Η απόλυτη Stout της Bristol...

Τον τελευταίο καιρό, όλο και περισσότερες αγγλικές μικροζυθοποιίες μπαίνουν στο παιχνίδι του πειραματισμού, στον δρόμο που, σε πολύ μεγάλο βαθμό, έχουν χαράξει οι Αμερικανοί "φίλοι" μας. Πειραματισμοί με ασυνήθιστα και παράξενα υλικά, με ειδικά strains μαγιάς, ακόμα και με παράξενα είδη για τα Αγγλικά δεδομένα. Μία από τις τελευταίες τρέλες, λοιπόν, είναι η ζύμωση μία μπύρας με διαφορετικό strain μαγιάς από το συνηθισμένο και ενδεδειγμένο του είδους, όπως για παράδειγμα Porters-Stouts με βελγικές μαγιές, με κλασσικότατο παράδειγμα την, εξαιρετική κατ' εμέ, Great Divide Belgian-Style Yeti.

Έτσι λοιπόν, πριν λίγες μέρες κατεύθασε στο γνωστό, σε όλους μας, μέρος (στο μαγαζί που έχει μια κολόνα να κρύβει μια μικροσκοπική τηλεόραση) μια παράξενη μπυρίτσα της Bristol Beer Factory, ζυθοποιία που μας παρουσίασε αρχικά ο Dokimos εδώ. Ο λόγος για την Ultimate Stout, για την οποία μπορώ να πω ότι δεν γνώριζα τίποτα, αλλά άκουγα παράξενα πράγματα από φίλους και γνωστούς. Άλλοι την εκθείαζαν, ως την αρχή ενός νέου είδους, ενώ άλλοι την έβρισκαν τελείως αδιάφορη και εκτός των ορίων του είδους. Άρχισα λοιπόν το ψάξιμο, και ενώ στο site της εταιρίας δεν βρήκα και πολλά πράγματα (τα πάντα για κάθε άλλη ετικέτα, σχεδόν τίποτα για την συγκεκριμένη), διάβασα σε άλλα φόρουμ ότι είναι η αρχή και βάση όλων των πειραματικών ετικετών που παράγει η εν λόγω ζυθοποιία. Έχοντας λοιπόν μια (μικρή ομολογουμένως) ιδέα και έχοντας πάρει μια μικρή τζούρα από έναν φίλο, μου κίνησε πάρα πολύ την περιέργεια να την δοκιμάσω σε καλύτερο περιβάλλον και να βγάλω ένα πιο αξιόπιστο πόρισμα.

Harveys Imperial Extra Double Stout

Harveys Imperial Extra Double Stout (γνωστή και ως Harveys Imperial Russian Stout), μία μπύρα-θρύλος που τιμά την τεράστια παράδοση της οικογένειας Imperial Stout και αποδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο τη μαστοριά του ζυμώνειν μαυρόμπυρα στο Νησί. Ο Δόκιμος άνοιξε ένα μπουκάλι των 275ml, έχασε σχεδόν το μυαλό του (οσο του έχει απομείνει δηλαδή!) απολαμβάνοντας το περιεχόμενο και αφού ξαναήρθε σε επαφή με το περιβάλλον σας μεταφέρει μερικές εντυπώσεις από αυτή την αληθινά εξαιρετική ετικέτα!

Η συγκεκριμένη μπύρα μας ταξιδεύει νοητά πίσω στις αρχές του 20ου αιώνα, όταν η τσαρική κυβέρνηση πρότεινε στον Βέλγο Albert Le Coq να ζυμώσει την Imperial Extra Double Stout στο έδαφος της Ρωσικής Αυτοκρατορίας.

Έτσι ο Le Coq, ο οποίος είχε ως βάση του το Λονδίνο, δεν θα χρειαζόταν να πληρώνει τους τεράστιους φόρους που χρειάζονταν για να στέλνει τη μπύρα του από το Νησί στη Ρωσία. Η πρώτη φιάλη βγήκε το 1912 από τη νέα ζυθοποιία που τελικά άνοιξε στο Tartu (περιοχή που πλέον ανήκει στην Εσθονία). Ωστόσο, οι κοσμογονικές αλλαγές που ακολούθησαν τον Πρώτο ΠΠ και τη Ρωσική Επανάσταση σταμάτησαν την παραγωγή της μπύρας και το 1921 η ζυθοποιία πέρασε στα χέρια των μπολσεβίκων. Πλέον, μετά από διάφορες αλλαγές στη διεύθυνση της ζυθοποιίας και στην ονομασία της μπύρας, η Imperial Extra Double Stout παράγεται από την αγγλική Harveys και κάθε μπουκάλι φέρει ως ετικέτα ένα αντίγραφο της αρχικής ετικέτας του A. Le Coq, ως φόρο τιμής σε έναν άνθρωπο που βοήθησε τα μέγιστα ώστε αυτό το είδος μπύρας να αποκτήσει το prestige που απολαμβάνει σήμερα από εκατομμύρια μπυρόφιλους.

