Από το 1295 οι Αυγουστιανοί μοναχοί πατέρες της Γάνδης συνήθιζαν να παρασκευάζουν τη δική τους μπύρα, όπως άλλωστε συνηθίζονταν εκείνη την εποχή να κάνουν όλα τα μοναστήρια σε όλη την Ευρώπη.
Μια διασωθείσα συνταγή ύστερα από τόσους αιώνες έρχεται να μας ξαναζωντανέψει η Ζυθοποιία Van Steenberge από το 1982.
Πρώτο δημιούργημά τους η Augustijn blonde με 7,5% ABV, μια εξαιρετική μπύρα που είχα την τύχη να δοκιμάσω σε βαρέλι στο Βέλγιο και που αποτελεί την κατεξοχήν μπύρα που βασίζεται σε αυτή την συνταγή που ξεκίνησε αιώνες πριν.
Και αφού σύμφωνα με την παράδοση που επικρατούσε πάντα στα μοναστήρια έπρεπε να υπάρχει μια ακόμη πιο δυνατή μπύρα, οι ιθύνοντες της Van Steenberge εξέλιξαν την εν λόγω συνταγή της ξανθιάς Augustijn σε μια άλλη μπύρα, ακόμη πιο βαριά: Την Augustijn Grand Cru .
Ο όρος στο χώρο της μπύρας είναι δανεικός από τα κρασιά.Τον όρο τον χρησιμοποιούν οι Γάλλοι για τα κρασιά και σημαίνει,ας το πούμε αγγλιστί, great growth.
Τώρα στον χώρο της μπύρας υπάρχουν κάποιες Ζυθοποιίες που τιτλοφορούν την πιο καλή τους μπύρα σαν Grand Cru. Έτσι θέλουν να δώσουν έμφαση στην υψηλή ποιότητα της συγκεκριμένης μπύρας και να μας πουν πως είναι το δυνατό τους και το καλύτερό τους χαρτί...Αυτά συμβαίνουν κατά βάση σε βέλγικες ετικέτες και σε κάποιες Γαλλικές πάνω στην μπύρα ...
Στις ΗΠΑ ο όρος δεν πολυχρησιμοποιείται, αλλά όταν χρησιμοποιείται δεν έχει ακριβώς την ίδια έννοια που έχει στο Βέλγιο και στην Ευρώπη γενικότερα. Εκεί απλά όταν χαρακτηρίζουν μια μπύρα ως Grand Cru θέλουν να δηλώσουν περισσότερο ότι είναι Belgian Style (δηλαδή μιας υψηλής ποιότητας μπύρα κατά τα άπαικτα Βελγικά πρότυπα) χωρίς αυτό να σημαίνει πως η Ζυθοποιία θεωρεί απαραίτητα αυτή την μπύρα ως το καλύτερο της προϊόν, όπως κάνουν κάποιες Βέλγικες Ζυθοποιίες ...
Επομένως : Ο όρος Grand Cru δεν σηματοδοτεί κανένα συγκεκριμένο είδος μπύρας .. απλά το αναγράφουν κάποιες Ζυθοποιίες σαν τιμητική ορολογία για την καλύτερη μπύρα που αυτοί οι ίδιοι αξιολογούν και θεωρούν από τις υπόλοιπες της σειράς. Έτσι ως Grand Cru μπορούμε να συναντήσουμε διάφορα είδη μπύρας, όπως μια sour ale, μια tripel, μια quadrupel και πάει λέγοντας...
Augustijn Grand Cru
Strong Pale ale με 9% ΑBV ...
και αυτήν επέλεξε η Van Steenberge να θεωρήσει το δυνατό της χαρτί ανάμεσα σε άλλες
Χρυσοπορτοκαλί το χρώμα της με όμορφες βαθιές κίτρινες ανταύγειες κάτω από το φως. Αφρός λευκός,πολύ καλός, συνεκτικός που θα διατηρηθεί για κάμποση ώρα και καθώς θα αφήνει τα ίχνη του στα τοιχώματα του ποτηριού θα περιοριστεί σε ένα στρώμα ενός με δυο εκατοστών μέχρι το finale.
