Σ.Κ.Ε.ΜΠ-Ε....the return!!!

Μετά από απαίτηση του λαού... οι επαναστάτες εραστές aka Σκεμπέδες επιστρέφουν. O green clansman μας στέλνει ακόμα ένα μπυρορεπόρτο απ' την όμορφη Κύπρο 


Πιστοί στο ραντεβού μας με την επανάσταση της Δευτέρας, καθίσαμε και πάλι, "οι πότες της στρογγυλής τραπέζης", σαν έτοιμοι από καιρό-σαν θαρραλέοι να αντιμετωπίσουμε το πεπρωμένο μας, μέσα σε λίγα μπουκάλια ζύθου.
ΟΚ, αρκετά με τα ποιητικά, ας μπούμε στο ψητό γιατί τα βλέπω τα γιαούρτια να έρχονται, και δεν ταιριάζουν και με τα μπυρόνια που καταναλώσαμε.


Μάζωξη Σ.Κ.Ε.ΜΠ-Ε(ς): Μέρος 2.



Τα μπυρόνια που καταναλώθηκαν είναι τα εξής (όπως βλέπετε και στην φωτογραφία):
Paulaner Hefe Weisbier Alcohol-free (? aged ?)
Hitachino Nest Commemorative Ale-Kiuchi Brewery
Hair of the Dog-Fred
La Voie Maltee Reine Claude-Brune Triple
Old Rasputin (Barrel Aged)
Tokyo (Brew Dog)
Mikkeller-Divine Rebel 2010
Great Divide-Smoked Baltic Porter
Great Divide-17th Anniversary Wood Aged DIPA
De Molen Hel&Verdomenis



Αρχίζουμε πρώτα με την παλαιωμένη της παρέας, ναι το ξέρω ότι Paulaner Weissbier και παλαίωση δεν κάνουν καλό. Απλά, ο μάστορας της παρέας μας έκανε πλάκα με μια ληγμένη alcohol free μπύρα. Δεν είναι άξιο σχολιασμού το εν λόγο μπυρόνι, απλά καθυστέρησε την έναρξη κατά 5 λεπτά.





Ξεκινάμε λοιπόν με την εξ άπω ανατολάς μπύρα. Hitachino Nest Commemorative Ale-Kiuchi Brewery. Μια spice/herb/vegetable μπύρα που βγαίνει κάθε χρόνο για να γιορτάσει την έλευση του νέου έτους στην Ιαπωνία. Αρκετά σκούρα-καφέ μπύρα με κόκκινες ανταύγειες. Ωραίο άρωμα μπαχαρικών. Το σώμα της καλά δεμένο. Αρχικά έρχεται γλυκά γλυκά αλλά μια αίσθηση πορτοκαλιού φέρνει την πικράδα στο προσκήνιο. Πολύ καλή για το είδος της.


Συνέχεια δίνουμε με μια πολύ υποσχόμενη ετικέτα.



Hair of the Dog - Fred Special Golden Ale. 'Ενα Barley Wine που ομολογουμένως εντυπωσίασε. Δυστυχώς εδώ δεν είχα κρατήσει σημειώσεις και πέρα από το έντονα σκούρο χρυσό χρώμα του και την αρκετά καλή ισορροπία λυκίσκου και βύνης δεν θυμάμαι και πολλά άλλα. Αλλά θυμάμαι σίγουρα ότι μας άρεσε όλους.


Τετάρτη στην παρέα μπήκε η Γαλλίδα μας.La Voie Maltee Reine Claude - Brune Triple.



Από όλες της Γαλλικές μπύρες που δοκίμασα τελευταίως (και ήταν πολλές), αυτή ήταν η καλύτερη. Εδώ έχουμε ένα παράδοξο που ίσως κάποια απ τα σχόλια σας μας βοηθήσουν να ξεδιαλύνουμε. Την εν λόγω μπύρα δεν την βρίσκω στο RateBeer οπότε δεν έξω κάτι να συγκρίνω. Στο site τους στο ίντερνετ την βρήκα σαν brown barley wine. Στην δοκιμή δεν θύμιζε καθόλου το είδος αυτό. Ήταν αρκετά ξινή και θύμιζε κάτι από sour ale/lambic καταστάσεις. Εδώ υπάρχουν 2 σενάρια. Είτε οι Γάλλοι έχουν αλλιώς στο μυαλό τους τις Barley Wine, είτε η μπύρα μας είχε χαλάσει. Η ημερομηνία τις μια χαρά ήτανε παντός. Όπως και να έχει εμένα μου άρεσε πολύ. Η ξυνίλα κυριαρχούσε στην αρχή ενώ η γλυκάδα στο τελείωμα ερχόταν και έδενε πολύ ωραία. Ξύλο, σταφύλι και λοιπές αρωματογεύσεις με απογείωσαν.


