I Plead the 5th

- Μίλα ρε… Τι κρύβεις; Που το βρήκες το άσπρο άλογο;
- Μαύρο ήταν… το γράφει και στο μπουκάλι…
- Δε ξέρω τι γράφει το μπουκάλι… εγώ άσπρο το βλέπω στην ετικέτα…
- Εγώ αυτό που ήπια ήταν πάντως μαύρο… κατάμαυρο! 
- Τι είπες ρε; Ήπιες το άλογο;
- Εεεε... Επικαλούμαι το δικαίωμα που μου δίνει ο νόμος να μην απαντήσω, γιατί έτσι μπορεί να κατηγορηθώ…
- Παρντόν;
- I plead the 5th!


Plead the 5th amendment. Δικονομικός όρος του Αμερικανικού συντάγματος, με τον οποίο ο μάρτυρας μπορεί να επικαλεστεί το νόμο για να μην απαντήσει σε κάποια ερώτηση, αποφεύγοντας έτσι να κατηγορηθεί.
Μπορεί εδώ στην Ελλάδα να μην μπορούμε να κάνουμε χρήση αυτής της διάταξης, μια και εισαγόμενοι νόμοι δεν πιάνουνε, αλλά σίγουρα επιτρέπεται να κάνουμε χρήση της ομώνυμης μπύρας της Dark Horse Brewing Company, αν φυσικά την παραγγείλουμε από κάποιο ψαγμένο online shop… Ναι, το βρήκατε… δεν κυκλοφορεί στην Ελλάδα!


Η Dark Horse Brewing Company είναι μια πολύ μικρή ζυθοποιία στο Marshall του Michigan των Ηνωμένων Πολιτειών, την πολιτεία που μεταξύ των πολλών craft breweries έχει να παρουσιάσει ονόματα σαν αυτά των Bell’s, Founders και Jolly Pumpkin. Υπεύθυνος της ζυθοποιίας (αν και μάλλον θα ξίνιζε αν τον αποκαλούσε κάποιος έτσι) ο Aaron Morse, o οποίος πρέπει να είναι πολύ φευγάτο άτομο (απ’ αυτά που χαίρεσαι να γνωρίζεις κάποια στιγμή στη ζωή σου) πράγμα που εύκολα μπορεί κανείς να συμπεράνει διαβάζοντας κάποια απ’ τα γραπτά του (αν καταλάβετε κάτι πείτε μου και μένα)

Ο Aaron Morse μέσα στο tap room της Dark Horse

Η ίδια η ζυθοποιία, ένα brewpub στην ουσία, είναι επίσης ένα απ’ τα μέρη που θα ‘θελε κάποιος φίλος της μπύρας να επισκεφτεί. Μια πετυχημένη παρομοίωση που διάβασα για το μαγαζί: Κάτι μεταξύ κυνηγετικής καμπίνας, στεκιού για σκειτμπορντάδες και της ζυθοποιίας των 3Floyds...

Επάνω η μπάρα με τα taps και κάτω μια άποψη των χιλιάδων mugs που κρέμονται απ’ την οροφή και τους τοίχους.

Κάπου στα δυόμιση χιλιάδες πήλινα μπυροπότηρα κρέμονται απ’ τους τοίχους και την οροφή του tap room. Καμιά απ’ τις χειροποίητες αυτές κούπες δεν είναι ίδια με τις άλλες και όλες τους έχουν από κάτω γραμμένο το όνομα του ιδιοκτήτη τους, ενός απ’ τα 2500 μέλη του beer mug club της Dark Horse. Ένα τεράστιο νούμερο για μια επαρχιακή μπυραρία που παράγει μόλις 4000 βαρέλια το χρόνο! Η παραγωγή τους βέβαια πρόκειται να μεγαλώσει, μια και ετοιμάζουν μεγαλύτερες εγκαταστάσεις σ’ ένα γειτονικό κτίριο που αγόρασαν. Από τη μία σίγουρα θα χάσουν ένα κομμάτι της τρέλας και του αυθορμητισμού που τους χαρακτηρίζει, απ’ την άλλη, θα ‘ναι πιο εύκολο για τον κόσμο (κι ελπίζω και για μας) να γνωρίσει τις μπύρες τους.

