Με συμμετέχοντες και τους Monk, BeeRocker, Thanasis, John Rebous, εξαντλήσαμε την χωρητικότητα της βεράντας, αλλά αυτό που μας απασχολούσε είναι αν θα εξαντλούσαμε και τη χωρητικότητα της “υπόγας” (κομματάκι δύσκολο βεβαίως βεβαίως…)
Απ’ την υπόγα λοιπόν ανέβηκαν τα 750άρια της Βlaugies (La Moneuse) και της La Rulles (Estivale και Tripel) για το πρώτο μέρος της βραδιάς, συνοδεία πίτσας.
Για τη συνέχεια Chouffe Houblon και μετά από ένα ευχάριστο (για τους περισσότερους) ξέπλυμα με μια Cantillon Iris του 2003 (Alex αν διαβάζεις έχασες… H Iris έγραψε !!!) περάσαμε στα γλυκά… Southern Tier Mokah συνοδεία σοκολατίνας και για ξεκάρφωμα μια Mikkeller Beer Geek Bacon (μη με ρωτήσετε που κόλαγε αυτή…)
Δυστυχώς η ώρα πέρασε γρήγορα – λογικό με τόσο καλή παρέα – και έπρεπε να το διαλύσουμε μια και κάποιοι το πρωί είχαμε υποχρεώσεις. Κάποιοι άλλοι μάθαμε πως το ξημέρωσαν σε μια άλλη βεράντα, παρέα με αναλόγου ποιότητος ζυθοποιήματα…
Για περισσότερες φωτό, ανοίξτε το άλμπουμ παρακάτω
Τι μπυραματισμοί ρε Νίκο...??? Αυτή ήταν μπυροποσία με τα όλα της και μάλιστα υψηλού επιπέδου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΒέβαια, έκανες το λάθος να μας μπάσεις στην υπόγα (όπου οι κρυφές κάμερες δούλευαν στο φουλ) και να μας αποκαλύψεις τα μυστικά της. Εγώ στη θέση σου δεν θα κοιμόμουν ήσυχος πλέον... και για καλού κακού θα έκανα συχνή καταμέτρηση των μπουκαλιών...:P
Νικόλα ευχαριστούμε για την άριστη φιλοξενεία ... η υπόγα σου να 'ναι πάντα γεμάτη με τέτοιους θησαυρούς. Φυσικά δεν θα ξεχνάς και τους φίλους έτσι? ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήΠραγματικά η Cantillon Iris του 2003 τα σπασε κι ας μην την τιμήσανε όλοι χεχε.
Εύχομαι και στα επόμενα γιατι μαθαίνω οτι πολλοί συμμετέχοντες εχουν μια μικρή υπόγα κρυμμένη ....
Εύγε, εύγε Νικόλα! Τι όμορφο φωτογραφικό αλμπούμι ήταν αυτό! Δε θα μπορούσε άλλωστε να μην είναι αφού όλη βραδιά, οι μπυροεπιλογές και η παρέα ήταν εξίσου πολύ όμορφα. Μέχρι και η ίδια η βραδιά στάθηκε σύμμαχος αυτής της μπυροκατάνυξης, αφού εμείς οι βόρειοι φύγαμε από τη Θεσσαλονίκη με καρεκλοπόδαρα βροχής.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Estivale και η Mokah ήταν ασφαλώς οι μπύρες που μου άρεσαν πιο πολύ σε σχέση με τις άλλες, ενώ δε θα μπορούσα να μην αναφερθώ στην
Cantillon Iris που αποτέλσε την ευχάριστη έκπληξη της βραδιάς. Ο χρόνος πάνω της φάνηκε να έχει εξωραΐσει τα πάντα και να έχει απομακρύνει την έντονη αρχική "ξινίλα".
Ευχαριστούμε ασφαλώς για την όμορφη αυτή βραδιά και τα πολλά καλούδια που ήπιαμε και γευτήκαμε. Η σοκολατίνα ... άλλο πράγμα, όμως τίποτε δεν συγκρίνεται με το σοκ της θέας του υπογείου του Chalice γεμάτο με μικρά διαμαντάκια της παγκόσμιας ζυθοποιίας!!
Προσωπικά πιστεύω ότι περάσατε χάλια με τις ληγμένες μπύρες και τις άψητες πίτσες, αλλά τι να πείτε, οκ σας νιώθω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΑΣ ΤΙΣ ΣΤΕΙΛΑΤΕ ΚΑΠΟΥ?
Θα ήθελα κι εγώ με τη σειρά μου να ευχαριστίσω εκ βαθέων τον Chalice και την Chalic-αινα για την εγκάρδια φιλοξενία που μας επιφύλαξαν, ώστε μετά από ένα μονότονο ταξίδι κοντά 7 ωρών, να νιώθουμε γεμάτοι ενέργεια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔε θα αναφερθώ διόλου στις ετικέτες που βρέθηκαν στο διάβα μας, ούτε για την εμπεριστατωμένα "τρελή" υπόγα του Νικόλα... Αντιθέτως θα τονίσω με θέρμη τη χαρά μου, που εδώ και κοντά δυο χρόνια, ένα ευτελές αντικείμενο όπως η μπύρα, με έφερε σε επαφή με τόσο αξιόλογα άτομα, με αληθινούς Ανθρώπους.
Πρακτικά από το πουθενά ήρθαν κοντά μου φίλοι που γνωρίζουν πως να τιμούν την έννοια της ιδιότητας.
Εύχομαι αυτό το παρεάκι, αυτοί οι μπυρο-συνδετημόνες, να συνεχίσουμε να γευόμαστε πολυάριθμες στιγμές ζωής, στο πέρασμα των χρόνων...
Κι επειδή η ουσία, μακριά από ιλαρά αντικείμενα και χόμπυ, είναι οι αληθινές, μη-κερδοσκοπικές, απρόσκοπτες ανθρώπινες σχέσεις...
Pache φίλοι μου... Pache ... !!!