Η άφιξη όλο και περισσότερων "νέων" ετικετών στη Θεσσαλονίκη τον τελευταίο χρόνο τόσο από τας Ευρώπας, όσο και από την Αμερική, μας έχουν εύλογα αναγκάσει να σχολούμαστε με αυτές αφήνοντας στην άκρη τις παλιές μας γνώριμες και αγαπημένες ετικέτες.
Αυτό ακριβώς συνέβη και με τις μπύρες της εξαιρετικής ζυθοποιίας της California των Ηνωμένων Πολιτειών, της Sierra Nevada με την οποία έχουμε ασχοληθεί πολλάκις εδώ στους Μπυραματισμούς.
Η άφιξη της Torpedo και της Kellerweiss πριν λίγους μήνες στη Θεσσαλονίκη έστρεψαν αναπόφευκτα το ενδιαφέρον πάνω τους, παραμερίζοντας για λίγο τις υπόλοιπες ετικέτες της Nevada.
Μέσα στη βδομάδα που μας πέρασε, λοιπόν, κατάφερα να πιω μετά από πολύ καιρό μια παλιά γνώριμη της ζυθοποιίας αυτής, την Sierra Nevada Stout, φρεσκάροντας με αυτόν τον τρόπο την άποψή μου για αυτήν την ετικέτα, η οποία και αυτή τη φορά με άφησε ικανοποιημένο ως προς όλα θα έλεγα, έτσι ακριβώς όπως τη θυμόμουν από παλιότερα.
Το σώμα της σκούρο καφέ, σχεδόν μαύρο. Αναμενόμενο άλλωστε, μιας και αυτό είναι ένα τυπικό προσόν που χαρακτηρίζει τις stouts. Το ίδιο αναμενόμενο και ο πληθωρικός, παχύρρευστος, συνεκτικός, smooth μπεζ αφρός της που θα σκεπάσει επιβλητικά την επιφάνεια και θα αφήσει στην πορεία πολλά αποτυπώματα κολλημένα στα τοιχώματα του pint.
Άρωμα: η πρώτη αίσθηση είναι η κυριαρχία των malts. Καβουρδισμένη και καραμελωμένη βύνη λοιπόν κυριαρχεί με την σοκολάτα και τον καφέ να σιγοντάρουν από πίσω. Όσο μένει υποχωρούν τα malts, ενώ αρχίζει να εμφανίζεται δειλά δειλά και ο λυκίσκος (σημειωτέον πως χρησιμοποιούνται 3 είδη λυκίσκου: Magnum για πικράδα και Cascade & Willamette για άρωμα και πικράδα).
Γεύση: ημίγλυκη η αίσθηση με τα ψημένα malts, τον καφέ, την καραμέλα και κατόπιν τη σοκολάτα να επικρατούν. Ο λυκίσκος και αυτός παρών με ύπουλα τσιμπήματα πικράδας αν κρατήσεις λίγο παραπάνω τη γουλιά στο στόμα σου.
Επίγευση: πολύ όμορφο τελείωμα πραγματικά. Το σημείο που μου άρεσε περισσότερο από όλα σε αυτή την ετικέτα. Μακράς διάρκεια τελείωμα, με μια γλυκύτητα στην αρχή μαζί με σοκολάτα να επικρατούν, αλλά βίαια να μετατρέπεται η όλη αίσθηση σε μια βαθμιαία αυξανόμενη πικράδα μακράς διάρκειας που θα έρθει και θα επιστεγάσει τα πάντα. Ο λυκίσκος που ακόμα τον νιώθεις να διαχέει το άρωμά του, κλέβει με αυτόν τον τρόπο την τελευταία ατάκα του έργου εισπράττοντας το χειροκρότημα του κοινού.
Μέτριο σώμα, καλή ενανθράκωση, βελούδινη αίσθηση στο στόμα. Το αλκοόλ της δεν κάνει καν τον κόπο να εμφανιστεί και η γενικότερη εντύπωση που αποκομίζεις είναι πως έχεις να κάνεις με μια πολύ καλή ετικέτα.
Βαθμολογία: 8
Ας θυμηθούμε την παλιότερη παρουσίαση της Torpedo, αλλά και της Harvest εδώ
Αυτό ακριβώς συνέβη και με τις μπύρες της εξαιρετικής ζυθοποιίας της California των Ηνωμένων Πολιτειών, της Sierra Nevada με την οποία έχουμε ασχοληθεί πολλάκις εδώ στους Μπυραματισμούς.
Η άφιξη της Torpedo και της Kellerweiss πριν λίγους μήνες στη Θεσσαλονίκη έστρεψαν αναπόφευκτα το ενδιαφέρον πάνω τους, παραμερίζοντας για λίγο τις υπόλοιπες ετικέτες της Nevada.
