Brouwerij Huyghe & Delirium Nocturnum :: Το "νυχτερινό ντελίριο" ενός ροζ ελέφαντα !!

Χθες ο Πάνος, στο δεύτερο μέρος του εξαιρετικού αφιερώματος που ετοιμάζει πάνω στις Χριστουγεννιάτικες ετικέτες εν όψει του ερχομού των γιορτών, μας θύμισε τον φοβερό και τρομερό Ροζ Ελέφαντα της Delirium σε χριστουγεννιάτικες περιπέτειες. Ένας ελέφαντας που ασφαλώς αποτελεί ένα από τα πιο αγαπημένα πλάσματα ανάμεσα σε αυτά που φιγουράρουν κατά καιρούς στις ετικέτες των Βέλγων ζυθοποιιών.
H ιστορία της Ζυθοποιίας Huyghe αρχίζει κάπου στο 1906, όταν ο Leon Huyghe, αγόρασε τις εγκαταστάσεις μιας παλιάς ζυθοποιίας στο Melle, μια περιοχή λίγο έξω από τη Γάνδη. Η μόνιμη όμως και διαρκής λειτουργία της ζυθοποιίας έγινε αρκετά χρόνια αργότερα, το 1938, με την επωνυμία "Brasserie Léon Huyghe".


Ημερομηνία - σταθμός για τη Ζυθοποιία δεν είναι άλλη από τη χρονιά του 1985, όπου από τα καζάνια της Huyghes θα βγει για πρώτη φορά μια ale, η Artevelde, σε αντίθεση με τις pilsens που παράγονταν μέχρι τότε!
Tα Χριστούγεννα του 1989 η Huyghe απογειώνει κυριολεκτικά τη φήμη της, αφού κυκλοφορεί για πρώτη φορά η μπύρα που αποτελεί μέχρι και σήμερα τη σημαία της ζυθοποιίας!

Ποια ; Ασφαλώς η πολυαγαπημένη μας Delirium Tremens , με το ροζ παιχνιδιάρικο ελεφαντάκι να κλέβει τις καρδιές όλων των μπυρόφιλων. Το όλο design καταπληκτικό, αφού ο ροζουλής ελέφας παίζει πολλαπλά στις 4 γωνιές μιας φευγάτης ετικέτας που είναι τυπωμένη σε ένα καταπληκτικό μπουκάλι, βαμμένο λευκό ματ με στίγματα, όπως ακριβώς και τα κεραμικά της Κολωνίας!

Την ίδια χρονιά, το 1989,  κυκλοφορεί άλλη μια γνωστή πλέον μπύρα της Huyghe, η La Guillotine! Μια επετειακή μπύρα για τα 200 χρόνια από την Γαλλική Επανάσταση (1789)!
Έκτοτε, η πορεία της Huyghe στο χώρο ήταν πράγματι πολύ αξιόλογη και στις μέρες μας αποτελεί το καμάρι της πανέμορφης Γάνδης στη Φλάνδρα!

Σαφώς και η Tremens δικαιολογεί με την ποιότητά της, επάξια τη φήμη της. Παρόλ' αυτά όμως, εμένα πάντοτε με συγκινούσε περισσότερο η "μαύρη" εκδοχή της Delirium με τον ροζ ελέφαντα να κατέχει προνομιακή θέση στο μπουκαλάκι, αφού φιγουράρει μόνος και χωρίς συνοδεία άλλων ζωντανών, φάτσα κάρτα! Η Delirium Nocturnum αγαπητοί φίλοι μπυραματιστές, είναι μια από τις πιο αγαπημένες μου βελγικές ετικέτες. Μάλιστα φέτος για μια ακόμη φορά αποδείχτηκε ότι, όταν τη συναντήσω μπροστά μου, δεν μπορώ να της αντισταθώ!

