Amstel Premium Pilsener :: νέο μπουκάλι μεν ... παλιά και γνώριμη συνταγή, δε !

Η νέα αντι-πρόταση της Αθηναϊκής Ζυθοποιίας στον ολοένα και αυξανόμενο ανταγωνισμό στο χώρο του Ζύθου στη χώρα μας ήταν το λανσάρισμα της νέας Amstel Premium Pilsener σε ένα ομολογουμένως εντυπωσιακό μπουκάλι από άποψη αισθητικής - εν συγκρίσει ασφαλώς με όλα αυτά που έχουμε συνηθίσει τόσα χρόνια από τη μεγαλύτερη Ζυθοποιία σε πωλήσεις στη χώρα μας-.

Δεν υπάρχει περίπτωση να ασχοληθώ παραπάνω με τη Ζυθοποιία αυτή καθεαυτή. Οι απόψεις μου είναι γνωστές και η στάση μου το ίδιο.

Πολλοί γνωστοί και φίλοι έχουν φαγωθεί τον τελευταίο καιρό να με ρωτούν αν έχω δοκιμάσει τη νέα Amstel. Αυτό σε συνδυασμό με την τελευταία ένδειξη καλής θέλησης που είπα να δείξω απέναντι στην Αθηναϊκή με οδήγησαν μετά κόπων και βασάνων να πάρω σήμερα το απόγευμα την πρωτοβουλία να τη δοκιμάσω επιτέλους ...

Το όμορφο μπουκάλι της ασφαλώς σε προϊδεάζει θετικά για αυτό είπα να χρησιμοποιήσω και το δυνατόν καλύτερο ποτήρι της Amstel που είχα για να προσδώσω περισσότερο κύρος στην ετικέτα αυτή ...

Άφού άνοιξα το μπουκάλι και σέρβιρα την μπύρα ο επίσης καλός αφρός της ( έστω και για την λίγη ώρα που κράτησε) με έκανε προς στιγμήν να πιστέψω πως είχα να κάνω με κάτι καλο ... Το χρώμα της ασφαλώς ίδιο και απαράλλακτο με την κλασσική Amstel, παρόλο που πιστεύω έπρεπε να ήταν ως pils πιο χρυσόξανθο ...

Με τα πολλά τη δοκιμάζω και η απογοήτευση που πίστευα πως αυτή τη φορά θα αποφύγω, επήλθε αμέσως ...
Καταρχήν η ετικέτα αυτή με μεγάλη δυσκολία θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως pils. Γλυκιά κατά βάση με κάποια ανεπαίσθητα τσιμπήματα λυκίσκου στο φινάλε που είναι ελαφρύτερα ακόμη και της Heineken.
Πραγματικά - κι επειδή είχα τουλάχιστον 2 χρόνια να δοκιμάσω την κανονική Amstel ( σε ένα πανηγύρι ήπια τελευταια φορά καμιά 10αριά κουτάκια) - δεν μου δόθηκε η εντύπωση πως πίνω κάτι διαφορετικό από τη γνωστή μας κλασσική lageria της Amstel. Το ίδιο νερωμένο σώμα, η ίδια γενικότερη γλυκιά αίσθηση και το σχεδόν ανύπαρκτο άρωμα.

Τότε θυμήθηκα πως ο αγαπητός μας tin tin μου είχε φέρει για το χαβαλέ στο σπίτι την ημέρα που "σκίσαμε" το βαρέλι της Kwak μια Amstel ...

Έτσι αποφάσισα να την ανοίξω και αυτή επιτόπου για να συγκρίνω τα δυο αυτά "αριστουργήματα" της Αθηναϊκής ...

Λοιπόν ... αν δεν έπινα την κλασσική Amstel δε θα καταλάβαινα καμία διαφορά ...

