Κυριακή 20 Φεβρουαρίου 2011

Paché .. !! από τα Erthels με μια Urthel Quadrium!

Με αφορμή την είσοδο της Straffe Hendrik Quadrupel στην ελληνική αγορά αμέσως ήρθε στο μυαλό μου η ζυθοποιία "The Leyerth Breweries" της Hildegard και του Bas και ασφαλώς επικεντρώθηκα στην πιο δυνατή ετικέτα της ζυθοποιίας αυτής, την Urthel Samaranth 12 Quadrium, δηλαδή στην Quadrupel της σειράς που κατάφερε να βγει από τα καζάνια της υπέροχης αυτής ζυθοποιίας.


Ο λόγος αυτού του συνειρμού; Απλά, η Hildegard και ο Bas ήταν οι πρώτοι ζυθοποιοί που τόλμησαν να γράψουν στα ίσα πάνω στην ετικέτα τους τη λέξη Quadrupel - στη γλώσσα των Erthels ασφαλώς - μιας και αυτό ήταν "προνόμιο" ως τότε μόνο των trappist ετικετών.
Καμιά άλλη ανεξάρτητη μικροζυθοποιία του Βελγίου δεν έχει γράψει πάνω της τον χαρακτηρισμό "quadrupel" για κάποια μπύρα της και πλέον η De Halve Maan με τη Straffe Hendrik είναι η δεύτερη που το τολμά ... Αν κάνω κάποιο λάθος, θα παρακαλούσα να με διορθώσετε ...

Σε κάθε περίπτωση ... με αφορμή αυτή τη σκέψη, είπα να ξαναθυμηθούμε σήμερα αυτήν την special ετικέτα της Utrhel.


Υπενθυμίζω πως οι ετικέτες της Utrhel από 5 μειώθηκαν σε 3 και αυτό συνέβη επειδή κόπηκαν από την παραγωγή τόσο η Urthel Tripel (Urthel Hibernus Quentum) όσο και η Dubbel (Urthel Magnificum).
Έτσι, οι ετικέτες που απέμειναν είναι οι Urthel Hop-it, Samaranth 12 Quadrium και φυσικά η Saisonnière, που αποτελεί και την πιο πρόσφατη δημιουργία της ζυθοποιίας !!


Η Samaranth 12 Quadrium φτιάχτηκε με αφορμή το γάμο της Hildegard και του Bas, αφού ο ίδιος o Bas ήθελε μια εκλεκτή δυνατή μπύρα για να κεράσει τους καλεσμένους τους μετά το μυστήριο. Η μπύρα ενθουσίασε τον κόσμο και αποφάσισαν να την κρατήσουν σαν συνταγή σε μόνιμη βάση …


Urthel Samaranth 12 Quadrium
μια quadrupel στα 11,5% ABV



Ένα πολύ όμορφο πορτοκαλοκεχριμπαρένιο ύφασμα το σώμα της, ντύνει με τον καλύτερο τρόπο το εξίσου πολύ όμορφο κολονάτο ποτήρι της. Χρώμα γνώριμο εξάλλου για την πλειοψηφία των quadruples … Λευκός ο αφρός της, συνεκτικός και δυναμικός μέχρι τέλους, αφού δεν θα πάψει να συντροφεύει το ποτήρι και τα τοιχώματά του με ένα πέπλο μισού εκατοστού μέχρι και την τελευταία γουλιά …

Άρωμα: γλυκό, ζεστό και ασφαλώς αλκοολικό το άρωμα της. Malts, μαγιά, φρούτα (μήλο, δαμάσκηνο ίσως), καραμέλα διακρίνονται πιο άμεσα, ενώ στην πορεία η αίσθηση του αλκοόλ γίνεται αντιληπτή ακόμη πιο έντονα … Πιθανολογώ και την ύπαρξη μπαχαρικών, αλλά ως συνήθως στις quadruples τα καρυκεύματα είναι σαφώς πιο διακριτικά και καλύτερα κρυμμένα εν συγκρίσει με τις triples όπου τα αντιλαμβάνεσαι άμεσα …


Γεύση: γλυκιά στο σύνολό της και φρουτώδης. Η αίσθηση της μαγιάς φαίνεται να διαπερνάει μόνιμα το όλο σκηνικό μαζί με ζάχαρη, σταφίδα και φρούτα. Καλά ισορροπημένα τα περάσματα των malts, ενώ κι εδώ το αλκοόλ δείχνει τα δόντια του με στιγμιαία τσιμπήματα που θα έχουν δυναμικότερη παρουσία στο τελείωμα ..

