Mikkeller Black Tie & Black Hole

Έκανε κρύο προχθές το βράδυ. Οι δυο κυρίες του σπιτιού είχαν αποσυρθεί στα ενδότερα για να κοιμίσει η μια την άλλη. Ποια κοιμήθηκε πριν απ’ τις δύο δεν είμαι σίγουρος    Αραχτός στο καναπέ, χάζευα το χαζοκούτι, απορώντας αν πράγματι υπάρχει κόσμος που παρακολουθεί όλα αυτές τις βλακείες που παίζουν στα περισσότερα κανάλια... Μάλλον οι πιο κερδισμένοι απ’ αυτή την υπόθεση θα ‘ναι οι επισκευαστές των τηλεκοντρόλ, που απ’ το πολύ ζάπινγκ θα θέλουν κάθε τόσο σέρβις
Στο μυαλό μου ήρθε μια απ’ τις αγαπημένες εικόνες που έχω αποθηκεύσει για τέτοιες περιπτώσεις, κάτι σαν screen saver να με προστατεύει απ’ την αποχαύνωση.



Τρεις σειρές από ποιοτικές μπύρες, στοιβαγμένες πάνω σ’ ένα ράφι στην υπόγα μου, με περιμένουν όμορφες και λιμπιστές να κατέβω και να τις ψαχουλέψω. Πιάνω τη μία, παραμερίζω την άλλη, σηκώνω την από πίσω, λοξοκοιτώ την πιο πέρα, αλλάζω γνώμη και ξαναγυρνώ στην πρώτη...

Σαν υπνοβάτης σηκώνομαι απ’ το καναπέ, κλείνω τη τηλεόραση και κατεβαίνω κάτω. Έχω ήδη στο μυαλό μου εστιάσει σε μια πεντακοσάρα imperial stout στη πίσω σειρά στα δεξιά του ραφιού… μεταξύ Βελγίδων και Αμερικανίδων. Με το που μπαίνω στην υπόγα, το χέρι μου πηγαίνει αυτόματα στο σωστό σημείο. Παραμερίζω τις δυο Black και πιάνω την Black Tie που έχει λουφάξει από πίσω.



«Ήρθε η ώρα σου Μιχαλάκη» είπα από μέσα μου, αναφερόμενος στο γνωστό Δανό ζυθοποιό Mikkel Borg της Mikkeller, γνωστό και ως «gipsy brewer» μια και φτιάχνει τις εξαιρετικές μπύρες του σε άλλες ζυθοποιίες, είτε νοικιάζοντας τις εγκαταστάσεις για κάποιες μέρες ή και τελευταία συνεργαζόμενος με τους επιτόπου ζυθοποιούς. Είναι της μόδας αυτές οι συνεργασίες ή μάλλον είναι μια νέα, ενδιαφέρουσα άποψη που γέννησε η «επανάσταση της μικροζυθοποιίας» τα τελευταία χρόνια – αλλά γι αυτό το θέμα μάλλον θα μιλήσουμε κάποια άλλη στιγμή.



«Αφού δε σου πάει το παπιόν βρε Μιχαλάκη, τι το φοράς;» ξαναλέω του Mikkel κοιτάζοντας την ετικέτα του μπουκαλιού, όπου στην καρικατούρα του Mikkel έχει προστεθεί - έτσι πρόχειρα - κι ένα παπιόν. Στριφογυρίζω το μπουκάλι στα χέρια μου… 11.5% αλκοόλ… Brewed and bottled at NogneO –άλλη μια ποιοτική Σκανδιναβική ζυθοποιία - Oak aged in Barels και κάπου στα Δανέζικα της ετικέτας καταλαβαίνω κάτι για βαρέλια σκωτσέζικου ουίσκι… Μάλιστα!

Σερβίρω την πρώτη δόση της Black Tie σε βαθύ snifter. Το χρώμα της κατάμαυρο, όπως προβλέπει το πρωτόκολλο (τι επίσημο ένδυμα θα ‘ταν αλλιώς αυτό;



Ο αφρός της πλούσιος, σκούρος καφετής, λεπτός στην υφή, φτιάχνει ένα παχύ πρώτο στρώμα το οποίο όμως υποχωρεί σε λίγο και στο τέλος χάνεται, με την υπόσχεση να ξαναζωντανέψει στο επόμενο στριφογύρισμα του ποτηριού, ένα στριφογύρισμα που θ’ αφήσει μάλιστα πλούσια και περίτεχνα  δαντελωτά.



