Το Έργο και η Ζωή ενός Μπυροκυνηγού :: Michael Jackson, "The Beer Hunter" - The Movie & The Lost Tapes Series

Το χειμώνα του 2010 (Φεβρουάριος για την ακρίβεια) η μπυροφιλική κοινότητα όλου του κόσμου άκουσε για πρώτη φορά τα ευχάριστα νέα. Ποια ήταν αυτά;
Η ζωή, αλλά και το τεράστιο, ανεξάντλητο και πολυδιάστατο έργο που άφησε πίσω του ο Michael Jackson θα μεταφέρονταν στη μεγάλη οθόνη υπό μορφή ντοκυμαντέρ.

Ο John R. Richards από το Ketchum του Idaho ήταν αυτός ανέλαβε τον πολύ δύσκολο και επίπονο ρόλο να σκηνοθετήσει σε μια ταινία – ντοκυμαντέρ τη ζωή του Michael Jackson, του Beer Hunter ... του ανθρώπου που έδωσε στη μπύρα το glamour και την καταξίωση που της αρμόζει στο παγκόσμιο στερέωμα βάζοντάς την ταυτόχρονα στα σπίτια μας, στα ποτήρια μας και στην καρδιά μας ...

Η ταινία "Beer Hunter - The story of Michael Jackson", σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες από το επίσημο site, ήταν να κάνει την πρεμιέρα της το Σεπτέμβριο του 2010, συμπίπτοντας έτσι με το παγκόσμιας φήμης Great American Beer Festival (GABF) που θα λάμβανε χώρα στο Denver του Colorado στις 16-18 του Σεπτέμβρη για 29η συνεχή χρονιά. Με αυτόν τον τρόπο ο John R. Richards θα έδινε μεγαλύτερη αξία στον άνθρωπο που έδωσε ώθηση και βοήθησε, όσο κανείς άλλος, στα πρώτα βήματα αυτής της τεράστιας έκρηξης που σημειώνεται τα τελευταία χρόνια στον τομέα της Ζυθοποιίας στις Η.Π.Α.

Ένας άλλος λόγος ήταν πως η ημερομηνία αυτή ήταν μόλις λίγες μέρες μετά την επέτειο 3 χρόνων από το θάνατο του Michael Jackson (30 Αυγούστου 2007) κι έτσι ο σκηνοθέτης ήθελε να αποδώσει έναν επιπλέον φόρο τιμής στο διάσημο συγγραφέα Μπυροκυνηγό!!

Λίγο πριν βγει ο Σεπτέμβριος πληροφορηθήκαμε πως η ταινία δε θα ήταν έτοιμη με την έναρξη του Φεστιβάλ στο Κολοράντο και μεταφέρεται η πρεμιέρα της για το τέλος του 2010.
Πριν 10 μέρες που επισκέφτηκα ξανά το site είδα προς απογοήτευσή μου την εκ νέου αναβολή της πρεμιέρας της ταινίας για το καλοκαίρι του 2011. Φαντάζομαι πως αυτή τη φορά δε θα αλλάξει κάτι και η ταινία αυτή θα καταφέρει να βγει ολοκληρωμένη στο φως. Ίσως, υποψιάζομαι, πως αυτή τη φορά ο Richards έχει σκοπό να κάνει την πρεμιέρα ακριβώς στην επέτειο του θανάτου του Beer Hunter, τον Αύγουστο του 2011. Ίσως …

Αυτό όμως που φρόντισε να κάνει ο Richards είναι να μας κρατάει μέχρι τότε "ζεστούς" παρουσιάζοντας σταδιακά κάποια κομμάτια από το τεράστιο υλικό 60 ωρών που έχει στα χέρια του και που βασανίζεται να το κουμαντάρει και να το προσαρμόσει ώστε να προκύψει μια ταινία μόνο 90 λεπτών.
 Έτσι, προς δική μας ικανοποίηση αποφάσισε να μας δείξει ένα μεγάλο μέρος από το υλικό που θα μείνει αχρησιμοποίητο μέσα από μια σειρά προβολών που ονομάζεται Beer Hunter : The Lost Tapes Series και θα αφορά σπάνιες βιντεοσκοπήσεις του Michael Jackson που δεν έχουν δει ποτέ το φως της δημοσιότητας μέχρι τώρα και που πολλές από αυτές έγιναν από διάφορους θαυμαστές του έργου του, αλλά και από τυχαίους απλούς λάτρεις της μπύρας από όλο τον κόσμο ανάμεσα στα έτη 2004-2006.