Η Premium pilsener είναι όντως γλυκιά στη γεύση, αλλά αν τη δοκιμάσεις ταυτόχρονα με την κλασσική μας ετικέτα θα διαπιστώσεις στη σύγκριση πως είναι ελαφρώς πιο πικρή πράγματι. Το ίδιο και στο τελείωμα όπου η Pilsener πράγματι αφήνει πιο έντονη πικράδα από τη σχεδόν ανύπαρκτη πικράδα της κλασσικής μας Amstel.
Στο άρωμα ανεπαίσθητη η διαφορά με πολύ λίγο την Premium pilsener να αναδεικνύει ελαφρώς περισσότερο το λυκίσκο σε αντίθεση με την Amstel όπου τα malts μάλλον είναι τα μόνα κυρίαρχα.
Το σώμα δυστυχώς παρέμεινε το ίδιο και απαράλλαχτο με την υδαρή αίσθηση να κυριαρχεί εξίσου και στις δυο στον ίδιο βαθμό ...

Πράγματι έκανε κάτι διαφορετικό η Αθηναϊκή, αλλά όχι και τόσο ...
Αν την πιεις μόνη της την Premium με δυσκολία την χαρακτηρίζεις ως pils, τουλάχιστον έτσι όπως έχουμε συνηθίσει τις κλασσικές ανά τω κόσμω pilseners.

Προφανώς - και χάριν πελατολογείου και πωλήσεων -  η Αθηναϊκή δεν τόλμησε να κάνει κάτι που να ξεφεύγει πραγματικά από την γνωστή κατάρα της Amstel. Έφτιαξε κάτι που να θυμίζει τη γνωστή μας ετικέτα, έφτιαξε μια πολύ ήπια και προσεγμένη παραλλαγή της με φόβο μην χάσει τους πιστούς οπαδούς της στη χώρα μας ...

Για τους τύπους η μπύρα είναι στα 5% ABV.

Μου έφυγε και η περιέργεια και δυστυχώς θα συνεχίσω να λέω σε γνωστούς και φίλους ότι δεν έχω δοκιμάσει τη νέα Amstel premium Pilsener, γιατί έχω την εντύπωση πως περιμένουν να ακούσουν από μένα κάτι θετικό, πράγμα που δεν υπάρχει ουδεμία περίπτωση να γίνει και δεν έχω καμιά διάθεση να τους ξυπνήσω από το "όνειρο" τους μετά από τόσα χρόνια αποτυχημένων προσπαθειών.
Ας κοιμούνται και ας ονειρεύονται ό,τι θέλουν ...

Αν έπρεπε να βαθμολογήσω αυτή την ετικέτα θα της έδινα λίγο περισσότερο από μισό βαθμό πάνω από την κλασσική Amstel, πράγμα που σημαίνει πως θα απείχε 1,5 βαθμό κάτω από τη βάση ...

Τα λάθη πληρώνονται ...

Από την μεριά μου αυτή ήταν και η τελευταία πράξη και κίνηση καλής θέλησης απέναντι στις μπύρες της Αθηναϊκής Ζυθοποιίας ...
 Πριν λίγο καιρό έκανα το ίδιο λάθος να πιστέψω πως ίσως αυτοί οι άνθρωποι θα μπορούσαν να βγάλουν κάτι τουλάχιστον μέτριο με τη δοκιμή της Bio5 ...
Την έφαγα την πατάτα εκεί και μάλιστα με τις φλούδες και μυαλό δεν έβαλα. Συνέχισα σήμερα με την Pilsener ...
Ας πρόσεχα !!!

Και μιας που έχω πάρει την απόφαση αυτές τις μέρες που έχουμε πιάσει 30άρια σε θερμοκρασίες να δοκιμάζω τα πάντα...  θα σας παρουσιάσω άμεσα και την Kaiser Double Malt.

Εδώ ευτυχώς τα πράγματα είναι πολύ πολύ καλύτερα ...  με τη νέα Kaiser να είναι μια πραγματικά καλή pilsener ...