Δευτέρα 14 Μαρτίου 2011

Για σουβλάκια στου Θανάση… Καλά, ήπιαμε και μερικές μπυρίτσες…

Ένα κιβώτιο με 750άρες Straffe Hendric έφτασε απ’ τη Θεσσαλονίκη με το όνομα Μπυραματιστές γραμμένο πάνω του. Ο Γελαστούλης χαμογελάει πλατιά Έξι ζευγάρια απ’ τις φρεσκοφερμένες tripels και quadrupels, έφτασαν πεσκέσι για τους γκρινιάρηδες τους Αθηναίους που είχαν σκάσει απ’ τη ζήλια τους που ακόμα μια φορά μια τόσο ποιοτική ετικέτα δεν θα έφτανε στη πόλη τους. Βλέπετε, οι περισσότεροι μαγαζάτορες εδώ, αποδεικνύονται πολύ διστακτικοί στο να βάλουν στον κατάλογό τους νέες ετικέτες, άσχετα αν αυτές έχουν αποδείξει την αξία και την ποιότητά τους. Ο Γελαστούλης είναι απογοητευμένος

- “Οι Straffe έφτασαν… Έχετε δυο ώρες να έρθετε να τις πάρετε, αλλιώς δεν εγγυούμαι την ακεραιότητά τους” ξεκίνησε να μας απειλεί ο Θανασάκης, που έσπευσε να παραλάβει το κιβώτιο. Ευτυχώς με λίγο παζάρι οι δύο ώρες έγιναν δύο μέρες και με το Ροκά και το Μονκ “μπουκάραμε” στη γιάφκα της Πετρούπολης και ω, τι έκπληξη… το κιβώτιο ήταν ακόμα άθικτο Ο Γελαστούλης είναι έκπληκτος

rocker straffe

Αφού η επιχείρηση “δυνατός Χένρυ” στέφθηκε με επιτυχία και ο Θανάσης για να μας αποδείξει πως δεν μας κράταγε κακία (του αφήσαμε το μερτικό του Fugitive Ο Γελαστούλης είναι θυμωμένος ) μας πρότεινε να κάτσουμε να μας φιλέψει κατιτίς…

- Πεινάτε; Τι να παραγγείλω; Πίτσες ή σουβλάκια;

- Εεεε δεν πεινάμε και πολύ… Θα προτιμούσα όμως καμιά πίτσα… γίγας!

- Εγώ έχω φάει φασολάκια το μεσημέρι… αλλά… θα τσιμπήσω κάτι αν επιμένετε…

- Ότι να ’ναι αλλά λίγο… με δίωρη είμαστε!

- Καλά… παραγγέλνω σουβλάκια… ήταν η απάντηση του οικοδεσπότη μας… απορώ γιατί μας ρώτησε Ο Γελαστούλης χαμογελάει πλατιά

septem pilsner & souvlakia

Το πότε έφτασαν τα σουβλάκια ούτε που το καταλάβαμε… και τι καλύτερο να τα συνοδέψουμε από μια ελληνική Septem pilsner

Ας μην ξεγελιόμαστε όμως απ’ τα σουβλάκια… άλλος είναι ο λόγος που μαζευτήκαμε απόψε στου Θανάση. 

- Μεγάλε τι θα γίνει; Με pilsner θα τη βγάλουμε σήμερα;

- Καλά σου λέει βρε Θανάση… Εκείνο το ντουλάπι στο σκρίνιο με το “Κίνδυνος-Θάνατος” απέξω και το λουκέτο… δε το ξεκλειδώνουμε να δούμε τι καλά έχει μέσα;

- Αφήστε το ντουλάπι στην ησυχία του… και το λουκέτο είναι με χρονοδιακόπτη… το ρύθμισα ν’ ανοίξει αφού φύγετε Ο Γελαστούλης κλείνει το μάτι