Σκόπιμα απέφευγα να τριγυρνώ γύρω από το σταντ της Huyghe φέτος στο Φεστιβάλ της Brugge! "Δε θα δοκιμάσω καμιά από τις ετικέτες της", έλεγα. "Τις έχω δοκιμάσει. Τις γνωρίζω καλά. Ας δοκιμάσω κάτι άλλο!"
Κι όμως δεν άντεξα στον πειρασμό και 15 λεπτά πριν αφήσω το χώρο του φεστιβάλ - για να πάρω μαζί με την υπόλοιπη παρέα το δρόμο της επιστροφής στα πάτρια - επέλεξα την αγαπημένη Nocturnum σε βαρέλι, για να πέσει η προσωπική μου αυλαία ενός ακόμη υπέροχου και άκρως γευστικού ταξιδιού!

Delirium Nocturnum

μια Strong Belgian Dark Ale στα 8,5% ABV

τριπλής ζύμωσης με χρήση 3 διαφορετικών ειδών μαγιάς και 5 ειδών βύνης

Πανέμορφο πολύ βαθύ κοκκινωπό προς καφέ το σώμα της. Υπέροχες βυσσινί ανταύγειες κάτω από το φως… Αφρός μπεζοκαφές, αυτοκρατορικός, μεγαλοπρεπής, γεμάτος, κάθεται σαν στέμμα …από πάνω και σε σκανδαλίζει! Θα διατηρηθεί για αρκετή ώρα, ώσπου κάποια στιγμή θα περιοριστεί σε ένα ψιλό στρώμα 2 -3 χιλιοστών που θα συνοδεύσει τον ροζ ελέφαντα μέχρι τέλους…

Άρωμα: εδώ αρχίζει η μαγεία αυτής της μπύρας και η πολυπλοκότητά της … Φρούτα όπως μήλο πράσινο, κάποια μαύρα φρούτα που αδυνατώ να προσδιορίσω, σταφίδα και ελαφρώς μέλι εμφανίζονται αρχικά, ενώ στη συνέχεια καθώς θα ανέβει η θερμοκρασία, ένα υπέροχο πέρασμα θα κάνουν τα άνθη του λυκίσκου και άλλων βοτάνων που σε συνδυασμό με την διακριτική εμφάνιση του αλκοόλ θα μετατρέψουν αυτή την μπύρα σε άλλο πράγμα από το αρχικό. Τι να πω! Δεν παίζονται αυτοί οι Βέλγοι. Αν μάλιστα την αναδεύσεις και λίγο σαν ένα ποτήρι κρασί όλα βγαίνουν πάλι στην επιφάνεια μαζί με τη γλυκύτητα και ζεστασιά της μαγιάς … Άλλο πράγμα …

Γεύση: εδώ η πολυπλοκότητα φτάνει στο απόγειό της… Θα σας πω αναγκαστικά μόνο αυτά που μπορώ να βγάλω άκρη … Μαγιά σίγουρα, σταφίδα επίσης καθώς και φρούτα (μήλο και ειδικά δαμάσκηνο). Νότες πικρής σοκολάτας υπάρχουν σίγουρα, αλλά χάνονται και επανέρχονται (οι νότες)!! Το αλκοόλ παρόν, όταν πιάνουμε υψηλότερες θερμοκρασίες. Αυτά.. περισσότερα αδυνατώ.

Επίγευση: μακράς διαρκειας που εναλλάσσεται ανάμεσα στο φρουτώδες (δαμάσκηνο) , στο spicy, στο γλυκό και στο ελαφρώς πικρό προς το σβήσιμο. Καθώς όλα πάνε να σβήσουν οριστικά ένα μούδιασμα από τσιμπήματα αλκοόλ έρχεται να σε ταρακουνήσει πάλι!

Την θεωρώ υπέροχη μπύρα! Όταν τη δοκίμασα για πρώτη φορά το Σεπτέμβριο του 2007 σε ένα πανέμορφο καφέ-μπαρ στο Tallin της Εσθονίας, την ερωτεύτηκα αμέσως! Κι εδώ που τα λέμε ... είναι να μην ερωτευθείς αμέσως έναν τέτοιο "χαζο-χαρούμενο" ροζ ελέφαντα?

Βαθμολογία: 8,5

Pache ... !!!