Οι stout του Kees Bubberman

Ο Kees Bubberman αρχικά εκπαιδεύτηκε ως μάγειρας. Άρχισε όμως να ασχολείται και με την οικιακή ζυθοποίηση πριν από 17 χρόνια, η οποία τελικά και τον κέρδισε. Το 2007 έγινε ο master brewer της γνωστής Ολλανδικής ζυθοποιίας Emelisse Kamperland και μετά από 7 χρόνια αποφάσισε να αποχωρήσει για να φτιάξει τη δική του ζυθοποιία δίνοντας το όνομά του; Brouwerij Kees (προφέρεται Κέις).

Η πρώτη επαφή με τα “ζυθοποιήματα” του Kees ήταν στο τελευταίο Eurhop Beer Festival στη Ρώμη, όπου οι stout του μας άφησαν πολύ καλές εντυπώσεις. Έτσι παραγγέλθηκαν και τα πρώτα μπουκάλια. Παρά τη συμμετοχή της Kees στο CBC Boston, τις πολλές εγκομιαστικές κριτικές στο ratebeer και ότι, δικαίως, θεωρείται πια μια από τις καλύτερες νέες craft ζυθοποιίες στην Ευρώπη, ευτυχώς για μας, οι μπύρες της παραμένουν ακόμα εξαιρετικά προσιτές, μακρία από το hype και τη μανία του trading που διογκώνουν την εικόνα τους και τις κάνουν δυσεύρετες και πανάκριβες.

14 Ημέρες, 4 Χώρες, 3 Φεστιβάλ - Μέρος Ά -

  Παρθενική η συγγραφική συμμετοχή μου στους μπυραματισμούς και η χαρά μου δεν κρύβεται.
Ίσως επειδή είναι η πρώτη μου προσπάθεια μετά τις εκθέσεις του σχολείου και λόγω του ότι δεν ήμουν ιδιαίτερα ταλαντούχος σε αυτές, αμφιβάλλω κάπως και για την ικανότητά μου ως αρθρογράφος αλλά αυτό θα το κρίνετε εσείς...
Εξαιτίας του ότι τα πολλά λόγια είναι φτώχεια αλλά και επειδή δεν μου αρέσουν καθόλου οι πρόλογοι, ξεκινάω αμέσως την ζυθοπεριήγηση καθώς νιώθω ήδη τους ουρανίσκους σας ξηρούς.
Για να αποτυπωθεί η μαγεία του ταξιδιού,των γεύσεων και της Μπύρας φυσικά, θα κάνω πράξη την γνωστή κινέζικη παροιμία και θα παραθέσω όσο το δυνατόν περισσότερες και κατατοπιστικές φωτογραφίες. Παν μέτρον άριστον βεβαίως...

• Δεν πέρασε ούτε ένας χρόνος από το προηγούμενο BeerTrip μας στην Ευρώπη(Βέλγιο, Ολλανδία-De Molen Borefts Beer Festival 2013) και οι γνωστοί άγνωστοι Κρητικοί Anton Fred (Αντώνης) και Eviva (Μάνος) με "παρέσυραν" στο δεύτερο αυτό ταξίδι, χωρίς να μην έχω την παραμικρή ιδέα για το τι μπορεί να έχουν στο μυαλό τους...γιατί ως γνωστών..Είναι τρελοί αυτοί οι Κρητικοί!!Δυστυχώς από το team απουσίαζε ο περσινός μου συνοδός και πρωτοδάσκαλος Imperallis (Στάθης)

Μαύρη Παρασκευή για τις Χήνες του Σικάγο : Goose Island "Black Friday", 28 November 2014

Coffee 2012 - Cherry Rye 2012 - Bourbon County 2012 - Vanilla 2010

Ο "κακός" χαμός θα γίνει και τη φετινή Μαύρη Παρασκευή, 28 του Νοέμβρη 2014, σε όλα τα Chicagoland Binny’s locations. 

Πλήθος μπυρο-καμμένων σε μεγάλες ουρές αναμονής ...

Ο λόγος; Ασφαλώς η νέα παρτίδα της εξαιρετικής Bourbon County Brand Stout για το 2014 μαζί φυσικά με τις φετινές εκπληκτικές παραλλαγές της, αφού ως γνωστόν κάθε χρόνο έχουμε και κάτι διαφορετικό.

Φέτος πέραν της κλασσικής συνταγής θα έχουμε άλλους 4 Μπυραματισμούς. Οι δυο από αυτούς ήταν και την προηγούμενη χρονιά ( Barley Wine και Proprietor's), ενώ η Coffee είναι χρόνια τώρα στις αναμενόμενες παραλλαγές με τη διαφορά ότι κάθε χρονιά χρησιμοποιούνται για την παρασκευή της διαφορετικοί κόκκοι καφέ. Φέτος έχουμε Intelligentsia’s Zirikana coffee beans από τη Ρουάντα.