Λέει ο ίδιος ο σκηνοθέτης ::
"One of the unique challenges I grapple with on a daily basis in the making of this film is, "what to do with all the footage?" I have always found it difficult to pick just one direction; I suffer from the curse of options. Do I make a 90 minute film, or another whole series? Do I make a multi-series film that incorporates much of the footage plus interviews with brewers to tell the story of Michael? In the back of my mind, I've always wanted to do both. On the one hand, the film would chronicle the fascinating story of Michael: his background as a news journalist, his transition to beer journalist, his fame within the world of whiskey writing, his vast interests beyond food and drink, his profound contributions towards the evolution of craft brewing, his desire to keep his Parkinson's a secret, his tireless dedication to educating the faithful on the rich history and traditions of the brewing culture. Then there's the series: the off-camera banter, the intimate moments on the road, the long tastings that may not be fit for the big screen, the diverse destinations we traveled to, the man behind the myth.
The other day I was speaking with St. Louis beer distributor and importer Brent Stafford, who has been extremely helpful in suggesting ideas.
Brent was patient as I described the various options. At one point he stopped me and said, "Why don't you put together some of the extra footage and call it the "Lost Tapes" series or something?

A brilliant suggestion. So here is the first installment of the Lost Tapes."

Μάλιστα με χαρά πριν 5 ημέρες διαπίστωσα πως έχει βγει ήδη το πρώτο «κομμένο» από την κανονική ταινία μέρος που έχει σκοπό να μας παρουσιάσει.
Σε αυτό το πρώτο επεισόδιο του The Lost Tapes Series ο Michael Jackson βρίσκεται στη Solana Beach στο San Diego της Καλιφόρνια και στην Pizza Port Brewery (Lost Abbey) όπου παίρνει συνέντευξη για πρώτη φορά από τον στυλοβάτη της Ζυθοποιίας, τον φοβερό και τρομερό brewer της Pizza Port, Tomme Arthur ( Απρίλιος 2004).
Με σπόνσορα το Rare Beer Club ας παρακολουθήσουμε αυτό το πρώτο μικρό μέρος από τις Lost Tapes Series …

Και κάτι επιπλέον για τη ζωή του γενικότερα : "Rock Star" - The Beer Hunter Tribute Video

Το Rare Beer club ήταν κάτι που ξεκίνησε ο ίδιος ο Michael Jackson στα τέλη του ΄90 μαζί με τον Rob Imeson.

Η ιδέα ήταν απλή: να βρεθεί ο τρόπος ώστε οι πιο σπάνιες και ενδιαφέρουσες μπύρες του κόσμου να γίνουν αρχικά γνωστές και να φτάσουν στα χέρια του Αμερικανού καταναλωτή μπύρας ο οποίος τότε είχε περιορισμένη έως καθόλου πρόσβαση σε αυτές, ειδικότερα μάλιστα στις μπύρες του Βελγίου, αλλά και των άλλων Ευρωπαϊκών Σχολών.

 Μάλιστα το 2003 αποφάσισαν να κάμνουν μικρά φιλμάκια όπου ο ίδιος ο Michael Jackson θα δοκιμάζει μπροστά στην κάμερα διάφορες μπύρες. Το πρώτο μέρος αυτών των μπυροδοκιμών γυρίστηκε στο Beer Shop του Λονδίνου και οι πρώτες δυσεύρετες (εκείνο τον καιρό) μπύρες που δοκιμάστηκαν μπροστά στην κάμερα ήταν οι Malheur Chocolate, Brussels Triple και η Rodenbach Grand Cru.

