών κι έπειτα από μερικά δύσκολα χρόνια, η ζυθοποιία πέρασε στα χέρια του γιου του Albert. Κάτω από την επιρροή του Albert η εταιρία άνθιζε γρήγορα και σταθερά. Κατά το 2ο παγκόσμιο πόλεμο, η οικογένεια κατάφερε να πείσει τους Γερμανούς να παραμείνει η ζυθοποιία ανοιχτή. Λίγο πρίν το πόλεμο αγόρασαν και το πρώτο φορτηγό! Πριν το 1950 η μπύρα πωλούνταν αποκλειστικά σε ιδιώτες και μαγαζιά της περιοχής. Από τοτε κι έπειτα ξεκίνησαν οι διανομές σε εμπόρους μπύρας. Αυτή ήταν και η εποχή που η Pils γνώρισε την άνθισή της.

Κι έτσι φτάνουμε στο 1975, υπό διοίκηση 2 παιδιών από τα 5 του Albert, τους Ignace και Vincent, όπου η “Petrus Oud-Bruin” βγήκε για πρώτη φορά στη παραγωγή έχοντας μεγάλη απήχηση και επιτυχία! Από το 1982 και για 10 χρόνια η Petrus ήταν ο επίσημος χορηγός της ποδοσφαιρικής ομάδας KSV Waregem η οποία πλέον δεν υφίσταται. Έπειτα από την επιτυχία της “Petrus Oud-Bruin” γεννήθηκαν οι “Petrus Speciale” και “Petrus Gouden Triple”.

Η ζυθοποιία συνέχισε να αναπτύσσεται κι έπειτα από μερικά χρόνια γνώρισε νέα επιτυχία με τη σειρά "Wittekerke" , τη σειρά "Ezel" και πλέον παράγει και μια νέα σειρά εν ονόματι "Kwaremont".

Η ζυθοποιία Bavik πλέον παράγει τις εξής μπύρες :

• Bavik Pils
• Petrus Aged Pale
• Petrus Blond
• Petus Dubbel Bruin
• Petrus Gouden Triple
• Petrus Oud Bruin
• Petrus Special
• Petrus Winter
• Wittekerke
• Wittekerke Rose
• Wittekerke Speciale
• Ezel White
• Ezel Brown
• Pilaarbijter Blond
• Pilaarbijter Dark
• Kwaremont Blond

Αρχικά, θα ήθελα να γράψω δυο λόγια για τις πολύ όμορφες ετικέτες της σειράς. Στην εμπρόσθια ετικέτα απεικονίζεται ένας κλασσικός ευτραφής μοναχός στου οποίου το πρόσωπο διαγράφεται ένα μεγάλο χαμόγελο. Στο δεξί χέρι του κρατά ένα ποτήρι chalice γεμάτο με μπύρα, ενώ στο αριστερό κρατά ένα ευμεγέθες σκαλιστό κλειδί. Ακριβώς πάνω από το κεφάλι του μοναχού μας, υπάρχει μια παραπομπή που λέει "Το κλειδί για τον Παράδεισο". Εξ' αιτίας αυτού, αποφάσισα να κάνω την αρχή με τις "ξανθές" κυρίες της σειράς, μήπως κι εγώ βρω "το κλειδί του Παραδείσου".


Petrus Blond

Είδος : Belgian Blond Ale

Προέλευση : Βέλγιο
Ζυθοποιία: Brouwerij Bavik
Αλκοόλ : 6,6 %
Περιεχόμενο : 330 ml

Όψη : Σερβίρω τη "ξανθιά" μας σχετικά κρύα στο chalice ποτήρι της Brugse Zot καθώς ομοιάζει με το ποτήρι της Petrus. Το χρώμα της πανέμορφο, κρυσταλικό μπορώ να πω, το οποίο κινείται μεταξύ χρυσοκίτρινου και μιας ελαφράς ποροκαλί απόχρωσης... Ο αφρός της λευκός και στην αρχή πληθωρικός που φτάνει εύκολα τα 2 δάχτυλα αλλά πέφτει γρήγορα στη πορεία, αφήνοντας μια όμορφη δαντελωτή επάλειψη στα τειχώματα του ποτηριού.