Bryggeriet Djævlebryg - Gudeløs Imperial Stout...μια (α)θεϊκή μπύρα...!!!

Μετά απο αρκετό καιρό πήρα την απόφαση να κάνω μια καινούργια παρούσιαση μιας ετικετάς που δοκίμασα. Βέβαια μεσα σε αυτό το διάστημα που μεσολάβησε απο την τευλευταία παρουσίαση που είχα κάνει έχω δοκιμάσει πολλές νέες ετικέτες, κάποιες αδιάφορες αλλες κάλες και κάποιες πολύ καλές και άξιες αναφοράς. Αυτή όμως που με έκανε να γράψω αυτην εδω την παρουσίαση ειναι μια μπύρα που εχει φτιαχτεί απο κάτι τρελούς Δανούς σε συνεργάσια με τον σύνδεσμο αθεϊστών Δανιας (Ateistisk Selskab) που μόνο και μόνο για αυτό έπρεπε να γίνει παρουσίαση αυτης της ετικέτας...

Η ετικέτα στην οποία θα αναφερθώ παρακάτω είναι μια Imperial Stout στα 8,9 % abv και το όνομα αυτής Gudeløs (Godless). Η μικροζυθοποιία που παράγει αυτή την ετικέτα αλλά και κάποιες άλλες πολυ αξιόλογες ετικέτες είναι η Bryggeriet Djævlebryg (The Brewery Devil's Brew) . Οι ιδρυτές της ξεκίνησαν σαν homebrewers το Μάρτιο του 2003 φτίαχνοντας τις μπυρίτσες τους σε μια κουζίνα και το φθινόπωρο του 2005 αποφάσισαν να ξεκινήσουν την δικία τους μικροζυθοποιία. Οι ετικέτες τους παράγονται στις εγκαταστάσεις την μικροζυθοποιίας Herslev στο Roskilde της Δανιας.


Την Gudeløs λοιπόν, που απο την πώληση κάθε φιάλης 1 κορώνα Δανιας παει στο σύνδεσμο αθεϊστων Δανίας , είχα ζήτησει να μου την φέρει πριν κανα 3αρι χρόνια περίπου ενα φιλαράκι που είχε παει Δανία. Μαλίστα οχι απλά μου την έφερε αλλα πήρε και δυο μπουκαλάκια και το ενα το ήπιαμε τοτε φρέσκο, συνοδία με παγωτό καϊμάκι απο το ζαχαροπλαστείο Τούλα στο Παγκράτι (το καλύτερο καϊμακι της Αθήνας) και ηταν ενα όργιο γεύσεων η συγκεκρίμενη δοκιμη...Μετα απο τρια χρόνια ήρθε η ώρα να ανοίξω την δεύτερη φιάλη των 500 ml της Gudeløs συνοδία αυτη την φορα με μια σοκολάτα γάλακτος αμυγδάλου. Με το που ανοίγω το μπουκάλι ξεχυλίζουν τα αρώματάτα της στο δωμάτιο, κάλα ξεκινήσαμε λεω...Την σερβίρω στο αγαπημένο μου teku ποτηρι και δημιούργει ενα πολύ πλούσιο αφρό χρώματος ανοιχτό καφέ ο οποίος αργα αλλα σταθερά θα πέσει...Το χρώμα της μαυρο και άραχνο οπως προβλέπεται άλλωστε...

Το "αστέρι" των Χριστουγέννων

  Και όταν λέμε αστέρι προφανώς μιλάμε για μια μπύρα πραγματικό αστέρι. Για την ακρίβεια μιλάμε για το "Άστρο του θανάτου" ή στα Εγγλέζικα Death Star της Ιταλικής ζυθοποιίας Revelation Cat. Το όνομα της μπύρας όπως και η ετικέτα είναι εμπνευσμένα απο  το ομώνυμο μυθιστόρημα των Μichael Reaves και Steve Perry "Star Wars : Death Star". Mια μπύρα πραγματική αποκάλυψη απο τον Alex Liberati , o οποίος συνεχίζει να ξεδιπλώνει το ταλέντο του στην ζυθοποίηση δίνοντας στο κοινό του κάτι το καινούργιο και το ξεχωριστό.  

  Τη συγκεκριμένη μπύρα την δοκίμασα πρώτη φορά σε μια στιγμή έμπνευσης του Anton Fred στο ταξίδι μας προς το De Molen Beer Fest , στη Brasserie 4:20. Με το που δοκίμασα απο την μπύρα του Αντώνη ήπια γρήγορα την μπύρα μου και έφυγα και εγώ για να γεμίσω το ποτήρι μου απο το βαρελάκι της Brasserie.