Η ώρα που όλοι περιμέναμε έφτασε και με ευλάβεια κάθισε στην παρέα μας ο Γέρο Ρασπούτιν. Το καθηλωτικό του βλέμμα μας διαπερνούσε. Τι να πρωτοπούμε για αυτό το δημιούργημα της North Coast Brewing Company. Μια Imperial Stout παλαιωμένη σε βαρέλια Bourbon. ...και οι ουρανοί ανοίξανε. Μαύρη μαυρίλα πλάκωσε με έντονο μπεζ αφρό. Σοκολάτες, καφέδες μαύρα φρούτα (κυρίως σταφίδα) με έντονη δόση καλά ισορροπημένου άλλα έντονου αλκοόλ. Το bourbon δεν φεύγει ούτε λεπτό. Είναι μαζί σου καθ' όλη την διάρκεια. Από την ώρα που την δοκιμάζει η μύτη σου, μέχρι την ώρα που την απολαμβάνει ο ουρανίσκος σου. Άριστη μπύρα....ΆΡΙΣΤΗ!!!





Ξανά τα φώτα της προσοχής έπεσαν στην χώρα του ανατέλλοντος ηλίου. Αυτή τη φορά δεν μιλάμε για κάτι καθαρά ιαπωνικό, άλλα για την περίφημη Tokyo των τρελό-σκοτσέζων. BrewDog λοιπόν, και Tokio Imperial Stout. Ναι, Tokio, καλά διαβάσατε, και όχι Tokyo όπως είναι κανονικά το όνομα της μπύρας. Από ότι πληροφορήθηκα από τον φίλο Nightfall η παρτίδα που έχουμε στα χέρια μας, είχε για προορισμό την πόλη του Τόκιο και για λόγους νομικούς οι BrewDog αποφάσισαν να αλλάξουν την ετικέτα. Άλλη ετικέτα λοιπόν, ίδια απόλαυση. Δεν είναι η πρώτη φορά που απολαμβάνω αυτό το νέκταρ άλλα κάθε φορά με εντυπωσιάζει το ίδιο. Έντονο μαύρο χρώμα, ενώ ο αφρός είναι μηδαμινός. Μπόλικο άρωμα ουισκίου και έντονο το τσίμπημα του στην άκρη της γλώσσας. Βανίλια, ξύλο, καφές και αλκοόλ στα ύψη. 18.2% και ποιος σε συμμαζεύει μετά. Αξία, πανάξια!!!


Κάπου εδώ εγώ έπρεπε να αποχωρήσω από την υπέροχη αυτή συνάντηση. Οι υπόλοιπες μπύρες (Divine Rebel 2010,Smoked Baltic Porter ,17th Anniversary Wood Aged DIPA και De Molen Hel&Verdomenis) έπρεπε να καταναλωθούν χωρίς εμένα.
Φυσικά αυτά είναι μπυρόνια που έχω δοκιμάσει πολλάκις και πλαισιώνουν τις υπόλοιπες ομορφιές του "κελλαρίου" μου.
Έτσι έκλεισε ακόμη μια βραδιά για την τρελοπαρέα των Μπυροεραστών.
Ελπίζω να συνεχίσουμε στον ίδιο ρυθμό, αν και για 1-2 εβδομάδες τα πράγματα θα είναι πολύ στεγνά από νέες παραλαβές. Σύντομα όμως φτάνουν νέα πράγματα στο νησί που κυριολεκτικά θα συνταράξουν τα λιμνάζοντα νερά μας.
Μέχρι τότε, "Viva La Revolution" !!!!





Υ.Γ: Τα πρόσωπα στην φωτο της Old Rasputin αφαιρεθήκαν για λόγους ασφαλείας. Τι σόι επαναστάτες είμαστε.
Υ.Γ 2: Συγνώμη για τα ορθογραφικά και πάλι.
Υ.Γ 3: Με εκτίμηση, greenClansman.