Το Rare Beer Club συνεχίζει μέχρι τις μέρες μας να φέρνει στο φως όλο και περισσότερες άγνωστες δημοσιεύσεις του Michael, όλο και περισσότερα στοιχεία για την πολυτάραχη ζωή και το έργο του μεγάλου Μπυροκυνηγού.


Ποιος είναι όμως ακριβώς ο Michael Jackson??

Στις 27 Μαρτίου του 1942 γεννιέται στο Wetherby του Yorkshire στο Ηνωμένο Βασίλειο. Εκεί είχε μεταναστεύσει ο παππούς του Chaim Jakowitz εβραϊκής καταγωγής από το Κάουνας της Λιθουανίας. Ο πατέρας του, ο Isaac Jakowitz παντρεύεται την Margaret από το Redcar. Οι δυο τους αποκτούν δίδυμους γιους: τον Michael και τον αδερφό του που όμως λίγο μετά τον τοκετό πεθαίνει. Επίσης αποκτούν και μια κόρη, αδερφή του Michael, την Heather.
O πατέρας του ο Isaac αλλάζει το όνομά του από Jakowitz στο πιο βρετανικό Jack Jackson κι έτσι εκ των πραγμάτων ο μικρός Michael αποκτά κι αυτός νέα ταυτότητα που στο πέρασμα του χρόνου θα προκαλεί μια σύγχυση μιας και παραπέμπει στο όνομα του γνωστού και παγκοσμίας φήμης τραγουδιστή της ποπ σκηνής.

Ο ίδιος αργότερα θα λέει :
"Hello, my name is Michael Jackson, but I don’t sing and I don’t drink pepsi”

ή άλλες φορές …

"Hello, my name is Michael Jackson. No, not that Michael Jackson, but I am on a world tour. My tour is in pursuit of exceptional beer. That's why they call me the Beer Hunter".

Στα μεταπολεμικά χρόνια που ακολουθούν η οικογένειά του θα εγκατασταθεί στο Leeds με τον πατέρα του να δουλεύει ως οδηγός φορτηγού. Πήγε στο King James Grammar School του Almondbury και από εκεί ξεκίνησε να εργάζεται σαν ρεπόρτερ στην τοπική εφημερίδα Huddersfield Daily Examiner ασχολούμενος με τοπικά νέα και γράφοντας για την Jazz σε ηλικία 16 ετών (1958).

Έτσι κάπως ξεκινάει η καριέρα του μετέπειτα μεγάλου δημοσιογράφου Michael στο χώρο του ρεπορτάζ και της δημοσιογραφίας. Αλλά κι εδώ ακριβώς ξεκινάει και η ταυτόχρονη ενασχόλησή του με την μπύρα καθώς ταυτόχρονα με την εργασία του ξοδεύει αρκετές ώρες δοκιμάζοντας μπύρες στις τοπικές pubs του Yorkshire και των γύρω περιοχών. Όσο μακριά κι αν ταξίδεψε αργότερα, όσο και αν στο πέρασμα του χρόνου δοκίμασε δεκάδες είδη μπύρας, πάντα αναφερόταν στην απόλαυση και ευχαρίστηση που αντλούσε στα πρώτα του χρόνια από ένα pint Taylor's Landlord, αλλά και άλλων τοπικών ετικετών του Yorkshire.

