Ένα είναι το σίγουρο πάντως : πως η ιταλική μικροζυθοποιία - με τις πάμπολλες πλέον ετικέτες που φέρουν την ένδειξη "birra artigianale" - αποδεικνύει καθημερινά πως δεν είναι αδύνατον -όπως φαίνεται αρχικά- σε μια χώρα με μικρή παράδοση στη μπύρα να φτιαχτεί από την αρχή και πάνω σε υγιείς βάσεις μια σύγχρονη παράδοση παραγωγής ζύθου!
Παίρνοντας αφορμή από το παραπάνω θεωρώ πως καλό θα ήταν να αναφέρουμε δυο τρία πραγματάκια για την γειτονική μας Ιταλία και για το μικρό θαύμα που συντελείται τα τελευταία χρόνια εκεί.
Montegioco, Loverbeer, Lambrate, B94, Maltus Faber, Toccalmatto, Amiata, Grado Plato, Pasturana, Cittavecchia, Opperbacco, Birra del Borgo, Turan, Almond, Karma, Ducato είναι μόνο μερικά από τα πάμπολλα ονόματα που μπορεί να ξεχωρίσει κάποιος στο χώρο της μικροζυθοποιίας στη γειτονική μας χώρα ...
Πάνω από όλες αυτές ασφαλώς δεσπόζουν οι τρεις (3) πιο γνωστές και "μεγάλες" μικροζυθοποιίες όπως οι Baladin, Bebba και Birrificio Italiano.
H έξαρση όμως που συντελείται την τελευταία δεκαετία στο χώρο της μπύρας, έχει αλλάξει άρδην το σκηνικό στις μέρες μας. Περί τις 300 φτάνουν πλέον οι μονάδες παραγωγής μπύρας που δραστηριοποιούνται στην Ιταλική Χερσόνησο, συμπεριλαμβανομένων τόσο των Μεγάλων Ζυθοποιίων, όσο και των πολλών δεκάδων μικροζυθοποιιών, όπως επίσης και των brewpubs.
Από τον εύρωστο οικονομικά Βορρά μέχρι τον ασθενέστερο Νότο, έχει ξεκινήσει μια επανάσταση θα λέγαμε στην παραγωγή μπύρας από μικροζυθοποιίες. Ο μεγάλος αριθμός βέβαια των διάφορων ετικετών που παράγονται δε σηματοδοτεί επουδενί και την ανάλογη ποιότητα. Ανάμεσα σε αυτήν την πληθώρα γεύσεων, αρωμάτων και χρωματικών διαβαθμίσεων θα βρει κάποιος μπύρες που δεν προσφέρουν καμία απολύτως συγκίνηση, αλλά και μπύρες που διεκδικούν στις μέρες μας τα πρωτεία σε διεθνές επίπεδο.
Έχει ενδιαφέρον ασφαλώς για κάποιον να ασχοληθεί με το όλο αυτό θέμα, περισσότερο από την σκοπιά της "νέας φιλοσοφίας" που αναπτύσσεται τα τελευταία χρόνια στην Ιταλία, παρά με την αυστηρή έννοια της παραγωγής των ετικετών. Αν μη τι άλλο, κάθε απόπειρα και προσπάθεια οποιουδήποτε μικροζυθοποιού φέρει ταυτόχρονα την αγάπη αλλά και τη δίψα του παραγωγού για κάτι καινούριο και πιο ποιοτικό που θα αποτελεί το υγιές αντίβαρο απέναντι στις μεγάλες πολυεθνικές εταιρίες που εδώ και πάρα πολλά χρόνια έχουν σαρώσει τις πωλήσεις σε παγκόσμια κλίμακα και ταυτόχρονα έχουν παρασύρει στο διάβα τους μεγάλο μέρος της ποιότητας που ο κάθε ερασιτέχνης, ή μη, λάτρης της μπύρας αναζητεί να βρει σε αυτό το ποτό με την τεράστια ιστορία και παράδοση σε βάθος χρόνου.
Επίσης θα συναντήσει και κείμενα όπου υπάρχει σαφής ο προβληματισμός για το μέλλον των μικροζυθοποιιών αυτών, αφού τα προϊόντα τους φτάνουν στην πλειοψηφία σε τιμές αισθητά ανεβασμένες στα ράφια των καταστημάτων και των beer-shops κι έτσι η γνωριμία των κατοίκων της Ιταλίας με τα ίδια τους τα προϊόντα πραγματοποιείται με αργά - πλην όμως σταθερά τα τελευταία χρόνια- βήματα.
