Les Brasseurs de Gayant "La Goudale" :: μια Bière de Garde από τη Γαλλία!

Η La Goudale της Γαλλικής "Les Brasseurs de Gayant" βασίζει το όνομά της σε μια παράδοση χρόνων που ξεκινάει από τα μέσα του 14ου αιώνα, όταν τότε τις "καλές μπύρες" τις αποκαλούσαν Goudale ή αγγλιστί "Good ale".
Αποτελεί ένα είδος μπύρας που είναι "για κράτημα" και αποθήκευση σε κελάρια ώστε να καταναλωθεί αργότερα!Είναι δηλαδή μια Bière de Garde !

Mε τον όρο Biere de Garde ανατρέχουμε στη Βόρεια Γαλλία και συγκεκριμένα στην περιοχή-διαμέρισμα του Pas-de-Calais .

Biere de garde σημαίνει σε πιο ελεύθερη μετάφραση "μπύρα που πρέπει να κρατηθεί" ή "μπύρα για κράτημα" πιο απλά. Αυτό το είδος ale παραδοσιακά αναπτύχθηκε στη Γαλλία σε Ζυθοποιίες μέσα σε φάρμες που παρασκεύαζαν αυτό το είδος μπύρας κατά το χειμώνα και την άνοιξη με σκοπό να κρατηθεί για ωρίμανση και ζύμωση (αποθηκευμένη σε κελάρια) για να καταναλωθεί αργότερα. Με αυτόν τρόπο ήθελαν να αποφύγουν τα τυχόν προβλήματα που θα δημιουργούνταν κατά τη διαδικασία της ζύμωσης εν μέσω των ζεστών ημερών του καλοκαιριού.

Η παραμονή τους για ωρίμανση διαρκεί περίπου 1,5 -2 μήνες και σε θερμοκρασία 0-2 βαθμούς Κελσίου και συχνά εμφιαλώνονται σε μπουκάλια σαμπάνιας με φελό. Μερικές φορές οι μπύρες αυτές παίρνουν ένα χαρακτήρα "ξύλου" από το κελάρι (δρυς συνήθως).
Οι μπύρες αυτές διατηρούν τον παραδοσιακό χαρακτήρα μιας ale , όπως δηλαδή πρωτοδημιουργήθηκαν και παρασκευάστηκαν στις φάρμες της Βόρειας Γαλλίας. Άρα θα συναντήσει κάποιος το γνωστό φρουτώδες χαρακτήρα των ales με τις πικάντικες αρωματικές νότες του λυκίσκου ή άλλων βοτάνων και καρυκευμάτων με τα malts όμως να είναι πάντα τα κυρίαρχα.

Παραδοσιακά οι bieres de garde παράγονται με αφροζύμες (όπως δηλαδή παράγονται όλες οι ales) και πολλές συνεχίζουν έτσι, αλλά μερικοί παραγωγοί στις μέρες μας ψάχνουν τον χαρακτήρα της ale με την προσθήκη βυθοζυμών ( ο κατεξοχήν τρόπος παραγωγής μιας lager) σε ψηλές θερμοκρασίες. Οι μπύρες αυτές συνήθως εμφιαλώνονται με τη μαγιά για να συνεχίσει η ζύμωση στο μπουκάλι.

Επομένως η "νέα μόδα" θέλει πολλές από τις λεγόμενες Biere de Garde να παρασκευάζονται ως lagers και με διαφοροποιήσεις στο βρασμό να αποκτούν όλα τα χαρακτηριστικά μιας τυπικής ale.

Το είδος αυτό της μπύρας έχει και τηρεί κάποια χαρακτηριστικά. 

•  Το χρώμα τους κυμαίνεται από χρυσό έως και σκούρο κόκκινο ή του χαλκού και αυτό γιατί πολλοί ζυθοποιοί πλέον εφαρμόζουν έντονο και μακράς διάρκειας βρασμό με απώτερο στόχο την καραμελοποίηση των malts!

• Το ποσοστό αλκοόλης είναι σχετικά υψηλό και κυμαίνεται από 6,5% ως και 8,5% ABV.

• Η πικράδα είναι μέτρια, ενώ πολλοί ζυθοποιοί χρησιμοποιούν πικάντικες, απαλές ποικιλίες λυκίσκου, ενώ ακόμα και το νερό "μαλακώνεται" όπως γίνεται σε μερικά ζυθοποιεία παραγωγής lager.