Τα χρόνια της καταξίωσης

Αργότερα μεταφέρεται στο Λονδίνο και στην Daily Herald για να ακολουθήσουν περάσματα από περιοδικά-εφημερίδες μικρότερης εμβέλειας ώσπου κάποια στιγμή θα μεταφερθεί στην Campaign, μια εβδομαδιαία εφημερίδα που ασχολούνταν με την ανάπτυξη των τομέων της διαφήμισης και του marketing και η οποία ξεχώριζε από τις υπόλοιπες εξαιτίας του πρωτότυπου και «ζωντανού» τρόπου που άπτονταν τα θέματά της, αλλά και για τα άρθρα της. Ταυτόχρονα είχε συμμετοχή σε διάφορα περιοδικά και εφημερίδες (ανάμεσά τους και οι Independent –Observer) κρατώντας ανά περιοδικά διαστήματα στήλες σε εφημερίδες ασχολούμενος αποκλειστικά με την μπύρα σε μια περίοδο που όλοι οι άλλοι έγραφαν για το κρασί.
Προσπαθούσε να αναδείξει την πολυπλοκότητα, ποικιλομορφία και αρχοντιά της μπύρας σε μια εποχή δύσκολη αφού όπως είπε κάποτε και ο ίδιος "newspaper men talked beer, drank beer and wrote about wine."

Κάποια στιγμή, λοιπόν, στις αρχές του 1976, ένας συνάδελφος δημοσιογράφος του Michael αδυνατεί να παραδώσει μια χειρόγραφη δουλειά που είχε υποσχεθεί. Ο Michael επεμβαίνει και γράφει από την πληθώρα υλικού που είχε ήδη συλλέξει το The English Pub το οποίο εκδίδεται και αποτελεί έτσι το πρώτο του βιβλίο αφιερωμένο στην μπύρα. Το νερό έχει μπει στο αυλάκι για τα καλά, αλλά αυτό που θα κάνει το αυλάκι να μετατραπεί σε ποταμό έρχεται ένα χρόνο αργότερα.

Tο 1977, λοιπόν, ο Michael Jackson ταράζει τα λιμνάζοντα ύδατα στο χώρο της μπύρας με την έκδοση του βιβλίου του World Guide to Beer. Τα δεδομένα στο χώρο αλλάζουν αστραπιαία με αυτό το βιβλίο που αποτελεί για εκείνη την εποχή το Ευαγγέλιο της μπύρας και απογειώνει τη φήμη του Michael. Στο βιβλίο αυτό ο Michael κάνει για πρώτη φορά γνωστή στο ευρύ κοινό μπύρας τη Βελγική παράδοση, τον τρόπο παραγωγής και ένα μεγάλο μέρος από τις Βέλγικες ετικέτες ανοίγοντας νέους δρόμους σε πολλές αγορές μπύρας στον κόσμο και ειδικότερα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Από τη μέρα εκείνη η Αμερική αρχίζει να λατρεύει τον Michael και ο ίδιος αποτελεί για αυτούς σημείο αναφοράς, αφού έτσι παίζει καθοριστικό ρόλο στην τεράστια ανάπτυξη που θα γνωρίσει τα επόμενα χρόνια σταδιακά η έννοια «μικροζυθοποιία» στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.

"The world always knew that beer was a noble and complex drink, but, for a moment in history, that was forgotten. Now it is being remembered. in every country that can afford such luxuries, traditional styles of beer are being revived and new ones are being created."

Δικαίως το βιβλίο του World Guide to Beer, επομένως θεωρείται ως επανάσταση στο χώρο της μπύρας. Μάλιστα, 11 χρόνια αργότερα έχοντας γίνει ένα γενικότερο lifting στην πρώτη έκδοση και με την προσθήκη επιπλέον στοιχείων και ενημερώσεων βγαίνει στα ράφια το 1988 η νέα έκδοση του με τον τίτλο New World Guide to Beer που γίνεται ξανά best seller. Νωρίτερα (1986) είχε εκδοθεί το Pocket Guide to Beer.

Παράλληλα με όλα αυτά ο Jackson δε σταματάει στιγμή να ταξιδεύει, να «γεύεται» νέες ε-μπυρίες, να καταγράφει τις μεθόδους παραγωγής, να ανατρέχει στην παράδοση και να κατηγοριοποιεί ή και να επανεντάσσει σιγά σιγά όλα αυτά τα νέα δεδομένα που συναντούσε. Η συγγραφική του δράση μεγαλώνει συνεχώς με πληθώρα άρθρων και δημοσιεύσεων σε περιοδικά, εφημερίδες.