Ο οργανισμός αυτός αποτελεί σήμερα την μοναδική οργανωμένη δύναμη στα χέρια των Μικροζυθοποιών και συν τοις άλλοις έχει σκοπό να αναδείξει και να κάνει γνωστές στο ευρύ κοινό, όλες τις μικροζυθοποιίες που δραστηριοποιούνται αυτή τη στιγμή στην Ιταλία μαζί με τα προϊόντα τους, αλλά και όλες τις brew pubs που υπάρχουν σε όλα τα γεωγραφικά διαμερίσματα της χώρας. Αυτή τη στιγμή έχουν ανιχνευτεί και έχουν καταχωρηθεί 301 τέτοιες προσπάθειες που έχουν σαν αποτέλεσμα την ύπαρξη 1592 μπυρών ( και άλλων πολλών που καθημερινά προστίθενται ακόμη και τη στιγμή που μιλάμε)
Παρόλ' αυτά στο χάρτη με τα γεωγραφικά διαμερίσματα της Ιταλίας φαίνεται να υπάρχουν επίσημα περί τις 200 τέτοιες μικρές μονάδες ...
"Microbirrifici.org has been created from italian beer-lovers' passion and enthusiasm. Our aim is to share information regarding italian craft breweries and beers, promote italian craft beer scene and share indipendent comments on italian craft breweries and beers." http://www.microbirrifici.org/beer_english.aspx 
Δοκίμασα ετικέτες από την μικροζυθοποιία Grado Plato , την Birrificio Montegioco, την Loverbeer, την Pasturana, την Birra del Borgo, την Almond22, την Lambrate, την Toccalmatto και πιθανόν κάποιες άλλες από μικροζυθοποιίες που δεν συγκράτησα ακριβώς το όνομά τους.
Από τις 3 πιο ισχυρές και ασφαλώς πιο γνωστές Μικροζυθοποιίες της Ιταλίας (Baladin, Bebba και Birrificio Italiano), ασχολήθηκα κυρίως με την Birrificio Italiano από το ανατολικό Torino (Turin), στη Marinone έξω από το Como, που ξεκίνησε από το 1997 ως brewpub-restaurant και σήμερα οι ιδρυτές της Agostino & Stefano Arioli χαίρουν εκτίμησης όχι μόνο εντός συνόρων της Ιταλίας, αλλά και διεθνώς μιας και οι ετικέτες της Tipopils, Bibock & Extra hop έχουν σημειώσει διεθνείς επιτυχίες τα τελευταία χρόνια και είναι αναγνωρίσιμες σε πολλές χώρες της Ευρώπης.
Τις δυο πρώτες τις δοκίμασα βαρελίσιες και ομολογώ πως ήταν σχεδόν εξαιρετικές.
Birrificio Italiano, Via Castello, 51
22070 Lurago Marinone (CO)
Italy Tel: +.39.031.895450
FAX: +39.031.352.0893
Τέλος αξίζει να αναφέρω την επίσκεψή μου σε ένα μέρος που από τον Απρίλιο του 2010, αποτελεί το Σπίτι της Μπύρας των Μικροζυθοποιιών της Ιταλίας. Εκεί πληροφορήθηκα και έμαθα προσωπικά πάρα πολλά στοιχεία πάνω σε όλη αυτή τη μικρή, αλλά ουσιάστική επανάσταση που συντελείται στη γειτονική μας χώρα και που μέχρι προ λίγων ημερών αγνοούσα.
Domus Birrae RomaVia Cavour 88
000184 Roma
06 97997570
http://www.domusbirrae.com/
Ανοικτά: καθημερινά 10.00-21.00
Κλείνοντας αυτή την πολύ επιφανειακή αναφορά μου στη "Birra Artigianale" της Ιταλίας, δε θα μπορούσα παρά να προχωρήσω στην "άχαρη", αλλά φυσιολογική και αυθόρμητη αντιπαράθεση που γεννιέται μέσα μου καθώς σκύβω και κοιτάζω την αντίστοιχη ισχύουσα κατάσταση στην Ελλάδα.
Τα προβλήματα ασφαλώς υπάρχουν και στη γειτονική Ιταλία, όσον αφορά τη διανομή-διακίνηση και τελική μορφή και τιμή που θα φτάσει το προϊόν στο σπίτι του καταναλωτή, αλλά σαφώς έχουν γίνει σημαντικότατα βήματα άμβλυνσης αυτών των προβλημάτων, με αποτέλεσμα όλο και πιο εύκολα ο καταναλωτής να έρχεται σε επαφή με τις νέες συνταγές και προτάσεις των μικροζυθοποιιών.
