Κυριακή 5 Ιουνίου 2011

Τι κάνει ένας Βέλγος στη Βαρκελώνη;

Τον Μεθυσμένο Καλόγερο...ή μάλλον, καλύτερα, τα πίνει με τους θαμώνες της cervecería The Drunk Monk. Και για να είμαι ακριβής η μπυραρία “The Drunk Monk” δεν βρίσκεται στη Βαρκελώνη, αλλά καμιά 30 χλμ μακριά, στη παραλιακή προαστιακή πόλη Mataró. Ο Sven Bosch δε, ο Βέλγος ιδιοκτήτης του “The Drunk Monk”, δεν είναι ο τυπικός μαγαζάτορας, όπως εξάλλου ούτε το “The Drunk Monk” είναι μια τυπική βελγική μπυραρία.





Αποφασισμένος να δω λοιπόν από κοντά τι κάνει αυτό το μέρος τόσο αξιόλογο, σύμφωνα με τα σχόλια των χρηστών του ratebeer και την ανάδειξή του στη 15αδα των καλύτερων beer bars σ’ όλο τον κόσμο, έφτασα στο Mataró. Μετά από περπάτημα και ψάξιμο κατάφερα να το εντοπίσω πίσω από ένα συγκρότημα πολυκατοικιών. Εξωτερικά το “The Drunk Monk” είναι διακοσμημένο σαν ρετρό abbey tavern, όπως και εσωτερικά, με μπόλικα breweriana να στολίζουν τους τοίχουςΕίναι σχετικά μικρός χώρος αλλά ζεστός, όπου πέρα από μια μικρή κλασσική μπάρα υπάρχουν και μερικά τραπέζια, όπως και έξω για τις καλές μέρες.


Η λίστα με τις μπίρες είναι πλούσια και ιδιαίτερη. 6 βαρέλια με την Maes και τη Chimay στάνταρ και τα άλλα 4 να αλλάζουν κάθε 3 εβδομάδες περίπου. Τα μπουκάλια φτάνουν τα 300 και η πλειοψηφία τους είναι επιλογές από το Βέλγιο. Όλα τα μοναστήρια παρόντα, ένα πολύ καλό line up της De Struise, καθώς και μια πολύ καλή σειρά από Geuze και Lambic. Επίσης, υπάρχει μια δυνατή επιλογή από Αμερική (Rogue, Yeti, Left Hand, Sierra Nevada), οι καλύτερες Brewdog, ελάχιστες Mikkeller, Nogne Dark Horizon, μερικές εκλεκτές De Molen και βεβαίως οι καλύτερες ισπανικές μίκρο.

Το κερασάκι στη τούρτα είναι η λίστα με τις vintage. O Sven έχει φροντίσει να κρατήσει στην κάβα του μερικές πολύ καλές ειδικές εκδόσεις με αποκορύφωμα τις Thomas Hardys Ale, οι οποίες και προορίζονται μόνο για τοπική κατανάλωση.

Απ’ ότι είδα για φαγητό δεν διέθετε πιάτα, αλλά διάφορα σνακ, όπως τα εκλεκτά τραπιστικά τυριά.
Επέλεξα αρχικά να δοκιμάσω τη μπίρα της εβδομάδας, την De Struise Doppel Strauss που προσφέρονταν στα 3,95€ και την οποία είχε παρουσιάσει ο Μίχος। Ενδιαφέρουσα μπίρα και ιδιαίτερη.