Στις αρχές της δεκαετίας του ’70 μια μεγάλη κίνηση ξεκινάει στο Ηνωμένο Βασίλειο για την ανάδειξη των τοπικών ζυθοποιιών και παραδόσεων που τείνουν να εξαλειφθούν με το πέρασμα των χρόνων. Δεν είναι άλλη από τη δημιουργία του σημαντικότερου μέχρι τις μέρες μας οργανισμού για την μπύρα στο Ηνωμένο Βασίλειο, του CamRA (Campaign for Real Ale). Ο Jackson αμέσως δέχεται να συμμετέχει σε αυτήν την προσπάθεια … με κίνητρο μεγάλο για αυτόν την καταγραφή της βρετανικής παράδοσης στην παραγωγή μπύρας πριν μέρος από αυτήν αρχίσει να χάνεται …

Αναφέρει για τον CamRa ο ίδιος :

“I had nothing to do with the starting of CAMRA, but I joined early on. I’d already traveled quite a bit as a journalist, and I’d tasted interesting beers in other countries. Particularly, I was very aware of the Belgian traditions and to some extent the German tradition. I thought, it’s very good that CAMRA is fighting for British tradition, but what about the tradition of these other countries? I think the motivation was almost like the motivation of some of those musicologists like Alan Lomax who went down to the Mississippi Delta in the ’50s and recorded old blues men before they died. I wanted to kind of record Belgian beer before those breweries didn’t exist anymore. I certainly didn’t see it as a career possibility, but I think all, or many, journalists have in them a sort of element of being an advocate.”

H πορεία του και η συγγραφική του δράση παραμένει σε υψηλά επίπεδα. Το 1991 μάλιστα εκδίδει ακόμη ένα βιβλίο-σταθμό στο χώρο της μπύρας όπου ασχολείται αποκλειστικά με την μεγάλη του αγάπη – που ποτέ δεν έκρυψε – το Βέλγιο. Το Great Beers of Belgium αγαπιέται όσο κανένα άλλο, αποτελεί έμπνευση για πολλούς ζυθοποιούς σε όλο τον κόσμο οι οποίοι μαγεύονται από την τεράστια παράδοση και τις ετικέτες του Βελγίου. Το βιβλίο αυτό διανύει σήμερα την 5η έκδοσή του και εξακολουθεί να κάνει στις μέρες μας πωλήσεις σε όλες τι γωνιές της γης.

Θα ακολουθήσουν και άλλα βιβλία του όπως το Beer Companion (1997) και το Ultimate beer και Little Book on Beer (1998), ενώ το τελευταίο του βιβλίο που αφορά τη μπύρα θα εκδοθεί το 2000 με τίτλο Great Beer Guide.

Από εκεί και πέρα αρκείται σε μια μεγάλη γκάμα δημοσιεύσεων για τη μπύρα σε κάθε μορφή εντύπου (και σε ηλεκτρονική μορφή επίσης μέσω του διαδίκτυου) ενώ η συγγραφική του δράση υπό τη μορφή έκδοσης βιβλίων περιορίζεται από το 2000 και μετά αποκλειστικά στην άλλη μεγάλη του αγάπη, το whisky.

The Beer Hunter ...

 To 1990 ήταν μια σπουδαία χρονιά για τον Michael, αλλά και για την μπύρα γενικότερα ... αφού στην κυριολεξία η μπύρα κατάφερε να μπει στα σπίτια των ανθρώπων μέσω της τηλεόρασης ...
Η φήμη, οι γνώσεις και το ευρύτερο έργο που επιτελούσε εδώ και χρόνια ακατάπαυστα είχαν σαν αποτέλεσμα τα γυρίσματα μιας σειράς ντοκιμαντέρ με τον τίτλο " The Beer Hunter" ... μια ονομασία που έμελλε να τον ακολουθεί για το υπόλοιπο της ζωής του σε σημείο ο χαρακτηρισμός αυτός να γίνει συνώνυμος με το όνομά του ...