Το άρωμά της βαθύ και απολαυστικό. Μυρίζω σοκολάτα, καφέ, αλκοόλ και αρκετά έντονα το ξύλο απ’ τα βαρέλια που έμεινε η μπύρα να παλαιωθεί.
Το τσίμπημα στη γλώσσα σχετικά ελαφρύ. Η υφή της απαλή, παχύρευστη. Η σοκολάτα κι τα roasted malts παρόντα κι εδώ, αν και στη γεύση βγαίνει δυνατά κι ο λυκίσκος, αλλά παρόν δίνει και το αλκοόλ. Εντυπωσιακή ισορροπία… των άκρων!



Το πεντακοσάρι μπουκάλι επιτρέπει πολλαπλά σερβιρίσματα δίνοντάς μου την ευκαιρία να θαυμάζω τον καφετή αφρό και ν’ απολαμβάνω τα πλούσια αρώματα ακόμα μια δυο φορές…



Το αλκοόλ απογειώνεται στο άρωμα και σουλατσάρει σαγηνευτικά μέχρι βαθιά μέσα στα ρουθούνια μου. Το ξύλο κι η καπνιστή βύνη το συμπληρώνουν μοναδικά…



Απολαμβάνω το τελευταίο ποτήρι στην άνεση του καναπέ. Μια απολαυστική, ισορροπημένη, ιδιαίτερη imperial stout, περισσότερο σπιρτόζα παρά σοκολατένια, με έντονη την επίδραση της παλαίωσης στα ξύλινα βαρέλια.




Τη βαθμολογώ με 9 στα 10 σε όλους τους τομείς. Φυσικά και θα την ξαναπάρω όποτε μπορέσω

---

Λίγα ακόμη λόγια για τη Mikkeller




To όνομα της ζυθοποιίας πηγάζει απ’ τα ονόματα των ιδρυτών της, του Mikkel Borg Bjergso και του Kristian Klarup Keller, δυο φίλων που ξεκίνησαν να φτιάχνουν μπύρα στη κουζίνα του σπιτιού τους και μέσα σε λίγα χρόνια κατόρθωσαν ν’ αποκτήσουν φήμη που ξεπέρασε όχι τα σύνορα της Δανίας, αλλά και της Ευρώπης.

Το 2007, ένα μόλις χρόνο απ’ την έναρξη της λειτουργίας τους ως επίσημη μικροζυθοποιία, οι Mikkeller βραβεύτηκαν απ’ τους ίδιους τους Δανούς φίλους της μπύρας, μια ένωση που αριθμεί πάνω από 11000 μέλη (Danish Beer Enthusiasts Association) ως η καλύτερη Δανέζικη ζυθοποιία, ενώ το γνωστό site μπυροκριτικής Rate Beer, τους έβαλε στην πρώτη 10άδα της διεθνούς κατάταξης (φέτος τους κατέταξαν στην 13η θέση)Η διάκριση όμως αυτή δεν ήταν αρκετή φαίνεται, να κρατήσει τον Keller στην ομάδα, που αποφάσισε να συνεχίσει τη δημοσιογραφία και να δεχθεί μια σημαντική θέση σε μεγάλο μουσικό περιοδικό.



Από τον Αύγουστο του 2007 λοιπόν, ο Mikkel έμεινε μόνος του στη ζυθοποιία, χωρίς αυτό να τον εμποδίσει να συνεχίσει τις εντυπωσιακές του δημιουργίες, επαναλαμβάνοντας τις κορυφαίες διακρίσεις και μέσα στο 2008.
Οι μπύρες του Mikkeller σπάνε τα ευρωπαϊκά κατεστημένα, ή και τον συντηρητισμό αν θέλετε, σε γεύσεις, αναλογίες, υλικά, τολμώντας να ν’ ακολουθήσουν δύσκολα μονοπάτια πειραματισμού.



