De Struise & De Molen "Doppel Strauss" ... συντροφιά με βιεννέζικο Waltz !

Πραγματικά αναρρωτιέμαι αν υπάρχει κάποιος που, έστω και για μια φορά στη ζωή του, δεν έχει πιάσει τον εαυτό του να αφήνεται και να ταξιδεύει υπό το άκουσμα μιας από τις πάμπολλες εξαίσιες μελωδίες που έχει χαρίσει στην ανθρωπότητα ο Βασιλιάς του Βαλς, ο Johann Strauss ο νεότερος.
Η τεράστια απήχηση που γνώρισε το βαλς στην πρωτεύουσα της Αυστρίας, τη Βιέννη, κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα οφείλεται αποκλειστικά σε αυτόν. Δικαίως αποκαλείται επομένως, ως ο "Waltz King", αφού με το βιολί του και τη δεξιοτεχνία του συνέχισε με τον καλύτερο τρόπο το δρόμο που χάραξε πριν από αυτόν ο πατέρας του, Johann Strauss.

Καθώς οι Βιεννέζοι ξέρουν να εκτιμούν και να αναγνωρίζουν τον καθένα που έδωσε λάμψη και φινέτσα στην πόλη τους, δε θα μπορούσαν να αγνοήσουν τον υιό Johann Strauss II. Όσοι έχετε επισκεφτεί τη Βιέννη, ασφαλώς θα θυμάστε το άγαλμα του Johann με το βιολί του να στολίζει την όμορφη αυτή πρωτεύουσα και να ξυπνάει σε κάθε επισκέπτη μελωδίες και χορούς που ο ίδιος πριν πολλά χρόνια εκτέλεσε και πρωτοδημιούργησε με περισσή μαεστρία ...

Για ποιο λόγο τώρα ο Urbain της De Struise αποφάσισε να βγάλει μια ακόμη εποχιακή φθινοπωρινή συνταγή που τιμάει στην ετικέτα της αυτόν τον μοναδικό συνθέτη, ειλικρινά δεν το γνωρίζω.
 Το σίγουρο είναι πάντως ότι οι Ολλανδοί της De Molen παραχώρησαν τις εγκαταστάσεις τους στη Struise για την παρασκευή αυτής της μπύρας κι έτσι η βρασιά και η εμφιάλωση έλαβε χώρα τελικά στην Ολλανδία. Μια μίνι συνεργασία, από αυτές που ασφαλώς έχουμε συνηθίσει ανάμεσα στις πρωτοποριακές ζυθοποιίες της Ευρώπης, ειδικά μάλιστα ανάμεσα στη Struise και στη De Molen!

Στην ετικέτα της εποχιακής Doppel Strauss φιγουράρει ο Johann, ακριβώς όπως απεικονίζεται στην χαρακτηριστική του πόζα στο χρυσό άγαλμα που του έχει αφιερωθεί στο Stadtpark της Βιέννης ...
Το όνομα ασφαλώς αποτελεί λογοπαίγνιο του Δεύτερου ( doppel) Strauss ( JoahannStrauss II) ...

De Struise/De Molen Doppel Strauss

στα 8% ABV

Το χρώμα της θολό βαθύ πορτοκαλί προς καφετί. Αφρός ανύπαρκτος σχεδόν, αφού θα πέσει εξαρχής ασθενικός και θα εξαφανιστεί τάχιστα και στα δυο ποτήρια που τη σέρβιρα, αφού την δοκιμάσαμε παρέα με τον Πάνο. Από εμφάνιση να σας πω, ψιλοαπογοητεύτηκα ...

Άρωμα: φέρνοντας κοντά την μπύρα στη μύτη σου, δικαρίνεις ένα πολύ όμορφο και πολύπλοκο άρωμα. Τα φρούτα ( βύσσινο (?), δαμάσκηνο (?) ) και τα malts επικρατούν αρχικά, αλλά στην πορεία θα ξεπροβάλει δυναμικά και η καραμέλα και διακριτικότερα το αλκοόλ. Καθώς ανεβάζουμε στροφές, μια άποψη σοκολάτας και ελαφρώς κανέλλας σκεπάζουν την πρότερη αίσθηση της καραμέλας. Ενδιαφέρον άρωμα, σίγουρα.

 Γεύση: γλυκιά κατά βάση η γεύση με την καραμέλα, τη σταφίδα και τα φρούτα στο προσκήνιο συνεχώς, ενώ πολύ διακριτικά τσιμπήματα λυκίσκου σπάνε τη μονοτονία. Στην πορεία το δαμάσκηνο βγαίνει πιο έντονα, ενώ το αλκοόλ ζεσταίνει και γλυκαίνει ελαφρώς ακόμη πιο πολύ την κατάσταση.

Επίγευση: γλυκόπικρο φινάλε, ελαφρώς dry που διαρκεί αρκετά θα έλεγα με μια μίξη καραμελοφρούτων και ελαφρώς σοκολάτας να δίνει το στερνό αντίο.

Αρκετά γεμάτο σώμα, μέτρια προς εξασθενημένη ενανθράκωση. Γενικότερα αρκετά smooth και ευκολόπιοτη που πίνεται πολύ ευχάριστα τόσο σε χαμηλές όσο και σε πιο υψηλές θερμοκρασίες.

Βαθμολογία: 8,5

εις υγείαν της οικογένειας Strauss και ασφαλώς ...

εις υγείαν της συνεργασίας De Struise/ De Molen

Pache ... !!!