Yeti μαύρο στα Ιμαλάϊα;

Μια απ’ τις πρώτες imperial stouts που δοκίμασα ποτέ ήταν η Yeti, της πολύ καλής αμερικανικής ζυθοποιίας Great Divide.

Θυμάμαι ακόμα την εντύπωση που μου είχε κάνει όταν την πρωτοπαρουσίασα δυο χρόνια πριν…

Μια ακόμη φημισμένη δημιουργία του Brian Dunn και της θρυλικής πια ζυθοποϊίας του Colorado, αναψηλαφεί το μύθο του Yeti, του θρυλικού χιονάνθρωπου των Ιμαλαϊων. Είναι άραγε τόσο εντυπωσιακή; Ας το ανακαλύψουμε...



Ανεβάζω το μπουκάλι απ' την υπόγα όπου ξεκουραζόταν από πέρυσι, ή μάλλον λούφαρε κρυμμένη πίσω από κάτι Left Hand η κουφάλα  

Την αφήνω λίγο να εγκλιματιστεί - μια και το Yeti όσο δε μασάει τα κρύα, στις ζέστες μπορεί να μας πάθει και τίποτα  - και ανοίγω με προσοχή το "τρελό" καπάκι της, με το απόφθεγμα της Great Divide: "Great Minds Drink Alike" … Τι να πω... Μ' έχει σκλαβώσει απ' το σύνθημα!


Σερβίρω και το μαγικό ποτό πέφτει μαύρο!
Μαύρο;
Κατάμαυρο! Μελάνι!
Μα είναι δυνατόν; Γιέτι μαύρο στα Ιμαλάϊα;
Είδες η αλλαγή του κλίματος; Πρέπει να εγκλιματιστεί ίσως...





Μαύρο το ζουμί λοιπόν, σοκολατής ο αφρός. Σοκολάτα γάλακτος ή μάλλον φραπές βαρβάτος, σαν αυτούς που σέρβιραν παλιά (προ καπουτσίνο) στη Φωκίωνος. Καλά, τέτοια παρομοίωση που θα ‘βρισκες στο RateBeer βρε Nightfall?



Αφήνω να κάτσει λίγο ο πληθωρικός κρεμώδης αφρός για να συμπληρώσω το υπόλοιπο. Πλησιάζω τη μύτη και με παίρνουν τα πλούσια αρώματα. Ψημένη βύνη, χωριάτικο ψωμί, πάστα ελιάς.
Στο στόμα, η πανδαισία συνεχίζεται. Malts, καφές, σοκολάτα, απίστευτες ποσότητες λυκίσκου που όμως ισορροπούν ιδανικά με τα malts. Η υφή στη γλώσσα είναι μεταξένια και σε κάθε γουλιά, η κρέμα κολλάει διψαστικά στα χείλη και τον ουρανίσκο. Αν το αλκοόλ δεν ήταν 9.5%, θα την έπινα στο πι και φι, αλλά ευτυχώς έτσι την απολαμβάνω περισσότερο.





Ακόμη μια πραγματικά ΜΕΓΑΛΗ μπύρα, απ' τη Great Divide! Της δίνω 9.5 στα 10 μια και είναι η καλύτερη Imperial Stout που έχω πιεί ως τώρα (Εμφάνιση 9.5, Άρωμα 9, Γεύση 9.5, Αίσθηση 10).
Η Yeti έχει πάρει αρκετά βραβεία σε διεθνείς διαγωνισμούς, με πιο πρόσφατο το χάλκινο μετάλλιο, ανάμεσα σε 44 συμμετέχοντες, στην κατηγορία των Imperial Stouts, στο Great American Beer Festival του 2009.


Σχεδόν δύο χρόνια μετά έρχομαι να φρεσκάρω την πρώτη αυτή παρουσίαση. To Yeti έχει αποκτήσει νέο look, όπως άλλωστε και όλη η σειρά της Great Divide.



Νέα και παλιά Yeti δίπλα δίπλα… Μια απ’ τις ομορφότερες ετικέτες πέρασε πια στην ιστορία. Το ίδιο και το καπάκι της…



Νέες ετικέτες, νέο καπάκι… δεν ενθουσιάζομαι… αλλά αυτό που θα μετρήσει τελικά είναι αν έχει αλλάξει κι η συνταγή! Για να δούμε…



Ο φίλος μου ο MONK δε λέω, μου την έφερε την αγαπημένη μπυρίτσα απ’ την Ολλανδία, μαζί και δυο σουβεράκια, αλλά το τουλιπάκι της το κράτησε για πάρτη του! Καλααααααά Σπυράκοοοοο… Σερβίρω σε snifter λοιπόν…

 
Η εμφάνιση παραμένει εντυπωσιακή, με τον αφρό αυτή τη φορά να απλώνεται πιο άνετα στο μεγάλο snifter, να πέφτει και να ξαναζωηρεύει, γεμίζοντας με καφετιές ζωηρές πινελιές  τη μαύρη παλέτα, σε κάθε στριφογύρισμα του ποτηριού.



Όλες οι αισθήσεις ξανάρχονται στο νου. Τ’ άρωμα της ψημένης βύνης, η σοκολάτα, ο καφές, η ελιά. Το γεμάτο σώμα και η βελούδινη αίσθηση στο στόμα, ισορροπεί όσο ζεσταίνεται το ζωηρό τσίμπημα του λυκίσκου. 



Καθηλωτική η γεύση της σοκολάτας που απλώνεται σ’ όλο το στόμα, με το λυκίσκο να συνεχίζει το πρωταγωνιστικό του ρόλο καθορίζοντας τις όποιες ισορροπίες. Επίγευση σχετικά πικρή, μακριά και δυνατή.



Μια εξαιρετική imperial stout! Ευκολόπιοτη και απολαυστική, με το αλκοόλ (9.5%) να παραμένει διακριτικό σ’ όλη τη διάρκεια του “μυστηρίου” . Η βαθμολογία της παραμένει στο 9.5/10, αν και αυτή τη φορά το άρωμα μ’ ευχαρίστησε περισσότερο απ’ τη γεύση:

Εμφάνιση: 9.5, Άρωμα: 9.5, Γεύση: 9.0, Αίσθηση: 9.5

Στην υγεία όλων των Μπυραματιστών που βάλθηκαν τις τελευταίες μέρες να μας τρελάνουν με τις imperial stout δημοσιεύσεις τους, είτε αμερικανοφερμένες ή ευρωπαϊκές
Ας ελπίσουμε πως θα ‘μαστε τυχεροί να δοκιμάσουμε (έστω και διαδικτυακά) και κάποια απ’ τις oak-aged παραλλαγές της (oak aged yeti, chocolat oaj-aged yeti, espresso oak-aged yeti)
Στο επόμενο video μπορούμε να δούμε και μια παρουσίαση των διαφόρων Yeti από τον ίδιο τον Brian Dunn.