Arbor & Moor Double Dark Alliance

Για μια ακόμα φορά μια βραδινή έξοδος μας έδωσε ένα ακόμα διαμαντάκι στη λίστα μας. Και αφού μιλάμε για διαμαντάκι πρέπει να σας μεταφέρω τις εντυπώσεις μου. Λοιπόν Local Pub είναι ο τόπος και η παρέα μου με το δεύτερο ποτήρι με συνοδεύει και αυτή την φορά.

Η μπύρα που θα δούμε είναι μια συνεργασία δύο Βρετανικών ζυθοποιείων της Arbor (για πληροφορίες εδώ) που την συναντήσαμε πάλι με την Mosaic IPA και της Moor Beer Company (για πληροφορίες εδώ). Η μπύρα που θα δούμε λέγεται Double Dark Alliance πρόκειτε για μια imperial stout με αλκοόλ στο 9,2% με έντονα χαρακτηριστικά τον καφέ και το λυκίσκο όπως βλέπουμε και στην ετικέτα αλλά αυτά θα τα δούμε παρακάτω.

Few words .... Lots of Beer pt.1

Η ιστορία πάει ως εξής .... ήπιαμε, πίνουμε και θα συνεχίσουμε να πίνουμε μέχρι να μας το απαγορέψει ο γιατρός :-p Σίγουρα όταν πίνουμε κάτι, τις περισσότερες φορές, μυρίζουμε με προσοχή και δοκιμάζουμε με ευλάβεια το ιερό ζουμί. Καλό ή κακό είναι ακόμα μία μπύρα στη λίστα μας. Δυστυχώς ή ευτυχώς υπάρχουν μπύρες άπειρες και ποτέ δεν θα είμαστε ικανοποιημένοι με όσες και όποιες και να πιούμε. Βέβαια υπάρχουν φορές που χαλαρώνουμε και κρατάμε βιαστικές σημειώσεις απ' όλα αυτά τα ωραία και μη που δοκιμάζουμε. 

Βάση της παραπάνω σκέψης γεννήθηκε η "φοβερότατη" έμπνευση που είχα για μια σειρά αναρτήσεων με το τρανταχτό τίτλο "ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ - ΠΟΛΥ ΜΠΥΡΑ". Σίγουρα κάποιοι θα πείτε ότι κάποιες απ αυτές αξίζουν ξεχωριστή αναφορά στο blog μας καθώς είναι διαμαντάκια αλλά σε περίπτωση που το πείτε θα σας απαντήσω "ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα" κάντε την αρχή με μια δικιά σας πιο λεπτομερή ανάρτηση. 

Για να μη το κουράζω παραπάνω σήμερα θα ξεκινήσω με μια δυνατή τριάδα από το Ηνωμένο Βασίλειο που ειδικεύεται στον λυκίσκο .... 3 .... 2 ..... 1 ..... GOOOOO!!!!!!

Fuller's: Three Noble Beers

Μπορεί η Γαλλία να έχει συνδεθεί σαν ευρωπαϊκή χώρα με το savoir vivre, τους καλούς τρόπους κι όλα αυτά τα σχετικά, οι ιππότες όμως, οι βασιλιάδες, οι λόρδοι, το "ευγενές" γαλάζιο αίμα, εμένα μου φέρνουν στο μυαλό Αγγλία.
Εντάξει, στην εποχή μας στην Ευρώπη υπάρχει πλέον Δημοκρατία (;), δεν κυκλοφορούν πια ιππότες ανάμεσά μας, γαλαζοαίματα στ' αλήθεια είναι μάλλον μόνο τα στρουμφάκια και η βασιλική καταγωγή δε λέει τίποτα για το χαρακτήρα και την ευγένεια ενός ανθρώπου.