Tο Channel 4 στο Ηνωμένο Βασίλειο, ανέλαβε την παραγωγή και δυστυχώς εξαιτίας έλλειψης χρημάτων γυρίστηκαν μόνο 6 επεισόδια ...

Σε αυτή τη σειρά των ντοκυμαντέρς ο Michael Jackson ταξίδευσε σε Καλιφόρνια, Τσεχία, Ολλανδία, Βέλγιο αλλά και στη γενέτειρά του Αγγλία με σκοπό να κάνει γνωστές στον κόσμο τις μεθόδους και τρόπους παραγωγής της μπύρας σε αυτά τα μέρη, να αναδείξει τις ετικέτες και την παράδοση των επιμέρους σχολών και να δώσει στη μπύρα τη θέση που της αξίζει διεθνώς ...

 Μπορείτε να δείτε ολόκληρα τα 5 από τα 6 επεισόδια παρακάτω :

California
British
Bohemian
Holland
Belgium

Η επιτυχία του Beer Hunter πολύ μεγάλη, αφού παίχτηκε σε 15 χωρες στον κόσμο και αποτέλεσε για μια ακόμη φορά σημείο σταθμό στην ιστορία της μπύρας μέχρι τότε. Μάλιστα για μια ακόμη φορά οι Αμερικάνοι μέσω του Discovery Channel αποδείχτηκαν οι πιο ένθερμοι οπαδοί του. Ειδικά στην πολιτεία της Καλιφόρνια ο Michael Jackson κατείχε στη συνείδηση των πολιτών θέση υψηλότερη και από αυτή της πατρίδας του της Αγγλίας ...

Ασφαλώς εδώ οφείλουμε να αναφερθούμε έστω και επιγραμματικά και στην άλλη μεγάλη του προσφορά και δράση που αφορούσε το Whisky ...

Το 1987 έρχεται στο προσκήνιο των κύκλων που ασχολούνταν με το whisky με το βιβλίο του The World Guide to Whisky . Θα ακολουθήσουν και άλλα συγγράμματα του πάνω σε αυτόν τον τομέα ειδικά τα τελευταία χρόνια της ζωής του, όπως:
The Malt Whisky Companion (1989)
Complete guide to Single Malt Scotch (1999)
Scotland and its Whiskies (2001)
Whisky (2005)

Μάλιστα το βιβλίο του The Malt Whisky Companion βρίσκεται στην 5η του έκδοση και αποτελεί το βιβλίο με τις μεγαλύτερες πωλήσεις πάνω στο malt whisky.
Θεωρείται ο πιο σημαντικός σύγχρονος συγγραφέας πάνω σε αυτόν τον τομέα και άσκησε μεγάλη επιρροή για την περαιτέρω ανάπτυξη του malt whiskey σε παγκόσμιο επίπεδο. Για αυτό το λόγο τιμήθηκε με τον τίτλο "Master of the Quaich" (Scotch Whisky industry award)


Το Τέλος - Αποτίμηση του έργου του

Το 2006 ο Michael Jackson κάνει γνωστό δημόσια πλέον πως πάσχει από τη νόσο του Πάρκινσον που του είχε χτυπήσει την πόρτα ήδη μια δεκαετία πριν. Πολλοί αναφέρουν πως αναγκάστηκε να το κάνει, αφού η γενικότερη αστάθεια που τον συνόδευε είχε αφήσει να αιωρούνται φήμες πως είχε πρόβλημα αλκοολισμού, πράγμα που ποτέ βεβαίως δεν συνέβη.

“I am hoping that my next book will be an account of my dealings with Parkinson's disease. I have lived with Parkinson for many years, but I have only recently allowed him out of the closet.”

Το τελευταίο του άρθρο εκδόθηκε στις 22 Αυγούστου του 2007 στο All About Beer Magazine με τίτλο "Did I Cheat Mort Subite?" όπου έκαμνε λογο για το πρόβλημα της υγείας του αναφέροντας το διάσημο Ξαφνικό Θάνατο από το Βέλγιο ...