Harveys Imperial Extra Double Stout

Harveys Imperial Extra Double Stout (γνωστή και ως Harveys Imperial Russian Stout), μία μπύρα-θρύλος που τιμά την τεράστια παράδοση της οικογένειας Imperial Stout και αποδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο τη μαστοριά του ζυμώνειν μαυρόμπυρα στο Νησί. Ο Δόκιμος άνοιξε ένα μπουκάλι των 275ml, έχασε σχεδόν το μυαλό του (οσο του έχει απομείνει δηλαδή!) απολαμβάνοντας το περιεχόμενο και αφού ξαναήρθε σε επαφή με το περιβάλλον σας μεταφέρει μερικές εντυπώσεις από αυτή την αληθινά εξαιρετική ετικέτα!

Η συγκεκριμένη μπύρα μας ταξιδεύει νοητά πίσω στις αρχές του 20ου αιώνα, όταν η τσαρική κυβέρνηση πρότεινε στον Βέλγο Albert Le Coq να ζυμώσει την Imperial Extra Double Stout στο έδαφος της Ρωσικής Αυτοκρατορίας.

Έτσι ο Le Coq, ο οποίος είχε ως βάση του το Λονδίνο, δεν θα χρειαζόταν να πληρώνει τους τεράστιους φόρους που χρειάζονταν για να στέλνει τη μπύρα του από το Νησί στη Ρωσία. Η πρώτη φιάλη βγήκε το 1912 από τη νέα ζυθοποιία που τελικά άνοιξε στο Tartu (περιοχή που πλέον ανήκει στην Εσθονία). Ωστόσο, οι κοσμογονικές αλλαγές που ακολούθησαν τον Πρώτο ΠΠ και τη Ρωσική Επανάσταση σταμάτησαν την παραγωγή της μπύρας και το 1921 η ζυθοποιία πέρασε στα χέρια των μπολσεβίκων. Πλέον, μετά από διάφορες αλλαγές στη διεύθυνση της ζυθοποιίας και στην ονομασία της μπύρας, η Imperial Extra Double Stout παράγεται από την αγγλική Harveys και κάθε μπουκάλι φέρει ως ετικέτα ένα αντίγραφο της αρχικής ετικέτας του A. Le Coq, ως φόρο τιμής σε έναν άνθρωπο που βοήθησε τα μέγιστα ώστε αυτό το είδος μπύρας να αποκτήσει το prestige που απολαμβάνει σήμερα από εκατομμύρια μπυρόφιλους.

Βροχερή. Μουντή. Κατάμαυρη. Τρίτη?

Το λεπόν, η αλήθεια είναι ότι από την τελευταία μας εξόρμηση στη Βρυξέλλα (τις άλλες δεν προλάβαμε να τις επισκεπτούμε), χρωστάμε κάποια πράγματα. Βέβαια, σήμερα σκοπεύω να γράψω για την τελευταία μας μπυρομάζωξη, όποτε μην περιμένετε να διαβάσετε το δεύτερο μέρος του Βρυξελλιάτικου αφιερώματος. Για να έχουμε και μια μικρή αναφορά όμως σε αυτό, μια εκλεκτή μαυρίλα του φεστιβάλ, έβρεξε τα ποτήρια μας στην μάζωξη.

Arbor & Moor Double Dark Alliance

Για μια ακόμα φορά μια βραδινή έξοδος μας έδωσε ένα ακόμα διαμαντάκι στη λίστα μας. Και αφού μιλάμε για διαμαντάκι πρέπει να σας μεταφέρω τις εντυπώσεις μου. Λοιπόν Local Pub είναι ο τόπος και η παρέα μου με το δεύτερο ποτήρι με συνοδεύει και αυτή την φορά.

Η μπύρα που θα δούμε είναι μια συνεργασία δύο Βρετανικών ζυθοποιείων της Arbor (για πληροφορίες εδώ) που την συναντήσαμε πάλι με την Mosaic IPA και της Moor Beer Company (για πληροφορίες εδώ). Η μπύρα που θα δούμε λέγεται Double Dark Alliance πρόκειτε για μια imperial stout με αλκοόλ στο 9,2% με έντονα χαρακτηριστικά τον καφέ και το λυκίσκο όπως βλέπουμε και στην ετικέτα αλλά αυτά θα τα δούμε παρακάτω.