Στα πλαίσια αυτών των πειραματισμών, ο Mikkeller συνεργάζεται με κάποια απ’ τα μεγαλύτερα ονόματα της νέας γενιάς μικροζυθοποιών, όπως τους Βέλγους De Struise, τους Σκωτσέζους BrewDog, τους Νορβηγούς Nogne O, τους Αμερικανούς της Alesmith, της Stone, της Three Floyds και άλλους, αλλά στο μυαλό του έχει κι άλλες συνεργασίες για το μέλλον, πιθανότατα και με την δική μας μικροζυθοποιία Craft, την οποία και επισκεύθηκε πρόσφατα (αν και δεν το βλέπουμε να προχωράει το συνοικέσιο). Δείτε φωτογραφίες απ' την επίσκεψη στην Craft εδώ και διαβάστε περισσότερα εδώ

Βασικός συνεργάτης του Mikkel το τελευταίο διάστημα είναι ο Thomas Schøn, ο οποίος με τα επικοινωνιακά του χαρίσματα χαρίζει πόντους στην ομάδα.
Φέτος το Μάιο, άνοιξε στην Κοπεγχάγη και το Mikkeller Bar, με σύστημα 15 βαρελιών, φιλοξενώντας μπύρες απ’ τις καλύτερες ζυθοποιίες στο κόσμο. Στα εγκαίνια έπαιξαν μέχρι άλλων, 3Floyds Dark Lord και Närke Stormaktsporter

Ο Mikkel Borg είναι για πολλούς μια διαφιλονικούμενη προσωπικότητα. Όσοι τον έχουν γνωρίσει από κοντά έχουν μόνο καλά να πουν. Άλλοι το θεωρούν υπερόπτη και υπερτιμημένο. Μπορείτε να πάρετε μια άποψη, παρακολουθώντας μια ενδιαφέρουσα (και καλογυρισμένη αν και μεγάλη - 38 λεπτά) συνέντευξη που έδωσε στις αρχές του χρόνου, σ’ έναν ακόμη μεγάλο του ευρωπαϊκού μπυρο-χώρου, τον Alex Liberati της Brasserie 4:20 στη Ρώμη… κάτι σας θυμίζει, έτσι; 
O Mikkel μιλά για όλα, το πως ξεκίνησε κι έφτασε όπου έφτασε, τη γνώμη του για τους υπόλοιπους ευρωπαίους ζυθοποιούς, την αγαπημένη του “μοναστηριακή” μπύρα, τα σχέδιά του και άλλα πολλά
 

Conversation about Beer: MIKKELLER (Documentary Film) - English Version from Minimal Cinema on Vimeo.

Μια ακόμη εξαιρετική imperial stout της Mikkeller, την οποία θα ήθελα να φιλοξενήσουμε εδώ, είναι η…

Mikkeller Black Hole

Διαβάζοντας 13% αλκοόλ στην ετικέτα, άνοιξα το φελό της μποτίλιας των 375ml με ανάμικτα συναισθήματα δέους και ανασφάλειας - 13% είναι αυτό... αν και για μπύρα του Mikkeller το άνω όριο είναι αρκετά ψηλότερα



Σερβίρω στους 15 περίπου βαθμούς. Το χρώμα της μαύρο, με ελάχιστες κοκκινωπές πινελιές στην επιφάνεια. Ο αφρός της λιγοστός, έχει χρώμα μπεζ προς καφετί, ενώ τα ίχνη που αφήνει στο ποτήρι εξαφανίζονται κι αυτά γρήγορα.
Το άρωμα της ψημένης βύνης και του καφέ, διακρίνονται κάτω από ένα πέπλο malt. ενώ οι ίδιες αισθήσεις κυριαρχούν και στη γεύση. Σταφίδες, δαμάσκηνα, καφές, ψημένη βύνη και κάποια μπαχάρια που συμπληρώνουν αυτή τη πολύπλοκη γεύση.



Η αίσθηση στο στόμα είναι βελούδινη. Το σώμα γεμάτο, με παχιά ελαιώδη υφή, αλλά με κάποια μικροσωματίδια που αφήνουν μια τραχύτητα όταν στριφογυρίζεις τη γουλιά στο στόμα.

Το τσίμπημα στην άκρη της γλώσσας είναι διακριτικό, ενώ μια ντελικάτα πικρή γεύση αναδύεται όπως καταπίνουμε, ενώ σ' αυτό το σημείο κάνει αισθητή την παρουσία του και το αλκοόλ. Αν και στο 13.1%, δεν δείχνει καθόλου, αλλά είναι σίγουρα παρών, αφήνοντας μια μεθυστική αίσθηση και μια εκλεπτυσμένη ξινίλα στην άκρη της γλώσσας.



Βαθμολογώντας, δίνω 8 στην εμφάνιση, 8.5 στο άρωμα, 9 στη γεύση και 9 στη γενικότερη αίσθηση.
Συνολική βαθμολογία: 8.75 στα 10