Η μοίρα του επεφύλαξε λίγες μέρες αργότερα έναν Mort Subite, στην κατοικία του στο Δυτικό Λονδίνο το πρωινό της Πέμπτης 30 Αυγούστου 2007. Σε ηλικία 65 χρονών ο Michael άφησε την τελευταία του πνοή εξαιτίας εμφράγματος ύστερα από μια δύσκολη μάχη που είχε επί χρόνια με το Πάρκινσον, αλλά και με το διαβήτη. Τον βρήκε η σύντροφος των τελευταίων 26 χρόνων της ζωής του Paddy Gunningham ( ο Jackson είχε παντρευτεί στο παρελθόν την Maggie O'Connor, η οποία πέθανε μετά από 13 χρόνια γάμου που είχαν).

Απόσπασμα από την τελευταία συνέντευξη του εμφανώς καταβεβλημένου Michael Jackson στο Λονδίνο, όπου κατοικούσε, στις 7 Αυγούστου του 2007, λίγες μόνο ημέρες πριν αφήσει το χώρο της Δημοσιογραφίας ορφανό ...

Και άλλη μια συνέντευξή του, όπου μπορεί να παρουσιάζει ενδιαφέρον:

In the US Belgian beer has become so popular that they have started to clone our beers. What do you think about this evolution? …
"The Belgian brewers should be honoured. There is even the danger that American brewers will start brewing even better beers than the Belgians. Some Belgian breweries do market some strange tasting brewages…"
Beer passion Magazine 24 Ιουνίου 2007, Αμβέρσα-Βέλγιο

Είναι μέχρι τις μέρες μας ο πιο δημοφιλής και πολυγραφέστερος συγγραφέας για την μπύρα στον πλανήτη. Τα βιβλία του αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης και άσκησαν μεγάλη επιρροή σε μετέπειτα συγγραφείς που ασχολήθηκαν με την μπύρα, αφού βασίστηκαν στη δική του βιβλιογραφία και στις δικές του μεθόδους. Πάνω από 3 εκατομμύρια αντίτυπα των βιβλίων του έχουν πουληθεί και έχουν μεταφραστεί σε 18 γλώσσες. Η αθρογραφία του τεράστια σε όλα τα μεγάλα περιοδικά & εφημερίδες της Ευρώπης και των Ηνωμένων Πολιτειών και οι μεταφράσεις αυτών πάρα πολλές ακόμη και σε χώρες που δεν πάει ο νους μας.
 Έδωσε διαλέξεις σε πολλές χώρες της γης, στις οποίες πάντοτε το ακροατήριό του γέμιζε ασφυκτικά το χώρο (Culinary Institute of America, Cornell University, Smithsonian Institution, National Geographic Society,Cambridge Union, ενώ επίσης έκανε και διαλέξεις στο Belgian Consulate της Nέας Υόρκης και στην Belgian Embassy στο Tόκυο). Επί 18 συναπτά έτη έκανε εμφανίσεις και ομιλίες στο University of Pennsylvania Museum of Archaeology & Anthropology στη Φιλαδέλφεια, μιλώντας για την μπύρα και τις εμπειρίες που είχε από διάφορες χώρες και παραδόσεις …

Οι επιρροές που είχε από μικρός από την οικογένειά του στην «κουζίνα» τον έφεραν να ασχοληθεί και με το χώρο της Γαστρονομίας, τις περισσότερες φορές προτείνοντας την κατάλληλη μπύρα με το κάθε γεύμα, όπως ακριβώς γίνονταν μέχρι τότε μόνο με το κρασί.

