You Dirty Bastard...

O Mike Stevens και ο Dave Engbers ήταν δυο λάτρεις της ποιοτικής μπύρας, με κανονικές δουλειές εκτός του χώρου, όταν  αποφάσισαν να τα παρατήσουν όλα και να κυνηγήσουν τα’ όνειρό τους, να φτιάξουν δηλαδή μια μικροζυθοποιία. Κάπως έτσι θα μου πείτε ξεκίνησαν οι περισσότερες μικρές ζυθοποιίες, σε τι διαφέρει η Founders, γιατί περί αυτής ο λόγος.

 

Μπορεί σήμερα η Founders να θεωρείται απ' τις γρηγορότερα αναπτυσσόμενες μικρές ζυθοποιίες στην Αμερική, με εξαγωγές ακόμα και στην Ευρώπη και να κατατάσσεται μάλιστα 4η κατά σειρά καλύτερη ζυθοποιία στο κόσμο απ' το RateBeer και με αρκετές ετικέτες της στο top15 του Beer Advocate, αλλά τα πράγματα δεν ήταν πάντα ρόδινα.

Αν και έμπειροι homebrewers και οι δύο, οι πρώτες τους παραγωγές, αν και γενικά καλές και ισορροπημένες, δεν ξεχώριζαν στο ήδη ανταγωνιστικό πεδίο και οι πωλήσεις δεν «έτρεχαν». Σύντομα οι τράπεζες τους χτυπούσαν τη πόρτα, ζητώντας πληρμή των διόλου ευκαταφρόνητων δανείων που είχαν πάρει. Έτσι, με το μαχαίρι στο λαιμό και υπό την απειλή της κατάσχεσης, οι δυο φίλοι αποφάσισαν να ρισκάρουν και να δημιουργήσουν μπύρες για λίγους. Μπύρες πλούσιες σε γεύσεις και αρώματα, μπύρες γεμάτες σε όλα τους. Η μπύρα που ξεχώρισε πρώτη απ' τη νέα αυτή φουρνιά, ήταν Dirty Bastard. Δεν ξέρω αν είχαν τον τραπεζίτη που τους πίεζε στο μυαλό τους, όταν ονόμασαν έτσι την scotch ale που έφτιαξαν, αλλά η συνταγή τους πέτυχε. 

Εντυπωσιακό και πολυβραβευμένο το line up της Founders με την Dirty Bastard στο κέντρο, τιμής ένεκεν...

Φτιαγμένη με επτά είδη malts, το «κάθαρμα» είναι μια δυνατή, καστανή ale που από κάποιους κατατάσεται στην κατηγορία scotch ale ότι κι αν σημαίνει αυτό. Διακρίθηκε γρήγορα και στην ουσία έσωσε τη ζυθοποιία απ' τη χρεοκοπία, δίνοντας ευκαιρία και στις επόμενες ετικέτες της Founders. Στο φετεινό πάντως World Beer Cup, κέρδισε το ασημένιο μετάλλιο στην κατηγορία strong ale. Για να δούμε λοιπόν…

Σερβίρω στους 10 βαθμούς περίπου. Το ποτήρι μου γεμίζει καστανοκόκκινο, με τον καφετή αφρό πλούσιο στην αρχή, να πέφει στη συνέχεια, αφήνοντας όμως ένα στιβαρό καπάκι και τα δαντελωτά του απομεινάρια στο γυαλί.

Το άρωμά της γεμάτο ψημένη βύνη. Σοκολάτα γάλακτος, καφές, βανίλια.

Η αίσθηση στο στόμα βελούδινη και η γεύση γενικά γλυκιά, με τα malts να δένουν και να περιπλέκονται όμορφα. Τ’ αρώματα της ψημένης βύνης εμφανίζονται κι εδώ, . με τον καφέ να επιμένει και στην επίγευση. Το μέτριο σώμα είναι το μόνο αρνητικό που σε μένα προσωπικά χαλάει την πολύ καλή εικόνα.

Βαθμολογώ με 7.5 την εμφάνιση, 8.0 το άρωμα, 7.5 τη γεύση και 8 την γενικότερη αίσθηση. Συνολική βαθμολογία 7.75 στα 10 

(υποκειμενική, για την κατηγορία της μπύρας και με ισοβαρή κριτήρια) 


Θ' ακολουθήσουν: Founders Breakfast Stout, Founders Porter, Founders Centennial IPA