Το προηγούμενο Σαββατοκύριακο βρεθήκαμε στην Κοπεγχάγη για το Copenhagen Beer Celebration (CBC) όπως πιθανόν να διαβάσατε στο αντίστοιχο “ραπόρτο” ΕΔΩ. ΄Ηταν η πρώτη χρονιά του CBC και έτυχε (ή πέτυχε?) να πέφτει πάνω στις ημέρες
διεξαγωγής του γνωστού μας København
Ølfestival.
Γνωστού μας, γιατί πέρυσι τέτοιο καιρό μια ομάδα από βόρειους και νότιους
μπυραματιστές παραβρέθηκε και μας μετέφερε το κλίμα..
Ølfestival København 2011Report
Ølfestival København 2011Report
12ο φεστιβάλ φέτος και για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά
χρησιμοποιήθηκαν οι παλιές εγκαταστάσεις της Carlsberg. Πέμπτη 10 με Σάββατο
12 Μαïου οι ημέρες του φεστιβάλ. Εμείς βρισκόμασταν Κοπεγχάγη από Πέμπτη πρωί
και αφού είχαμε σκοπό να πάμε Παρασκευή και Σάββατο στο CBC, το Ølfestival την Πέμπτη έμοιαζε ιδανική προθέρμανση.
Την ίδια μέρα έκανε ντεμπούτο ένα ακόμα μπυρο-event, το Sour & Bitter. Λίγο όμως οι 520
κορώνες της εισόδου, λίγο το ότι τα μπουκάλια μέσα θα ήταν ελαφρώς τσιμπημένα
εως πανάκριβα (αν και υπήρχε και η Pizza Port με 20 περίπου taps) και κυρίως το ότι δε θα μπορούσαμε να βγάλουμε τον Beerocker από κει μέσα (γνωστός ξινο-λάγνος) μας έκαναν να διαλέξουμε
το παραδοσιακό Ølfestival.
Οι τιμές ίδιες ακριβώς με τα προηγούμενα φεστιβάλ. 200 κορώνες δηλαδή η
είσοδος, που περιελάμβανε ποτηράκι (ίδιο κι αυτό με πέρυσι), το ωραίο
βιβλιαράκι (που δυστυχώς όμως τα πάντα ήταν γραμμένα στα Δανέζικα) και το
χρωματιστό βραχιολάκι να δείχνει πως έχεις πληρώσει.
Στα του χώρου και της οργάνωσης δε θα επεκταθώ πολύ, τα έχει περιγράψει ο
Μίχος. Απλά συγκρίνοντάς το με το CBC, το Ølfestival ήταν σαφώς πιο οργανωμένο μιας και ο οργανισμός φίλων μπύρας της Δανίας, ο Danske
Ølentusiaster, έχει αποκτήσει εμπειρία διοργανώνοντας για 12 χρόνια αυτό το
φεστιβάλ. Χώροι υγιεινής πεντακάθαροι, ψύκτες με φιάλες νερό πολλοί και
διάσπαρτοι στο χώρο για να μπορείς να ξεπλένεις το ποτηράκι σου αλλά και να
πίνεις νερό.
Τραπέζια και καρέκλες για να ξεκουράζεσαι από τις βόλτες ανάμεσα στα μπυρο-stands..
να απολαμβάνεις την μπυρίτσα σου..
το φαγητό σου ( λουκάνικα, πατατοσαλάτα και κρύα sandwich)
Και να κρατάς σημειώσεις για το τι ήπιες..
Αγορές και φέτος μπορούσες να κάνεις από ένα stand στην είσοδο το οποίο είχε μπλουζάκια, ποτηράκια, αφίσσες και διάφορα αναμνηστικά. Μπύρες απαγορευόταν να αγοράσεις για “take-away” αλλά σιγά μη φεύγαμε έτσι!!
Και πάμε στο ζουμί.. στη μπύρα. Φέτος έλειπαν τα “μεγάλα” ονόματα τα οποία
ακολούθησαν τον Mikkel στο CBC. Αυτό (συν το ότι ήταν Πέμπτη) βοήθησε στο να μην έχει
πάρα πολύ κόσμο στο φεστιβάλ και να κινούμαστε άνετα μέσα σ αυτό.