Άρωμα : Η αλήθεια είναι οτί εδώ η ετικέτα πάσχει σε ένα μεγάλο βαθμό. Πολύ αμυδρό το άρωμά της με τα μόνα στοιχεία που ίσως να ξεχωρίζουν σαν ζεσταθεί, τα εσπεριδοειδή και ειδικότερα το λεμόνι αλλά και η μαγιά με μια περίεργη αίσθηση ψωμιού. Σίγουρα κάποια μπαχάρια δηλώνουν παρόντα...αλλά όλα αυτά τα άτιμα δε "φωνάζουν" ...

Γεύση : Όπως και στο άρωμα, τα πρώτα που σου έρχονται στο νου μόλις το ζουμί αγγίξει τον ουρανίσκο είναι τα εσπεριδοειδή...Σίγουρα λεμόνι, αλλά αυτή τη φορά και πορτοκάλι και μια υποψία γκρέιπφρουτ λόγω της πικράδας του. Η αίσθηση του ψωμιού δεν εγκαταλείπει όπως επίσης και τα διάφορα μπαχάρια. Αρχίζεις βέβαια και νιώθεις τη πικράδα του λυκίσκου αλλά και μια περίεργη γλύκα καθώς η μπύρα ζεσταίνεται...Αλλά όπως και το άρωμα, η γεύση δεν προσφέρει κάτι το σύνθετο, αυτό που θα σε κάνει να την αναζητήσεις ξανά και ξανά. Μια γεύση απλή, φρουτώδης αλλά δυστυχώς καθόλου σύνθετη και ιδιαίτερη.

Επίγευση : Μμμμμμ....δύσκολο να καθορίσω....σίγουρα στην αρχή μια ξηρότητα και μια στιφάδα η οποίες γρήγορα παρέρχονται αφήνοντας μια ήπια πικρή αίσθηση να γεμίζει το στόμα. Βέβαια μένει και η σχετική ξινίλα των εσπεριδοειδών.

Σώμα : Κάτι το μέτριο....σου γεμίζει το στόμα βέβαια....με τίποτα δε τη θεωρείς υδαρή και λεπτόρευστη! Πιστεύω πως έχει το κατάλληλο σώμα που πρέπει να έχει μια Golden Ale. Ευκολόπιοτη, ευχάριστη αν και ίσως το αλκοόλ της διακρίνεται λίγο παραπάνω από το επιθυμητό...το ανθρακικό ποτέ δε θα δυσαρεστήσει καθώς είναι πολύ ήπιο.

Γενική Αίσθηση : H Petus Blond είναι μια αρκετά καλή ετικέτα η οποία μπορώ να πω πως μου άρεσε αρκετά. Το μόνο που δε μου κάθησε καλά είναι οτι δεν έχει έναν ισχυρό χαρακτήρα. Δεν έχει κάτι το ιδιαίτερο, το σπέσιαλ, το περίεργο....έυκολα θα την ξαναέπινα βεβαίως και πιστεύω πως είναι μια πολύ καλή blond ale...

Βαθμολογία του panagiof [στο είδος] : ~ 8

Petrus Gouden Tripel

Είδος : Belgian Tripel Ale
Προέλευση : Βέλγιο
Ζυθοποιία:Brouwerij Bavik
Αλκοόλ : 7,5 %
Περιεχόμενο : 330 ml

Όψη : Η πρώτη εικόνα? Παραμυθένια...μήπως ονειρεύομαι??λέτε ως εκ θαύματος να μεταφέρθηκα στο Παράδεισο??? Πανέμορφη εμφάνιση της μπύρας, με τον αφρό απαλό και πυκνό σα σύννεφο κι ένα σκουφάκι να ξεπροβάλλει!! Σιγά-σιγά αρχίζει να διαλύεται το σύννεφο αφήνοντας πίσω του ένα δαχτυλιδάκι αλλά κι ένα πεντακάθαρο ποτήρι...Ο παράδεισος αυτός μάλλον πρέπει να είναι πολύ πλούσιος...το χρώμα απαλό χρυσαφένιο και θαμπό...Κάπου εκεί μέσα, οι φυσσαλίδες του ανθρακικού έχουν μπει όλες σε μια ουρά περιμένοντας καρτερικά την διαφυγή τους στην αχανή ατμόσφαιρα...

