Koroibos και Septem. Οι δικοί μας Ολυμπιονίκες!

Οι Ολυμπιακοί στο Λονδίνο ξεκίνησαν για τα καλά και τα φώτα της δημοσιότητος αναμφισβήτητα πέφτουν στο κορυφαίο αθλητικό γεγονός, παρά την εμπορευματοποίησή του, ή μάλλον ακριβώς λόγω της εμπορευματοποίησης του θεσμού. Μαζί με τους αθλητές, αγωνίζονται οι τηλεοπτικοί και μη σκηνοθέτες, οι διαφημιστές, αλλά και οι πολιτικοί που σπεύδουν με την κάθε ευκαιρία να πάρουν θέση για όλους και όλα, εκμεταλλευόμενοι την παγκόσμια προβολή των αγώνων.

Olympic Rings -  Έργο των Warhol-Basquiat (1985)

Στο φως του προβολέα και οι Έλληνες αθλητές. Μετά από χρόνια προπονήσεων, καλούνται να προσπαθήσουν για το καλύτερο, όσο τους το επιτρέπουν δηλαδή οι συνθήκες, αποδεικνύοντας πως υπάρχει και "η άλλη Ελλάδα", η Ελλάδα που στέκεται στα πόδια της και διεκδικεί επί ίσοις όρους. Κάτι που μας έχει λείψει τελευταία και πολύ θα θέλαμε να το ζήσουμε. Βέβαια, κάτι τα παράπονα για δυσμενείς συνθήκες προπόνησης το προηγούμενο διάστημα στην οικονομικά επιβαρυμένη Ελλάδα, κάτι τα "χαστούκια" που δεχθήκαμε (ή μάλλον ρίξαμε ο ένας στον άλλο - όπως συνήθως συμβαίνει στην Ελλάδα) λόγω των "ρατσιστικών" tweets, που αιφνιδίασαν την καθόλα αντιρατσιστική κοινωνία μας - είμαστε πολύ υποκριτές τελικά - με επικεφαλείς τους "άτεγκτους" της δικής μας ολυμπιακής επιτροπής, τους "ημίθεους" της ΔΟΕ (ανταγωνίζεται σε δημοτικότητα τις ΔΟΥ) και έγιναν όπως προβλεπόταν ψωμί στο τραπέζι της πολιτικής αντιπαράθεσης με γραφικούς εκπροσώπους κομμάτων να προσπαθούν να θέσουν την κατ' αυτούς κόκκινη γραμμή μεταξύ αστείου και προσβολής, ή άλλους δήθεν γκουρού του ιντερνετοχώρου να σπεύδουν να επαναπροσδιορίσουν τα FAQs στο ιντερνετικό socializing... 


Δεν θα μπορούσαμε φυσικά να μην έχουμε και κάποιο συμβάν απ' το μέτωπο των "αντι-dopping tests" που απέκλεισαν απ' τους αγώνες τον πρωταθλητή μας στο ύψος - αυτή η κατάρα Κεντέρη - Θάνου δεν θα τελειώσει ποτέ τελικά; Μήπως το παλικάρι είπε να το ρίξει έξω λίγο πριν τους αγώνες και χτύπησε καμιά απ' τις "φορτωμένες" μπυρίτσες που έφτιαξαν ειδικά για τους "ανυπόμονους" αθλητές των Ολυμπιακών οι φίλοι μας στη Brewdog?

"Designed to “unmask the corporate beast of the world’s biggest sporting event and highlight the shallow nature of sponsorship”, the new beer contains creatine, guarana, lycii berries, kola nut, Gingko, matcha tea, maca powder and steroids – all of which are banned for professional athletes."

Αχ αυτοί οι τρελοί οι Σκωτσέζοι... θα μας καταστρέψουν τελικά... Τουλάχιστον κάποιοι πιο "συντηρητικοί" Βρετανοί είπαν να κάνουν ένα πιο νορμάλ ολυμπιακό αφιέρωμα στη μπύρα, αυτή τη φορά με αρχαιοελληνικό χρώμα (είπαμε... ο μαίανδρος πουλάει ακόμα...) Για τους νοσταλγούς της αρχαίας ολυμπιάδας λοιπόν, μια ειδική μπύρα θα ρέει άφθονη σε πολλά λονδρέζικα taps. Το όνομά της... KOROIBOS

Μια "βαριά Κληρονομιά" από το Μισοφέγγαρο :: Straffe Hendrik "HERITAGE" 2011 oak aged quadrupel

Ήταν Σεπτέμβριος του 2010, όταν η αγαπημένη μας Straffe Hendrik Tripel αποκτούσε μεγαλύτερη αδερφή, την Straffe Hendrik Quadrupel.

Ωστόσο, η Ζυθοποιία-καμάρι της Brugges, η De Halve Maan, δεν αρκέστηκε μόνο σε αυτό! Έτσι, η κατά γενική ομολογία εξαιρετική Quadrupel του Μισοφέγγαρου,  αφού έμεινε για λίγο παραπάνω από 12 μήνες για περαιτέρω παλαίωση-ωρίμανση στα υπόγεια κελάρια της ζυθοποιίας σε δρύινα βαρέλια, έκανε την νέα εμφάνισή της σε περιορισμένα εμφιαλωμένα "αντίτυπα" των 750ml με το όνομα HERITAGE.

Τα πρώτα μπουκάλια της Heritage για το 2011, στην πραγματικά όμορφη ξύλινη συσκευασία δώρου, βγήκαν και εκτός των ορίων της Ζυθοποιίας και ένα τέτοιο από αυτά με τον αριθμό φιάλης 464 έφτασε στα ποτήρια μας και πρόκειται εν συντομία να πλέξουμε το εγκώμιό του!

Get ready to rumble: Great Divide Rumble IPA

Στην αμερικάνικη ζυθοποιία Great Divide έχουμε αναφερθεί αρκετές φορές σε παλαιότερα ποσταρίσματά μας. Είναι από τα γνωστότερα ονόματα στο χώρο της αμερικάνικης craft beer, με μεγάλη ετήσια παραγωγή και μία ευρεία γκάμα ποιοτικότατων ετικετών. Έχοντας δοκιμάσει μερικές από αυτές στο παρελθόν, έχω μείνει κάτι παραπάνω από ευχαριστημένος. Έτσι λοιπόν, όποτε πετυχαίνω κάποια ετικέτα της Great Divide που δεν έχω δοκιμάσει, την αγοράζω χωρίς δεύτερη σκέψη, σίγουρος ότι πρόκειται για μία ακόμη... great beer!

Η ίδια σιγουριά με ώθησε στην αγορά της Rumble IPA, μίας εκ των εποχιακών ετικετών της ζυθοποιίας με περιεκτικότητα σε αλκοόλ 7.1% α.φ. Πρόκειται για μία India Pale Ale ζυμωμένη με μεγάλες ποσότητες λυκίσκου Pacific Northwest, η οποία κατόπιν παλαιώνεται σε βαρέλια γαλλικού και αμερικάνικου ξύλου βελανιδιάς. Ναι, καλά διαβάσατε, μία παλαιωμένη IPA! Μη σας φαίνεται καθόλου παράξενο! Άλλωστε στην εποχή μας οι μπυραματισμοί γνωρίζουν μεγάλη άνθηση, και οι ζυθοποιοί δεν σταματούν να παίζουν με νέες συνταγές, τεχνικές, συστατικά, κτλ.

Drake’s Drakonic Imperial Stout

Όπως είχα προειδοποιήσει, με το που θα “δροσίσει” λιγάκι, θα σας περιμένω στη γωνία με το τρίτο μέρος του αφιερώματος στην Drake’s, αυτή τη φορά με την imperial stout της ζυθοποιίας, ονόματι… Drakonic. Δρόσισε λίγο, δε δρόσισε; Ή μήπως το ‘χω παρακάνει με το air-condition; 





Μπορεί που λέτε ο Sir Francis Drake να ήταν σκληροτράχηλος εξερευνητής, από εκείνους της παλιάς εποχής που χωρίς πολλά μέσα, ρίσκαραν τα πάντα για χάρη της μεγάλης ανακάλυψης, αλλά ίσως ένα τέτοιο ευγενές όνομα δεν θα ταίριαζε να κοσμήσει το πιο μαύρη απ’ τις ετικέτες… Κι αν όχι Drake, μήπως καλύτερα Drakonic; Σίγουρα καλύτερα…


Δεν ξέρω γιατί, αλλά πολλοί ζυθοποιοί δίνουν στις δυνατές μαύρες μπύρες τους ονόματα που έρχονται από τον άλλο εκείνο κόσμο, το μαύρο και σκοτεινό… Βρε λέτε εκεί κάτω που βράζουν τα καζάνια, να βγάζουν τ’ αγαπημένα μας μαυροζούμια;    




Μαύρο όπως αναμένεται το χρώμα της με μέτριου όγκου σκούρο μπεζ αφρό, ο οποίος θα υποχωρήσει γρήγορα, αφήνοντας ελαιώδη ίχνη, σαν πιτσιλιές στο ποτήρι. Στο επόμενο στριφογύρισμα του ποτηριού, ο αφρός θα ξαναζωντανέψει, παρασέρνοντας στην επιφάνεια αρώματα σοκολάτας, σκόνης κακάο, ελαφρών μπαχαριών, ενώ από το βάθος φθάνει και ένα άρωμα αλκοόλ. Πολύπλοκη και απολαυστική η μυρωδιά της Drakonic.

Αναβλύζει πετρέλαιο!

“…Υπάρχει ένας ολόκληρος ωκεανός πετρελαίου κάτω από τα πόδια μας! Κανένας δεν μπορεί να ‘χει πρόσβαση σ’ αυτό εκτός από μένα!” Daniel Plainview από την ταινία “Θα χυθεί αίμα” (There will be blood).

Το αρχικό μπουκάλι της Petroleum.

Στα πλούσια βραζιλιάνικα εδάφη, μια “φαμίλια” σαν αυτή του Plainview ανακάλυψε τη δική της φλέβα μαύρου χρυσού στην αυλή του σπιτιού της,  κάπου στην “ευρωπαϊκή” πόλη της Curitiba, το 2010.  Από ένα ταπεινό καζάνι ανάβλυσε ένα εξαιρετικό μαυροζούμι τύπου Russian Imperial Stout; η Petroleum.

Drake’s Denogginizer Imperial IPA

Δεύτερο μέρος του αφιερώματός μας στην αμερικανική μικροζυθοποιία Drake’s από το San Leandro της California και μετά την Hopocalypse περνάμε σε μια ενδιαφέρουσα ετικέτα της, την Denogginizer Imperial IPA

Κάθε φορά που βλέπω μια από τις ετικέτες της Drake’s δε μπορώ παρά να θαυμάσω την απλή μα γουστόζικη γραμματοσειρά που ζωντανεύει τη σειρά με τις special μπύρες της ζυθοποιίας.

Οι πρώτες ετικέτες της Drake’s στολίζονταν απ’ το ιστιοφόρο του εξερευνητή απ’ τον οποίο πήρε και τ’ όνομά της η ζυθοποιία. Ο Sir Francis Drake, το 1579, κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού του γύρω από τη γη (συνηθιζόταν εκείνη την εποχή ) σταμάτησε κοντά στο σημερινό San Francisco και διεκδίκησε την περιοχή εκείνη εξ ονόματος της βασίλισσας Ελισάβετ της πρώτης και την ονόμασε Νέα Αλβιώνα. Θυμάστε την ιστορία της ομώνυμης πρώτης μικροζυθοποιίας στην Αμερική, που ξεκίνησε το 1975 στην Καλιφόρνια ο Jack McAuliffe; 

Ενδιαφέρουσα όμως είναι και η ιστορία για το πως πήρε τ’ όνομά της η Denogginizer…

Hopοκαλύπτοντας την Drake’s

Η μικροζυθοποιία Drake’s στο San Leandro της Καλιφόρνια είναι μια από τις πολλές ζυθοποιίες της Αμερικανικής craft beer σκηνής, που με τις μπύρες τους καλύπτουν την όλο και μεγαλύτερη ζήτηση του τοπικού κοινού για ποιοτική μπύρα. Όπως οι περισσότερες μικροζυθοποιίες, έτσι και η Drake’s ξεκίνησε από το πάθος ενός ανθρώπου να φτιάξει καλή μπύρα και από την θερμή υποδοχή που δέχτηκε το δημιούργημά του, οδηγώντας τον στο να κάνει το χόμπυ του δουλειά και να ξεκινήσει τη ζυθοποίηση σε μεγαλύτερη κλίμακα. O Roger Lind ξεκίνησε λοιπόν την “Drake’s” (τότε λεγόταν ακόμη “Lind Brewing Co.”) το 1989, όταν εγκαταστάθηκε στο παλιό εργοστάσιο της Caterpillar (φτιαγμένο το 1946 το εργοστάσιο ήταν ο τόπος κατασκευής των αυτοκινήτων της Dodge).




H μικροζυθοποιία του πουλούσε μόνο χονδρική, οπότε ο Roger σε ένα χαρακτηριστικό “one man show” εκτός απ’ όλες τις δουλειές μέσα στη ζυθοποιία, πήγαινε τα βαρέλια στους πελάτες, προωθούσε το προϊόν του στα φεστιβάλ, ξεναγούσε τους επισκέπτες στις εγκαταστάσεις της Lind, κλπ, κλπ. Εκείνα τα πρώτα χρόνια της Αμερικανικής μικροζυθοποιίας, ο Roger είχε φτιάξει εξαιρετική φήμη στην περιοχή, για την ποιότητα της μπύρας που έφτιαχνε και αρκετές απ’ τις δημιουργίες του είχαν γίνει κλασσικές, όπως η εποχιακή “Jolly Roger”. Μετά από δέκα χρόνια, ο Roger Lind αποφάσισε να παραδώσει τα ηνία και την τύχη της ζυθοποιίας στην οικογένεια των Rogers, που είχε το εργαστήριο παραγωγής καφέ εκεί δίπλα, για να συνεχίσει τις σπουδές του. Και έτσι σε νέα πια χέρια και υπό την καθοδήγηση αρκετών νέων αλλά εμπνευσμένων brewmasters που πέρασαν απ’ τα καζάνια της, η ζυθοποιία όχι μόνο επιβίωσε μέχρι και τις μέρες μας, αλλά και ανέβασε τη φήμη της, με την παραγωγή νέων πετυχημένων συνταγών. Το 2008, στο τιμόνι της (πλέον) Drake’s μπαίνουν οι John Martin και Roy Kirkorian της Triple Rock Brewing (η ζυθοποιία στην οποία είχε μαθητεύσει στις αρχές και  ο Roger Lind)




Πλέον η Drake’s έχει μια αξιοσέβαστη επιλογή από 10 ετικέτες συνεχούς παραγωγής και άλλες τόσες περίπου εποχιακές, αλλά και όπως όλες οι ζυθοποιίες που σέβονται τον εαυτό τους την σήμερα εποχή, έχει και το barrel room της.

Από την σειρά των Drake’s δοκίμασα τρεις: Hopοcalypse DIPA, Denoginizer Imperial IPA και Drakonik Imperial Stout. Σήμερα θα δούμε μαζί την πρώτη απ’ αυτές, η οποία είναι και η πιο φημισμένη της ζυθοποιίας, καταφέρνοντας να κάνει μάλιστα τη μέρα κυκλοφορίας της και μια ιδιαίτερη γιορτή. 
Μπορεί η “Hopocalypse Day” να μην είναι ακριβώς η μέρα της Αποκάλυψης (έστω του λυκίσκου ) αλλά στην Drake’s τη γιορτάζουν αναλόγως, καλώντας τους φίλους της ζυθοποιίας στις εγκαταστάσεις, όπου ανοίγουν τα πρώτα βαρέλια της Hopocalyps-ης, αλλά και διαθέτοντας την περιορισμένης παραγωγής αδελφή της, την “Hopocalypse Black Label Triple IPA”.

Crazy Donkey on Tap και Μπυραματισμοί στο Ipanema Beer Bar !!

Μια όμορφη, δροσιστική και κυρίως Ελληνική μάζωξη βορείων Μπυραματιστών είχαμε πριν λίγες μέρες εδώ στον Τρίλοφο της Θεσσαλονίκης και συγκεκριμένα στο αγαπημένο μας Ipanema beer bar! 

Αφορμή για αυτήν την καλοκαιρινή συνάντηση στάθηκαν τα 2 βαρελάκια του Τρελο-γάιδαρου που μας ήρθαν από τη Σαντορίνη εξαιρετικά για την περίσταση και όχι μόνο! 

Από τη μεριά μας ένα μεγάλο "Ευχαριστώ" στο Γιάννη Παρασκευόπουλο, ηγητή της Santorini Brewing Company, που έσπευσε αμέσως να μας κάνει το χατήρι και ασφαλώς ένα εξίσου μεγάλο Ευχαριστώ στο Ipanema για την άψογη φιλοξενία της βραδιάς !! Η Νίκη, η Νατάσα και φυσικά ο Γιώργαρος (Skull Splitter) ήταν για μια ακόμη φορά μοναδικοί !!

The Alchemist - Heady Topper...

Τον περασμενο Αυγουστο ο κατατσροφικος κυκλωνας Αϊριν ειχε πληξει δεκα πολιτειες των ΗΠΑ και εκτος απο τις ανυπολογιστες υλικες καταστροφες υπηρχαν και δεκαδες απωλειες ανθρωπινων ζωων. Μια απο τις περιοχες που επληγει περισσοτερο ηταν η μικρη πολιτεια Βερμοντ στα σύνορα με τον Καναδά. Οι ζημιες ηταν πολυ μεγαλες και μια απο τις καταστροφες η οποια προκληθηκε απο την  πλημμυρα που επληξε την περιοχη Waterbury ηταν η pub/microbrewery The Alchemist. Επειδη οι κατατσροφες ηταν αρκετα μεγαλες στον χωρο της μικροζυθοποιιας αλλα και στην pub οι ιδιοκτητες της  αποφασισαν να μην ανακατασκευασουν τον χωρο που ειχε κατστραφει απο την πλημμυρα αλλα να φτιαξουν ενα καινουργιο χωρο οπου προς το παρον φτιαχνουν μονο την ναυαρχιδα της Alchemist την Double IPA - Heady Topper.

pub & microbrewery

Την Heady Topper ειχα την τυχη να την πετυχω στο Ølbutikken οταν βρεθηκαμε στην Δανια τον περασμενο Μάιο και βεβαια δεν εχασα την ευκαιρια να την δοκιμασω γιατι ηξερα οτι δυσκολα θα εβρισκα αλλη ευκαιρια για να την πετυχω καπου αλλου αφου μεχρι και στις ΗΠΑ ειναι αναρπαστη και μπορεις να την βρεις μονο σε καποιες πολιτειες γυρω απο το Βερμοντ. Στον can των 500ml γραφει "drink from the can" και ετσι ηπια μια γουλια κατευθειαν απο το κουτακι αλλα προτιμησα την υπολοιπη να την βαλω σε ενα σνιφτερακι που ειχα μαζι μου. Πιστευω οτι η μπυρα αδικειτε αν την πεις κατευθειαν απο το κουτακι γιατι χανεις ενα απο τα πιο δυνατα χαρτια της που ειναι το αρωμα της. Ετσι λοιπον αφου κατσαμε να φαμε ενα μπεργκερ σε μια απο τις κεντρικες πλατειες της Κοπεγχαγης βρηκα την ευκαιρια να δοκιμασω επιτοπου την Heady Topper.

Όταν μιλάνε τα λογότυπα.

Πριν κάμποσο καιρό είχαμε κάνει ένα μικρό αφιέρωμα στις ετικέτες μπύρας – μικρά αριστουργήματα με τις οποίες στολίζουν πολλές φορές τις μπύρες τους κάποιες ζυθοποιίες. Αυτή τη φορά θα μιλήσουμε για κάτι που χαρακτηρίζει ακόμα περισσότερο τις ζυθοποιίες και αυτό είναι το λογότυπό τους.

Όπως κάθε εταιρεία έτσι και οι ζυθοποιίες έχουν το λογότυπο το οποίο τις ακολουθεί σε κάθε παρουσίαση και το οποίο κατά κάποιο τρόπο αποτελεί και την δημιουργική ταυτότητά τους. Υπάρχουν λογής λογής λογότυπα, αλλά απλοϊκά, με μόλις το όνομα ή ακόμά και το μονόγραμμα της ζυθοποιίας, άλλα πιο περίτεχνα, με αναφορές στον τόπο καταγωγής, το μέγεθος ή το είδος της ζυθοποιίας, ακόμα και με φράσεις ή γνωμικά που προσπαθούν να συνδέσουν την εταιρεία μ’ ένα ακόμα πιο ειδικό χαρακτηριστικό του χώρου τους.

Το κόκκινο τρίγωνο της ζυθοποιίας Bass είναι εξαιρετικά απλό, πλην έχει ένα χαρακτηριστικό που το κάνει να ξεχωρίζει. Ήταν το πρώτο λογότυπο που κατατέθηκε στο βρετανικό γραφείο των trademarks, το 1876. Ένας υπάλληλος μάλιστα της Bass είχε στηθεί έξω απ’ τα γραφεία του μητρώου όλη τη νύχτα της παραμονής της πρωτοχρονιάς, για να είναι πρώτος στην ουρά το πρωί της 1ης Ιανουαρίου που θα έμπαινε σε εφαρμογή ο νόμος. Το πρώτο trademark που κατατέθηκε λοιπόν ήταν το κόκκινο τρίγωνο για την pale ale της Bass και από τότε το συναντάμε ακόμα και σε πίνακες της εποχής, όπως στον παρακάτω πίνακα με το μπαρ των Folies-Bergère, του 1882 από τον Εντουάρντ Μανέ.

La Loubécoise: βελγίδα με maple syrup

La Loubécoise από τη βελγική Brasserie d’Ecaussines, η οποία βρισκέται στην περιοχή Ecaussines βορειοδυτικά της πόλης Charleroi. Πρόκειται για μία περίεργη μα ευχάριστη καστανή μπύρα με περιεκτικότητα σε αλκοόλ 8% α.φ. που ζυμώνεται με προσθήκη σφενδαμο-σίροπου από το Québec του Καναδά. Είναι μία από τις εποχιακές ετικέτες της βελγικής ζυθοποιίας (η οποία παράγει 9 ολόχρονα) και έπεσε στα χέρια μου πρίν από λίγες μέρες...

Εμφάνιση: χρώμα θολό καφετί-μπορντό, με ανοιχτό μπεζ αφρό που διατηρείται ικανοποιητικά

Άρωμα: ζαχαρούχο άρωμα κεικ από τα malts, καραμέλα, σταφίδες, ολίγον από μπαχάρια τύπου Jägermeister

Γεύση: Κερασο-γλύκα, αποξηραμένα φρούτα, καραμέλα, καστανή ζάχαρη, μπαχάρια. Η γλυκιά πλευρά κυριαρχεί κατά κράτος, με ελάχιστα τσιμπήματα λυκίσκου στο τελείωμα. Θυμίζει αρκετά μία kriek εμπορίου (π.χ. Liefmans, Bacchus, κτλ) στην οποία ανακατεύτηκε μπόλικο σιρόπι σφένδαμου.

Ελάχιστη ενανθράκωση, με σώμα μέτριο. Γενικά, η βελγίδα La Loubécoise πίνεται ευχάριστα παρά τη ζαχαρίλα της. Μία μπύρα που προσφέρεται για συνοδεία πάστας (ή άλλου γλυκού) αλλά μπορείτε να την απολαύσετε και μόνη της ως επιδόρπιο, όπως έπραξα εγώ.

Motörhead Bastards Lager

Μετά από κρασί (ποικιλίας Shiraz) και vodka, το αειθαλές συγκρότημα Motörhead κυκλοφόρησε και μπύρα με όνομα... Bastards Lager!

Τούτη η ''rock ‘n’ roll'' lager, με μια από τις καλύτερες ετικέτες που έχουν στολίσει ποτέ φιάλη μπύρας, παράγεται από τη σουηδική ζυθοποιία Krönleins και έχει περιεκτικότητα σε αλκοόλ 4.7% α.φ. Ορίστε η παρουσίαση-αναλυτική περιγραφή της:

Motorhead Bastards Lager is a gloriously fresh and fruity beer with a wonderful character of light malt. It’s easy to drink but has a hard rock edge. It’s perfect for all those occasions when you feel that craving for a cold beer such as those summer barbecues and picnics, naturally with music pumping at full blast through the loudspeakers. This Bastard has a refreshing, zesty taste with a nice malt curve and a hint of citrus. A quality beer that can be appreciated by rock ‘n’ roll fans of all ages

Προς το παρόν, η εν λόγω μπύρα κυκλοφορεί αποκλειστικά στη Σουηδία αλλά είμαι βέβαιος ότι πολύ σύντομα θα διατίθεται προς πώληση και στο διαδίκτυο.

Ο Lemmy, αν και περισσότερο τύπος του ουίσκι, έχει βγάλει επίσης διαφήμιση για γνωστή γαλλική μπύρα...



ενω έχει καταθέσει τα διαπιστευτήριά του για το ''άθλημα'' εδώ και πολλά χρόνια...

What's that about? The brewery

Ένα ενδιαφέρον video ντοκυμαντέρ από το Discovery Channel, περιγράφει τα στάδια της ζυθοποίησης με ωραία γραφικά, αλλά και αναλύει το πως οι κολοσσοί του χώρου εστιάζουν και πετυχαίνουν την σταθερότητα του προϊόντος τους. Παρουσιάζει το στήσιμο μιας μεσαίου μεγέθους ζυθοποιίας, ενώ μας φέρνει και στον Καναδά, όπου βρίσκεται ένα απ' τα καλύτερα brew pubs στον κόσμο, το Dieu du Ciel. Τέλος, γνωρίζουμε μια μικροσκοπική νέα ζυθοποιία, εγκατεστημένη σε μια μικρή εκκλησία μεθοδιστών, όπου οι μπύρες παρακευάζονται με μόνο στόχο, να αρέσουν στους λίγους αλλά πιστούς φίλους της.   

Επετειακή Chimay για τα 150χρονα του τραππιστικού ζυθοποιίου του Αβαείου του Scourmont

Τον Ιούλιο θα κυκλοφορήσει μια νέα μπύρα από τους τραππιστές του Αβαείου Notre Dame de Scourmont, όπου φτιάχνονται οι φημισμένες (και όχι άδικα) μπύρες Chimay.



Η μπύρα φτιάχτηκε για την επέτειο των 150 ετών απ’ την παρασκευή της πρώτης μπύρας στο μοναστήρι των “φυγάδων” τότε μοναχών του αβαείου του Scourmont, που κυνηγημένοι απ’ τους επαναστάτες Γάλλους, είχαν καταφύγει στο γειτονικό Βέλγιο. Απ' το 1862 ξεκίνησαν οι μοναχοί να φτιάχνουν την premiere, την πρώτη, ελαφριά μπύρα με την οποία συνόδευαν το φαγητό και "πέρναγαν" τις δύσκολες μέρες της νηστείας, ενώ το 1948, ο πάτερ Theodore, ο ζυθοποιός της μονής, απομόνωσε την μαγιά - που ακόμα αποτελεί τη βάση της σημερινών Chimay - και έφτιαξε μια πιο δυνατή μπύρα για τα Χριστούγεννα, τη γνωστή μας "μπλέ".


Η νέα μπύρα θα είναι πιο δυνατή απ’ τις τρεις γνωστές μας ετικέτες, στους 10 αλκοολικούς βαθμούς και θα κυκλοφορήσει σε μεγάλα μπουκάλια των 750ml που θα κλείνουν με φελλό και σύρμα.


"This special edition is a full bodied and distinctive strong beer developed within the abbey to celebrate and honour the 150th anniversary of the brewery.
Produced with 100% natural ingredients,its pale golden robe and champagne sparkle is topped by a rich white head of foam. The distinctive bouquet evokes the rich fruity and complex notes of the Chimay yeast in harmony with a delicate spicy note and the fragrance of fresh noble hops.
At 10% alcohol, the flavour is full bodied and complex with a slight but refreshing tang note and a crisp hop finish that will delight the palate". 

Καλοκαιρινή Σ.Κ.Ε.ΜΠ.Ε–δοσυνάντηση...

Αν νομίσατε πως επειδή το καλοκαίρι έφτασε λίγο απότομα, οι φίλοι μας οι Σκεμπέδες στην Κύπρο θα έπεφταν σε μόνιμη μπυρο-σιέστα και δεν θα μαθαίναμε νέα τους μέχρι το φθινόπωρο, κάνετε λάθος… Ο φίλος μας ο green clansman επιστρέφει με μια καλοκαιρινή ανταπόκριση

Το καλοκαίρι ήρθε με βήμα γοργό και εμείς το βιολί μας. Τρίτο meeting της Σ.Κ.Ε.ΜΠ.Ε και αυτή τη φορά σε ένα πολύ ιδιαίτερο μέρος για την μπυροσκηνή της Κύπρου. Σ.Κ.Ε.ΜΠ.Ε μάζωξη λοιπόν, στο BrewFellas Bar στην Λευκωσία.



Ζέσταμα κάναμε όπως πάντα, με δικές μας σπιτικές δημιουργίες. Αυτή τη φορά αρχίσαμε με την πολύ πετυχημένη ΜΑΙΝΑΔΑ των συν-επαναστατών/home brewers της Μπύρας Γιόρκιν. Πολύ ωραίο μπυρόνι με ginger, λεμόνι και μέλι. Εξαιρετικό άρωμα ginger, ισορροπημένο με την γεύση του λεμονιού και ένα πολύ δροσιστικό aftertaste. Ήταν ότι έπρεπε για να αρχίσουμε.