Άρωμα: τραχύ στην αρχή το άρωμά της. Γλυκίζει μεν, αλλά και ελαφρώς όξινο. Κυριάρχος ο λυκίσκος σίγουρα με τσιμπήματα αλκοόλης και σίγουρα μια αίσθηση πιπεράτη. Καθώς πιάνουμε πιο ψηλές θερμοκρασίες... το άρωμα εξωραΐζεται κατα πολύ και γίνεται πιο απαλό και πιο γλυκό με παρουσία πλέον και των malts,της μαγιάς αλλά και εσπεριδοειδών (πορτοκάλι, λεμόνι), ενώ καταλαγιάζουν τα βοτανοειδομπαχαρικά και ηρεμεί το αλκοόλ.
Γεύση: γλυκόπικρη, ολίγον αλμυρή θα έλεγα, αλλά σίγουρα με όχι τόσο καλό μπαλάντζο. Λυκίσκος, ξύσμα πορτοκαλιού (curacao) και malts βασικά σου δίνουν μια γλυκόπικρη αίσθηση. Κάπου μπαίνουν σφήνα κάποια φρούτα εσπεριδοειδή αλλά μου φάνηκε και μέλι. Καθώς κάθεται η μπύρα πάλι γίνεται αισθητά καλύτερη, πιο ισορροπημένη και πιο smooth στο στόμα με τα malst-λυκίσκο να ισορροπούν καλύτερα μεταξύ τους και τα φρούτα να γίνονται πιο έντονα μαζί με το αλκοόλ.
Επίγευση: τα ίδια στο τελείωμα με μια αίσθηση μάλλον πικρούτσικη και ολίγον στυφή. Μέτριας διάρκειας, dry, ελαφρώς πορτοκαλένιο και σίγουρα από την αρχή καλύτερα ισορροπημένο.
Σώμα μέτριο, ενανθράκωση καλή, αλκοόλ αισθητό σε αρκετές φάσεις. Πολύ καλύτερη η μπύρα αυτή όταν την αφήσετε να πιάσει πιο ψηλές θερμοκρασίες σε σχέση με την αρχή.
Δεν μπορώ να πω ότι δεν είναι καλή μπύρα, αλλά ως Grand Cru περίμενα πιο πολλά. Σίγουρα η Augustijn Blond μου άρεσε περισσότερο από αυτήν την οποία βέβαια θα την ξανάπινα άνετα.
Βαθμολογία: 7,75
Augustijn Donker (Bruin)
μια Dubbel στα 7% ABV
Σκούρο καφετί το σώμα της που πορτοκαλίζει κάτω από το φως. Αφρός οχι πολύ ικανοποιητικός που θα περιοριστεί σύντομα σε ένα δαχτυλίδι γύρω από την επιφάνεια.
Άρωμα: καβουρδισμένα malts, καραμέλα και φρούτα ( δαμάσκηνο, βύσσινο (?)) στο προσκήνιο με κάποια ελαφριά μπαχάρια να έπονται. Το αλκοόλ ελάχιστα διακριτό.
Γεύση: μια από τα ίδια στη γεύση με την αίσθηση της καραμέλας και των φρούτων να κυριαρχούν σε ένα malty σώμα προσδίδοντας μια γενικότερη γλυκιά παρουσία στο σύνολό της.
Επίγευση: μέτριας διάρκειας τελείωμα με τα φρούτα, ελαφρώς τα μπαχάρια και την καραμέλα να υπάρχουν, ενώ μια ελαφριά πικράδα έρχεται να κλείσει σχετικά υποτονικά το ολο concept.
Μια καλή ετικέτα που δεν έχει όμως κάτι συνταρακτικό να μας παρουσιάσει. Κινείται στα γνωστά πρότυπα των βελγικών Strong Dark Ales, χωρίς να κάνει τη διαφορά με κάποιο συγκεκριμένο χαρακτηριστικό της. Ευκολόπιοτη, θα πρότεινα να τη δοκιμάσετε με ένα πιάτο αλλαντικών. Θεωρώ ότι ταιριάζει αρκετά.
Βαθμολογία: 7
Pache ... !!!
H μονη που εχω δοκιμάσει μαπο τη σειρα αυτη ειναι η blond που μου αρεσε αρκετα. Τις δυο αυτες δεν τις εχω δοκιμασει και σκοπευω να το κανω αμεσα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολυ ενδιαφερον η διπλη παρουσιαση!