ΚοπροΣκυλιάζοντας στη Σαλονίκη, Numero Un

Δεν παίρνω και όρκο, αλλά έχω την εντύπωση ότι η τελευταία μου παρουσίαση είχε να κάνει με την De Molen Mistoμ. Από τότε μέχρι σήμερα, τα ποτήρια των φίλτατων μπυροσυνοδοιπόρων, Mixoμ και SkullSplitterμ, περιμένουν υπομονετικά (ντάξει, δε φημιζόμαστε και για την υπομονή μας) να μηδενίσει το ρολόι της αντίστροφης μέτρησης.
Με την ίδια ιώβεια (τςςςςςςςςςςςςςςςς) υπομονή περιμένουμε συνήθως και την παραπολυαγαπημένη μας Brewdog, να μας στείλει τα κιβωτιάκια μας, τα οποία συνήθως είναι γεμάτα από αυτοσχέδιες μπυρολιχουδιές!

Σήμερα λοιπόν, αν και θα σας δείξω τι περιείχε το τελευταίο κιβώτιο, θα σας μιλήσω για δυο άλλες εκλεκτές μπύρες που ήρθαν με την προηγούμενη παραγγελία (άντε, άμα είστε καλά παιδιά μέχρι να διαβάσετε το άρθρο θα σας πω και για την Brewdog Watt Dickie). Και τα ονόματα αυτών: Brewdog AB:13 και Mikkeller/Brewdog/Nogne Black Tokyo Horizon. Η δεύτερη το ξέραμε – αλλά και να μη το ξέραμε – ήμασταν σίγουροι ότι θα είναι απλά awesome, που έλεγε και ο φίλος μου ο Perryς εξ Αμερικής.
Η πρώτη όμως… οποία έκπληξις!

Ο «Καλός Βασιλιάς» των Αγγλικών Μπυρών

Ήγγικεν η ώρα! Όντας μέλος των μπυραματισμών από τις πρώτες μέρες δημιουργίας του blog έπρεπε να περάσουν περίπου 2,5 χρόνια για να ανεβάσω την πρώτη μου παρουσίαση, με σκοπό να προσθέσω κι εγώ με τη σειρά μου ένα ακόμα λιθαράκι στην εξαιρετική αυτή προσπάθεια. Ο βασικός λόγος που το απέφευγα τόσο καιρό(εκτός της βαρεμάρας…!) ήταν το γεγονός ότι είχα δοκιμάσει πολύ λίγες μπύρες που δεν είχαν ήδη παρουσιαστεί κάποια στιγμή από τους γνωστούς και μη εξαιρετέους πρωτεργάτες του blog. Με την προτροπή λοιπόν του τρελοδασκάλου μας, του Μίχου αποφάσισα να μην τεμπελιάσω περισσότερο και να σας παρουσιάσω μια μπύρα που κατά πάσα πιθανότητα είμαι ο πρώτος μπυραματιστής επί ελληνικού εδάφους που τη δοκιμάζει! 

Όλα ξεκίνησαν ένα χειμωνιάτικο απόγευμα, πριν από 2,5 μήνες, που ξεκινώντας να βλέπω λίστες με τις καλύτερες μπύρες ανά χώρα στο ratebeer(από την Αμπχαζία μέχρι τη Ζιμπάμπουε τις πήρα όλες με τη σειρά!!!) το μάτι μου έπεσε στο νούμερο 1 της λίστας της Αγγλίας. Είχε πολύ υψηλή βαθμολογία σε σχέση ακόμα και με το νούμερο 2 της κατάταξης, τη γνωστή μας, Fuller’s London Porter, ενώ το όνομά της δεν το είχα συναντήσει ποτέ μέχρι εκείνη τη στιγμή.

Η λίστα αυτή: http://www.ratebeer.com/beer/country/england/240/,

το φανταχτερό όνομα «Good King Henry Special Reserve» και η υψηλή βαθμολογία με ώθησαν να ψάξω επιπλέον πληροφορίες για την εν λόγω μπύρα καθώς και για τη ζυθοποιία που την παράγει, την Old Chimneys.

Hel yeah! De Molen H&V Misto B.A. is back.

Από το τελευταίο (και πρώτο δηλαδή) άρθρο μου, έχουν περάσει περίπου τρεις μήνες. Λέω περίπου γιατί η Big Chouffe που καταναλώθηκε με μεγάλη ευκολία το μεσημέρι, παρέα με γνωστότατο μέλος των Beerαματισμών, δε με αφήνει να θυμηθώ ακριβώς. Ακόμα όμως και να θυμόμουν, αυτό που σίγουρα δύσκολα θα βάλω σε τάξη είναι το πόσες μπύρες έχω πιει κατά τη διάρκεια αυτού του (περίπου) τριμήνου. Φταίχτης για αυτό, όπως φυσικά και για τη μπύρα με αφορμή την οποία γράφω το άρθρο, είναι ο γνωστός πλέον SkullSplitterμ.