Περισσότερα για τη Dark Horse:

• http://www.darkhorsebrewery.com
• http://michiganbeerblog.blogspot.com/2010/08/dark-horse-brewing-company.html
• http://hoosierbeergeek.blogspot.com/2009/10/greetings-from-michigan-great-beer.html
• http://www.flickr.com/photos/brostad/tags/darkhorsebrewingco/

Dark Horse Plead the 5th Imperial Stout

Η Plead the 5th είναι η imperial stout με 12% αλκοόλ. Στο 355άρι μπουκάλι της απεικονίζεται ένας χαρταετός που έτσι όπως στριφογυρίζει την ουρά του μοιάζει με λευκό άλογο που καλπάζει. Αυτό είναι και το λογότυπο της ζυθοποιίας.

Σερβίρω σε snifter ποτήρι και πραγματικά θαυμάζω αυτό το σκουροκάστανο προς μαύρο, πηχτό νέκταρ, να γεμίζει το ποτήρι μου, φτιάχνοντας ένα περιορισμένου όγκου, αλλά τόσο ζωντανό στην εμφάνιση, καφετή στρώμα αφρού. Πολύ γρήγορα ο αφρός υποχωρεί και περιορίζεται σ’ ένα περίτεχνο πέπλο που σκεπάζει την επιφάνεια, με νησάκια που παίρνουν ποικίλα σχήματα.

Το άρωμά της πλούσιο και διεισδυτικό. Βαθύ και δυνατό με πρωταγωνιστή τη σοκολάτα. Το σώμα της γεμάτο, στιβαρό. Το τσίμπημα στην άκρη της γλώσσας μεταφέρεται σε όλη τη στοματική κοιλότητα. Το αλκοόλ της δίνει το παρόν αλλά χωρίς να επιβάλλεται στις αισθήσεις.

Η γεύση της πικρή, γλυκιά και ολίγον ξινή. Όλα αυτά εμφανίζονται διαδοχικά και έρχονται να ισορροπήσουν δημιουργώντας ένα εκλεκτό αποτέλεσμα. Όλα τ’ αναμενόμενα χαρακτηριστικά ψημένης βύνης, σοκολάτας, καφέ, αλλά τόσο καλά αναμιγμένα και ταιριασμένα που δύσκολα τα ξεχωρίζεις.

Κάθε γουλιά της με κάνει να θυμηθώ τ’ όνομά της. Plead the 5th.

“Σιγά μην μαρτυρήσω”, σκέφτομαι. “Κουβέντα δεν θα μου πάρετε” γι αυτή την εξαιρετική imperial stout που αν και δυσεύρετη, κατάφερε να φτάσει στα χέρια μου και στο ποτήρι μου. “Σιγά μην και σας πω” πως είναι μια απ’ τις καλύτερα τετ-α-τετ μου με imperial stout… με μπύρα γενικότερα!
Κάθε γουλιά μ’ εντυπωσιάζει. Όχι μόνο με το βαρύ και εξαίσιο άρωμά της, όχι μόνο με την πλούσια και απολαυστική γεύση της, αλλά και με την εμφάνισή της. Με τα σχήματα που παίρνουν τα νησάκια στην επιφάνεια - ένας κύκλος, ένα περιστέρι, μια νεκροκεφαλή… (φαντασία να έχεις να κοιτάς) – με το σκούρο χρώμα που κοκκινίζει στην περίμετρο, κάτω απ’ το χρυσοκαφετί δακτυλίδι… Σε κάθε εισπνοή, το σοκολατένιο (bitter) άρωμα μεταφέρει ως άλλο λαθρεπιβάτη το ζεστό φύσημα του αλκοόλ μέχρι τα πνευμόνια μου. Μια τόσο ντελικάτη αίσθηση!



Το τσίμπημα στη γλώσσα και τον ουρανίσκο σπάει το σοκολατένιο βελούδο της υφής της, φτιάχνοντας μια τέλεια ισορροπία μεταξύ των malts και του λυκίσκου. Μια απόλυτα γευστική μάσκα. Μια εξαιρετική imperial stout!

Βαθμολογία: 9.50 στα 10. (Εμφάνιση: 9.5, Άρωμα: 10, Γεύση: 9.5, Αίσθηση: 9.5)