Μια πολύ μεγάλη πληθυσμιακά χώρα, μια μεγάλη (??) οικονομικά δύναμη θα μου πείτε η Ιταλία που απλώνει τα σύνορά της κατά μήκος του μεγαλύτερου μέρους της Μεσογείου. Λαός με παραπλήσιο ταμπεραμέντο με εμάς, κι όμως κατάφερε , έστω και αργοπορημένα, να αναδείξει τουλάχιστον την μπύρα μεταξύ των υπόλοιπων προϊόντων της και να της δώσει σταδιακά τη θέση που της αξίζει ... εντός των Ιταλικών συνόρων, εκεί δηλαδή όπου γεννήθηκε και η ίδια η ονομασία της λέξης "μπύ(ι)ρα" ( biberre -birra).
Με 10 όλες κι όλες "μικροπροσπάθειες" και περίπου 40 "μικροετικέτες", η Ελλάδα αυτόματα φαντάζει μηδαμινή μπροστά στο ευρύτερο Ευρωπαϊκό στερέωμα της μπύρας, μπορώντας μόνο να επιβληθεί των υπόλοιπων χωρών της Χερσονήσου του Αίμου, και αυτό με ερωτηματικό (?).
Καμιά σύμπνοια μεταξύ των μικροζυθοποιών μας, κανένας ενιαίος φορέας που θα μπορούσε να αναδείξει έστω και αυτά τα λίγα που μπορεί να παρουσιάσει η Μικροζυθοποιία στη χώρα μας. Με τις παρούσες συνθήκες δεν πρέπει να απορούμε γιατί οι "μέγαλοι του χώρου" διακινούν-διανέμουν- ελέγχουν-καθορίζουν και επιβάλλουν όλα αυτά που επί δεκαετίες "λούζεται" ο Έλληνας.
Ας αναλογιστεί ο καθείς τις ευθύνες που του αντιστοιχούν και ας πάψει να κρύβεται πίσω από δικαιολογίες που διαιωνίζουν απλά την δύσ-μπυρη κατάσταση στη χώρα μας.
Birra del Borgo KETO Reporter, μια spice/herb μπύρα από τη μικροζυθοποιία Del borgo ...
Αρωματισμένη με tabacco (tabacco KEntuky TOscano για την ακρίβεια) μου άφησε καλές εντυπώσεις μέσα στο όμορφο μπουκάλι της, που μοιάζει περισσότερο με μπουκάλι σαμπάνιας ..
Πολύ καλό και ιδιαίτερο άρωμα, μέτριο προς αδύναμο σώμα και γεύση που κινείται σε διάφορα επίπεδα ανάλογα με την άνοδο της θερμοκρασίας. Ευκολόπιοτη, με προσωπικότητα και μάλιστα με μικρό ποσοστό αλκοόλης (5,2% ABV).
Αρωματισμένη με tabacco (tabacco KEntuky TOscano για την ακρίβεια) μου άφησε καλές εντυπώσεις μέσα στο όμορφο μπουκάλι της, που μοιάζει περισσότερο με μπουκάλι σαμπάνιας ..
Πολύ καλό και ιδιαίτερο άρωμα, μέτριο προς αδύναμο σώμα και γεύση που κινείται σε διάφορα επίπεδα ανάλογα με την άνοδο της θερμοκρασίας. Ευκολόπιοτη, με προσωπικότητα και μάλιστα με μικρό ποσοστό αλκοόλης (5,2% ABV).
Σύντομα θα ακολουθήσει ένα μικρό αφιέρωμα - "οδηγός μπύρας" για την αιώνια πόλη, τη Ρώμη ...
Ως τότε ...
evviva ... !!!
Πολύ μου άρεσε αυτό το post :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ιταλική μικροζυθοποιία με την ταχεία εξέλιξή της τα τελευταία χρόνια, δε μπορεί παρά να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στο άμεσο μέλλον.
Βέβαια οι ακριβές τιμές είναι ένας κρίσιμος παράγοντας - ιδιαίτερα στην παρούσα οικονομική συγκυρία - για το προς τα που θα γείρει η ζυγαριά...
Αντε και σε καμια 50αρια χρόνια θα έρθει και στη Ελλάδα μας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑσφαλώς και οι τιμές τους είναι κρίσιμος παράγοντας, αλλά και που δεν είναι?