De Molen Hel & Verdoemenis Misto Barrel Aged το λεπόν, μια μπύρα που έχει παρουσιαστεί και παλιότερα στους μπυραματισμούς. Πού ακριβώς θα βρείτε στις παλιότερες παρουσιάσεις! Πάνω πάνω στη σελίδα έχει το πεδίο «Αναζήτηση». Εκεί θα τις βρείτε!

Για τη De Molen δε νομίζω ότι χρειάζεται να γράψω κάτι παραπάνω από αυτά που ήδη έχουν ειπωθεί κατά καιρούς (βαριέμαι άλλωστε!). Ό,τι κι αν έχω δοκιμάσει από αυτό το ανατρεπτικό ζυθοποιείο, ακόμα κι αν δεν με έχει κάνει να πω ουάου, σίγουρα κράτα ένα πάρα πολύ υψηλό επίπεδο. Από τις μπύρες πάντως που πραγματικά με ενθουσίασαν, ήταν και η Misto. Ήταν άλλωστε και η πρώτη πΧιοτικΙά μπύρα που μπήκε στο γραφείο, γεγονός που δηλώνει πως και η συνέχεια πρέπει να (και θα) είναι ανάλογη.

Η Mistoμ λοιπόν βρέθηκε στα χεντκουόρτερς μας συνοδευόμενη από τον φίλο Χρήστομ! Και επειδή ο φίλος Χρήστομ ήθελε να κάνει μεγαλειώδη είσοδο, μπήκε παρέα με μια άλλη καλή του φίλη, Ρωσοολλανδή κι αυτή, την Tsarina (Esra). Αυτή όμως την αφήνουμε για άλλη φορά, μη νομίζει δηλαδής ότι επειδή είναι όμορφη, μας έριξε με τη μία! Εδώ πρέπει να σημειώσω ότι η 25 Μαρτίου επέβαλε ένα ωραίο κλείσιμο της μέρας που είχε ξεκινήσει με τσίπουρα και μπακαλιάρους για μερικούς, και ρετσίνες και ψητά για άλλους. Πέρα από αυτό όμως, ήταν και ένα ευχάριστο και μεθυστικό διάλειμμα από τις γεμάτες με αρώματα και γεύσεις (και άγχος, και τσακωμούς, και αποτυχίες ορισμένες φορές) δοκιμές μας. Σαν να το ήξερε όμως η μυστηριώδης Ολλανδή (ή ο κύριος της;) και ήρθε πάνω στην ώρα για τα σοκολατένια κεκάκια.

Καλό μήνα από Δανία και ΗΠΑ με Old Mephisto, Old Heathen και μια Double Stout !

'Αντε να σας ευχηθούμε "Καλό Μήνα" κι εμείς από αυτό εδώ το βήμα των Μπυραματισμών, με την πρώτη δημοσίευση μας μέσα στον κουτσο-Φλέβαρο !

Άλλες 3 πολύ καλές μπυρίτσες -τις 2 εξ' αυτών προσωπικά δεν τις είχα ξαναδοκιμάσει- πέρασαν τώρα στα κοντά από τα ποτήρια μας και θα σας αναφέρουμε εν ολίγοις τις εντυπώσεις μας!

Μια σχεδόν κοκκινομάλλα Δανέζα και δυο μαύρες καβουρδισμένες υπάρξεις από τις ΗΠΑ θα αποτελέσουν το αντικείμενο αναφοράς μας :: Bryggeriet Djævlebryg, Weyerbacher και Green Flash.

 

BrewDog CHRISTMAS PARADOX 2012 :: Είναι (πραγματικά) τρελοί αυτοί οι Σκωτσέζοι Νο4

Το απόλυτο Παράδοξο του σύγχρονου κόσμου είναι τα Χριστούγεννα, όπως τουλάχιστον πιστεύουν οι της BrewDog, κάνοντας με αυτόν τον τρόπο την κατάλληλη εισαγωγή-διευκρίνιση τους, για να μας καλωσορίσουν και να μας συστήσουν την Χριστουγεννιάτικη version της εξαιρετικής σειράς Imperial Stouts που έχουν κυκλοφορήσει με το όνομα Paradox !!!

Τη σειρά της Paradox την έχουμε τιμήσει ουκ ολίγες φορές εδώ στους Μπυραματισμούς και σας έχουμε πει τις εντυπώσεις μας τόσο για την Jura και την Arran όσο και για την ξεχωριστή καπνιστή Smokehead ...