Είπαμε να κάνουμε μια βόλτα πρώτα στο χώρο πριν αρχίσουμε τις δοκιμές αλλά
αυτή η βόλτα κράτησε 3 μέτρα, μέχρι να φτάσουμε στο stand της Nørrebro. Από
εκεί δοκιμάσαμε την Seven Seas Pale Ale,
την Little Korkny Ale, μια πολύ καλή
Barleywine και την Seven (Imperial
Stout) του 2008 που ήταν και από τις καλύτερες μπύρες που δοκίμασαμε εκείνη τη
μέρα. Χαρακτηριστικό το ότι ο ΜΟΝΚ γύρισε αρκετά αργότερα να την ξαναπάρει.
Seven Imperial Stout 2008
Η τριάδα της Nørrebro
Σπύρος επί τω έργω
Μετά τη Nørrebro η επόμενη στάση
ήταν λίγα μέτρα πιο δίπλα στις "σατανόμπυρες" της Bryggeriet Djævlebryg. Επίσης εκ των κορυφαίων στάσεων της ημέρας!
Ότι και να δοκιμάσαμε μας άφησε το λιγότερο ικανοποιημένους!
Από την Djævlebryg λοιπόν δοκιμάσαμε την Nekron (Stout), την Gudelos
(IS), την Pride of
Nekron (IS) και την Old Mephisto
(Barlewine).
Πάμε πιο δίπλα και από το stand της Flying Couch δοκιμάζουμε την This Is Living IPA καθώς και την Vådbinder Ekstra Net από την Halsnæs
Bryghus
Σειρά παίρνει η Amager
και οι The Sinner Series
Sloth (single Hop APA), Sinner Series Gluttony (lIPA), Wookie IPA και φυσικά Hr. Frederiksen (IS)
Μπροστά από το stand της BeerHere σταματήσαμε να
χαζέψουμε τις ζωγραφιές τους και να αποφασίσουμε ποιές θα δοκιμάσουμε..
Και εκεί που τα λέγαμε κάποιος σταματάει δίπλα μας, καταλαβαίνει πως
είμαστε ξένοι και μας ρωτάει από που είμαστε. Ελλάδα του απαντάμε, φαίνεται να τον
εκπλήσσει, ρωτάει αν ήρθαμε μόνο για το φεστιβάλ και του λέμε ναι. Χωρίς άλλη
κουβέντα γυρνάει σε κάποιον μέσα από το stand του μιλάει και
επιστρέφει σε μας...
“Ό,τι πιείτε εδώ είναι κερασμένο.. μου αρέσουν οι τύποι
που ταξιδεύουν μόνο για τη μπύρα...”.
Ο τύπος δεν ήταν άλλος από τον Christian Skovdal Andersen το αφεντικό της
BeerHere. Ο Chalice μας είχε πεί κάποια πράγματα γι αυτόν και την ιστορία του.. ΕΔΩ
Διαλέξαμε τις Executioner (IPA), Dead Cat (Red Ale), Dark Hops και την BeerCouch #1 Equilibrium (Porter), μια πολύ καλή
συνεργασία με την Flying Couch. Κάτσαμε λίγη ωρίτσα πιάνοντας κουβέντα με τα “παιδιά” μέσα από το stand ενώ ξαναπεράσαμε αρκετές φορές από κει. Είχε πάντα κόσμο
και όχι άδικα!
Δίπλα ήταν το Det Belgiske Hus και εκεί κόλησε ο
Ροκάς!! Είδε την De Cam Oude Geuze από την Geuzestekerij De Cam και δε γινόταν να μη τη
δοκιμάσει!
Ο Νίκος “έψησε” τον τύπο από το Det Belgiske Hus να του βάλει ένα
μπουκαλάκι στην τσάντα ;-) ενώ ο Σπύρος πήρε να δοκιμάσει μια Girardin Kriek
Φωτογραφία της δικιάς μου φάτσας να δοκιμάζω αυτές τις 2 μπυρίτσες (ειδικά
την πρώτη) ευτυχώς δεν υπάρχει!!!!!
Hornbeer στη συνέχεια και ό,τι ήπιαμε.. μία και μία!! Ίσως οι κορυφαίοι
του φεστιβάλ. Δοκιμάσαμε Hophorn (BIPA), Chokostout,
Caribbean Rumstout, Barleywine, Black Magic Woman και The Fundamental
Blackhorn
Και αφού βολτάραμε λίγο στο χώρο..