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί στη χώρα μας δεν είναι ακριβές οι λιγοστές ετικέτες μικροζυθοποιιών που έχουμε?
Εκεί τουλάχιστον πειραματίζονται με συνταγές πέραν των απλών lager-pils και τα μπουκάλια τους έχουν καταπληκτικό design επίσης.
Εδώ, πλην των Septem-Corfu που είναι μπροστά σε συνταγές και αμπαλαζ, όλες οι άλλες μικροετικέτες μας είναι μέσα στην κακομοιριά. Εξαιρώ από design την Craft που είναι ΟΚ.
Σε κάθε περίπτωση, ο χρόνος θα δείξει τί θα συμβεί με την Ιταλία!
Καλά... από design τα ιταλικά μπουκάλια δεν παίζονται... Σε ετικέτες προφανώς γέρνω προς την άλλη πλευρά του ατλαντικού ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια που αναφέραμε τις ελληνικές όμως μικρό... μαθαίνω πως οι Κερκυραϊκές αρχίζουν να μην "προτιμούνται" από τις έτσι κι αλλιώς λιγοστές ενημερωμένες κάβες... Είναι πολύ ακριβές μου είπαν σε κάβα που επισκέπτομαι συχνά και τις προμηθεύεται! Προτιμούν περισσότερο τη Zέος την απαστερίωτη που στο λίτρο έχει άπαιχτο value for money!
Για τη Ζέος μάλιστα έμαθα πως πλέον είναι σε αμερικανικά χέρια...
Οντως εξαιρετικο το design τους ,αλλα απο τι βλεπω τα καπακια τους ειναι απλα, χωρις να αναγραφεται τιποτα, δηλαδη να μπορουν να γινουν αντικειμενα συλλογης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΙδεα μου ειναι ή οι καινουριες ζυθοποιιες τείνουν να βαζουν απλα καπακια?
Νομιζω οτι ο chalice σα συλλέκτης που ειναι και αυτος, θα νιώσει τον προβληματισμο μου
Μια ενδιαφέρουσα μελέτη πάνω στο προφίλ του ιταλού καταναλωτή μπύρας, δημοσιεύθηκε στο Beer Chronicle, το αγγλόφωνο site του Ιταλού φίλου της μπύρας Andrea Turco.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαραθέτω παρακάτω τα γενικά συμπεράσματα της μελέτης. Ιδιαίτερα όσοι έχετε επισκευθεί την Ιταλία και έχετε άποψη για τη σκηνή της ποιοτικής μπύρας στη γείτονα χώρα, θα τα βρείτε αρκετά ενδιαφέροντα...
"First on-line survey on customs and habits of craft beer consumers in Italy"
This study shows that the average Italian consumer of craft beer is male, aged between 31 and 45, with a medium-high cultural profile. It’s mostly an occasional drinker, which knew microbreweries for a relatively short time (no more than 3 years) and that is far from consume only craft beer: often drinks industrial beer, sometimes way more than the craft brewed.
In other words, the average consumer is not a long time passionate. On the contrary, in most cases is an occasional consumer driven by ¬ curiosity, who knows little about craft beers and only buy it sometimes. It is no coincidence that the average budget reserved for purchases is between 10 and 30 euro a month, a rather small figure, especially when compared to the price of a single craft beer.
Speaking about the price, this item remains one of the most obvious acquisition restraints. However, the main problem for the average consumer is the availability: data express some difficulty in finding businesses specialized – in whole or in part – in craft beer. Despite the boom in the field, micro-brewed beers do not seem to have reached a consistent and widespread distribution in national territory yet.
The consumption of craft beer is mostly domestic. In other words, the average consumer prefers to buy beer off-license and drink it at home with friends and acquaintances. Unlike other nations, the pub is not the place chosen for the consumption of craft beer, showing that such premises are still related to industrial products. This should be due to a problem in conceiving different trading dynamics.
The average consumer buys mostly from Italian microbreweries, showing an evident preference for Belgian craft beer concerning imported brews, opening up a lead on the other brewing nations – Germany, UK and USA.
Finally, “our consumer” connects craft beer with concepts such as “taste”, “culture” and “companionship”, thus indicating that is a beverage that plays on the sensory perceptions of the drinker, who recognizes its socializing value and the cultural background from which it has developed over time. For consumers, the “ideal beer” should be “surprising”, “peculiar” and “complex”; should amaze, attract with original and varied organoleptic features.
Πηγή: http://www.beer-chronicles.com/articles-books-media/650/first-on-line-survey-on-customs-and-habits-of-craft-beer-consumers-in-italy/