Επειδή όμως οι τίτλοι υπάρχουν για να τρέφουν την ανθρώπινη ματαιότητα, το Ηνωμένο Βασίλειο έχει να προσφέρει ακόμα πράγματα ποιότητας και υψηλής αξίας που μπορούν να κάνουν κάποιον να αισθανθεί προνομιούχος, περίπου σαν να ανήκει στο High Nobility (Δούκας, Μαρκήσιος, Κόμης, Υποκόμης, Βαρόνος).
Γιατί όταν δοκιμάζεις μπύρες όπως τις παρακάτω, αισθάνεσαι πως έστω και για λίγο ξεφεύγεις από την απλότητα/ρουτίνα της καθημερινότητας, ανταμείβοντας τον εαυτό σου πλουσιοπάροχα με κάτι ανώτερο!

Με την αγγλική ζυθοποιία Fuller's που υπάρχει από το 1845 και βρίσκεται στο Chiswick του δυτικού Λονδίνου, γνωρίστηκα το 2011 δοκιμάζοντας πρώτα την μάλλον πιο γνωστή Fuller's London Pride και ύστερα την Fuller's Organic Honey Dew.
Τα αισθήματα… μεγαλείου όμως αναπτύχθηκαν μετά τη δοκιμή τριών αξιόλογων ετικετών αρκετά πρόσφατα!

Συγκεκριμένα:

Fuller's Past Masters Double Stout

Τύπος: stout, double stout
Αλκοόλ: 7,4 % ABV
Περιεχόμενο: 500 ml

Το χρώμα της μαύρο, ο αφρός ανοιχτός καφέ με μικρό όγκο και διάρκεια, τα αρώματα είναι αυτά της πικρής σοκολάτας, του καφέ εσπρέσο, κουκουτσιού ελιάς και καθώς η θερμοκρασία της μπύρας ανεβαίνει, έρχεται να προστεθεί και μια αρωματική αίσθηση μαύρων φρούτων όπως μαύρο κεράσι, μαύρο σταφύλι και δαμάσκηνο.
Αυτή η φρουτο-πινελιά στο άρωμα μαζί με το μαύρο χρώμα, μου θύμισε σκουρόχρωμη μπύρα από Βέλγιο, ίσως κάτι σε Quadrupel.

Oakham HopAttack

Πριν λίγο καιρό σε μια επίσκεψή μου στην Local Pub και μη ξέροντας τι να πιω μου λέει ο Φωτάρας "δε δοκιμάζεις αυτή την καινούργια μπυρίτσα που έφερα". Εεεε δεν χρειάστηκα πολύ ακόμα έτσι μου έφερε ένα πολύ όμορφο μπουκαλάκι από την Oakham ales την οποία δεν την είχα πετύχει ποτέ, ούτε που την γνώριζα δηλαδή. Αυτό το μπουκαλάκι λοιπόν ήταν η Citra μια single Hop μπυρίστα. 

Σε μια πρόσφατη online παραγγελία δεν έχασα την ευκαιρία και χτύπησα άλλη μια από τις κορυφαίες ετικέτες τους, την Green Devil IPA και με το που την πήρα στα χέρια μου κατέφτασα στο Φώτη οπού και την δοκιμάσαμε παρεούλα άλλωστε του το χρώσταγα μιας και μας γνώρισε αυτή την πολύ καλή ζυθοποιία. Πόσο ωραίο αίσθημα είναι να γνωρίζεις φίλους μέσω αυτής της τρέλας που κουβαλάμε και να μπορείς να μοιράζεσαι όμορφες στιγμές.

Η OakHam ales πριν 2 ημέρες το 2006 έβγαζε την πρώτη της μπύρα. Οι Paul Hook και ο John Bryan στις 13/10/2006, παίρνοντας τα σκήπτρα από τον John Wood πρώτο ιδιοκτήτη και ζυθοποιό ο οποίος είχε εγκαταλείψει το 1995, εγκαινίασαν το νέο brewhouse 75 βαρελιών. Για περισσότερα ιστορικά ρίξτε καμιά ματιά εδώ.

Brewdog Prototype 2011: Blitz

Η τρίτη μπύρα της Brewdog Prototype Challenge 2011 παίρνει σειρά σήμερα στην πασαρέλα των Μπυραματισμών.

Όπως αναφέραμε και στις προηγούμενες σχετικές αναρτήσεις, το σκεπτικό πίσω από τη συγκεκριμένη κυκλοφορία μπυρών είναι το εξης:  

Πρόκειται για μπύρες των οποίων οι συνταγές διαμορφώθηκαν με βάση τις ιδέες και γνώμες των φανατικών μπυρόφιλων της σκωτσέζικης ζυθοποιίας, και κυκλοφόρησαν εμφιαλωμένες και draft σε μπαρ της Brewdog το 2011. Σκοπός του Prototype Challenge ήταν όχι απλά η προσφορά νέων παράξενων μπυρών στο (παντοτινά) διψασμένο κοινό αλλά μία ιδιότυπη δημοσκόπηση (με το ποτήρι στο χέρι δηλαδή) σχετικά με ποιά ετικέτα αξίζει να γίνει μόνιμη στη σειρά της Brewdog.

