20 χρόνια πτήσης για τη Flying Dog. Raging Bitch και Snake Dog

20 χρόνια συμπληρώθηκαν από τη δημιουργία του brew pub “Flying Dog” στο Aspen του Colorado. Πίσω απ' την Flying Dog βρίσκεται η cult φυσιογνωμία του George Stranahan.
Πρώην καθηγητής πανεπιστημίου, ακτιβιστής, αντικομφορμιστής, αγύριστο μυαλό, καλλιτεχνική φύση και φίλος του επίσης cult, αποδημήσαντος από το 2005 Hunter S. Thompson, εμπνευστή του περίφημου "Gonzo spirit" και συγγραφέα του "Fear and Loathing in Las Vegas" ενός αυτοβιογραφικού road trip που γυρίστηκε και ταινία από τον Terry Gilliam με τους Johny Depp και Benicio Del Toro.

O Hunter S. Thompson σύχναζε στην Woody Creek Tavern που είχε ανοίξει ο Stranahan το 1980 και στην επιρροή του φευγάτου Thompson στον επιρρεπή στο φεύγα Stranahan, οφείλεται η δημιουργία της cult αυτής μικροζυθοποιίας, που ξεκίνησε όπως οι περισσότερες στην Αμερική, σαν brewpub το 1990.

Tο όνομα Flying Dog, δεν προέκυψε από κάποιο nirvana των παραπάνω, αλλά από μια ζωγραφιά ενός σκύλου με φτερά που είχε δει ο Stranahan σ' ένα ξενοδοχείο στο Πακιστάν, μετά από ένα επικό trekking στο Κ2 των Ιμαλαίων το 70. H ιστορία αυτή – για όποιον θέλει να την πιστέψει – περιγράφεται γλαφυρά εδώ



Οι ιδιαίτερες και πάντα cult ζωγραφιές που βλέπουμε να στολίζουν τις μπύρες της Flying Dog, είναι δημιουργίες ενός παλιού γνώριμου του Thompson, του βρετανού καρικατουρίστα Ralph Steadman, που έδωσε μορφή στο φαινόμενο Gonzo. H συνεργασία του Steadman με την Flying Dog ξεκίνησε το 1995, όταν πια πήρε μπρος κι η καινούργια ζυθοποιία στο Denver.
Στις τόσο ξεχωριστές ετικέτες του, ο Steadman πρόσθετε και κάποιες «ανατρεπτικές» ατάκες, όπως την σήμα κατατεθέν πια “Good Beer , No Shit” , που πρωτομπήκε στην Road Dog Scottish Porter και για την οποία βρίσκονταν για 5 χρόνια σε δικαστική διαμάχη με τις κρατικές υπηρεσίες. Μετά τη δικαίωσή τους, η επίμαχη ατάκα καθιερώθηκε σαν μότο της εταιρείας.

Είκοσι χρόνια τώρα, οι μπύρες της Flying Dog έχουν κερδίσει πολλούς θαυμαστές, όχι μόνο στην Αμερική, αλλά σε όλο τον κόσμο, μια και μπήκαν απ’ τις πρώτες στο πρόγραμμα εξαγωγών της Ένωσης Αμερικανών Ζυθοποιών και μάλιστα ήταν απ’ τις πρώτες αμερικανικές μπύρες που εμφανίστηκαν στην Ελλάδα.
Από το αρκετά μεγάλο line-up, ελάχιστες έχουμε την ευκαιρία να βλέπουμε κατά καιρούς στην Ελλάδα, μια και ο κόσμος δεν τις ζητάει, όπως μου είπε μόλις χθες ο υπεύθυνος μιας απ’ τις πιο ενημερωμένες κάβες της Αθήνας. Κακώς… Οι Αμερικανικές μπύρες αυτή τη στιγμή είναι η αιχμή του δόρατος στην ποιοτική μπύρα, όπως ακριβώς ήταν οι Βελγικές πριν 10 χρόνια και αν θες να αποκαλείσαι ενημερωμένη κάβα, δε μπορεί να μην έχεις στα ψυγεία σου αμερικανικές ετικέτες!

Για τα είκοσι χρόνια της λοιπόν, η Flying Dog κυκλοφόρησε μια Belgian Style IPA, την οποία και ονόμασε  Raging Bitch. (διαλέγοντας ένα απ’ τα πολλά «κοσμητικά επίθετα» που φορτώνει τα σκυλιά της)


Η Raging Bitch θεωρείται Belgian Style India Pale Ale. Αυτό το νέο στυλ ξεκίνησε προφανώς στο Βέλγιο, όταν τα τελευταία χρόνια αρκετοί ζυθοποιοί δημιούργησαν πιο hoppy μπύρες, εμπνευσμένοι απ’ την νέα αμερικανική σχολή. Ο λυκίσκος που χρησιμοποιούν είναι συνήθως Αμερικάνικος, ενώ η διαφοροποίηση είναι στη μαγιά, όπου σχεδόν πάντα χρησιμοποιείται βελγική.