Φτάσαμε στην Stronzo μια νέα Δανέζικη “μίκρο”. Δοκιμάσαμε τις Wine Is For Pussies (Saison), Imperial Lager Stout (IS) στο όνομα της οποίας το "Lager" προέρχεται από τη
μαγιά που έχει χρησιμοποιηθεί (αν δε ρωτούσαμε τον ζυθοποιό να μας πει για το Lager ο Σπύρος δε θα 'φευγε από κει) και την Swagger Juice (Espresso Rye Stout) η οποία για μένα ήταν από τις
καλύτερες που δοκίμασα εκείνη τη μέρα!!
Άλλες μπύρες που δοκιμάσαμε ήταν οι India
Saison και Single Hop Sitra IIPA
από Nøgne Ø
Oatmeal Stout και Cockney Imperial Stout
από Wintercoat
In your Pale Face IPA
από Svaneke Bryghus, X-PORTER από Midtfyns, και Duchesse De Bourgogne
(μιας και δε την είχαμε δοκιμάσει από βαρέλι).
Όλη αυτή την ώρα που γυρνούσαμε από stand σε stand και από μπύρα σε μπύρα διάφορα event λάμβαναν χώρα αλλά δε δίναμε σημασία για να πω την αλήθεια..
Το πρώτο στάδιο της προετοιμασίας και προθέρμανσης για το CBC είχε φτάσει στο τέλος
του. Αποχαιρετήσαμε το København
Ølfestival με τις καλύτερες των εντυπώσεων. Προσωπικά δε το περίμενα τόσο
καλό επηρεασμένος από την έλλειψη των “μεγάλων” ονομάτων!
Την προθέρμανση πήγαμε να την τελειώσουμε στο πάντα ασφυκτικά γεμάτο μέσα.. και με πολύ κόσμο έξω.. Mikkeller bar..
Ωραιος ο Ρουχλακος πολυ ωραιο το ραπορτο για το Ølfestival το οποιο δεν ηταν απλα η προθερμανση για το CBC αλλα ενα πολυ καλο φεστιβαλ με πολυ καλες μπυρες και αρτια οργανωση. Δοκιμασαμε μερικες κορυφαιες ετικετες απο καποιες καινουργιες Δανεζικες "μικρο" αλλα και καποιες ηδη γνωστες και καταξιωμενες ετικετες απο γνωστες Δανεζικες μικροζυθοποιιες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠιστευω οτι πλεον η Δανια εχει τις περισσοτερες ποιοτικες μικροζυθοποιιες απο καθε αλλη χωρα στην Ευρωπη...εχουν ξεφυγει τα παιδια λεμε...
Τι να λέμε τώρα!!! :P
ΑπάντησηΔιαγραφήΤελικά όποια μπύρα κι αν σηκώσεις, θα βρεις έναν μπυραματιστή :)
Μπράβο ρε λεβέντες για τις μνήμες που μας επαναφέρατε και για τις εμπειρίες που μοιραστήκατε μαζί μας, κάνοντάς μας να σας ...μισούμε και να τρέχουν τα σάλια μας!!! :D
Ευχαριστώντας σας για τα προηγούμενα, βάζουμε πλώρη -γεροί να είμαστε- για τα επόμενα...
Ρουχλάκο... θα πρέπει να ευχαριστήσουμε κι εσένα όπως κάναμε και με το Σπύρο για αυτή την άμεση ανταπόκριση που λάβαμε και για αυτό το Φεστιβάλ ... Το ρεπορτάζ μέσα στα χρώματα και τις παραστάσεις ... που όπως είπε και ο Θανασάκης μόνο ωραίες αναμνήσεις μπορεί να μας φέρει στο νου ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣχολιάζοντας τέλος και αυτά που είπε ο Σπύρος, θα ξαναπώ ό,τι ακριβώς είπα στις τελευταίες παραγράφους από το περσινό Φεστιβάλ ..
Ότι οι Δανοί δεν έχουν ανάγκη από κανένα όνομα κράχτη πλέον και είναι από μόνοι τους τόσο δυνατοί που μπορούν να κρατήσουν με εξαιρετικά κομμάτια το Φεστιβάλ αυτό ώστε να είναι καθαρά ντόπιο !!!