Μετά τις παρουσιάσεις των εξαιρετικών Hops Kill Nazis και Scotch Ale, σήμερα δοκιμάζουμε την Blitz, μία USΑ-style amber ale ζυμωμένη με caramalt και αποκλειστικά West Coast λυκίσκους. Σε αντίθεση με τις δύο προηγούμενες ετικέτες της σειράς που είχαν υψηλή περιεκτικότητα σε αλκοόλ, η Blitz έχει ποσοστό μόλις 2.8% α.φ! Καταφέρνει άραγε να σταθεί στο ύψος μίας Brewdog μπύρας με τόσο χαμηλή περιεκτικότητα σε αλκοόλ; Για να δούμε...

Brewdog Prototype 2011: Hops Kill Nazis

Σήμερα ταξιδεύουμε νοερά στη Σκωτία για μία ακόμα αναφορά στα αλάνια της Brewdog που τόσο λατρεύουμε, με τη δοκιμή μίας ετικέτας από τη σειρά Prototype Challenge του 2011. Πρόκειται για μπύρες των οποίων οι συνταγές διαμορφώθηκαν με βάση τις ιδέες και γνώμες των φανατικών μπυρόφιλων της σκωτσέζικης ζυθοποιίας, και κυκλοφόρησαν εμφιαλωμένες και draft σε μπαρ της Brewdog το 2011. Σκοπός του Prototype Challenge ήταν όχι απλά η προσφορά νέων παράξενων μπυρών στο (παντοτινά) διψασμένο κοινό αλλά μία ιδιότυπη δημοσκόπηση (με το ποτήρι στο χέρι δηλαδή) σχετικά με ποιά ετικέτα αξίζει να γίνει μόνιμη στη σειρά της Brewdog.

Η μάχη όπως αντιλαμβάνεστε ήταν σκληρή και ανελέητη, όμως ο πολεμικός ανταποκριτής Δόκιμος, πιστός στο καθήκον, ήταν εκεί. Έτσι λοιπόν, οι Μπυραματισμοί θα φιλοξενήσουν και τις τέσσερις Prototype που κυκλοφόρησαν το 2011 (η αντίστοιχη σειρά του 2012 περιλαμβάνει τρεις), ξεκινώντας με μινι παρουσιάσεις των χαμένων και καταλήγοντας στη νικήτρια. 

Thornbridge Hall Coalition Old Ale

Αφού ούτε οι Mayas μας έκαναν τη χάρη, ούτε αντιστράφηκαν οι πόλοι, ούτε ευθυγραμμίστηκαν οι πλανήτες κατά τέτοιο τρόπο ώστε να πάθουμε τραλαλά, αλλά και ούτε κάποιος «μοχθηρός» και «αόρατος» πλανήτης πέρασε ξυστά από τον δικό μας για να τα κάνει γης μαδιάμ...μέχρι στιγμής τουλάχιστον, ας βγούμε από τα λαγούμια μας και ας αντιμετωπίσουμε την πεζή πραγματικότητα όπως πρέπει.  Ας συνασπιστούμε και ας συνενώσουμε τις δυνάμεις μας.  Όχι, δεν μιλάω πολιτικά...

Ας ξεκινήσουμε, λοιπόν, με μια μπίρα την νέα, 14^η περίοδο των Mayas που θα διαρκέσει 400 χρόνια, λένε.  Εγώ για την περίσταση επέλεξα την Coalition (Συνασπισμός) Old Ale της Thornbridge Hall.

Bass Premium Ale: γεύση βικτωριανής Αγγλίας;

Η Bass Premium Ale είναι η πιο γνωστή μπύρα της πάλαι πότε κραταιάς ζυθοποιίας Bass (για περισσότερες πληροφορίες δείτε αυτό το ποστ των Μπυραματισμών), η οποία από το 2005 παράγεται από τη Marston’s για λογαριασμό της AB-InBev.