Το ερώτημα βέβαια που εύλογα προκύπτει είναι :: πόσο πιο "παράδοξη" μπορεί να γίνει πραγματικά μια Paradox, για να ντυθεί με έναν διαφορετικό και ιδιαίτερο εορταστικό μανδύα ώστε να δικαιολογεί το χαρακτηρισμό Christmas στο μπουκάλι της? Τι θα μπορούσε να την κάνει πιο "εντυπωσιακή" και ξεχωριστή? Τι θα μπορούσε να την κάνει πιο "παράδοξη"?

Καλά Μπυραματικά Χριστούγεννα !!!

Καλά Χριστούγεννα λοιπόν σε όλους και όλες,

Μπυραματιστές και μη ... !!!

Ευχές για ό,τι καλύτερο στον καθένα ... 

και EXTRA ευχές σε όλους αυτούς και αυτές που γιόρταζαν 

προχθές, χθες, σήμερα και που θα συνεχίζουν να γιορτάζουν 

καθ' όλη τη διάρκεια αυτών των ημερών !!!

 Evil Twin Brewing :: Christmas Eve at a New York City Hotel Room 

Ποικίλες εκλεκτές μπυροδοκιμές με αφορμή μια Νεοϋορκέζα Σοκολάτα !

Οι σπιτικές παρεΐστικες μπυρο-συνευρέσεις αναμφισβήτητα έχουν πολλά πλεονεκτήματα, πέραν της όποιας ψυχικής ανάτασης που προσδίδει πάντα η συνάθροιση εκλεκτών και καλών φίλων αυτή καθεαυτή!

Αυτός είναι και ο λόγος που οι απανταχού μπυραματιστές εν Ελλάδι τις επιδιώκουμε όσο περισσότερο γίνεται ...

Το να έχεις βέβαια και μια αφορμή, έτσι για το ξεκάρφωμα και για τα μάτια του κόσμου, είναι πάντοτε πολύ πιο βολικό αφού αποκτάς αυτόματα και ένα ελαφρυντικό συνείδησης και χωρίς πολλές ενοχές αποδέχεσαι -και καλά παρά τη θέλησή σου- το "μοιραίο" που σου έμελλε να πάθεις ... !!!!!!!!!!!!!!

Αφορμή αυτή τη φορά στάθηκε η δοκιμή της Σοκολάτας από το New York, η οποία όταν βγήκε στον αέρα εδώ στους Μπυραματισμούς πριν ένα χρόνο περίπου, στάθηκε αιτία να φουντώσουν τα πάθη των σοκολατόφιλων μπυραματιστών. 

Κατά το πρόσφατο ταξίδι μας στο Bodegraven για το 4th Borefts Bier Festival της De Molen είχα τη χαρά να αντικρίσω αυτήν την σοκολατένια αμαρτία της Southern Tier στα ράφια του shop της De Molen και ασφαλώς δεν άφησα την ευκαιρία να πάει χαμένη και τσίμπησα δυο μπουκάλια από αυτήν. Το πρώτο πήγε υπέρ "επετειακής πίστεως και πατρίδας" σε μια άλλη μπυροσυνάντηση που είχα πρόσφατα, ενώ το δεύτερο αποτέλεσε όπως προείπαμε την αφορμή για τη νέα προχθεσινή μας μπυροσυνάντηση!

Μάθημα Θρησκευτικών :: Σόδομα και Γόμορρα συμβαίνουν στο Μύλο της Ολλανδίας! De Molen Sodom & Gomorra Barrel Aged !

Μετά τη φιλοξενία του Αβραάμ, όταν ο Κύριος έφευγε από το σπίτι του είπε στον Αβραάμ: «Η κακή φήμη των Σοδόμων και των Γομόρρων διαδόθηκε πολύ και η αμαρτία τους είναι πολύ βαριά. Θα κατεβώ, λοιπόν, να εξακριβώσω αν αληθεύουν όλες αυτές οι διαδόσεις που έφτασαν ως εμένα». Οι δυο άγγελοι έφυγαν από το σπίτι του Αβραάμ και κατευθύνθηκαν προς τα Σόδομα. Αλλά ο Κύριος παρέμεινε ακόμη μαζί με τον Αβραάμ.

Πλησίασε τότε ο Αβραάμ και του είπε: «θα καταστρέψεις τους δικαίους μαζί με τους αμαρτωλούς; Ίσως υπάρχουν κάποιοι δίκαιοι στην πόλη. θα τους καταστρέψεις κι αυτούς; Δε θα συγχωρήσεις την περιοχή για χάρη των λίγων δικαίων που βρίσκονται σ' αυτήν; Δε γίνεται να θανατώσεις δικαίους κι αμαρτωλούς μαζί, σαν να ήταν όλοι το ίδιο. Δεν είναι δυνατό! Ο κριτής όλης της γης δεν πρέπει να αποδώσει δικαιοσύνη;»

Ο Κύριος του απάντησε: «Αν βρω στην πόλη των Σοδόμων έστω και δέκα δικαίους, δε θα καταστρέψω την πόλη και την περιοχή για χάρη των δέκα».