Η φετινή συγκυρία των δυο ταυτόχρονων Φεστιβάλς απέδειξε και από τις δικές σας ετυμηγορίες του λόγου το αληθές ... και χωρίς καν τη συμμετοχή της Mikkeller ... Αυτό δείχνει πόσο πολύ έχουν ξεφύγει και πόσο μεγάλη άνθηση γνωρίζει εκεί η μικρο-ζυθοποίηση τα τελευταία χρόνια ...
Μπράβο στους ζυθοποιούς που σας "ξηγήθηκαν" σπαθάτα με τον έναν ή τον άλλον τρόπο ... εχχεχεχε!!!
Μπράβο ρε Ρουχ .... αν και σε πίεσα λίγο αλλα απ οτι βλέπω είχα δίκιο, το ρεπόρτο σου ειναι πολύ καλό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε την σειρά μου να πώ οτι όντως σ αυτο το φεστιβάλ δεν μας έλειψαν καθόλου οι μεγάλες ζυθοποιίες. Ενα πολύ ωραίο φεστιβάλ με πάρα πολύ καλές ετικέτες (αφου ειχες κάνει ενα τσεκ πριν πας για να γλυτώσεις και κάποιες μούφες). Πραγματικά διαμάντια αποδείχτηκαν οι Norrebro, Stronzo, Hornbeer, Beer Here και την Djævlebryg με τις καταπληκτικές σατανόμπυρες τους.
Μπύρες για όλα τα γούστα, κόσμος που σεβοταν το προιόν και τον χώρο. Ένα φεστιβάλ άξιο λόγου απο πλευρά οργάνωσης, καθαριότητα, τραπέζια, φαγητό και φυσικά παρα πολύ καλές τιμές σε όλα.
Το καλό πάντως για μας ήταν οτι την ίδια μέρα ηταν και το Sour & Bitter και δεν γινόταν χαμός και το ευχαριστηθήκαμε. Κρίμα που δεν καταφέραμε να πάμε και κάποια ακόμα μέρα λόγο του CBC.
Όσο για τις φάσεις που περάσαμε μέσα εκεί και γενικά στην Κοπενχάγη ειναι τόσες πολλές που πρέπει να τα πούμε απο κοντά καθώς κάθε φωτογραφία ειναι και μια ιστορία.
Ευχαρτιστώ το Ρουχλάκο και το Σπυράκο για την παρέα τους και ελπίζω το 2013 να γίνει μια μίξη 2011-2012 και γιατι όχι κι άλλοι ακόμα και να τα περάσουμε ακόμα καλύτερα.
Νικόλα ευχαριστούμε για την αναλυτική περιγραφή-ανταπόκριση και αυτού του μπυροφεστιβάλ. Με τα κείμενα και τις φωτογραφίες σας μας ταξιδεύετε κι εμάς σε μέρη και γεύσεις που δεν είχαμε την ευκαιρία να σας συντροφεύουμε. Να'στε καλά ρε μάγκες και του χρόνου ας είμαστε και περισσότεροι σε τέτοιες συνευρέσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧιλιόμετρα κάναμε πάλι,για την καψούρα μας την πιο μεγάλη...
Μόλις τώρα έκατσα να διαβάσω πραγματικά αυτό το όμορφο ραπόρτο (το είχα "ξεπετάξει" στα όρθια απ' το τηλέφωνο όταν είχε πρωτοδημοσιευθεί, αλλά όλο κάτι μ' έτρωγε να το ξαναδιαβάσω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέροχες εικόνες από ένα φεστιβάλ, οργανωμένο από ανθρώπους που και αγαπούν τη μπύρα (εθνικός σύλλογος φίλων της μπύρας) αλλά και ξέρουν να στήνουν μια γιορτή που να την τιμά όπως της αξίζει.
Οι Μπυραματιστές πάλι διέπρεψαν, ανακαλύπτοντας και αποκαλύπτοντας σε μας τους υπόλοιπους νέες μικροζυθοποιίες, που απ' ότι μας λέτε δεν έχουν και πολλά να ζηλέψουν απ' τα μεγάλα ονόματα που διάλεξαν το διπλανό μαγαζί.
Πάντα τέτοια λοιπόν παιδιά και Ρουχ... εξαιρετικό ρεπορτάζ... σα να μουν κι εγώ εκεί δίπλα :)