Δείχνει ολίγον αντιφατικό το γεγονός ότι κατά το πλείστον οι τελευταίες μας παρουσιάσεις αφορούν κυρίως μαύρα δυνατά ζουμιά μέσα στο μήνα Μάιο, αλλά εδώ και 2-3 βδομάδες ο καιρός στη συμπρωτεύουσα μόνο καλοκαιρινός δεν ήταν ...
Έτσι, πλην ελαχίστων "φωτεινών" εξαιρέσεων, αρπάξαμε την ευκαιρία και δοκιμάσαμε μια σειρά από μαυροζούμια τα οποία και σταδιακά σας τα βγάζουμε στη φόρα ...
De Molen για σήμερα το μενού με τους Ολλανδούς να έχουν "ξεφύγει" τα τελευταία χρόνια στην κατηγορία των Imperial Stouts βγάζοντας υπέροχες ετικέτες ...
Θα μου πείτε ... μετά το τόσο προχωρημένο όνομα που έδωσε τελικά η Ζυθοποιία Μακεδονίας-Θράκης στο κρύο τσάι της Vergina... (ακού εκεί Ice Tea tuvunu) και κατόπιν της "Μαύρης Κοκοράτης video-Έκπληξης" που ακούει στο όνομα FIX DARK .. πού να βρει κάποιος διαθέσιμο χώρο στο μυαλό του να χωρέσει και άλλες πληροφορίες ...
Παρ' όλα αυτά ... 2-3 κουβέντες για την Mout & Mocca της De Molen ... θαρρώ πως μας παίρνει να πούμε ...
De Molen Mout & Mocca Imperial Stout
στα 11,6 % ABV
με ένδειξη εμφιάλωσης 02/09/2011 και διάρκεια "ζωής" εντός 5ετίας
Άρωμα :: χωρίς να εντυπωσιάζει ιδιαίτερα στο άρωμα και χωρίς καμιά περι-πολυ-πλοκότητα κάποιος εύκολα διακρίνει τον καφέ και τη σοκολάτα γάλακτος από τα ψητά malts μαζί με το αλκοόλ και κάποια spicy αίσθηση ανεπαίσθητη !
Γεύση :: Μια από τα ίδια σε ένα γλυκόπικρο πάντρεμα που στην αρχή ειδικά πριν πιάσουμε ανώτερες θερμοκρασίες μάλλον θα έλεγα ότι κυριαρχεί το πικρό ... Πικρός καφές και πικρή σοκολάτα με τσιμπήματα αλκοόλης και πάλι μια spicy νότα που δεν μπορώ να εντοπίσω επακριβώς.
Επίγευση :: όμορφο φινάλε μακράς διάρκειας, κατά βάση πικρό, με τον καφέ και τα καψίματα αλκοόλης στον ουρανίσκο να κλείνουν την αυλαία !!
Ενανθράκωση μάλλον χαμηλή, σώμα μέτριο. Μια "εύκολη" και μάλλον απλή μπύρα ως προς τα χαρακτηριστικά της που δεν σημειώνει καμιά ιδιαίτερη μεταβολή και σκαμπανέβασμα με την άνοδο της θερμοκρασίας στο σώμα της. 2-3 χαρακτηριστικά που επαναλαμβάνονται παντού ... από την αρχή ως το τέλος ..! Το φινάλε της πάντως σου αφήνει μια καλή τελική άποψη και εικόνα ...
Και την προηγούμενη φορά που τη δοκίμασα, αλλά και πριν λίγες μέρες ξανά παρέα με τον Πάνο, η άποψή μου δεν άλλαξε, ενώ την ίδια άποψη-εντύπωση ( για να μη πω και λίγο πιο αυστηρή) είχε και ο Doctor-Doctor μας!
Βαθμολογία :: 8
Η ετικέτα αυτή κατέφτασε κάποια στιγμή στο ψυγείο του Ipanema στον Τρίλοφο μαζί με τις αναμφιβόλως εξαιρετικές Hel & Verdoemenis και Hemel & Aarde ,
αλλά θεωρώ πως σε καμιά περίπτωση δεν φτάνει την υψηλή ποιότητα και απόλαυση που σου προσφέρουν οι δυο αυτές ετικέτες!
Και ήρθε η ώρα για την αυστηρά κριτική!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥποτονικές καταστάσεις αυτή τη φορά από τους Οράνιε.... Δεδομένου οτι το όνομα των ζυθοποιών έχει συνδεθεί με μια σταθερά υψηλής ποιότητας παραγωγή, ίσως και να μαι καπως άδικος στα σχόλια μου λόγω του ότι τη δοκίμασα θετικά προκατειλημμένος.
Δε μπορώ να πω οτι με τρέλανε...σε σημείο να θεωρώ πως είναι μια απλή μπυρίτσα χωρίς κανένα θελκτικό σημείο που να της προσδίδει έναν Α χαρακτήρα.
Όντας κολλημένος με το σώμα όλων των IS, στη περίπτωσή μας θεωρώ πως είναι το στοιχείο που τη καταβαραθρώνει στο μυαλό μου.
Ίσως να φέρνει πιο πολύ σε Chocolate porter, με λεπτόρευστες καταστάσεις πικρής σοκολάτας αλλά ως εκεί.
Αναμφισβήτητα όμως πρόκειται για μια ετικέτα που μπορεί να ικανοποιήσει κάθε διψασμένο ουρανίσκο που αναζητά μια μαύρη ηδονή εν μέσω καλοκαιρινής αύρας....ορέγοντάς τον όμως...για το κυρίως πιάτο!
Μπορεί να εξαντλώ την αυστηρότητά μου... αλλά εμένα με ξενέρωσε! Γενναιόδωρος εδώ ο MIXOS.