BrewDog Paradox Jura & DOG A :: Είναι τρελοί αυτοί οι Σκωτσέζοι Νο3

Το ότι είναι τρελοί αυτοί οι Σκωτσέζοι το ξέρουμε πολύ καλά και σίγουρα το ξέρουν ακόμη καλύτερα και αυτοί οι ίδιοι! Αυτό που δεν ξέρουμε είναι πού ακριβώς μπορούν φτάσουν και πόσο ακόμη θα μας εκπλήσσουν με τις δημιουργίες τους ... !!

Paradox Jura και DOG A σήμερα το μενού ... 

Να σας πω την αλήθεια, είχα σκοπό να τις παρουσιάσω χωριστά αυτές τις δυο ετικέτες με τη γνωστή αναλυτική περιγραφή σε άρωμα-γεύση κτλ κτλ ....αλλά πραγματικά τι να πει και τι να πρωτο-αναφέρει κάποιος για μπύρες τόσο υψηλού επιπέδου!

Το να κάθεσαι να ψειρίζεις στην αναφορά σου αναλυτικά τα όποια καταπληκτικά χαρακτηριστικά της κάθε μιας από τις μπύρες αυτές, νομίζω αφαιρεί όλη τη μαγεία που έχουν να σου προσφέρουν.

Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξα πλέον, όχι μόνο για αυτές τις δυο ετικέτες, αλλά για κάθε τέτοιο υπέροχο δημιούργημα που βγαίνει από τα καζάνια υψηλού επιπέδου ζυθοποιών!

Το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να τις απολαμβάνουμε με καλή παρέα και να τις προτείνουμε ανεπιφύλακτα στους υπόλοιπους ..

Drake’s Drakonic Imperial Stout

Όπως είχα προειδοποιήσει, με το που θα “δροσίσει” λιγάκι, θα σας περιμένω στη γωνία με το τρίτο μέρος του αφιερώματος στην Drake’s, αυτή τη φορά με την imperial stout της ζυθοποιίας, ονόματι… Drakonic. Δρόσισε λίγο, δε δρόσισε; Ή μήπως το ‘χω παρακάνει με το air-condition; 





Μπορεί που λέτε ο Sir Francis Drake να ήταν σκληροτράχηλος εξερευνητής, από εκείνους της παλιάς εποχής που χωρίς πολλά μέσα, ρίσκαραν τα πάντα για χάρη της μεγάλης ανακάλυψης, αλλά ίσως ένα τέτοιο ευγενές όνομα δεν θα ταίριαζε να κοσμήσει το πιο μαύρη απ’ τις ετικέτες… Κι αν όχι Drake, μήπως καλύτερα Drakonic; Σίγουρα καλύτερα…


Δεν ξέρω γιατί, αλλά πολλοί ζυθοποιοί δίνουν στις δυνατές μαύρες μπύρες τους ονόματα που έρχονται από τον άλλο εκείνο κόσμο, το μαύρο και σκοτεινό… Βρε λέτε εκεί κάτω που βράζουν τα καζάνια, να βγάζουν τ’ αγαπημένα μας μαυροζούμια;    




Μαύρο όπως αναμένεται το χρώμα της με μέτριου όγκου σκούρο μπεζ αφρό, ο οποίος θα υποχωρήσει γρήγορα, αφήνοντας ελαιώδη ίχνη, σαν πιτσιλιές στο ποτήρι. Στο επόμενο στριφογύρισμα του ποτηριού, ο αφρός θα ξαναζωντανέψει, παρασέρνοντας στην επιφάνεια αρώματα σοκολάτας, σκόνης κακάο, ελαφρών μπαχαριών, ενώ από το βάθος φθάνει και ένα άρωμα αλκοόλ. Πολύπλοκη και απολαυστική η μυρωδιά της Drakonic.

Μαύρη μαυρίλα πλάκωσε...

Την Κυριακη που μας περασε και ενω το θερμομετρο στην Αθηνα ειχε χτυπησει 34° C εμεις (BeeRocker, sixtyneedles & o γράφων) αποφασισαμε αντι να παμε για κανα μπανακι να μαζευτουμε στο σπιτι του BeeRocker και να πιουμε καμια μπυριτσα. Μεχρι στιγμης δεν ακουγεται και τοσο καμμενο αυτο που καναμε, αφου η μπυριτσα ειναι οτι πρεπει για μια τοση ζεστή μερα και μαλιστα αραχτος στο σπιτακι με το κλιματιστικο στους 16° C. Το θεμα ειναι ομως οτι οι μπυριτσες που δοκιμασαμε δεν ηταν και τοσο δροσιστικες....ηταν παντως ολες μια & μια ....