Ο Michael Jackson στην πραγματικότητα έφερε με την έρευνα και το συγγραφικό του έργο την μπύρα στα σπίτια όλου του κόσμου και της έδωσε την αίγληπου της αξίζει στο χώρο των αλκοολούχων ποτών, αφού έβγαλε στο φως όλη αυτήν την τεράστια παράδοση και ιστορία που έχει στο βάθος χρόνου το αγαπημένο μας ποτό. Με τα ταξίδια του και την επιμονή του κατάφερε να διασώσει παραδόσεις και μεθόδους ζυθοποίησης που θα είχαν εξαφανιστεί με το πέρασμα των καιρών (ανάμεσά τους και οι μπύρες lambic, που εμπεριέχουν την κουλτούρα και την παραγωγική διαδικασία της σχολής του Βελγίου). Κατηγοριοποίησε τις μπύρες στα είδη που ξέρουμε μέχρι και σήμερα και το έργο του συνολικά επηρέασε πολύ σημαντικά στην έξαρση και εξάπλωση των μικροζυθοποιών σε όλο τον κόσμο και ιδιαίτερα στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Οι τιμητικές διακρίσεις πολλές …

-Βραβείο André Simon ( βραβείο γαστρονομικής λογοτεχνίας)
-5 φορές βραβεύτηκε στα Glenfiddich Awards ( οι βραβεύσεις εδώ αφορούν συγγραφική δράση πάνω στο φαγητό και το ποτό) και μια φορά πήρε και το αντίστοιχο τρόπαιο.
-Μετάλλιο λογοτεχνίας από την German Academy of Gastronomy
-Βραβείο James Beard Foundation Awards και άλλες πολλές διακρίσεις από διάφορες χώρες του κόσμου, αλλά και από εφημερίδες-περιοδικά, που αν συνεχίσουμε να τις αναφέρουμε θα γεμίσουμε μια σελίδα ολόκληρη ..

Παρόλα αυτά θα σταθούμε στον τίτλο του Ιππότη (Mercurius Award) που έλαβε στο Βέλγιο για την μεγάλη του συνεισφορά στην διάδοση και εξάπλωση της Βελγικής κουλτούρας σε όλο τον κόσμο και μάλιστα παρουσία του ίδιου κάτοχου του στέμματος Φιλίππου. Αντίστοιχος τίτλος είναι αυτός που πήρε και στην Φινλανδία ως Haarikka για την μεγάλη του προσπάθεια διάδοσης της παράδοσης για τις μπύρες Sahti (τρόπος παρασκευής παραδοσιακής μπύρας στη Φινλανδία με προσθήκη άλλων ειδών βύνης και βοτάνων) …

Στη χώρα του βραβεύτηκε σαν ο πρώτος στην τάξη συγγραφέας για την μπύρα (Gold Tankard of the British Guild of Beer Writers), το ίδιο και σαν στηλογράφος σε Αγγλία και Αμερική (Columnist of the Year), ενώ στην Αμερική ήταν ο πρώτος που έλαβε το Brewers Association Recognition Award (1987) και το Achievement Award of the Institute for Fermentation Studies.

Το μεγαλύτερο βραβείο όμως που του αξίζει και του αντιστοιχεί δεν του έχει δοθεί ακόμη , αλλά ελπίζουμε αισίως να έρθει το καλοκαίρι του 2011 … Δυστυχώς, δε θα μπορέσει ποτέ ο ίδιος να δει την ταινία –αφιέρωμα στη ζωή του !
Ίσως η μεγαλύτερη τιμή που μπορούσε να λάβει, μετά φυσικά από την τεράστια και ανεκτίμητη τιμή και χαρά που είχε να δοκιμάζει επί δεκαετίες τα καλύτερα αποστάγματα του κόσμου και μάλιστα στον τόπο παραγωγής τους …

Ας κάνουμε κι εμείς, μέχρι την επίσημη πρεμιέρα της ταινίας,  την ανάλογη προθέρμανσή μας με τα μικρά επεισόδια του The Lost Tapes Series ελπίζοντας πως με αυτόν τον τρόπο το καλοκαίρι του 2011 θα φτάσει  πιο γρήγορα ...

Υπενθυμίζω πάντως αυτό που είπε ο σκηνοθέτης για την ταινία:
"Ten percent of all proceeds from the film will be donated to the Parkinson's Foundation."

Pache ... !!!