Σας έχω φτιαγμένους όμως… για κοιτάξτε στο τραπέζι του σαλονιού…

lineup

- Πω πω μαυρίλα… Κάτι ενδιάμεσο για να ξεπλύνουμε τα σουβλάκια δεν έχει το κατάστημα;

Thanasis serving

- “Ένας καπετάν Λόρενςδε λείπει ποτέ απ’ το σπιτικό μου”, απαντά ο Θανάσης και μας σερβίρει την εξαιρετική αμερικάνικη imperial India Pale Ale της Captain Lawrence Ανδρικό φλερτ

Τα ποτήρια μας γέμισαν με την όμορφη σκουρόξανθη DIPA, με τον κρεμώδη λευκό αφρό και στολίστηκαν απ’ τα δαντελωτά του ίχνη.

captain lawrence IPA g&b

Αισθησιακό άρωμα αμερικανικού λυκίσκου (Columbus, Chinook, Cascade), ο οποίος λυκίσκος χαρακτηρίζει και τη γεύση, εξαιρετικά ισορροπημένος από τα malts (Domestic Pale Malt, English Pale Malt, English Crystal Malt) σ’ ένα ευκολόπιοτο και μακράν απολαυστικό συνδυασμό… ιδιαίτερα συνοδευόμενος από τα σπιτικά σκορδόψωμα του Θανασάκη μας Ο Γελαστούλης ζεσταίνεται

Επόμενη επιλογή μας ένα μπουκάλι που ‘χε μείνει “κάβα” απ’ την προηγούμενη φορά που είχαμε συναντηθεί στου Θανάση. Μια ιδιαίτερη μπύρα που είχε φέρει ο Φώτης (aka Punk Rebous) από το ίδιο το μαγαζί της De Molen, την Luid & Duidelijk, ένα αμερικανικού τύπου barley wine απ’ τον Ολλανδό μάγο που ακούει στο όνομα Μenno Olivier… ναι το φίλο μας το Μένιο Ο Γελαστούλης κλείνει το μάτι 

luid & duidelijk g&b

Με καστανοκόκκινο χρώμα και πλούσιο μπεζ-καφέ αφρό, εντυπωσιάζει σε εμφάνιση, ενώ πολύ καλό είναι και το άρωμά της – φουλ στο λυκίσκο, αλλά με αισθησιακά περάσματα σοκολάτας και αλκοόλ. Στη γεύση πρωταγωνιστεί η ψημένη βύνη, με συμπρωταγωνιστές τη σοκολάτα και τη μαύρη ζάχαρη, ενώ το σώμα της είναι γεμάτο και κρεμώδες, γι αυτό λέω αμερικανικού στυλ barley wine Γελαστούλης 

Αυτή τη μπυρίτσα λοιπόν, που έφερε ο Φώτης απ’ το Bodegraven – το χωριουδάκι της Ολλανδίας που βρίσκεται η μικρή ζυθοποιοία του “Μύλου” – δεν θα την ξαναέβγαζε ο Μένιος… θα είχε την τύχη που δυστυχώς επιφυλάσσει σε πολλές απ’ τις δημιουργίες της ο συνδυασμός μιας μικρής σε δυναμικότητα ζυθοποιίας και ενός ανήσυχου και συγκριτικά μεγάλου σε παραγωγικότητα ζυθοποιού… λίγες απ’ τις νέες μπύρες – όσο καλές κι αν είναι αυτές – θα βγουν και δεύτερη φορά απ’ τα καζάνια, μια και οι τρέχουσες παραγγελίες των ναυαρχίδων Hel & Verdoemenis, από λογής λογής Σπυράκηδες και Θανασάκηδες (άντε και Νικολάκηδες Άγγελος ) δεν αφήνουν χώρο για wannabes… προς το παρόν δηλαδή, μια και η νέα μεγαλύτερη ζυθοποιία θα είναι έτοιμη σύντομα…

luid & duidelijk inhand

Κάποιοι (κακόβουλοι άνθρωποι) με κατηγόρησαν πως την είχα θάψει τη μπυρίτσα εκείνο το βράδυ, ενώ απλά εγώ είχα πει πως αποκλείεται να είναι barley wine μια μπύρα με 100ΕΒUs... Άγγελος

Συνέχεια των barley wines και στο τραπέζι προσγειώθηκε ένας Δράκος… Και τι Δράκος μάλιστα… Φύλακας Δράκος… Ο Γελαστούλης είναι έκπληκτος 

old guardian g&b

Stone Old Guardian. Μαζί με την Russian Imperial Stout, αποτελούν τις δυο εποχιακές παραγωγές της Stone, πολυαναμενόμενες κάθε χρόνο απ’ τους φίλους της ζυθοποιίας. Θυμάστε το θόρυβο που έγινε πριν μερικούς μήνες με το project Odd Beer for Odd Years, την προοπτική δηλαδή να βγαίνουν όχι κάθε χρόνο αλλά ανά δύο και στο ενδιάμεσο να παράγεται μια παραλλαγή τους – για φέτος μια Belgo version… Τελικά αποφασίσθηκε να βγει μεν η παραλλαγή ανά δυο χρόνια, αλλά να παραμείνουν και οι δημοφιλείς κλασσικές versions. 

stone old guardian glass

Με λιγοστό κρεμώδη μπεζ-λευκό αφρό και χρώμα πορτοκαλοκόκκινο, η Old Guardian εμφανισιακά τουλάχιστον ικανοποιεί τις κλασσικές επιταγές ενός barley wine (όχι σαν τη “μαϊμουδιά” του κυρ Μένιου Κοροϊδία ). Στο άρωμα διακρίνεται πρώτος ο λυκίσκος, και το πορτοκάλι και βερύκοκο, αλλά σε λίγο βγαίνουν και τα roasty – toasty χαρακτηρηστικά… καπνός, ψημένη βύνη και καραμέλα. Απαλή αίσθηση στο στόμα, μικρό σχετικά τσίμπημα και έντονες γεύσεις malts και hops. Σχετικά γλυκιά στην αρχή με μια πικράδα να βγαίνει στην επίγευση. Δεν θα την έλεγα ισορροπημένη και ευκολόπιοτη – ένας χαρακτηρισμός  που διακρίνει άλλωστε τη Stone γενικότερα Ο Γελαστούλης κλείνει το μάτι

Για τη συνέχεια επιστρέφουμε στην Ευρώπη και πάμε στον πάντα αγαπητό Μιχαλάκη μας… που μας προτείνει μια imperial porter σε συσκευασία δώρου ή καλύτερα με ετικέτα δώρου…

Mikkeller from to g&b

Mikkeller  Fra __ Til __ που σημαίνει “Από ___ Προς ___” και είναι έτσι έτοιμη για δώρο… ούτε τύλιγμα, ούτε κάρτα, έτοιμη να μπει κάτω απ’ το χριστουγεννιάτικο δένδρο και πράγματι, αυτή η porter των 8% κυκλοφόρησε ως χριστουγεννιάτικη μπύρα!

Τα πλούσια υλικά που χρησιμοποίησε ο Μιχαλάκης : Water, malt (pale, smoked, cara-crystal, brown and chocolate), roasted barley, dark cassonade, hops (amarillo, saaz and cascade), spices (star anise, clove, cinnamon and coriander seeds) and yeast.

Πλούσιος, κρεμώδης, καφετής αφρός στολίζει αυτή την “αυτοκρατορική” porter. Το άρωμα πρωτότυπο και ευφάνταστα περίπλοκο, με τον καφέ, τη σοκολάτα και το αλκοόλ, να παίζουν με το σάπιο μήλο. Η κλασσική γεύση της porter με τη ψημένη βύνη και κυρίως τον καφέ, στολίζεται με γλυκά μπαχάρια και αλκοόλ. Εορταστικότατη και συνάμα απολαυστικότατη. Δεν θα είχα κανένα παράπονο αν στο κάτω μέρος της ετικέτας έγραφε τ’ όνομά μου Ο Γελαστούλης χαμογελάει πλατιά 

chocolats & Monk

Κάπου εδώ η ομάδα χρειάστηκε ανεφοδιασμό, μια και η νύχτα των “μπυραματισμών” φαινόταν πως είχε ακόμα μέλλον…

Ένα κουτί με τρουφάκια έπεσε στα χέρια του Σπύρου και η γευσιγνωσία πέρασε σε άλλα επίπεδα… Κοροϊδία

 

 

chocolats

Μια και πιάσαμε τις imperial porters είπαμε να συνεχίσουμε στο ίδιο στυλ κι έτσι το επόμενο μπουκάλι που άνοιξε ήταν η πολυαναμενόμενη συνεργασία των De Molen και Flying Dog ονόματι Bat out of Hell Νυχτερίδα

bat out of hell g&b

Στην πιστεύω πολύ όμορφη ετικέτα, ένας Gonzo τυπάς σε χρέη Άτλα, κρατά στους ώμους του τον ανεμόμυλο της De Molen που όμως κινείται από φτερά νυχτερίδων. Η Bat out of Hell είναι μια συνεργασία βασισμένη στις ναυαρχίδες των δυο εμπνευσμένων ζυθοποιών, την Gonzo και την Hell & Verdoemenis (εκλπηκτικές μπύρες και οι δύο) Η Gonzo, μια απ’ ρις πρώτες imperial porter που κυκλοφόρησαν, ήταν αφιερωμένη στον αμερικανό συγγραφέα Hunter S. Thompson, εμπνευστή του Gonzo journalism. Όταν φτιάχνανε την Gonzo στην Flying Dog, ένα σμήνος από νυχτερίδες (τα φτερά τους πάνω στον μεταλαγμένο ιπτάμενο σκύλο είναι το σήμα κατατεθέν της Flying Dog) πετούσε πάνω απ’ τη ζυθοποιία, οπότε θεώρησαν πως ο μακαρίτης ενέκρινε την προς τιμήν του special release Φάντασμα

bat out of hell g&b2

Το χρώμα μαύρο… αντιπροσωπευτικό του τόπου προέλευσης της νυχτερίδας Διαβολάκι  Ο αφρός καφετής και πλούσιος στην αρχή, πέφτει γρήγορα αφήνοντας λεπτό δακτυλίδι και λεπτό πέπλο.

Στο άρωμα κυριαρχούν η ψημένη βύνη, το αλκοόλ, ο καπνός. Λίγο σαγρέ αίσθηση στη γλώσσα στην αρχή, σε λίγο όμως γίνεται απαλή. Καφές και σοκολάτα στη γεύση, σε δυναμική συνεύρεση με το λυκίσκο. Μια καλή ισορροπία σ’ ένα σώμα γεμάτο. Μια  συνεργασία δυνατών προσωπικοτήτων με δίχως άλλο επιτυχημένο αποτέλεσμα, που όμως δεν ανεβάζει τις μετοχές κανενός απ’ τους δύο. Ίσως μάλιστα, η προσμονή για κάτι το εξαιρετικό και συνάμα διαφορετικό απ’ αυτή τη συνεργασία, να μας απογοητεύει κάπως ως οπαδούς.

BeeRocker Black HoleΤελευταίο μπουκαλάκι της βραδιάς και επιλέξαμε ν’ ανοίξουμε μια ακόμα Mikkeller. Μια απ’ τις τέσσερεις αδελφούλες της αγαπημένης Black Hole, οι οποίες μεγάλωσαν σε τέσσερα διαφορετικά σπίτια - βαρέλια… το σπίτι της πρώτης, ένα βαρελι που μέχρι τότε φιλοξενούσε bourbon, το δεύτερο από ουίσκι, το τρίτο από ρούμι και το τελευταίο από κόκκινο κρασί. Δυστυχώς (ή ευτυχώς Ο Γελαστούλης είναι μπερδεμένος ) δεν είχαμε όλες τις αδελφές στη διάθεσή μας, οπότε αρκεστήκαμε στην πρώτη, τη μεγαλωμένη στο βαρέλι του bourbon. Ο Ροκάς μας άνοιξε το σαμπανιζέ μπουκάλι με το χαρακτηριστικό πράσινο αλουμινόχαρτο και μας σέρβιρε το τελευταίο ποτήρι της βραδιάς

beer notes text

black hole green notesMikkeller Black Hole Bourbon Barrel. Χρώμα καστανό σκούρο, αφρός μπεζ λιγοστός. Αισθησιακό άρωμα ψημένης βύνης, bourbon, βανίλιας, καπνού. Γεύση επίσης ψημένης βύνης, αλλά και καφέ, ξύλο. Σώμα γεμάτο και ευχάριστο κάψιμο απ’ το αλκοόλ. Προσωπικά πιστεύω πως το βαρελάκι έκοψε την κάπως υπερβολική γλύκα της κλασσικής black hole και το αλκοόλ δεν φαντάζει τόσο δυνατό. Πολύ καλή!

either-or-spyros

Κάπου εδώ φτάσαμε στο συμφωνημένο τέλος της βραδιάς. Αν και ο οικοδεσπότης μας προσπάθησε να μας κάνει να μείνουμε γι ακόμη μια δοκιμή, το να επιλέξουμε μεταξύ της “Either” και της “Or” απ’ τις δίδυμες της Cigar City, αυτό ήταν πάνω απ’ τις δυνάμεις μας. Ευχαριστήσαμε το Θανάση για τη φιλοξενία, πήραμε τις Straffe μας – μην ξεχνιόμαστε κιόλας  Ο Γελαστούλης κλείνει το μάτι – και καληνυχτήσαμε. Πάτησα “Home” στο GPS και ….

8 σχόλια:

  1. Πάλι καλά που δουλεύαμε πρωι την άλλη μέρα .... αλλιώς σέρνοντας θα φεύγαμε.
    Για τα σουβλάκια Νίκο εγω φταίω μην την λές στο Θανασάκη μας ... καθώς τον πήρα τηλέφωνο πριν φτάσω και του κανα παραγγελία ... χαχαχα

    Θανούλη ευχαριστούμε για την πρόσκληση και την φιλοξενεία και ευχαριστούμε που δεν ήπιες τα καλούδια μόνος σου ....... χαχαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Φτου φτου να μην σας ματιάσω.

    Πάντα τέτοια παίδες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλά που είναι κι ο Nικολάκης (Ροκάς) κι έλαμψε η αλήθεια, κι όχι τίποτα άλλο, αλλά ποιος θα με πίστευε...???

    Ήταν όντως μια ακόμα πολύ όμορφη βραδιά, που μας έκανε πλουσιότερους σε μπυροεμπειρίες υψηλού επιπέδου. :)

    Κι ευτυχώς που ήταν κι ο Νικ (Chalice) και κρατούσε και καμιά σημείωση, γιατί των υπολοίπων ο νους ήταν στις μπύρες, στα σουβλάκια και στα γλυκά. :P