Αντιπροσωπευτικές του στυλ είναι οι De Ranke XX bitter, Chouffe Houblon, Viven IPA, Urthel Hop It, Duvel Triple Hop, Gouden Carolus Hopsinjoor και άλλες.





Στην ετικέτα, ένα ακόμη “κομψοτέχνημα” του Ralph Steadman, μια οργισμένη σκύλα (θα πέρναγε και για τρελαμένη σκύλα αλλά εκείνη τη σκύλα την έχει καβαντζάρει άλλος γνωστός τρελός ζυθοποιός )



Σερβίρω στο κλασσικό pint ποτήρι της Flying Dog (αν και για την επετειακή αυτή μπύρα έχει κυκλοφορήσει ένα μικρό τουλιπάκι) και η σκύλα γεμίζει το ποτήρι μου με το διάφανο φωτεινό πορτοκαλί της χρώμα. Ο λευκός αφρός της ορθώνεται ογκώδης αλλά ποτέ πυκνός, αλλά μόλις για λίγα λεπτά. Γρήγορα αρχίζει να γκρεμίζεται, ανομοιόμορφα.



Άρωμα ανθών και μελιού (εδώ φίλοι μου θυμήθηκα κάπως την Septem Honey Ale), κάποια μπαχάρια και φυσικά ο λυκίσκος. Μεγάλο μέρος του hoppy χαρακτήρα στο άρωμα οφείλεται στο dry hopping με Amarillo.

Η γεύση της γεμάτη και γλυκιά. Πολυσύνθετη, με το λυκίσκο να πολιορκεί τη γεμάτη malt γεύση, χωρίς όμως να της επιβάλεται. Η βελγική μαγιά αφήνει το χαρακτηριστικό της αποτύπωμα “τριπελοποιώντας” την κατάσταση.



Η αίσθηση στο στόμα γεμάτη, και σπιρτόζα. Το σώμα της ικανοποητικό. Τέλεια ισορροπία στα malts και το λυκίσκο, την κάνει εξαιρετικά ευκολόπιοτη. Το τσίμπημα στο στόμα ζωντανό, εντείνει στην απολαυστική και ξεδιψαστική αίσθηση.

Τελικά… Raging? Μάλλον άστοχος τίτλος. Πρόκειται για μια εξευγενισμένη δυνατή ΙΠΑ, με τη γλύκα των malts και τη μαγεία της βελγικής μαγιάς να βάζουν λουρί στη ξέφρενη πίκρα και ένταση του λυκίσκου μιας double IPA. Αν αυτό το λουρί της κάνει “Belgian Style IPA”,  τότε ναι… είναι μία.

Βαθμολογώ με 8.5 την εμφάνιση, 8 το άρωμα, 8.5 τη γεύση και 9 την αίσθηση. Συνολική βαθμολογία: 8.5 στα 10




Ας ξαναδημοσιεύσω εδώ μια παλαιότερη παρουσίαση της επίσης πολύ καλής ετικέτας της Flying Dog…

Snake Dog IPA

Με το "Φιδόσκυλο" στην πορτοκαλί ετικέτα, ένα ακόμη παρανοϊκό δημιουργημα του Ralph Steadman, σερβίρεται στο κλασσικό pint ποτήρι της Flying Dog.



Το χρώμα της πορτοκαλί διάφανο, με πολλά κορδόνια από τις φυσσαλίδες του ανθρακικού να ταξιδεύουν προς την επιφάνεια. Ο αφρός της δεν θα έλεγα πως είναι πληθωρικός, μια και με τα βίας φτιάχνει ένα κεφάλι ένα δάκτυλο ύψος, αλλά είναι κολλώδης κι αφήνει αρκετά ίχνη στο ποτήρι, όσο κατεβαίνει, για να χαθεί σχετικά γρήγορα.


Στο άρωμα κυριαρχεί ο λυκίσκος (περιέχει τα είδη Warrior και Columbus, με το τελευταίο να συμμετέχει και στη διαδικασία του dry hopping) αλλά και αρκετή ποσότητα από malts, τα οποία έρχονται (προσπαθούν τουλάχιστον) να ισορροπήσουν την κυριαρχία του λυκίσκου.



Στη γεύση έχουμε περίπου τις ίδιες εντυπώσεις με τις δυνάμεις των malts να αντιστέκονται περισσότερο στο λυκίσκο, αλλά με αυτόν νικητή στο τομέα της επίγευσης.


Αίσθηση σχετικά μαλακιά στην αρχή - σώμα μέτριο – εξελίσσεται σαν μια βραδυφλεγής βόμβα που πέφτει στο στόμα. Τσιμπάει δυνατά τον ουρανίσκο και όπως καταπίνουμε - κάτι σαν τσίλι - αλλά η ξηρότητα δεν είναι υπερβολική και η μπύρα κατεβαίνει πιο εύκολα απ' όσο φανταζόμουνα.

Βαθμολογώντας θα έδινα 8 στην εμφάνιση, 7.5 στο άρωμα, 8 στη γεύση και 8 στη γενικότερη αίσθηση.
Συνολική βαθμολογία που βάζω είναι 7.75 στα 10

Ιούνιος 2012