Επειδή καλές οι μπίρες και η ποικιλία τους, την διαφορά όμως πιστεύω σ’ ένα μαγαζί την κάνουν οι άνθρωποι. Κι ο Sven είναι η διαφορά στο “The Drunk Monk”. Ένας πραγματικός μπυραματιστής. Θα τον δεις πάντα να κάθεται να πίνει με πελάτες και να συζητά ακούραστα γύρω από την μπίρα. Το ίδιο έκανε και με μένα. Τα λέγαμε για πάνω από 2 ώρες! Πραγματικά απολαυστικός. Μου εξήγησε πόσο σημαντικό είναι γι αυτόν η συνδιάλεξη με τους πελάτες, όπως και η σωστή εξυπηρέτησή τους. Γι αυτό βάζει τις σερβιτόρες να δοκιμάζουν τις μπίρες ώστε να διαμορφώσουν ιδία άποψη και μάλιστα όταν δεν τους αρέσει κάποια θέλει να ακούει τη γνώμη τους.
Συζητήσαμε για πολλά πράγματα, μεταξύ των οποίων για τη κουλτούρα των ισπανών γύρω από την μπίρα και την εξέλιξη της μικροζυθοποιίας στην Ισπανία, αλλά και στη "γείτονα" Ιταλία. Βρίσκει τις ισπανικές μπίρες των μικροζυθοποιών μέτριες (πέρα από ελάχιστες εξαιρέσεις) και δεν διαβλέπει κάποιο ευοίωνο μέλλον, διότι δεν προσπαθούν οι ζυθοποιοί να φτιάξουν ένα είδος με τοπικά χαρακτηριστικά, αλλά απλά φτιάχνουν λίγο απ’ όλα. Στην Ιταλία τα πράγματα πιστεύει ότι είναι σαφώς καλύτερα (με κομβικό σημείο τον Alex Liberati), αλλά η έκρηξη της μικροζυθοποιίας δεν συμβαδίζει τόσο με την ποιότητα, διότι οι Ιταλοί έχουν επενδύσει σημαντικά στο περιτύλιγμα και το μάρκετινγκ και πουλούν τις μπίρες τους πολύ ακριβά.

Επίσης, μιλώντας για τους ευρωπαίους πιονιέρους ζυθοποιούς, θεωρεί ότι οι De Struise είναι οι τοπ, ότι ο Mikkel αναλώνεται μερικές φορές σε περιττές παραγωγές (όπως η τελευταία σειρά με τους λυκίσκους), ενώ ο τύπος της De Molen είναι κορυφαίος στις stout, αλλά υπολείπεται σε άλλα είδη. Επί τη ευκαιρία έφερε να πιούμε και μια Tsarina, ενώ όταν η συζήτηση έφτασε στις lambic έφερε μια αγαπημένη του, την Girardin Framboise.

Η συζήτηση μας συνεπήρε κι εγώ πήγα να χάσω το τρένο του γυρισμού. Αφού με φίλεψε με τα t-shirt του μαγαζιού και μετά τις καθιερωμένες φωτογραφίες, δεν δέχτηκε με τίποτα να πληρώσω! Τουλάχιστον τον ευχαρίστησα από τα βάθη της καρδιάς μου, του υποσχέθηκα να του στείλω να δοκιμάσει κάτι από ελληνικές μπίρες και ανανεώσαμε το ραντεβού για το μέλλον.
Έφυγα με ένα πλατύ χαμόγελο και βαθύτατα ευχαριστημένος για αυτή τη μοναδική γνωριμία. Απλά Sven για ακόμη μία φορά σε ευχαριστώ πολύ!
Το αφιέρωμα στη Βαρκελώνη συνεχίζεται...

6 σχόλια:

  1. Ωραίος Φωτάρα, πολύ όμορφη παρουσίαση αλλα ο τύπος χαλάει την πιάτσα .... ακου εκει δεν με άφησε να πληρώσω ΝΤΡΟΠΗ :D . Πάντως Φώτη μου αναψοκοκκινισμένο σε βλέπω .... σε χάλασε η Framboise μάλλον :) .