    Nα είμαστε όλοι πάντα καλά παίδες και να περνάμε μαζί τέτοιες όμορφες στιγμές κι ακόμα καλύτερες!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μια χαρα περασαμε, δοκιμασαμε μπυρακλες και η μπυρα της βραδιας για μενα ηταν η Luid & Duidelijk (κριμα ρε Φωτη να μην εισαι παρων αλλα σε ειχα παρει δυο φορες τηλ. εκεινη την μερα και ησουν αφαντος...). Παντως εγω προσωπικα την ακουσα μετα και την Black Hole...:) Επισης με την τελευταια φωτο μου δινει πασα ο Chalice για να κανω μια παρουσιαση για την Cigar City Either που δοκιμασα προσφατα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Διαπίστωση 1η: Άλλοι πάνε για σουβλάκια στου "Θανάση" και μαζί με τα κεμπάπ το πολύ να χτυπήσουν μια μισόλιτρη Άμστελ-Φιξ, κι άλλοι στου ...Θανάση κατεβάζουν την αβάν γκατέ της παγκόσμιας μικροζυθοποιίας.
    Διαπίστωση 2η: Ποια ratebeer tasting meetings και πράσινα άλογα; εδώ για πλάκα συναντιέστε και βγαίνουν στο τραπέζι μερικά από τα καλύτερα μπιρόνια στον πλανήτη. λες και τις πουλάει η κάβα στην απέναντι γωνία.
    Διαπίστωση 3η και πιο σημαντική: ο Θανάσης, ο κατά Chalice Γελαστούλης, έχει εξελιχθεί σε μεγάλη μούρη της πλανητικής μπιροκοινότητας. Αυτό δεν είναι κάβα...Σε λίγο θα χρειαστεί να νοικιάσει αποθήκες στον Ασπρόπυργο, ή καλύτερα θησαυροφυλάκιο σε τράπεζα. (Κάν'το σε συνεργασία με τον Μονκ να μοιραστείτε τα έξοδα).

    Ρε σεις πάτε καλά; Μπορούσατε να το φανταστείτε αυτό πριν μερικά χρόνια;

    @Μονκ: Δεν πειράζει, άλλη φορά. Ελπίζω να την ήπιες στην υγειά μου την Luid & Duidelijk (αν μέχρι τότε δεν είχε συννεφιάσει ο νους σου...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Απολαυστικό κείμενο, λιμπιστές φωτογραφίες και σίγουρα αξιοζήλευτες οι δοκιμές σας στην κάβα του Θανασάκη μας που, όπως παρατήρησε και ο Φώτης, έχει ξεφύγει για τα καλά όσον αφορά τις παροχές της σε αυτούς που θα αποφασίσουν να την τιμήσουν ...

    Σημείωση 1η: τον Ροκά γιατί τον φωτογραφίζετε συνέχεια όρθιο? ψήλωσε μήπως τελευταία και θέλετε να μας το δείξετε εμμέσως ?

    Σημείωση 2η : Θανασάκη μου ... μπλουζάκι-ανοιχτήρι- black hole ... Η επιλογή του χρώματος ήταν τυχαία ή μήπως τα πήρες σετάκι και αποφάσισες να τα φορέσεις για να είσαι ο σικάτος οικοδεσπότης ...??

    Σημείωση 3η: ελειπε ο Fugi στο Βέλγιο και επιτέλους κατάφερε και κάποιος άλλος να καβαντζώσει τα γλυκά για πάρτη του ... Σπυράκο είσαι σκέτη γλύκα λέμε ... αλλά όσο χάρηκες, χάρηκες ... Ο Γιάννης επέστρεψε και προβλέπω να αναστενάζουν πάλι τα παστάκια ...

    Σημείωση 4η: καλά που δεν πάτησες "Hole" στο GPS Νικολάκη γιατί ακόμη θα έψαχνες το σπίτι σου κι εμείς εσένα ... σε καμιά μαύρη τρύπα !

    Στην υγειά τη δική σας μάγκες... και στη ζήλεια τη δική μας !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Όλα καλά κι άγια αυτά που λες ρε Φωτάρα, αλλά την απορία μου την έχω...(???)

    Πότε άκουσες τον Chalice να με αποκαλεί "γελαστούλη"?
    Εγώ το καλύτερο κοπλιμέντο που έχω εισπράξει από τον Νικ είναι "γκρινιάρης"... άντε και στις καλές του, μα στις πολύ καλές του, να με πει "γκρινιαρούλη"... :P :D

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Τσ τσ τσ... μια ζωή γκρινιάρης αυτό το παιδί :D :P

    ΑπάντησηΔιαγραφή