Η ιστορία ξεκινά το 1987, όταν ο Vince και η Gina αγοράζουν μια πιτσαρία στη Solana Beach (κοντά στο San Diego της California). O Vince άρχισε ν’ ασχολείται και με το homebrewing (όπως τόσοι και τόσοι στην Αμερική) οπότε κάποια στιγμή οι παραγωγές του ξεκίνησαν να συνοδεύουν το ήδη “ψαγμένο” φαγητό στο μαγαζί. Το Pizza Port μετατρέπεται και επίσημα σε brewpub το 1992 και τα επόμενα δύο brewpub στην αλυσίδα ακολουθούν γρήγορα.
Το 1997, brewmaster αναλαμβάνει o νέος αλλά ήδη βραβευμένος Tomme Arthur και οι μεγάλες διακρίσεις ξενικούν. Το Pizza Port της Solana Beach βραβεύτηκε ως “Small Brewpub of the Year” στο Great American Beer Festival και το 2009, ο μεγαλύτερος αδελφός του, το “Pizza Port Carlsbad”, βραβεύεται ως “Large Brewpub of the Year”, ενώ οι μπύρες του Tomme κερδίζουν εκείνη τη χρονιά 9 μετάλλια! Τα Pizza Port γίνονται θρύλος, σε όλη την Καλιφόρνια και ακόμα παραπέρα. Το 2003-2004, το Solana Beach και ο Tomme ξανακερδίζουν το βραβείο του καλύτερου μικρού brewpub, οπότε παίρνουν την απόφαση να μεγαλώσουν την παραγωγή τους.
2006. Το τρίο Gina, Vince και Tomme, ξεκινούν την Port Brewing Co. την οποία και ανεβάζουν κατευθείαν στη κορφή. Το 2007 η Port Brewing βραβεύτηκε ως G.A.B.F. Small Brewery of the Year και ο Tomme, Small Brewer of the Year. Το 2008 κέρδισαν τις ανάλογες διακρίσεις στο World Beer Cup.
Στη φωτό από τα βραβεία του 2008 στο World Beer Cup, η χρυσή τριάδα Gina, Vince και Tomme στα δεξιά
Η Port Brewing παράγει μερικές απ’ τις καλύτερες μπύρες στο Αμερικανικό στυλ (IPAs, Imperial Stouts, κλπ) ενώ η αγάπη του Tomme για τη Βελγική σχολή, βρήκε έκφραση μέσω της αδελφής εταιρίας “The Lost Abbey” και κάτω απ’ το moto: “Inspired beer for saints and sinners alike”. Οι βελγικού στυλ μπύρες του “Χαμένου Αβαείου” παρασκευάζονται στις ίδιες εγκαταστάσεις με της Port Brewing απ’ τους ίδιους ανθρώπους και με το ίδιο management. Στη πρώτη γραμμή παραμένουν ακόμη ο Vince και η Gina Mersaglia, οι οποίοι εξακολουθούν να κρατούν και τα ηνία στα Pizza Port. Από τη μεγάλη γκάμα της Port Brewing – Lost Abbey σήμερα θα δούμε μια εποχιακή μπύρα. Μια strong dark ale με το όνομα “Οι δέκα εντολές”.
Lost Abbey. 10 Commendments
Οι “δέκα εντολές” είναι μια special έκδοση της Lost and Found, της Abbey style Dubbel της ζυθοποιίας, όπου όμως έχουν χρησιμοποιηθεί σαν πρόσθετα συστατικά μαύρες σταφίδες (σε μορφή πουρέ), δενδρολίβανο, μέλι και ο γνωστός - και με πολλούς φίλους και εχθρούς – βρεττανομύκητας. Είναι γνωστή η αγάπη του Tomme για την αυθόρμητη ζύμωση, που όμως επιτυγχάνεται στην Lost Abbey με την επαναζύμωση σε ξύλινα βαρέλια, τα οποία έχουν τους δικούς τους μύκητες που αλληλεπιδρούν με τα σάκχαρα και δημιουργούν νέες γεύσεις κι αρώματα. Η “10 Commandments” παράγεται μια φορά το χρόνο και επιδέχεται παλαίωσης. Πάμε λοιπόν ν’ ανοίξουμε ένα μπουκάλι του 2008.
Το πρώτο που θαυμάζεις σε μια Lost Abbey είναι η πολυτέλεια της φιάλης. Όμορφο καλοφτιαγμένο μπουκάλι, με φελλό και μια περίτεχνα ζωγραφισμένη ετικέτα. Στη δική μας περίπτωση, ο Μωυσής στο όρος Σινά να δέχεται τις 10 εντολές.
