Αφου αξιωθηκε ο Ροκας μας να γραψει λιγα λογια για την συνάντηση στο σπιτι του, εφτασε η ωρα να γραψω κι εγω για την συναντηση που ειχαμε στο σπιτι μου καμια δεκαρια μερες μετα (...για να κραταμε και την χρονολογικη σειρα ...)
Τεταρτη 29 Δεκεμβριου 2010 λοιπον μαζευτηκαμε σπιτι μου οι γνωστοι σεσημασμενοι μπυραματιστες για να μπυραματιστουμε και να ξεστοκαρουμε λιγο την καβα μου...:) Κατα σειρα εμφανισης κατευθασαν οι : Θανασης, Φωτης (Punk-Rebus), Nικος (Chalice), Γιαννης (Fugitive) και Νικος (Beerocker).
Oλα λοιπον ηταν ετοιμα να ανοιξουμε την πρωτη φιαλη η οποια ηταν η 1,5 λιτρη φιαλη Mikkeller Festival Special Editidon 2009 - Stella O, η φιαλη μας ηταν η 156 απο τις 1300 με ημερομηνια ληξης τον Μαϊο του 2019...
Η Stella O ειναι μια Αmerican Strong Ale με σκουρο καφεκοκκινο χρωμα και εντονα αρωματα λυκισκου και malts τα αποια μπαλατζαρουν πολυ ωραια και στην γευση και βγαζουν μια γλυκια κατα βαση αισθηση με τον λυκισκο ομως να δηλωνει παρον και στην γευση και στην επιγευση. Αλκοολ 10% και μεσαιο σωμα. Μια πολυ ωραια μπυρα αξια εκπροσωπος των πολυ καλων ετικετων του γνωστου μας Mikkel.
Συνεχεια με την Cantillon Fou' Foune, με τον Ροκα να γουσταρει τρελα και τον Θαναση να ξενερωνει την ζωη του. H Fou'Foune ειναι μια lambic με την προσθηκη βερικοκου της ποικιλιας Bergeron του Γαλλου παραγωγου Francois Daronnat με το παρατσουκλι Fou' Foune (εξου και το ονομα την μπυρας..) η οποια αρχικα παρασκευαστηκε για την αγορα της Γαλλιας αλλα λογω της επιτυχιας της αυξηθηκε η παραγωγη της και για αλλες αγορες. Tα βερικοκα λοιπον αφου τους αφερεθει ο πυρηνας τους βυθιζονται σε 2 χρονων lambic και μετα απο 2 μηνες ειναι ετοιμη η μπυρα για εμφιαλωση.
Η Fou' Foune εχει ενα θολο πορτοκαλι χρωμα με ελαχιστο αφρο, αρωμα αρκετα ξυνο αλλα και φρουτωδη. Γευση επισης ξυνη με μια υποψια βερικοκου. Αλκοολ 5% με μεσαιο σωμα και ξηρη επιγευση με μακρα διαρκεια. Μια lambic που μας ενθουσιασε ολους εκτος βεβαια απο τον Θαναση....
Επομενες δυο ετικετες ηταν δυο μπυρες της καναδικης Unibroue. Πρωτη η Belgian Ale, Quatre - Centieme η αποια παρασκευαστηκε το 2008 για την επετειο των 400 χρονων της πολης του Quebec. Η Quatre - Centieme εχει σκουρο πορτοκαλι χρωμα, με τα γλυκα malts και την μαγια να κυριαρχουν στο αρωμα. Γευση επισης γλυκια με την μαγια και την φρουτωδη αισθηση να παιζουν πρωτευοντα ρολο. Αλκοολ 7,5% και ελαφρυ σωμα. Μια κλασσικη belgian golden ale χωρις κατι το ιδιαιτερο.
H δευτερη ετικετα της Unibroue ηταν η Belgian Strong Ale, La Terrible. H La Terrible εχει σχεδον μαυρο χρωμα, αρωμα αρκετα malty με την μαγια και τα μαυρα φρουτα να συμπληρωνουν το συνολο. Γευση αναλογη, με μια υποψια σοκολατας και αισθηση του αλκοολ το οποιο ειναι 10,5 %. Σωμα ελαφρυ προς μεσαιο και επιγευση γλυκια. Καλη μπυριτσα αλλα και παλι δεν εχει κατι το ιδιαιτερο που να σε κανει να την ξεχωρισεις απο αλλες ετικετες παρομοιου στυλ.
Για να ημαστε και στο πνευμα των ημερων ανοιξαμε και το 750αρι μπουκαλι της χριστουγεννιατικης ετικετας της Brasserie d'Achouffe. Η N'Ice Chouffe ειναι μια Belgian Strong Ale με 10% αλκοολ, χρωματος καφε με κοκκινες ανταυγειες. Αρωμα γλυκων malts, μαγιας, μαυρων φρουτων και σοκολατας. Γευση αναλογη, με το αλκοολ να δηλωνει και αυτο παρον. Σωμα μεσαιο και γλυκο και αλκοολουχο τελειωμα. Μια αρκετα καλη χριστουγγενιατικη ετικετα απο τα αγαπημενα μας νανακια.