Πρόκειται για μία φιλτραρισμένη βερσιον της Draught Bass (που βασίζεται στη συνταγή των πρώτων αγγλικών pale ale) με περιεκτικότητα σε αλκοόλ 4.4% α.φ., η οποία ζυμώνεται με ποικιλίες λυκίσκου Challenger και Northdown. Κυκλοφορεί ευρέως και σε αλουμινένιο τενεκεδάκι στα μεγάλα super markets, και μάλιστα η συγκεκριμένη βερσιον είναι στη λίστα με τις 10 μπύρες σε τενεκεδάκι που έχουν τις μεγαλύτερες πωλήσεις στο Νησί.

BrewDog Paradox Jura & DOG A :: Είναι τρελοί αυτοί οι Σκωτσέζοι Νο3

Το ότι είναι τρελοί αυτοί οι Σκωτσέζοι το ξέρουμε πολύ καλά και σίγουρα το ξέρουν ακόμη καλύτερα και αυτοί οι ίδιοι! Αυτό που δεν ξέρουμε είναι πού ακριβώς μπορούν φτάσουν και πόσο ακόμη θα μας εκπλήσσουν με τις δημιουργίες τους ... !!

Paradox Jura και DOG A σήμερα το μενού ... 

Να σας πω την αλήθεια, είχα σκοπό να τις παρουσιάσω χωριστά αυτές τις δυο ετικέτες με τη γνωστή αναλυτική περιγραφή σε άρωμα-γεύση κτλ κτλ ....αλλά πραγματικά τι να πει και τι να πρωτο-αναφέρει κάποιος για μπύρες τόσο υψηλού επιπέδου!

Το να κάθεσαι να ψειρίζεις στην αναφορά σου αναλυτικά τα όποια καταπληκτικά χαρακτηριστικά της κάθε μιας από τις μπύρες αυτές, νομίζω αφαιρεί όλη τη μαγεία που έχουν να σου προσφέρουν.

Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξα πλέον, όχι μόνο για αυτές τις δυο ετικέτες, αλλά για κάθε τέτοιο υπέροχο δημιούργημα που βγαίνει από τα καζάνια υψηλού επιπέδου ζυθοποιών!

Το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να τις απολαμβάνουμε με καλή παρέα και να τις προτείνουμε ανεπιφύλακτα στους υπόλοιπους ..

Brewmeister ARMAGEDDON στα 65% ABV ... και άντε να δούμε πού και πότε θα σταματήσει αυτή η παρανοϊκή πρωτιά!

Έχει δεν έχει 3 χρόνια όταν είχε ξεσπάσει ο "άτυπος" πόλεμος για τη δυνατότερη μπύρα στον κόσμο, μεταξύ των Σκώτων παλαβιάρηδων της Brewdog και των Γερμανών της Schorschbock!

Δημοσιεύσεις σε κόντρα δημοσιεύσεις, λόγια βαριά και ειρωνικά ακολουθούσαν πάντοτε αυτό το σκηνικό επί 2 χρόνια κοντά!

Μετά την προκλητική ασφαλώς τελευταία ετικέτα από την πλευρά της Σκωτίας με τίτλο "The End of History" στα 55%ABV, οι Γερμανοί θέλοντας να έχουν τον τελευταίο λόγο απάντησαν με την 57% Schorschbock και κάπου εκεί έληξε αυτή ο "αλκοολικός" πόλεμος μεταξύ Γερμανών και Σκώτων!

Bristol Beer Factory: Bristol Stout

Μένουμε Αγγλία και μετά τις αναφορές του Chalice στις αξιολογότατες μπύρες της Λονδρέζικης Kernel στο προηγούμενο ποστ, περνάμε σήμερα στην πόλη του Bristol και την ονομαστή Bristol Beer Factory. Μία ανεξάρτητη ζυθοποιία που ξεκίνησε μόλις το 2005 από τον αρχιτέκτονα George Ferguson και πλέον έχει μεγαλώσει αρκετά ώστε να παράγει βραβευμένες ales που πωλούνται σε όλο το Νησί.

Η Bristol Beer Factory, η οποία στεγάζεται σ’ένα από τα παλιά κτίρια της παλαι ποτε κραταιάς Ashton Gate Brewery με ιστορία 200 ετών στο χώρο της μπύρας, χρησιμοποιεί πρώτες ύλες που παράγονται στην περιοχή του Bristol για να ζυμώσει μία ευρεία γκάμα μόνιμων, εποχιακών και σπέσιαλ μπυρών.

Από αυτές, βρήκαμε και δοκιμάσαμε την πολύ καλή Bristol Stout, ένα τρανό παράδειγμα της μαστοριάς των Βρετανών ζυθοποιών να φτιάχνουν ποιοτικότατες μπύρες παρά τα πολύ χαμηλά επίπεδα σε αλκοόλ.

Δυο “πυρηνικές” stout από την “The Kernel”

Αν και πυρηνική δύναμη η Βρετανία, ο πυρήνας που μας ενδιαφέρει περισσότερο εδώ είναι αυτός του κριθαριού και μάλιστα του κριθαριού που μεταμορφώνεται σε μαγική, δυνατή μαύρη μπύρα, στα καζάνια της λονδρεζικής μικροζυθοποιίας “The Kernel”

“The brewery springs from the need to have more good beer. Beer deserving of a certain attention. Beer that forces you to confront and consider what you are drinking. Upfront hops, lingering bitternesses, warming alcohols, bodies of malt. Lengths and depths of flavour. We make Pale Ales, India Pale Ales and old school London Porters and Stouts towards these ends. Bottled alive, to give them time to grow”

Κάπως έτσι αυτοπροσδιορίζεται η Βρετανική  μικροζυθοποιία  “The Kernel”,  μια αξιόλογη μικρή που αν και μετρά μόλις δυόμιση χρόνια ζωής, με την παρουσία της υπόσχεται πολλά για το μέλλον. Δημιούργημα του Ιρλανδικής καταγωγής Evin O’ Riordain, ο “πυρήνας” αποτελεί μια προσπάθεια  επιστροφής στα παραδοσιακά στυλ που γεννήθηκαν στην Αγγλία και που επανήλθαν στο προσκήνιο απ’ την μεγάλη τους επιτυχία στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.

Η μικροζυθοποιία “The Kernel” βρίσκεται σε μια λαϊκή συνοικία του Λονδίνου, σε μια τοπική αγορά που έχει αναδειχθεί σε πόλο έλξης των καλοφαγάδων. Ανάμεσα σε καφεκοπτεία, εμπόρους τυριών, φούρνους, κρεοπωλεία και λογής λογής παρόμοια μαγαζιά, ο λάτρης του καλού φαγητού μπορεί να βρει και την καλή μπύρα που θα το συνοδέψει. Και μάλιστα τα Σάββατα, που στη Maltby street οι μαγαζάτορες βγάζουν την πραμάτια έξω απ’ τα μαγαζιά τους, να τη δει από κοντά ο επισκέπτης, στην Kernel μπορείς να αγοράσεις φρέσκια τη μπύρα κατευθείαν απ’ το ζυθοποιίo. 

Ας ελπίσουμε πως αυτός ο τοποκεντρικός χαρακτήρας θα διατηρηθεί και τώρα που ο “πυρήνας διαστέλλεται” και το ζυθοποιίο επεκτείνεται σε ένα μεγαλύτερο χώρο μερικά τετράγωνα πιο πέρα.

Orkney Dark Island Reserve ... για την προσωρινή μας "προσγείωση" !

Μετά από την εξαιρετική περιοδεία από την μια άκρη της υφηλίου στην άλλη που βιώσαμε τις τελευταίες δυο ημέρες και αφού ταξιδέψαμε νοερά από τη Βραζιλία μέχρι τη Δανία έχοντας αντλήσει πληθώρα αρωμάτων, γεύσεων, χρωμάτων και εικόνων, μάλλον θα σας προσγειώσω δυστυχώς πάλι στην καθημερινότητα ...

Βέβαια, μετά από όλο αυτό το μίνι "ε-μπυρικό Σοκ" που φρόντισαν να μας υποβάλλουν οι εκλεκτοί Μπυραματιστές μας, έπρεπε να σας προσφέρω κάτι "δυνατό" και τουλάχιστον εξαιρετικό για τη σημερινή παρουσίαση, ώστε η προσγείωση να επέλθει όσο πιο ομαλά γίνεται ... 

Το μπουκάλι επιβλητικό, η ετικέτα "σοβαρή", το περιεχόμενο υπέροχο ... 

Αν μη τι άλλο, η Dark Island Reserve από την Orkney Brewery της Σκωτίας αποτελεί μια άξια ετικέτα που θα μου επιτρέψει να "συνέλθω" και να επανέλθω κι εγώ με τη σειρά μου στην καθημερινή μας μπυρο-ροή και μπυρο-ρουτίνα ... !! Τουλάχιστον για λίγο, μιας και τα μπυρορεπόρτα δεν έχουν τελειώσει ακόμη και συν τω χρόνω θα ολοκληρωθούν για να μας ξανα-ταξιδέψουν ανάμεσα σε ηπείρους και ωκεανούς με μοναδικό παρανομαστή όλων αυτών, την αγαπημένη μας μπύρα!

Σκωτσέζικοι Μπυραματισμοί από την Innis & Gun oak aged beers :: Original και Rum Cask

Παίρνοντας ιδανική πάσα από την τελευταία δημοσίευση του αγαπητού μας Chalice περί barrel-oak aging στην μπύρα, θα αναφερθούμε σήμερα σε μια ζυθοποιία που η παραγωγή της είναι αποκλειστικά "oak aged beers" και που γνώρισε απήχηση στο κοινό της μπύρας εξαιτίας αυτού του χαρακτηριστικού της ..

Παραμονή και αυτή τη φορά στη Σκωτία, παραμονή που θα συνεχιστεί για λίγο ακόμη από τη συμπρωτεύουσα και στις επόμενες δημοσιεύσεις! 

Πιο "κλασσικά" πράγματα βεβαίως αυτή τη φορά, που δεν παύουν όμως να εμπεριέχουν και μια δόση πειραματισμού στις συνταγές που θα αναφερθούμε! Καταξιωμένη ασφαλώς η Innis & Gun από το Εδιμβούργο, αποτελεί στη Σκωτία εδώ και μερικά χρόνια μαζί με την Orkney Brewery μια σταθερή αξία ποιότητας στις δημιουργίες της με ένα ενδιαφέρον "oak aged" line-up παραγωγής που έχει ενδείξεις πειραματισμού και ψαξίματος!

Από αυτό το line-up σήμερα θα πούμε μερικές κουβέντες για τις Innis & Gun Original και Innis & Gun Rum Cask ...

Το "DRAKKAR" έδεσε για λίγο στη Θεσσαλονίκη ... Orkney Skull Splitter

από το Γιώργο Αλεξάκη,

τον Μέγα Μπυραματιστή ... Skull Splitter 

Το "DRAKKAR" έδεσε για λίγο στη Θεσσαλονίκη ... 

Είχαμε αναφερθεί παλαιότερα, εδώ στους Μπυραματισμούς, για μια μικροζυθοποιία στο βόρειο άκρο της Σκωτίας, στα νησιά Orkney, και πιο συγκεκριμένα στην ORKNEY Brewery.

Εχει καιρό που τρωγόμουνα να παρουσιάσω μια μπύρα κι εγώ, ακολουθόντας τα χνάρια των μπυραματιστών. Ηθελα όμως η πρώτη μου παρουσίαση να είναι με μια συγκεκριμένη μπύρα…την Skull Splitter από το ορμητήριο των Vikings, τα Orkneys.

Tο Drakkar λοιπόν, έδεσε για λίγο στην Θεσσαλονίκη, και μου έδωσε την ευκαιρία να έχω την τιμή να γνωρίσω από κοντά τον "Κρανιοδιαμελιστή" από τη χώρα του William Wallace.

H μουσική υπόκρουση της παρουσίασης δεν θα μπορούσε να είναι άλλη, εκτός από κάτι που έχει σχέση με τους Vikings. 

Η θεωρία του χάους

Εεεπ… Προεκλογική περίοδος τέλος… Δεν επιτρέπονται άλλες θεωρίες συνωμοσίας… Απαγορεύεται ρητώς η καταστροφολογία!
Καλά βρε παιδιά… με παρεξηγήσατε… Μια μπυρίτσα θέλω να παρουσιάσω… της BrewDog. Ναι, ξέρω τι θα πείτε… πάλι BrewDog σήμερα; Κι θα έχετε δίκιο… Μόλις προχθές δημοσιεύσαμε το όμορφο αφιέρωμα για τη νέα “Α Dog” που κυκλοφόρησε για τα 5 χρόνια της ζυθοποιίας αλλά και στα καπάκια ο Μίχος μας παρουσίασε μια απ’ τις “πιο φυσιολογικές” imperial stout της BrewDog, την “Rip Tide”. Φυσιολογική την ονομάζω, συγκρινόμενη με κάποιες άλλες (κάπως) δυνατότερες και πιο φαντεζί ετικέτες, στο ίδιο στυλ, που κυκλοφορεί η σκωτσέζικη ζυθοποιία. Η μπυρίτσα που θα γνωρίσουμε σήμερα δεν είναι καθόλου μα καθόλου φυσιολογική, τουλάχιστον στο όνομα…


Chaos Theory IPA “A predictably random IPA” χαρακτηρίζεται στην ετικέτα.




Για να μας κινήσει την περιέργεια θα μου πείτε… κλασσικό κολπάκι των Σκωτσέζων, τα φανταχτερά ονόματα και οι χαρακτηρισμοί. Διαβάζοντας το κείμενο στο πίσω μέρος της ετικέτας, παίρνουμε μια ιδέα του τι συμβαίνει στο μυαλό του τρομερού διδύμου. Αν προσπαθήσετε να προσαρμόσετε τη θεωρία του Χάους στην Βρετανική σκηνή του ζύθου, ή να εξηγήσετε το πως μια σειρά από απρόβλεπτες κινήσεις (από τους Σκωτσέζους φίλους μας άραγε; ) θα δημιουργήσουν ανεμοστρόβιλους στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού (εδώ κολλά το Butterfly Effect), σας εύχομαι καλή τύχη  

BrewDog Rip Tide Imperial Stout :: value for money και με το παραπάνω!

Περί Brew Dog o λόγος τελευταία και αφού μερικοί έσπευσαν να "ανανεώσουν" την γκαρνταρόμπα τους με Σκωτσέζικο άρωμα και γεύση, ας πούμε δυο λογάκια για άλλη μια πολύ καλή ετικέτα της Brew Dog που προσωπικά δεν την είχα ξαναδοκιμάσει και που αποτέλεσε μια ευχάριστη έκπληξη (αν και δε θα έπρεπε να εκπλήσσομαι πλέον μιας και μιλάμε για αυτή τη συγκεκριμένη ζυθοποιία και όχι για κάποια τυχαία)!

Η μπύρα αυτή για μια ακόμη φορά βρέθηκε στο διάβα μας στη μπάρα του Ipanema Beer-Bar στον Τρίλοφο Θεσσαλονίκης (ουδεμία έκπληξη αποτελεί και αυτό πλέον) και ο Γιώργος, Skull Splitter, φρόντισε να τη δοκιμάσουμε ευθύς αμέσως !!

Πρόκειται για μια Imperial Stout στα κατώτατα όρια αλκοολικών βαθμών που επιτρέπουν να την χαρακτηρίσουμε έτσι! 

Η ετικέτα αυτή παρασκευάστηκε με προσθήκη muscavado ζάχαρης, ενώ έχουμε μια πληθώρα εκλεκτών malts που χρειάστηκαν για να γίνει ( Marris Otter, Dark Crystal, Caramalt, Chocolate Malt, Roast Barley ) και τα οποία δίνουν ένα εξαιρετικό και ισορροπημένο αποτέλεσμα αρωμάτων και γεύσεων!

Brew DOG A για τα την επέτειο 5 χρόνων λειτουργίας ...

Κι όμως πέρασαν κιόλας 5 χρόνια από το 2007, τότε δηλαδή που η Brew Dog έσκασε μύτη και έβαλε μπρος τα καζάνια της στη Σκωτία ταράζοντας για τα καλά τα λιμνάζοντα ύδατα της Μικρο-ζυθοποίησης στο Ηνωμένο Βασίλειο ! 

5 χρόνια που μόνο άκρως επιτυχημένα μπορεί να τα χαρακτηρίσει κάποιος για τους τρελο-Σκώτους που παίρνοντας από νωρίς τον τίτλο των "κακών παιδιών" στο Νησί κατάφεραν να γνωρίσουν τρελή δημοσιότητα και επιτυχία ...

Άλλοτε με τις X-treme -αλλά πάντοτε εξαιρετικές- συνταγές τους, άλλοτε με το επικοινωνιακό παιχνίδι με τους θαυμαστές τους, άλλοτε με κινήσεις προκλητικές, άλλοτε με την τρέλα τους και τις δηλώσεις τους καθιερώθηκαν ταχύτατα στη συνείδηση του κόσμου της μπύρας παγκοσμίως!

Καθώς χάζευα πριν λίγο (ΟΚ ... καθώς χάζευα περισσότερο μιας και χαζός είμαι ήδη) στο online shop αγορών της ζυθοποιίας είδα πως κυκλοφόρησαν μια "νέα" ετικέτα για την επέτειο των 5 ετών ζωής της μικρο-ζυθοποιίας...

Η DOG A 5th anniversary Imperial Stout είναι η ετικέτα που διάλεξαν o James Watt και ο Martin Dickie για να τιμήσουν τα 5 αυτά πρώτα χρόνια λειτουργίας τους ...