Birrificio Civale. Ulula & Imperiosa

Μετά την αναφορά μου στην Birra del Borgo, θα συνεχίσω με ακόμα μια απ’ τις πολλές μικρές ζυθοποιίες που εμφανίστηκαν τα τελευταία χρόνια στην Ιταλία, την Birrificio Civale. Ιδρύθηκε το 2008, στην περιοχή της Alessandria, μεταξύ Γένοβας και Μιλάνου, από τον Vincenzo Civale και τον Daniele Cosenza. 

Μετά από μια δεκαετία πειραματισμών στο χώρο του homebrewing, ο Vincenzo και ο Daniele αποφάσισαν να ενώσουν τις δυνάμεις και τη φαντασία τους και να στήσουν μια μικροζυθοποιία. Τ’ αποτελέσματα άρχισαν να φαίνονται το 2009, μαζί με τα πρώτα βραβεία σε τοπικούς και εθνικούς διαγωνισμούς.

 Από μια γκάμα δέκα περίπου ετικετών, διάλεξα να σας παρουσιάσω δύο απ’ τις ομολογουμένως καλύτερές τους: Την Ulula και την Imperiosa.

H Civale Ulula είναι μια αμερικανικού τύπου pale ale, στο 7% abv. Σκουρόξανθη προς καστανή στο χρώμα, θολή, με κιτρινωπό-μπεζ αφρό, πλούσιο σε όγκο και κολλώδη στην υφή. Περιμένω λίγο να κάτσει ο αφρός (κάθε φορά που στριφογυρίζω το ποτήρι μου, αυτός αναγεννιέται, ενώ ένα λεπτό στρώμα παραμένει μέχρι τέλους) 

Προσπαθώ να εντοπίσω τ’ αρώματα: λυκίσκος, πορτοκάλι, ροδάκινο.

Το τσίμπημα δυνατό στην άκρη της γλώσσας, επεκτείνεται γρήγορα σ’ όλο το στόμα. 

Γεύση παρόμοια με το άρωμα, σχετικά πικρή που κρατά σε μάκρος, με ξηρό τελείωμα. 

Το σώμα της γεμάτο και το αλκοόλ ούτε που φαίνεται. Είναι πολύ ευκολόπιοτη – δεν θα έλεγα ξεδιψαστική – και προσωπικά τη συνδύασα τέλεια με μερικά chips nachos.

Βαθμολογώ με 8.5 την εμφάνιση, με 9 άρωμα και γεύση και με 8.5 τη γενικότερη αίσθηση. 

Σύνολο: 8.75 στα 10

Η Civale Imperiosa είναι η imperial stout της ζυθοποιίας. Με 10% και προτεινόμενη θερμοκρασία σερβιρίσματος τους 14-16^ο η Imperiosa χαρακτηρίζεται ως “Birra de Meditazione”...

Το μαύρο της χρώμα και ο ανοικτού καφετί χρώματος αφρός της είναι χαρακτηριστικά του είδους. Ο όγκος και η διάρκεια βέβαια του αφρού είναι πολύ πάνω απ' τον μέσο όρο των imperial stouts, ενώ τα ίχνη του που στολίζουν το ποτήρι, δεν στέκουν παρά ελάχιστα, αφού κυλάνε να συναντήσουν το υπόλοιπο σώμα.

Στο άρωμα διακρίνουμε πραλίνα φουντουκιού, βανίλια, καφέ και γλυκό αλκοόλ (σέρυ), ενώ μια πιπεράτη αίσθηση γαργαλά τη μύτη μας.

Η γεύση της σχετικά πικρή στον πρώτο χρόνο, γλυκαίνει στη συνέχεια από τα malts ενώ χαρακτηρίζεται από πικρή και πιπεράτη επίγευση.
Απαλή αίσθηση στο στόμα, με σπιρτόζικα τσιμπήματα που την κάνουν ευχάριστα ιδιαίτερη, αν και όχι τόσο ευκολόπιοτη.

Βαθμολογώ με 9 την εμφάνιση, 8.5 στο άρωμα, 8 στη γεύση, ενώ 8 θα δώσω και στην αίσθηση. Σύνολο: 8.25 στα 10.