Μιας και ολες οι μπυρες που ειχαμε κανονισει να δοκιμασουμε ηταν stout, porter & imperial stout, πολυ μαυριλα δηλαδη, ειπαμε να ξεκινησουμε με μια stout που απο οσο ξεραμε, ξεφευγε απο τα καθιερωμενα στανταρ μιας stout. Η αρχη λοιπον εγεινε με μια μπυρο-συνεργασια μεταξυ των Grassroots, Stillwater & Mikkeller και μιλαω βεβαιως για την Gypsy Juice, μια belgian stout στα 8,5% ABV για την οποια εχει χρησιμοποιηθει saison μαγια, Brett Brux (ο γνωστος μας και αγαπημενος βρεττανομυκητας) και γενναίες δοσεις λυκισκου, οχι και οτι πιο συνηθισμένο για μια stout. Ο αφρος που δημιουργει ειναι πολυ πλουσιος και καφετης και το χρωμα της καταμαυρο. Το αρωμα της  πολυ ιδιατερο για stout μιας και ο βρεττανομυκητας εχει αφησει για τα καλα την σφραγιδα του. Αυτο που κανει με την μια εμφανεστατη την παρουσια του ειναι το πρασινο μηλο, το γκρεϊφρουτ και η εντονη βελγικη μαγια που μαζι με τον καφε και το πευκο απο τον λυκισκο δημιουργουν ενα πολυ ιδιαιτερο αλλα συναμα απολαυστικο αποτελεσμα. Στην γευση κυριαρχει ο καφες και το πρασινο μηλο ενω νοιωθεις και τα τσιμπηματα απο τον λυκισκο να γεμιζουν ολο το στομα σου . Επιγευση ξηρη και πικρη ενω το σωμα της ειναι μεσαιο προς γεματο και εχει υψηλη ενανθρακωση. Μια πολυ ωραια μπυρο-συνεργασια που πιστευω ενα 8,5 το εχει ανετα...

Δυο “πυρηνικές” stout από την “The Kernel”

Αν και πυρηνική δύναμη η Βρετανία, ο πυρήνας που μας ενδιαφέρει περισσότερο εδώ είναι αυτός του κριθαριού και μάλιστα του κριθαριού που μεταμορφώνεται σε μαγική, δυνατή μαύρη μπύρα, στα καζάνια της λονδρεζικής μικροζυθοποιίας “The Kernel”

“The brewery springs from the need to have more good beer. Beer deserving of a certain attention. Beer that forces you to confront and consider what you are drinking. Upfront hops, lingering bitternesses, warming alcohols, bodies of malt. Lengths and depths of flavour. We make Pale Ales, India Pale Ales and old school London Porters and Stouts towards these ends. Bottled alive, to give them time to grow”

Κάπως έτσι αυτοπροσδιορίζεται η Βρετανική  μικροζυθοποιία  “The Kernel”,  μια αξιόλογη μικρή που αν και μετρά μόλις δυόμιση χρόνια ζωής, με την παρουσία της υπόσχεται πολλά για το μέλλον. Δημιούργημα του Ιρλανδικής καταγωγής Evin O’ Riordain, ο “πυρήνας” αποτελεί μια προσπάθεια  επιστροφής στα παραδοσιακά στυλ που γεννήθηκαν στην Αγγλία και που επανήλθαν στο προσκήνιο απ’ την μεγάλη τους επιτυχία στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.

Η μικροζυθοποιία “The Kernel” βρίσκεται σε μια λαϊκή συνοικία του Λονδίνου, σε μια τοπική αγορά που έχει αναδειχθεί σε πόλο έλξης των καλοφαγάδων. Ανάμεσα σε καφεκοπτεία, εμπόρους τυριών, φούρνους, κρεοπωλεία και λογής λογής παρόμοια μαγαζιά, ο λάτρης του καλού φαγητού μπορεί να βρει και την καλή μπύρα που θα το συνοδέψει. Και μάλιστα τα Σάββατα, που στη Maltby street οι μαγαζάτορες βγάζουν την πραμάτια έξω απ’ τα μαγαζιά τους, να τη δει από κοντά ο επισκέπτης, στην Kernel μπορείς να αγοράσεις φρέσκια τη μπύρα κατευθείαν απ’ το ζυθοποιίo. 

Ας ελπίσουμε πως αυτός ο τοποκεντρικός χαρακτήρας θα διατηρηθεί και τώρα που ο “πυρήνας διαστέλλεται” και το ζυθοποιίο επεκτείνεται σε ένα μεγαλύτερο χώρο μερικά τετράγωνα πιο πέρα.