Στην πίσω πλευρά, έχουμε μια μεταμόρφωση των δέκα εντολών, έτσι όπως αυτές εμπνεύστηκαν απ’ τους ιδρυτές της Lost Abbey
- The First and Golden Rule if you will of our Commandments is The Most Imaginative beers are our crusade- If not, then why are we in business?
- We believe that we are all in this together – In this way, we all bear some measure of risk and the rewards that come from our taking chances.
- We strive for honesty and integrity in our lives like you – Essentially, we are not a marketing division of a larger brewery. What you see is what you get when it comes to Lost Abbey beers.
- Fresh beer is great. Aged beer is better – In this commandment, we are noting the roots of our brewing process. We make a range of beers for now and a range of beers that will get better with age.
- Now that you have found us, help spread the word – We are a small company and we need support for our message.
- There is good and evil in the world, our beers are good – We’d like to think that they are great. But at the very least they are good in so much as we are not a mass produced commodity.
- Passion isn’t something you can buy at the corner store – In this way, we’re telling you that we’re passionate about our beers and more importantly it fuels our fires.
- We believe that an inspired life is worth living – At our core, it is our job to inspire our employees, ourselves and our patrons.
- Life is about choices. We believe The Lost Abbey is a great choice – There are over 1500 breweries in the United States right now. What makes us different? What makes us better? We must be better. We must aspire to greatness. That is our choice. It is our choice to not be marginal but rather exceptional.
- We are not perfect. But no one is – This last commandment serves as a reminder that while we aspire to greatness and the loftiest of goals, we are human and not infallible.
Σερβίρω τη μπύρα μας στους 10 περίπου βαθμούς, σε δύο μοναστηριακού τύπου ποτήρια. Τι όμορφη εικόνα… Το χρώμα της σκούρο καστανό, με τον κρεμώδη μπεζ αφρό της να δημιουργεί ένα σεβαστό “κεφάλι” στολίζοντας περισσότερο την εικόνα.
Το άρωμά της πλούσιο, ασυνήθιστο, ισορροπημένο. Διακρίνονται ψημένη βύνη, σταφίδα και διάφορα μπαχάρια.
Ένα τσίμπημα που ξεκινά στην άκρη της γλώσσας, εξαπλώνεται σιγά σιγά σε όλο το στόμα, για να κορυφωθεί με μια πιπεράτη αίσθηση…
Η γεύση της ισορροπημένα γλυκιά και πιπεράτη. Ψημένη βύνη, καραμέλα, καφές, σοκολάτα…. τσίλι; Επίγευση σχετικά πικρή αλλά καλοσχηματισμένη.
Μια τόσο ισορροπημένη και εκλεπτισμένη μπύρα μπορεί να πάρει μόνο μια ισορροπημένη (και εκλεπτισμένη) βαθμολογία. Ένα 8.5 σε όλους τους τομείς πιστεύω πως της αξίζει. Μακάρι να ήταν πιο προσιτή αλλά και πιο οικονομική…
Lost Abbey. Angel’s Share.
Πολλές από τις μπύρες της Lost Abbey δεν περνάνε το κατώφλι της ζυθοποιίας, για να φτάσουν στο αγοραστικό κοινό. Μετά τη “γέννησή” τους μπαίνουν εσώκλειστες σε ξύλινα βαρέλια και παραμένουν στο κελάρι για να ωριμάσουν, να ζωηρέψουν, να “φτιάξουν χαρακτήρα”. Η επιγραφή “In Illa Brettanomyces Nos Fides” που στα ισπανικά σημαίνει “Πιστεύουμε στο Βρεττανομύκητα” παραπέμπει σε παλιά οικοτροφεία όπου τα παιδιά έμεναν εσώκλειστα για να ωριμάσουν και να διαμορφώσουν κι αυτά χαρακτήρα!
Ακόμα κι όταν πια αφήσουν το ξύλο και πιάσουν το γυαλί, πάλι δεν είναι σίγουρο το αν θα δραπετεύσουν απ’ το ζυθοποιίο…
Κάπως έτσι έγινε με την Yellow Bus, μια sour ale που φτιάχτηκε σαν πείραμα και που στη ζύμωσή της προστέθηκαν ολόκληρα ροδάκινα. Τα λιγοστά μπουκάλια που δοκιμάστηκαν από ανθρώπους του χώρου, ανέβασαν τη φήμη της τόσο πολύ που έφτασε στην κορφή της κατηγορίας. Παρόμοιο σούσουρο έγινε και με την Angel’s Share.
Ένα 375άρι μπουκάλι της Angel’s Share του 2008, είχαμε την ευκαιρία να δοκιμάσουμε την άνοιξη, σε μια μίνι μάζωξή μας με Monk και Nightfall (Άλεξ μας την έκανες στα μουλωχτά – και πήρες και τη κάβα σου μαζί – αλλά κρατάμε την υπόσχεσή σου να τα ξαναπούμε το Πάσχα και να πιούμε το Μαύρο Λόρδο!)
Τ’ όμορφο όνομά της κατάγεται απ’ τη Σκωτία. Εκεί, στα μεγάλα κελάρια που παλαιώνουν το ουίσκι στα βαρέλια, τις αναθυμιάσεις του ουίσκι που φεύγουν απ’ τα βαρέλια τις λένε “The Angel’s Share”. Το μερίδιο που πάει στους Αγγέλους δηλαδή
Σκουροκάστανη με ελάχιστο αφρό (αν και όχι ασυνήθιστο για τέτοιες μπύρες και τόσους (12.5%) αλκοολικούς βαθμούς, για το θέμα του αφρού και για το αν ήταν καλό το batch εκείνο της angel’s share έχουν γραφτεί πολλά στο μπυρο-τύπο… διαβάστε την απάντηση του Tomme αλλά και αρκετά ενδιαφέροντα σχόλια εδώ)
Στο άρωμά της μου έκανε εντύπωση η αίσθηση μούστου, και το ξύλο που παρέα με τις “αναμνήσεις” brandy απ’ το βαρέλι του απογειώνουν τις αισθήσεις.
Η γεύση, γλυκιά και ξινή μαζί, δυνατή και γεμάτη, με την αίσθηση του ξύλου ακόμα πιο ζωντανή. Ένα απολαυστικό barley wine, που δείχνει τη φροντίδα και την ανατροφή του.
Βαθμολογία: Εμφάνιση 8, Άρωμα 9, Γεύση 9, Αίσθηση 9. Γενική βαθμολογία: 8.75-9.0
Exairetikh parousiash file Chalice, wraios!
ΑπάντησηΔιαγραφήApo Lost Abbey den exw dokimasei tpt akoma, oi mpyres ths paramenoun dyseuretes sto Nhsi k pronomio kyriws oswn paraggeloun online.. :)
Btw, yperoxh emfanish apo tis 10 Entoles! Thn erwteuthka amesws!
Pantws me toso yliko mazemeno pou anebases, aneta ekanes 2 posts kai oxi ena
Συμφωνώ με τον Δόκιμο: Υπέροχο το lοok των 10 εντολών!!! Απίστευτες οι ετικέτες αυτής της Ζυθοποιίας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝικόλαε Μέγα ... πότε την παραδίδεις ακριβώς την πτυχιακή εργασία?? Από αυτά που είδα παραπάνω, μάλλον είσαι έτοιμος ... Άριστος με τόνο !!!
Και οι ετικετες φευγατες και το ολο στορυ κατσε καλα. Αν και ποτε δεν υπαρχει περιπτωση να πιω αυτες τις μπυρες ολη η ιστορια του Chalice ηταν τοσο ομορφη που αξιζει καποιος να την ξαναδιαβασει και αλλες φορες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ 10η εντολη ειναι πολυ σοφη και ισχυει για ολους και για ολες τις καταστασεις!
Nικο καταπληκτικη παρουσιαση!!!! Οντως οι ετικετες της Lost Abbey ειναι κορυφαιες ετικετες και θα ηθελα να ευχαριστησω τον Νικο που 2 απο αυτες,συγκεκριμενα την Angel's Share και την Serpents Stout την μοιρταστηκε με μενα και τον Αλεξ. Απλα και οι δυο ηταν ετικετς που νοιωθεις πολυ τυχερος που αξιωθηκες να τις δοκιμασεις....
ΑπάντησηΔιαγραφήΕν τω μεταξύ, μόλις πριν λίγο κατάφερα να παλουκωθώ και να διαβάσω τη συνέντευξη του Tomme Arthur που μάς είχε παραπομπή ο Chalice στην αρχική δημοσίευσή του. Άκρως ενδιαφέρουσα από πολλές απόψεις !!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχρητήρια Νικόλαε!!! Άριστη παρουσίαση για μια καταπληκτική ετικέτα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή