Stone Ruination IPA: A liquid poem to the glory of the hop!

Μία αμερικάνικη imperial IPA με το υπερμεγέθες 100+ IBUs και περιεκτικότητα σε αλκοόλ 7.7% α.φ. Πρόκειται για μία ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΗ γευστικά μπύρα, η οποία με έκανε να ανακαλύψω εκ νέου κάποια πράγματα σχετικά με τις αντοχές μου...

Ο λυκίσκος, όπως αντιλαμβάνεστε με τέτοιο ποσοστό στη διεθνή κλίμακα πικράδας, έχει όχι απλά τον πρωταγωνιστικό ρόλο αλλά και αυτόν του σκηνοθέτη και του παραγωγού! Δεσπόζει από την αρχή μέχρι το τέλος στα πάντα: άρωμα, γεύση, επίγευση, υφή, γενική αίσθηση! Έχω δοκιμάσει αρκετές ετικέτες της τεράστιας οικογένειας των IPA, αμερικάνικες και ευρωπαικές, αντιπροσωπευτικές και μη, αλλά τέτοιο πράγμα συνάντησα πρώτη φορά! Όποιος είχε την τύχη να τη βρει και να τη δοκιμάσει ξέρει σε τι αναφέρομαι, οι υπόλοιποι απλά σταματήστε να διαβάζετε αν δεν σας αρέσουν οι πικρές γεύσεις!

Μεταφράζω μέρος του κειμένου που αναγράφεται στην ετικέτα: ''Stone Ruination [=καταστροφή] IPA. Ονομάζεται έτσι εξαιτίας της άμεσης καταστροφικής επίδρασης που έχει στoν ουρανίσκο σας. Τη στιγμή μετά την πρώτη γουλιά, όλα τα υπόλοιπα φαγητά και ποτά ξαφνικά γίνονται πιο άνοστα από ότι ήταν ελάχιστα δευτερόλεπτα πριν. Μέχρι να φτάσετε στο σημείο να μπορείτε να απολαμβάνετε τη συγκεκριμένη IPA, μπορεί να ανακαλύψετε ότι έχετε καταστρέψει μόνιμα τη δυνατότητα να απολαμβάνετε τις υπόλοιπες μπύρες. Ωραία. Παραδεχόμαστε με τη θέλησή μας ότι εμείς το κάναμε. Ακόμη και επίτηδες! Υπάρχουν άνθρωποι που είναι αρκετά τρελοί ώστε να μας ευχαριστούν για τούτη την επίθεση. Στο οποίο απαντούμε: παρακαλώ!''

Σε ένα πολύ όμορφο μπουκαλάκι των 330ml με ένα δαιμόνιο στην ετικέτα κρύβεται λοιπόν μία... ''δαιμονισμένη'' μπύρα! Με το που φεύγει το καπάκι από τη μέση, ξέρετε ότι έχετε να κάνετε με ένα υψηλής ποιότητας ζυθοδημιούργημα. Ένα προιόν που υμνεί τη δύναμη του λυκίσκου αλλά και την ανθρώπινη μαεστρία να τον δαμάσει...

Το χρώμα της Ruination IPA είναι ένα σκούρο χρυσαφί-πορτοκαλί, θολό και όχι διαυγές. Στολίζεται από ένα κρεμώδη λευκό αφρό που διατηρείται ελάχιστα μεν αλλά κρατά ένα λεπτό στρώμα μέχρι τέλους. Τα αρώματα που έχουν ηδη κάνει την εμφάνισή τους από τη στιγμή που ανοίξατε το μπουκάλι και σερβίρατε, δεν προκαλούν καμία έκπληξη: λυκίσκος, λυκίσκος και πάλι λυκίσκος! Σε δεύτερο πλάνο και μόλις η μπύρα αρχίσει να ζεσταίνεται θα διακρίνετε ακόμη λεμόνι και άνθη. Γευστικά ομολογώ ότι ήταν κάτι πρωτόγνωρο για μένα! Μου αρέσουν οι IPA αλλά τέτοιο πράγμα δεν έχω ξανασυναντήσει! Η ετικέτα τούτη είναι με άνεση ό,τι πιο πικρό έχω δοκιμάσει μέχρι τώρα από τον κόσμο της μπύρας, για αυτό το λόγο και μόνο έχει κερδίσει το θαυμασμό μου! Για να γίνω λίγο πιο συγκεκριμένος, το αρχικό σοκ δεν με άφησε να ξεχωρίσω άλλα στοιχεία πέραν του λυκίσκου! Πιστή στην υπόσχεση του ονόματός της, η Ruination IPA λες και είχε καταστρέψει όλα τα υπόλοιπα γευστικά χαρακτηριστικά και είχε αφήσει μόνο το λυκίσκο στο στόμα μου! Μετά το πέρας δεκαπέντε λεπτών και μιας κάποιας εξοικείωσης, μπόρεσα να βρω λίγα φρούτα (γκρειπφρουτ) στο πλάι της ταλαίπωρης γλώσσας μου... H πικρίλα είναι τόσο έντονη που είναι σαν να μασάς λουλούδια και μπαχαρικά, πρόκειται για μία φοβερή αίσθηση! Τελείωμα φυσικά ξηρό και μακράς διαρκείας.

Το σώμα της είναι μέτριο με αρκετά υψηλή ενανθράκωση, το αλκοόλ ελάχιστα φαίνεται. Ωστόσο η μπύρα δεν είναι ευκολόπιοτη εξαιτίας του δαίμονα λυκίσκου που δημιουργεί τρικυμίες στο ποτήρι και τον ουρανίσκο! Όπως καταλαβαίνετε, η ισορροπία απουσιάζει αφού όλα επισκιάζονται από τη δύναμη τούτου του μικρού άνθους! Μιλάμε για ένα δυναμίτη σε μπουκάλι που ορισμένοι μπορεί να βιαστείτε να απορρίψετε αλλά αν δείξετε υπομονή θα σας ανταμείψει. Άλλωστε τέτοιες μπύρες δεν είναι απλά για να τις πίνουμε αλλά για να τις γευόμαστε! 

Εις υγείαν όλων των μπυραματιστών,

Δόκιμος