Άρωμα : Εκεί στους ουρανούς σίγουρα θα χρησιμοποιούν πολλά μπαχαρικά...Τι ευωδία...μπαχάρια, πιπέρια αλλά και μια υποψία κανέλλας. Μπορώ να διακρίνω την έντονη μυρωδιά της μαγιάς...αυτό το ψωμί δεν αποχωρίζεται καμία tripel...Για στάσου, μάλλον μπήκα σε κήπο εσπεριδοειδών...ναι...σίγουρα...αλλά "μεθυσμένων" εσπεριδοειδών..Ας τολμήσω να την ακουμπήσω στη γλώσσα...

Γεύση : Είμαι σίγουρος πια...πλέον έχω καθήσει να ξαποστάσω κάτω από τα δέντρα του κήπου...Τι πορτοκάλια, τι κίτρα, τι λάιμ έχω δοκιμάσει...απόλαυση...Αυτή τη φορά όμως ανάμεσα στη ξινή και πικρή τους γεύση σίγουρα μπορώ να νιώσω τη γλύκα της ζάχαρης...και μέσα σε όλα αυτά, να σου τα πάλι τα μπαχαρικά μας...ένα-ένα όπως και πριν, όπως επίσης και η μαγιά !Εδώ το αλκοόλ όμως άλλοτε κρύβεται κι άλλοτε φανερώνεται...τό άτιμο δε μπορεί να αποφασίσει τι θέλει να κάνει πια...

Επίγευση : Δε μπορώ να πω...κάπως έπρεπε να τιμωρηθώ μετά από τόσες κραιπάλες...Η αίσθηση που μου έμεινε τελικά ήταν αρκετά πικρή και κάπως ξηρή θα έλεγα...Τόσα εσπεριδοειδή, το κίτρο που είναι και πικρό βρέθηκε να επικρατεί???

Σώμα : Αμάν!!! κάτι με γαργαλάει...τελικά οι φυσσαλίδες αρχίσανε να σκάνε στον ουρανίσκο μου...ανθρακώδης στην αρχή η μπύρα μας. Μια μέση πυκνότητα κυριαρχεί η οποία όμως είναι αρκετή για να σου γεμίσει το στόμα...από την άλλη το αλκοόλ ήξερε να παίξει καλά το κρυφτούλι...

Γενική Αίσθηση : Κάπου εδώ το ταξίδι έφτασε στο τέλος του...μπορώ να πω πως η Petrus Gouden Tripel με εντυπωσίασε! Μια tripel που με ικανοποίησε σε μεγάλο βαθμό και που θα μπορούσα ανά πάσα στιγμή να την ξαναέπινα. Βέβαια δεν μπορώ να την κατατάξω στη κορυφή του είδους διότι εκεί υπάρχουν "διαμάντια" μεγαλύτερης αξίας από τους υποσχόμενους "χρυσαφένιους Παραδείσους" της ετικέτας.

Βαθμολογία του panagiof [στο είδος] : 8

Στο σημείο αυτό θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά κατ' αρχάς τον ΜΙΧΟ για τη πολύτιμη αρωγή του στη μορφοποίηση της παραπάνω παρουσίασης όπως επίσης και τον κ. Παπαδιώτη διότι μου εμπιστεύτηκε τη πρώτη δοκιμαστική κούτα που του απέστειλε η ζυθοποιία, για δοκιμή και παρουσίαση, πρωτού ο ίδιος ξεκινήσει την εισαγωγή τους.

Α Beer A Day Keeps The Doctor Away