Χθες, μετά από πολύ καιρό έτυχε να ξαναπιώ την La Goudale, η οποία και ανήκει στην σύγχρονη μόδα και μέθοδο παρασκευής biere de Garde . Είναι μια lager δηλαδή, ως προς τον τρόπο παρασκευής, με όλα τα στοιχεία μιας ale. Για να το πω πιο απλά έχουμε να κάνουμε με μια μπύρα που κινείται μεταξύ lager-ale.

La Goudale
στα 7,2% ABV

Σκούρο χρυσαφί το χρώμα της γεμίζει το λιτό, πλην όμορφο ποτήρι της. Τα τερτίπια του φωτός κάνουν κάποιον να αντιληφθεί κάποια περάσματα από χρυσοπορτοκαλί ανταύγειες . Αφρός λευκός, πολύ καλός, συμπαγής θα στολίσει την επιφάνεια του σώματός της. Στην πορεία θα περιοριστεί σε ένα πέπλο μισού εκατοστού που θα μας ακολουθήσει μέχρι τέλους , ενώ τα σημάδια του θα μείνουν χαραγμένα στα τοιχώματα του ποτηριού. Όμορφη εμφάνιση ομολογουμένως … Οι φυσαλίδες ανθρακικού εν τω μεταξύ κάνουν πάρτυ !

Άρωμα: η πρώτη αίσθηση που σου δημιουργείται είναι μέτρια. Έντονος λυκίσκος και μπαχάρια με αλκοόλ. Μόλις σιγά σιγά πιάσει θερμοκρασίες ανώτερες τότε όλα εξευγενίζονται και μεταμορφώνονται.Το άρωμα γίνεται πιο γλυκό και ζεστό, με τα malts να παίρνουν καθαρά το πάνω χέρι, τη μαγιά και τα φρούτα να ακολουθούν, ενώ το αλκοόλ έχει χάσει τελείως την πρώιμη πρωτοκαθεδρία του.

Τώρα μάλιστα ... αρχίζει να μου αρέσει!

Γεύση: ήπια γλυκιά γεύση με διακριτικά τσιμπήματα πικράδας και αλκοόλ στους γευστικούς κάλυκες της γλώσσας … Τα φρούτα ( πορτοκάλι ελαφρώς και γκρέιπφρουτ ίσως ) εμφανίζονται δίπλα στα malts μαζί με διακριτικά περάσματα μαγιάς και γλυκών μπαχαριών.

Επίγευση: Τελείωμα αρχικά γλυκό, μέτριας διάρκειας που όμως εξελίσσεται περίεργα, αφού τη γλύκα την διαδέχεται απότομα και βίαια μια αίσθηση μετάλλου (σίδηρος) που εκρήγνυται για λίγο, ώστε να ακολουθήσει μια διακριτική πικράδα που γυρνάει σε γλύκα στο τελείωμα.

Γενικά θα έλεγα πως διατηρεί ανέπαφα όλα τα χαρακτηριστικά μιας τυπικής ale … πράγμα που σημαίνει πως η νέα μόδα-μέθοδος με προσθήκη βυθοζυμών κάνει τελικά καλά τη δουλειά της. Σώμα αρκετά καλό θα έλεγα. Το ανθρακικό της είναι βροντερά παρόν και το αλκοόλ της υπάρχει διακριτικά, αλλά σταθερά συνεχώς.

Θεωρώ πως μπορεί να συνοδεύσει άριστα ένα γεύμα και μιας και το μπουκάλι της είναι των 750ml να την συνεχίσετε ως χωνευτικό, αφού η φανερή ύπαρξη ανθρακικού και ο φρουτώδης χαρακτήρας της είναι ιδανικά για αυτό που σας προτείνω ..

Επίσης θα σας συμβούλευα να την αφήσετε περίπου 5 με 10 λεπτά εκτός ψυγείου πριν τη σερβίρετε και αυτό επειδή κερδίζει πολλά και στο άρωμα με αυτόν τον τρόπο, αλλά επιπλέον περιορίζεται αισθητά η μεταλλική άποψη που επικρατεί !

Εξακολουθώ να θεωρώ αυτήν την ετικέτα ως την καλύτερη από όλες τις ετικέτες της Gayant που μπορεί να βρει κάποιος στη χώρα μας και που είναι οι παρακάτω:
Αbbaye de Saint Landelin Αmbree και Βlond, La Biere du Demon, Biere du Desert ...

Βαθμολογία: 7,25

Pache ... !!!