Επανερχομαστε στον Mikkel και στην Monk's Elixir. H Monk's Elixir ειναι μια Quadrupel εμπνευσμενη απο τις αντιστοιχες ετικετες των γνωστων μας τραπιστικων μοναστηριων Abbaye Notre Dame de St Rémy (Rochefort) & Abbaye Notre Dame de St Sixte (Westvleteren). H Μοnk's Elixir ειναι μια απο τις πρωτες ετικετες που εφτιαξε η Mikkeller. Λοιπον για να δουμε τι λεει. Χρωμα καφεκοκκινο, αρωμα γλυκο, malty, μαγια, μαυρα φρουτα και αλκοολ το οποιο δεν μπορει να κρυφτει ευκολα μια και ειναι 10%. Γευση αναλογη με το αρωμα με μια υποψια σοκολατας. Σωμα μεσαιο και αλκοολουχο τελειωμα. Περιμενα περισσοτερα απο αυτη την ετικετα αλλα ισως την δοκιμασαμε λιγο πιο κρυα απο οσο επρεπε. Επιφυλασσομαι και για αλλη δοκιμη σε καλυτερη θερμοκρασια (Chalice η δικια σου πιστευω εχει παλαιωθει αρκετα και πρεπει να ανοιχτει αμεσα...)
Επομενη ετικετα μια μπυρα που ειχαμε ξαναδοκιμασει με τον Chalice και τον Nightfall και μας ειχε αφησει τις καλυτερες εντυπωσεις. Αναφερομαι στην Pannepot Wild την οποια και αυτη την δοκιμασαμε τωρα σε πιο χαμηλη θερμοκρασια απο οσο επρεπε μιας και ανοιγαν σε πολυ γρηγορους ρυθμους η μια μπυρα μετα την αλλη και δεν απεδωσε τα αναμενωμενα, κριμα γιατι ειναι μια πραγματικα πολυ καλη ετικετα.
Μιας και γλυκαθηκαμε αρκετα με τις τελευταιες ετικετες ειπαμε να δοκιμασουμε και μια ξυνουλα για να ερθουμε στα ισια μας. Επομενη ετικετα λοιπον η ελβετικη Abbaye de Saint Bon-Chien 2009 της BFM, μια sour ale που θυμιζει αρκετα lambic. H Abbaye de Saint Bon-Chien 2009 ωριμάζει σε δρύινα βαρέλια και ειναι μείγμα από 11 βαρέλια των 225 λίτρα: 6 Pinot Noir, 2 Chardonnay και 1 Pinot Gris de Neuchatel, 2 Merlot du Tessin. Το χρωμα της ειναι θολο πορτοκαλοκοκκινο. Το αρωμα της ειναι ξυνο (βαλσαμικο ξυδι) αλλα και φρουτωδη με τα κερασια να ξεχωριζουν ενω η γευση ειναι λιγο πιο ηπια και βγαζει και μια γλυκια αισθηση. Αλκοολ 11% , σωμα μεσαιο και ξηρη επιγευση. Θυμιζει καπως ενα ξυνομαυρο κρασι. Πολυ ιδιαιτερη μπυρα.
Επειδη ο Θανασης ειχε αρχισει την γκρινια μιας και τα ''ξυδια" συμφωνα με αυτον που δοκιμαζαμε εμεις δεν τα πλησιαζει του ανοιξα μια Black Albert (απο το καλο batch...) για παρτυ του....
...Kαι μιας και ανοιχτηκε Imperial Stout μπορουσαμε να μην συνεχισουμε με κατι αναλογο. Επομενη λοιπον ετικετα, ευγενικη προσφορα του Φωτη, η Hel en Verdoemenis 666 της De Molen. Περιμενα πως και πως να δοκιμασω αυτην της ετικετα και τελικα δεν με απογοητευσε καθολου. Τρομερη μπυρα. Μαυρη σαν την κολαση . Αρωμα καβουρδισμενων malts, σοκολατα, καφε, βανιλια και λιγο ξυλο...φανταστικο αρωμα. Γευση αναλογη, με τσιμπηματα πικραδας, ξηρη επιγευση με την σοκολατα να μενει για λιγο και απαλη αισθηση στο στομα. Αλκοολ 10% και γεματο σωμα. Μια πραγματικα πολυ καλη Imperial Stout.
