Malheur Dark Brut Reserve 2003 :: απλά ... υπέροχη !!

" Ωχ ... Πού τις βρήκες αυτές τις μπύρες ρε ΄συ; "
" Άστες αυτές ... τις έχω για μένα. Δεν τις πουλάω. Έχουν λήξει "
" Πλάκα μου κάνεις ; Είναι και ληγμένες από πάνω;"

Ημερομηνία λήξης : Ιανουάριος του 2009,  έγραφε η ετικέτα και σφαλώς αυτό κι αν δεν αποτελούσε τον κορυφαίο λόγο να θέλω να αποκτήσω αυτήν την ετικέτα αμέσως εκείνη την στιγμή ...

" Πάρ' την αφού τη θέλεις τόσο. Με ζάλισες ... " είπε ο Γιώργης ο Παπαδιώτης το βράδυ της Παρασκευής που μας πέρασε, καθώς βρισκόμασταν στην κάβα του στο Βόλο ...

Κάπως έτσι η " Μαύρη Σοκολάτα" ( Black Chocolate)  από το Βέλγιο, όπως συνηθίζεται να αποκαλείται στις Η.Π.Α., βρέθηκε στα χέρια μου.


Παλαιωμένη σε φρεσκοφτιαγμένα αμερικάνικα δρύινα βαρέλια, η Malheur Dark Brut Reserve είχε σφραγίσει τα αρώματα και τις γεύσεις της σε ένα πανέμορφο σαμπανιζέ μπουκάλι από το 2003 και με προκαλούσε να ανακαλύψω πώς αυτές οι μυρωδιές και οι γεύσεις έχουν μετ-εξελιχθεί με το πέρας 8 ολόκληρων ετών ...

Το μπουκάλι της ... απλά καταπληκτικό, σε στυλ σαμπάνιας, σφραγισμένο με φελό και στολισμένο στο λαιμό του με "χρυσάφια" ...

Malheur Dark Brut (Noir) Reserve 2003

στα 12% ABV

Καφεπορτοκαλί βαθύ στο χρώμα της. Ο αφρός της μπεζόλευκος στολίζει την επιφάνεια πολύ όμορφα, αφού θα κάτσει στητός και δυναμικός από την αρχή και θα διατηρηθεί για αρκετή ώρα, παρά τους πολύ υψηλούς αλκοολικούς βαθμούς της. Θα περιοριστεί στο φινάλε σε ένα όμορφο δαχτυλίδι γύρω και πάνω από το κυρίως σώμα της μπύρας ...

Άρωμα: το άρωμά της διαπεραστικό ξεχύνεται στην ατμόσφαιρα αμέσως με το που θα ξεσφραγίσεις το μπουκάλι από το φελό. Πολύπλοκο άρωμα και το αντιλαμβάνεσαι εξαρχής. Μαύρα φρούτα όπως δαμάσκηνο και κεράσι ελαφρώς μαζί με μια υπέροχη ευωδία σοκολάτας κυριαρχούν αμέσως. Τα καβουρδισμένα malts έρχονται στην πορεία να προσδώσουν και μια διακριτική παρουσία καφέ, ενώ το αλκοόλ ζεσταίνει το όλο άρωμα πανέμορφα και του δίνει μια αίσθηση ζεστασιάς και γλυκύτητας. Βανίλια μπορεί και να αναδύεται, αλλά δεν μπορώ να το αναφέρω με σιγουριά. Ακόμη και όταν η μπύρα έχει ζεσταθεί αρκετά, πάλι απλά μου δημιουργείται μια αμυδρή εντύπωση και τίποτε παραπάνω.

Γεύση: εξίσου πολύπλοκη, για να μη πω ακόμη πιο πολύ, αφού σε όλα τα παραπάνω που αντιλαμβάνεσαι στο άρωμα έρχονται να προστεθούν και τσιμπήματα από τανίνες ξύλου, βγάζοντας μια διακριτική και καθόλου ενοχλητική "βαρελίλα". Γλυκιά κατά βάση η γεύση της, φρουτένια, με την αίσθηση της σοκολάτας να έρχεται και να φεύγει συχνά-πυκνά. Το σώμα της βελούδινο, σε ξεγελάει να κατεβάζεις τις γουλιές τη μια πίσω από την άλλη χωρίς να παίρνεις υπόψη σου το αλκοόλ που αμέσως σε "πιάνει".

Επίγευση: τελείωμα ιδανικό, ημίγλυκο, μακράς διάρκειας με την αίσθηση των φρούτων, αλλά και μια πιο dry αίσθηση ξύλου στα τελειώματα να σβήνουν ιδανικά το τοπίο.

Καταπληκτική υφή σε ένα σώμα ιδανικό για να της προσδίδει πόντους και όχι να της αφαιρεί. Ενανθράκωση μέτρια που φθίνει στις υψηλότερες θερμοκρασίες. Να πω ότι μόνο μου άρεσε? Θα ήταν ψέμματα. Με ενθουσίασε πραγματικά. Ευκολοπιοτη, γλυκόπιοτη, απολαυστική σε όλα της με εξαιρετική ισορροπία όσο ανέβαινε η θερμοκρασία ...

Βαθμολογία: 9,25

Την Brouwerij De Landsheer είχαμε τη χαρά να την γνωρίσουμε από κοντά στα φεστιβάλ μπύρας της Bruges που παραβρεθήκαμε δυο συναπτά έτη ... όπου και δοκιμάσαμε μερικές από τις πολύ καλές ετικέτες της ...

Μια εξαιρετική βραδιά η σημερινή, αφού η Dark Brut με αποζημίωσε και με το παραπάνω αποδεικνύοντας για μια ακόμη φορά το γιατί οι Βέλγοι παραμένουν αχτύπητη δύναμη στο χώρο της παγκόσμιας ζυθοποιίας ... Εξάλλου, τέτοιες μπύρες με τόσο υψηλό βαθμό αλκοόλης σε περιεκτικότητα, σφραγισμένες με φελό σε 750άρι μπουκάλι είναι ιδανικές για παλαίωση και ασφαλώς σε τέτοιες περιπτώσεις μάλλον ισχύει το best after ... παρά το best before ...

Pache ... !!!