    Για να δούμε και τα υπόλοιπα ...... Μπυροτουρίστα μου εσυ .......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Παιδιά ενας ενας!Δε σας προλαβαινουμε.Απο Κοπεγχαγη βρισκόμαστε Βαρκελονη και αντε να επιστρεψουμε στην ελληνικη πραγματικοτητα με ολα αυτα.
    Τα θεματα με τους Μπυροπροορισμους ειναι τα καλυτερα πιστευω και για μενα εχουν το μεγαλυτερο ενδιαφερον.Ταξιδευουμε και δοκιμαζουμε μαζι σας και ελπιζοθμε να παμε καποια στιγμη και εμεισ σε ολα αυτα. Εδω και μια ωρα διαβαζω ολα τα ρεπορταζ από Βερολινο-Δρεσδη, από Ρωμη, από Δανια, από Μπρυζ και τωρα από Ισπανία!
    Punk-Rebus εισαι που τυχερος που επιασες κουβεντα και δοκιμασες μπυρες σε αυτο το μαγαζι.
    Παντως στο ratebeer δε βρηκα αυτο που λες οτι ειμαι μεσα στη 15αδα το μαγαζι αυτο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Γεια σου ρε Φωταρα μπυρο-ταξιδευτη...Μου το ελεγες πριν φυγεις οτι θελεις να βρεις χρονο οσο θα εισαι στην Βαρκελωνη να επισκεφτεις την Drunk Monk και το εκανες και με το παραπανω. Πολυ ωραιο μαγαζακι και πολυ ωραιος τυπος ο ιδικτητης του. Ωραιος Φωτη περιμενω και την συνεχεια απο το αφιερωμα στην Βαρκελωνη και απο κοντα τις εντυπωσεις για το Primavera Sound Festival 2011.

    @Lefteris. Το Drunk Μonk ειναι στην 14 θεση του Ratebeer. Πηγαινε places > Highest Rated Places και θα το δεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τί γυρεύει ένας Έλληνας για μια ακόμη φορά στη Βαρκελώνη ?? θα έλεγα εγώ ...
    Φώτη, μας έστειλες αδιάβαστους πάλι και μιας έπιασες απροετοίμαστους ...
    Πότε πήγες , γύρισες ιδέα δεν είχαμε ...
    Για αυτό σε πάω ρε αγορίνα όμως ... Για αυτό και για την κοινή μας αγάπη που έχουμε στους Ισπανούς ...
    Ωραίος ο τύπος πάντως σε όλα του και το μαγαζί μου άρεσε πολύ, κρίνοντας από τις φωτος !!

    Θα συμφωνήσω με τα 1000 για τις απόψεις του Sven για Mikkeller και De Molen.
    Οι Ολλανδοί πράγματι, στις stout-porters είναι μεγάλοι μάγκες, ενώ επιδέχοντα βελτίωση στα υπόλοιπα είδη.
    Όσο για τη Mikkeller, θεωρώ πως πολλές ετικέτες γίνονται απλά για να γίνονται. Τεράστια παραγωγή διαφορετικών εποχιακών ετικετών που δεν έχει κανένα νόημα να βγαίνουν μόνο και μόνο για να τις πίνουν αυτοί μεταξύ τους και για να γίνεται ντόρος ...

    Lefteris: δες εδώ ... http://www.ratebeer.com/places/top-rated/
    Στο Νο 14 ...

    Φωτη αναμένουμε συνεχεια με αγωνία ...!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Apolaustikos gia akoma mia fora Punk-Rebus, se euxaristoume gia to taxidi! Poly wraio to mpyrosteki pou episkefthkes, me foberh poikilia!

    ps: Makari na gnwrizeis synexeia tetoious mpyro-filous pou na se kernane k na sou kanoun k dwra! ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Γεια σου Φωτάρα ταξιδευτή μας :)
    Είχα διαβάσει κάπου (εκτός ratebeer) γι αυτό το βελγικό beer cafe στην Ισπανία, αλλά με την δική σου την παρουσίαση και τις φωτό με τα τιγκαρισμένα με διαμαντάκια ψυγεία του μαγαζιού, μου άνοιξε για τα καλά η όρεξη :)

    Μια ερώτηση - απορία όμως... τις σερβιτόρες τις βάζει να δοκιμάσουν πέραν των 300 ετικετών και όλες τις μπύρες που φέρνει κάθε φορά; Γιατί αν είναι έτσι απορώ πως έχει τόσο μεγάλη ανεργία στην Ισπανία. Δωρεάν θα δουλεύαμε εμείς... :P

    ΑπάντησηΔιαγραφή