Mετα την Hel en Verdoemenis 666 ηρθε η ωρα να αποχωρησει ο Θανασης, Chalice και Φωτης και μιναμε εγω, ο Beerocker και o Fugitive. Ετσι λοιπον μετα απο μια μπυρα σαν την Hel en Verdoemenis 666 επρεπε να βγαλω εναν "ασσο απο το μανικι" για να τελειωσει ιδανικα η βραδια. Ετσι εφτασε η ωρα να ανοιξω μια μπυρα που φυλαγα υπομονετικα τρια χρονια . Gouden Carolus Cuvee Van De Kaiser Blue 2004, ενα πολυ δυνατο "χαρτι" λοιπον για το τελος οπου εχει παλαιωθει για 6 χρονια στην φιαλη της.
Ηταν απλα μαγικη. Σκουρο καφε χρωμα με πλουσιο αφρο. Εντονο malty αρωμα, με την βανιλια, τα μαυρα φρουτα (δαμασκηνο,κερασι..), καραμελα και αλκοολ να δενουν τελεια. Γευση αναλογη, επιγευση γλυκια και αλκοολικη. Αλκοολ 11% και πολυ γεματο σωμα. Μια απιστευστη μπυρα.
Καπως ετσι φτασαμε στο τελος αυτης της πολυ ωραιας μπυραματιστικης βραδιας με τελικο απολογισμο : 9 φιαλες των 750ml, 1 φιαλη του1,5 l. και 1 των 330 ml. Πιστευω μια χαρα τα πηγαμε και ευχομαι μεσα στο 2011 να εχουμε και αλλες πολλες και ωραιες μπυραματιστικες συναντησεις...!!!!!
Κυριακή 9 Ιανουαρίου 2011
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Καλα εεεε ... δεν παιζεσαι ... το Part 2 ειναι όλα τα λεφτά. Άξιος ο Σπυράκος για την φιλοξενεία του, την κάβα του και την ωραία βραδιά που μας πρόσφερε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒέβαια μην ξεγελιέστε και πολύ αυτη η Κάβα ξεστοκάρετε πολύ πολύ δύσκολα .... εχει τον ατελείωτο λέμε.
Επίσης να μην ξεχάσω να πώ οτι τ αποξηραμένα τα σπάσανε .... α ρε Παπάγια εκεινο το βράδυ ... χεχε
Οι ετικέτες όλες πολύ καλές ... φοβερή εντύπωση η Cantillion που αν δεν εισαι φαν ... δεν την ακουμπάς, φρουτώδη ξινίλα στο φουλ.
Η Carolus επίσης απίστευτη με την παλαίωση να της εχει κόψει την πολύ γλύκα και να την εχει απογειώση .... αλλη μπύρα τελείως.
Αν και δεν ειμαι φαν των IS ομολογώ οτι προσκυνώ την 666 .... καφές και σοκολάτα στα καλύτερά τους και το ξύλο να γαργαλάει την μυτούλα ... αν ηταν ετσι ο Κόλαση ... καλα θα είμασταν.
Εκπληξη επίσης ηταν η Abbaye de Saint Bon-Chien 2009 ... πράγματι πολυ complex γεύση και άρωμα ... ελαφριά ξινή με μυρωδιές μούστου και βαρελιού ... πολυ ενδιαφέρουσα.
Αυτα τα ολίγα ... ευχομαι αυτες οι ωραίες βραδιές μας να έχουν συνέχεια ... και οι καβες ΣΑΣ να μην εχουν τελειωμο :)
Στην ΥΓΕΙΑ ΣΟΥ ΣΠΥΡΑΚΟ !!!!
Τρελή ρελάνς έκανε ο Σπύρος με το part 2 - ευτυχώς βέβαια που εδέησε ο Ροκάς να γράψει για το part 1... :P
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια εξαιρετική βραδιά περάσαμε στου τρελο-ΜΟΝΚ φίλοι μου. Άξιζε το ταξίδι στη Λυκόβρυση το σοκ των -10 βαθμών διαφοράς θερμοκρασίας απ' τη Γλυφάδα, όχι μόνο για τις τρελές μπύρες που μας εμφάνιζε μία μία ο Σπύρος, προσπαθώντας να ικανοποιήσει τα γούστα όλων των Μπυραματιστών, αλλά και για την όπως πάντα πολύ καλή παρέα. :)
Στην τηλεόραση έπαιζαν Brew Masters αν και ελάχιστη ήταν η προσοχή που τους δίναμε, μια και οι "εξωτικές" μπύρες που εμφανιζόντουσαν, κυριολεκτικά χωρίς σταματημό, δεν μας επέτρεπαν να "χαζεύουμε". Θυμάμαι πως μίλησα για λίγο στο τηλέφωνο και τα φιλαράκια μου εξαφάνισαν το επόμενο μπουκάλι χωρίς να με σερβίρουν! :o Κάτι σαν να παίζεις χαρτιά και να μη σου μοιράσουν φύλλα αισθάνθηκα, αλλά ευτυχώς... την Chouffe N'Ice την είχα ξαναπιεί :P
Αποκάλυψη της βραδιάς για μένα ήταν η Cantillon Fou Foune, με τον εξαιρετικό συνδυασμό ξινού και γλυκού, αλλά και BFM Abbaye de Saint Bon Chien, με την πολυπλοκότητα - κληρονομιά της παλαίωσης και της ανάμιξης. Εξαιρετική και η 666... Αν και δοκίμασα μόλις δυο γουλιές, μια και είχα να οδηγήσω αρκετά χιλιόμετρα για το σπίτι, τ' απομεινάρια της γεύσης της με συντρόφεψαν για μεγάλο μέρος του ταξιδιού.
Ευχαριστούμε πολύ τον οικοδεσπότη και να ευχηθούμε και σ' άλλες τέτοιες ομορφιές μέσα στον καινούργιο χρόνο :)
Αααα... Πράγματι Σπύρο, κρίμα για την Pannepot Wild που την ήπιαμε κρύα. Μπορεί για κάποιες μπύρες η διαφορά του να τις πίνεις πιο κρύες να μην είναι και τόσο μεγάλη, αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση η Wild δεν κατόρθωσε ποτέ να μας δώσει τις ομορφιές που και οι δύο ξέρουμε πως διαθέτει. Κρίμα, γιατί δύσκολο να την ξαναβρούμε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑααα Νο2. Τον Fugitive που είχε πάρει αγκαζέ το κουτί με τις πάστες τον σχολιάσαμε; :P
Μια εικόνα χίλιες λέξεις ... Τι να πρωτοδιαβάσουμε δηλαδή, από τις τόσες όμορφες φωτογραφίες που γέμισαν τη σελίδα μας !!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦουλάραμε από μπύρα λέμε ...
Ζημιά μεγάλη για όσους ήμασταν απόντες αυτό το report του Σπύρου!!
Πραγματικα ζήλεψα και από την όμορφη μάζωξη, αλλά και από τις ετικετες που ήταν πραγματικά η μια καλύτερη από την άλλη.
Αυτό που ζήλεψα περισσοτερο από όλα πάντως ήταν το κουτάλι που κρατούσε ο Fugi ...
Απαιτούμε και μια φωτο με το κουτί μετά το πέρας της συνάντησης !!
Μια πραγματικά τέλεια βραδιά μπυροποσίας στην κρύα Λυκόβρυση, όπως φυσικά και η αντίστοιχη στο σπίτι του Ροκά μας (το Part 1 ντε!!!).
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Σπυράκος μας άψογος οικοδεσπότης, που προσπάθησε να ικανοποιήσει τα γούστα όλων μας... να φανταστείτε ότι θυσίασε για χάρη μου κι έναν Μαύρο Αλβέρτο (από το καλό το batch...) όταν οι υπόλοιποι έπιναν λαμπικοξινύθρες :)
Φυσικά, να μην ξεχάσω να ευχαριστήσω και τον Φώτη για την μοναδική... "σατανική" συνεισφορά του που κέρδισε όλες τις εντυπώσεις!!!
Σπύρο, πάντα τέτοια και καλύτερα... και την επόμενη φορά θα βάλουμε χέρι στο ντουλάπι των "προς παλαίωση" μπυρών...!!! :P
Καλή χρονιά και χρόνια πολλά και καλά σε όλους τους φίλους!!!
Ένα έχω να πω... μετά και τις πρόσφατες παραλαβές ;) η κάβα που πρέπει να βάλουμε επειγόντως χέρι (και βαθιά μάλιστα) είναι αυτή του Θανάση! Άβυσσος εκεί μέσα :P
ΑπάντησηΔιαγραφήμάλλον έχει δίκιο ο μπλογκάρχης... :P
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαντως 5/5 σε εμφανιση, παιρνει η Fou' Foune,τα γλυκισματα και τα κομπολογια του Μονκ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπραβο στο Μονκ και στο Beerocker για την φιλοξενια τους.Ετσι παιδια να αναμωνετε και να περνατε καλα.
Και θαναση νομιζω οτι οπου υπαρχει ο Βeerocker μια λαμπικοξινυθρα δεν την γλυτωνεις.:)
Πράγματι, εξαιρετική συνάντηση. Αυτά να βλέπουν στο ratebeer, να ζηλεύουν...:D
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό το ντελίριο αυτών των μοναδικών γεύσεων προσωπικά ξεχώρισα την 666 και τη Cantillon Fou Foune, αλλά και την ιδιαιτερότητα της ελβετικής Abbaye de Saint Bon Chien.
Σπύρο ευχαριστού γι αυτή τη μοναδική βραδιά!
Πάμε γι άλλα!!!