Επίγευση: το ίδιο γλυκό, φρουτένιο και ασφαλώς αλκοολικό το finale, σε μια αίσθηση μέτριας διάρκειας … που όμως σε ξεγελάει, αφού πάνω που πάνε να σβήσουν τα πάντα, επανέρχονται από το πουθενά διακριτικά μουδιάσματα της πικράδας του λυκίσκου και του αλκοόλ για να μπαλαντζάρουν με εξαιρετικό τρόπο την όλη συνταγή …


Σώμα γεμάτο θα έλεγα, κολλώδες κατά τις περιπτώσεις που η γουλιά θα είναι πιο βαρβάτη, με την γενικότερη αίσθηση της γλύκας, της ζάχαρης και του αλκοόλ να μένουν στα χείλη, στον ουρανίσκο και στα δόντια …
Στο μπουκάλι προτείνεται να σερβιριστεί μεταξύ 8-10 βαθμών Κελσίου, αλλά αν την αφήσετα ακόμη παραπάνω θα αποζημιωθείτε ακόμη περισσότερο ..

Δυνατή πράγματι η συγκεκριμένη συνταγή της ζυθοποιού των Erthels … καλά ισορροπημένη, με όλα τα γνώριμα χαρακτηριστικά που οφείλει να έχει μια quadrupel που σέβεται το όνομα της …

Βαθμολογία: 8,25

Αυτά από την cult ζυθοποιία του Βελγίου που παρασκευάζει τις ετικέτες της στις εγκαταστάσεις της La Trappe στην Ολλανδία, πράγμα άλλωστε που έχει στοιχίσει αρκετά στην Hildegard και τον Bas, αφού ουκ ολίγες φορές έχουν δεχτεί αρνητικά σχόλια για αυτήν την απόφασή τους ...
Όπως και να έχει ... εμείς είμαστε μαζί τους!!


Ρίξτε μια ματιά στην γνωριμία μας με το ζεύγος πριν λίγους μήνες στο Φεστιβάλ της Brugge ...

Από όλους εμάς ...

Paché ... !!!

4 σχόλια:

  1. Καρντάσι, είναι που λένε ότι τα μεγάλα πνεύματα συναντιούνται...
    Αυτή ακριβώς την μπυρίτσα τίμησα κι εγώ χθες... Δηλ., τι μπυρίτσα... μπυράρα!!! :)

    Μου φάνηκε τόσο γευστική, τόσο αρωματική, τόσο μ ο ν α δ ι κ ή που έμεινα έκπληκτος (φαντάσου να μην την είχα ξαναπιεί...!!!).

    Ίσως να φταίει ότι είχα πολύ καιρό να δοκιμάσω και κάτι από την all time classic βελγική σχολή (βλέπεις έχουμε τρελαθεί τώρα τελευταία στις αμερικανιές :P)

    Με βάση τη χθεσινή μου εμπειρία, βάσει της οποίας θα μπορούσα να κατεβάσω πολλά μικρά urthelάκια, θα της έβαζα χαλαρά ένα 9,25. Τελικά, ίσως να ήταν πολύ καλό το timing και να ήμουν σε πολύ καλή διάθεση...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εεεεε... φταίω τώρα εγώ να πάω κατευθείαν ν' ανοίξω και το δικό μου το μπουκαλάκι; :)

    Θα κλαίνε βέβαια τα υπόλοιπα τα erthels στην αποικία που έχουν φτιάξει στην υπόγα μου... αλλά τι να κάνουμε :P

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. μετα την επισκεψη μας στην Brugge τα ξωτικα αποτελουν μερικες απο τις αγαπημενες μου Βελγικες ετικετες.αδημονω να απαντησω ξανα στο διαβα μου κανενα απο δαυτα τωρα που θ 'ανεβω στη Σαλονικα....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Γιώργαρε, όλοι ξέρουμε πως μαγεύτηκες κι εσύ από τον κόσμο των Erthels και ειδικά από την Εποχιακή τους ετικέτα των πολλών βραβείων.
    Θα σε στενοχωρήσω όμως, αφού κατά 99%, αν ενθυμούμαι τώρα καλά, δεν νομίζω να μου έχει απομείνει στοκ καμία από τις "ιστορίες" των ξωτικών στην κάβα μου!
    Θα αποζημιωθείς ασφαλώς με άλλα καλούδια και το ξέρεις πολύ καλά !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή