Camba Brauerei, All Hail The German Revolution Pt. 2

Επόμενη Γερμανική ζυθοποιία που θα δούμε, εν τάχει πάντα καθώς βαριέστε τα μακροσκελή κείμενά μου, είναι η Camba Bavaria. Παλιά Γερμανική ζυθοποιία, ή οποία πρόσφατα κόλλησε τον ιό της παγκόσμιας craft σκηνής, και ξεκίνησε μία σειρά από καινούργια, για τους Γερμανούς, είδη, μία σιερά που η ίδια ονομάζει "Internationale Biere", δηλαδή "διεθνείς μπύρες", δηλαδή μπύρες και είδη από όλο τον κόσμο. Εγώ βρήκα 12 από αυτές τις "διεθνείς", τις οποίες θα σας παρουσιάσω σε δύο μέρη. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν τις πρώτες 6:

Craftwerk Brewing, All Hail The German Revolution Pt. 1

Γερμανία, η χώρα που μας χάρισε τις Weiss και τις Lager με όλες τις παραλλαγές τους (Altbiers, Bocks, Dunkels, Roggerbiers, Zwickels και άλλα...). Η χώρα που που για να διαφυλάξει την μπυροκουλτούρα της και τον πολιτισμό της θέσπισε τον νόμο "Reinheitsgebot", ο οποίος υποχρέωνε τους ζυθοποιούς να χρησιμοποιούν μόνο κριθάρι, λυκίσκο και νερό (ενώ η Weiss έχουν και στάρι...). Η χώρα που τόσα χρόνια τηρεί σθεναρά και αμετάβλητα τον νόμο αυτό και επιμένει στα παραδοσιακά την είδη.
Αμετάβλητα; ίσως όχι και τόσο. Τα τελευταία χρόνια έχουν εμφανιστεί αρκετές  micros, διαφορετικές από τις υπόλοιπες, δοκιμάζοντας νέα υλικά και εξερευνώντας νέα, τουλάχιστον για την χώρα, είδη. Propeller, Freigeist Bierkultur, Craftwerk Brewing, Camba Bavaria, CREW, Hans Muller είναι μερικά από τα ονόματα της συνεχώς αυξανόμενης λίστας!!

Εγώ βρήκα τις τρεις βασικές ετικέτες, Tangerine Dream, Hop Head 7 και Holy Cowl, και μία επετειακή ετικέτα της Craftwerk Brewing ονόματι Skipping Stone, και θα σας τις παρουσιάσω, με λίγα λόγια την καθεμία, καθώς ένα πουλάκι μου σφύριξε ότι συνήθως πλατειάζω με αχρείαστες λεπτομέρειες.

Few words ... Lots of Beer Pt.3

Επιστροφή λοιπόν στα γρήγορα review, αν και όπως έχω πει στο παρελθόν κάποιες απ’ αυτές τις μπύρες που βλέπουμε σε αυτά τα ποστ να χρίζουν και μιας πιο ιδιαίτερης παρουσίασης. Το κοινό που δένει τις μπύρες που θα δούμε σήμερα είναι ότι μπορούμε πια να τις βρίσκουμε πολύ εύκολα σε Ελληνικό on-line shop, το goodbeer είναι αυτό και χωρίς καθυστέρηση περνάμε κατ’ ευθείαν στις σημερινές μπυρίτσες.

Founders All Day IPA, απόλαυση όλη την μέρα, κάθε μέρα...

Ήρθε λοιπόν ο καιρός να κάνω και εγώ την παρθενική μου παρουσίαση στους Μπυραματιστές! Ομολογώ ότι το είχα σκεφτεί αρκετό καιρό πριν. Η απουσία όμως χρόνου και ιδεών σε συνδυασμό με την μαθητική μου ακόμα σχέση με τον κόσμο του ζύθου, του εκλεκτού αυτού ποτού που όλοι αγαπάμε, συνέβαλε στην αναβολή αυτής της ιδέας.

Τι καλύτερο ξεκίνημα λοιπόν, από μία μπύρα (ή μπίρα) από την ζυθοποιία που με εισήγαγε στην αμερικάνικη craft μπυροσκηνή, την Founders Brewing Company από το Michigan.

Αγαπητή σε όλους μας, η Founders Brewing Company ιδρύθηκε το 1997 από τους Mike Stevens και Dave Engbers, homebrewers που μόλις είχαν αποφοιτήσει από το κολλέγιο. Η μικροζυθοποιία τότε λεγόταν Canal Street Brewing Co., όνομα εμπνευσμένο από την ομόνυμη περιοχή στην πόλη Grand Rapids, η οποία στέγαζε αρκετές ζυθοποιίες τον 18^ο αιώνα. Οι αρχικές ετικέτες αποτελούσαν ουσιαστικά φόρο τιμής στις ζυθοποιίες αυτές, αφού έφεραν φωτογραφίες των τότε ζυθοποιών και ζυθοποιίων, με την λέξη Founders από πάνω. Για τον λόγο αυτό, η ζυθοποιία έγινε γνωστή ως Founders Brewing Company.

Few words .... Lots of Beer pt.1

Η ιστορία πάει ως εξής .... ήπιαμε, πίνουμε και θα συνεχίσουμε να πίνουμε μέχρι να μας το απαγορέψει ο γιατρός :-p Σίγουρα όταν πίνουμε κάτι, τις περισσότερες φορές, μυρίζουμε με προσοχή και δοκιμάζουμε με ευλάβεια το ιερό ζουμί. Καλό ή κακό είναι ακόμα μία μπύρα στη λίστα μας. Δυστυχώς ή ευτυχώς υπάρχουν μπύρες άπειρες και ποτέ δεν θα είμαστε ικανοποιημένοι με όσες και όποιες και να πιούμε. Βέβαια υπάρχουν φορές που χαλαρώνουμε και κρατάμε βιαστικές σημειώσεις απ' όλα αυτά τα ωραία και μη που δοκιμάζουμε. 

Βάση της παραπάνω σκέψης γεννήθηκε η "φοβερότατη" έμπνευση που είχα για μια σειρά αναρτήσεων με το τρανταχτό τίτλο "ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ - ΠΟΛΥ ΜΠΥΡΑ". Σίγουρα κάποιοι θα πείτε ότι κάποιες απ αυτές αξίζουν ξεχωριστή αναφορά στο blog μας καθώς είναι διαμαντάκια αλλά σε περίπτωση που το πείτε θα σας απαντήσω "ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα" κάντε την αρχή με μια δικιά σας πιο λεπτομερή ανάρτηση. 

Για να μη το κουράζω παραπάνω σήμερα θα ξεκινήσω με μια δυνατή τριάδα από το Ηνωμένο Βασίλειο που ειδικεύεται στον λυκίσκο .... 3 .... 2 ..... 1 ..... GOOOOO!!!!!!

De Molen - Storm & Averij

Το τελευταίο καιρό λόγο και του πρόσφατου φεστιβάλ της αγαπημένης μας De Molen έχουμε μιλήσει πάρα πολύ γι αυτή όπως έχουμε δει και άπειρες φωτογραφίες από τους φίλους μας μπυραματιστές που κατακλύσανε πάλι φέτος το Bodegraven.

Έτσι κι εγώ επηρεασμένος είπα να σας παρουσιάσω μια πολύ ωραία DIPA από την De Molen την Storm & Averij (καταιγίδα και καταστροφή). Παρακάτω θα δούμε πόσο καταστροφική μπορεί να είναι καθώς με αλκοόλ στο 10,2% είναι πολύ πιθανό.

Λοιπόν είπαμε ότι πρόκειται για μια DIPA με 10,2 αλκοολικούς βαθμούς για την οποία χρησιμοποιείτε βύνη σίκαλη. Από λυκίσκους έχουμε premiant, saaz και dryhop με τον premiant. Το αποτέλεσμα των λυκίσκων μεταφράζεται σε 41 IBU ... μη χάνουμε άλλο χρόνο πάμε στο ψητό.

Αδειάζω το περιεχόμενο στο όμορφο σνιφτεράκι της De Molen, το χρώμα της βαθύ καστανόξανθο και ελαφρώς θολό. Ο αφρός φουσκώνει δυνατός ελαφρώς μπεζ προς λευκός οποίος κρατάει για ώρα συντροφιά στα μουστάκια μας.

Russian River Brewing Company & Blind Pig IPA...

Όταν αναφερόμαστε σε κορυφαίες hoppy μπυροετικετες σίγουρα μέσα στην συζήτηση θα μπει κάποια ετικετα από την ξακουστή Russian River Brewing Company, γιατι όπως και να το κανουμε είναι μια μικροζυθοποιία που εχει  δημιουργησει πολύ σούσουρο με τις εξτρα λυκισκενιες δημιουργιες της. Βεβαιως η ναυαρχιδα τους είναι η  Pliny the Younger μια Triple IPA και από πολύ κοντα  ακολουθουν η Pliny the Elder μια Double IPA , η Blind Plig IPA στην οποια θα αναφερθουμε και σημερα, αλλα και άλλες εξαιρετικες  δημιουργιες τους. Πριν δουμε όμως την Blind Pig ας πουμε μερικα λογακια για την Russian River Brewing Company (RRBC).

Η  RRBC ανήκε αρχικά στην  εταιρια Korbel Champagne Cellars από το Guerneville, της Καλιφόρνια και ιδρύθηκε στην ιστορική και όμορφη ιδιοκτησία τους μέσα σε αμπελώνες και δάση redwoods κοντά στο Russian River. Όταν ο Korbel, ιδιοκτητης της εταιριας, αποφάσισε να αποχωρήσει  από την επιχείρηση μπύρας το 2003, πρόσφερε απλόχερα στον Brewmaster, Vinnie Cilurzo και την σύζυγό του Νάταλι τα δικαιώματα στο εμπορικό σήμα. Η RRBC θα μπορούσε να είναι κάτι εντελώς διαφορετικό τώρα, αν δεν παρουσιαζοταν αυτή η απίστευτη ευκαιρία. Ο Vinnie μεγάλωσε σε μια οικογένεια οινοποίησης και από την ηλικια των 18 ειχε αρχίσει να ασχολείται με το homebrewing. Το 1994 θα ιδρυσει την Blind Pig Brewing Company ενώ την ιδια χρονια θα κερδισει στο GABF και το βραβειο του πρωτου ζυθοποιού που εφτιαξε μια Double IPA την Blind Pig Inaugural Ale. Στην Blind Pig Brewing Company θα μεινει σαν ιδιοκτητης για 3 χρονια μεχρι που θα τον προσλαβει το 1997 στην Russian River Brewing Company ο Korbel.

Weyerbacher Simcoe Double IPA

O Dan Weirback και η γυναίκα του η Sue, έκαναν διακοπές στο Vermont το 1993, όταν επισκέφθηκαν τη μικροζυθοποιία Long Trail, στο υπόγειο ενός παλιού μύλου. O Dan, είχε μια μικρή εταιρεία που συντηρούσε πισίνες και ήταν στο “ψάξιμο” για κάτι διαφορετικό. Το πάθος του ήταν το homebrewing, μια κακή συνήθεια που είχε κολλήσει από ένα φίλο του, αλλά ήταν η Sue που έριξε την ιδέα να ξεκινούσαν τη δική τους μικροζυθοποιία. Δυο χρόνια μετά, στο Easton της Πενσυλβάνια, η ιδέα της Sue έγινε πραγματικότητα και ο Dan έδινε στη μικρή ζυθοποιία που έστησε σ’ ένα πρώην στάβλο (επηρεάστηκε μάλλον απ’ το μύλο της Long Trail…) το αυθεντικό όνομα της οικογένειάς του, όταν αυτή μετανάστευσε από τη Γερμανία: Weyerbacher.

H αρχική ιδέα του Dan και της Sue ήταν να κρατήσουν τη ζυθοποιία μικροσκοπική, φτιάχνοντας δημοφιλή για την εποχή είδη μπύρας, όπως pale ale ή ESB. Βέβαια, δεν πέρασε και πολύς καιρός μέχρι ο Dan να φτιάξει μια απ’ τις αγαπημένες του homebrew συνταγές, μια raspberry imperial stout και… Αυτό ήταν… Δεν επέστρεψαν ποτέ πια στις pale ales και τις ESBs. 

Οι πελάτες του brew pub που έστησε τρία χρόνια αργότερα ο Dan πάνω απ’ το στάβλο… εεε, τη ζυθοποιία δηλαδή, εκτελώντας μετά τη βάρδια του ζυθοποιού και εκείνη του εστιάτορα, υποστήριξαν με την προτίμησή τους την στροφή στις πιο δύσκολες μπύρες και οι Weirbacks σε λίγο δεν προλάβαιναν να ικανοποιήσουν τη ζήτηση.

Hopοκαλύπτοντας την Drake’s

Η μικροζυθοποιία Drake’s στο San Leandro της Καλιφόρνια είναι μια από τις πολλές ζυθοποιίες της Αμερικανικής craft beer σκηνής, που με τις μπύρες τους καλύπτουν την όλο και μεγαλύτερη ζήτηση του τοπικού κοινού για ποιοτική μπύρα. Όπως οι περισσότερες μικροζυθοποιίες, έτσι και η Drake’s ξεκίνησε από το πάθος ενός ανθρώπου να φτιάξει καλή μπύρα και από την θερμή υποδοχή που δέχτηκε το δημιούργημά του, οδηγώντας τον στο να κάνει το χόμπυ του δουλειά και να ξεκινήσει τη ζυθοποίηση σε μεγαλύτερη κλίμακα. O Roger Lind ξεκίνησε λοιπόν την “Drake’s” (τότε λεγόταν ακόμη “Lind Brewing Co.”) το 1989, όταν εγκαταστάθηκε στο παλιό εργοστάσιο της Caterpillar (φτιαγμένο το 1946 το εργοστάσιο ήταν ο τόπος κατασκευής των αυτοκινήτων της Dodge).




H μικροζυθοποιία του πουλούσε μόνο χονδρική, οπότε ο Roger σε ένα χαρακτηριστικό “one man show” εκτός απ’ όλες τις δουλειές μέσα στη ζυθοποιία, πήγαινε τα βαρέλια στους πελάτες, προωθούσε το προϊόν του στα φεστιβάλ, ξεναγούσε τους επισκέπτες στις εγκαταστάσεις της Lind, κλπ, κλπ. Εκείνα τα πρώτα χρόνια της Αμερικανικής μικροζυθοποιίας, ο Roger είχε φτιάξει εξαιρετική φήμη στην περιοχή, για την ποιότητα της μπύρας που έφτιαχνε και αρκετές απ’ τις δημιουργίες του είχαν γίνει κλασσικές, όπως η εποχιακή “Jolly Roger”. Μετά από δέκα χρόνια, ο Roger Lind αποφάσισε να παραδώσει τα ηνία και την τύχη της ζυθοποιίας στην οικογένεια των Rogers, που είχε το εργαστήριο παραγωγής καφέ εκεί δίπλα, για να συνεχίσει τις σπουδές του. Και έτσι σε νέα πια χέρια και υπό την καθοδήγηση αρκετών νέων αλλά εμπνευσμένων brewmasters που πέρασαν απ’ τα καζάνια της, η ζυθοποιία όχι μόνο επιβίωσε μέχρι και τις μέρες μας, αλλά και ανέβασε τη φήμη της, με την παραγωγή νέων πετυχημένων συνταγών. Το 2008, στο τιμόνι της (πλέον) Drake’s μπαίνουν οι John Martin και Roy Kirkorian της Triple Rock Brewing (η ζυθοποιία στην οποία είχε μαθητεύσει στις αρχές και  ο Roger Lind)




Πλέον η Drake’s έχει μια αξιοσέβαστη επιλογή από 10 ετικέτες συνεχούς παραγωγής και άλλες τόσες περίπου εποχιακές, αλλά και όπως όλες οι ζυθοποιίες που σέβονται τον εαυτό τους την σήμερα εποχή, έχει και το barrel room της.

Από την σειρά των Drake’s δοκίμασα τρεις: Hopοcalypse DIPA, Denoginizer Imperial IPA και Drakonik Imperial Stout. Σήμερα θα δούμε μαζί την πρώτη απ’ αυτές, η οποία είναι και η πιο φημισμένη της ζυθοποιίας, καταφέρνοντας να κάνει μάλιστα τη μέρα κυκλοφορίας της και μια ιδιαίτερη γιορτή. 
Μπορεί η “Hopocalypse Day” να μην είναι ακριβώς η μέρα της Αποκάλυψης (έστω του λυκίσκου ) αλλά στην Drake’s τη γιορτάζουν αναλόγως, καλώντας τους φίλους της ζυθοποιίας στις εγκαταστάσεις, όπου ανοίγουν τα πρώτα βαρέλια της Hopocalyps-ης, αλλά και διαθέτοντας την περιορισμένης παραγωγής αδελφή της, την “Hopocalypse Black Label Triple IPA”.