Μέσα στη βδομάδα που μας πέρασε, λοιπόν, κατάφερα να πιω μετά από πολύ καιρό μια παλιά γνώριμη της ζυθοποιίας αυτής, την Sierra Nevada Stout, φρεσκάροντας με αυτόν τον τρόπο την άποψή μου για αυτήν την ετικέτα, η οποία και αυτή τη φορά με άφησε ικανοποιημένο ως προς όλα θα έλεγα, έτσι ακριβώς όπως τη θυμόμουν από παλιότερα.
Sierra Nevada Stout
στα 5,8% ABV
Το σώμα της σκούρο καφέ, σχεδόν μαύρο. Αναμενόμενο άλλωστε, μιας και αυτό είναι ένα τυπικό προσόν που χαρακτηρίζει τις stouts. Το ίδιο αναμενόμενο και ο πληθωρικός, παχύρρευστος, συνεκτικός, smooth μπεζ αφρός της που θα σκεπάσει επιβλητικά την επιφάνεια και θα αφήσει στην πορεία πολλά αποτυπώματα κολλημένα στα τοιχώματα του pint.
Άρωμα: η πρώτη αίσθηση είναι η κυριαρχία των malts. Καβουρδισμένη και καραμελωμένη βύνη λοιπόν κυριαρχεί με την σοκολάτα και τον καφέ να σιγοντάρουν από πίσω. Όσο μένει υποχωρούν τα malts, ενώ αρχίζει να εμφανίζεται δειλά δειλά και ο λυκίσκος (σημειωτέον πως χρησιμοποιούνται 3 είδη λυκίσκου: Magnum για πικράδα και Cascade & Willamette για άρωμα και πικράδα).
Γεύση: ημίγλυκη η αίσθηση με τα ψημένα malts, τον καφέ, την καραμέλα και κατόπιν τη σοκολάτα να επικρατούν. Ο λυκίσκος και αυτός παρών με ύπουλα τσιμπήματα πικράδας αν κρατήσεις λίγο παραπάνω τη γουλιά στο στόμα σου.
Επίγευση: πολύ όμορφο τελείωμα πραγματικά. Το σημείο που μου άρεσε περισσότερο από όλα σε αυτή την ετικέτα. Μακράς διάρκεια τελείωμα, με μια γλυκύτητα στην αρχή μαζί με σοκολάτα να επικρατούν, αλλά βίαια να μετατρέπεται η όλη αίσθηση σε μια βαθμιαία αυξανόμενη πικράδα μακράς διάρκειας που θα έρθει και θα επιστεγάσει τα πάντα. Ο λυκίσκος που ακόμα τον νιώθεις να διαχέει το άρωμά του, κλέβει με αυτόν τον τρόπο την τελευταία ατάκα του έργου εισπράττοντας το χειροκρότημα του κοινού.
Μέτριο σώμα, καλή ενανθράκωση, βελούδινη αίσθηση στο στόμα. Το αλκοόλ της δεν κάνει καν τον κόπο να εμφανιστεί και η γενικότερη εντύπωση που αποκομίζεις είναι πως έχεις να κάνεις με μια πολύ καλή ετικέτα.
Βαθμολογία: 8
Ας θυμηθούμε την παλιότερη παρουσίαση της Torpedo, αλλά και της Harvest εδώ
Pache ... !!!
Πραγματικα μια πολυ ωραια Stout η Sierra Nevada την οποια θα μπορουσα να την πινω καθημερινα αν την ειχαμε βεβαια και στην Αθηνα. Αχ αυτοι οι Αμερικανοι τι μας εχουν κανει με τις μπυρακλες που βγαζουν εχουμε παραμερισει εντελως τις βελγιδες για χαρη τους, μεχρι και αγαπημενες βελγιδες οπως η Καρμελα ειχα να την πιω πανω απο χρονο πριν το προηγουμενο Σαββατο...
ΑπάντησηΔιαγραφή..με καλυψε πληρως ο αγαπητος Μονκ κ θα προσθεσω μια προσωπικη εμπυρια...
ΑπάντησηΔιαγραφή..τα Χρισοτυγεννα ο Ροκας ανοιξε μια που ειχε περισεψει/ληξει θεωρητικα απο τον περασμενο Ιουλιο.περιτο να πω οτι η μπυρα ηταν σε αριστη κατασταση για καταναλωση.
Μια εξαιρετική εκπρόσωπος του στυλ και μάλιστα μια απ' τις πρώτες stout που κυκλοφόρησαν στην Αμερική, μια και ήταν η πρώτη μπύρα που βγήκε απ' τα καζάνια της Sierra Nevada το Νοέμβριο του 1980.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσωπικά μου αρέσει πολύ, ιδιαίτερα το άρωμά της και της έχω δώσει και μισό βαθμό παραπάνω :)
Μετά από την παραπάνω σου παρουσίαση της Java Stout Νικόλαε Μέγα, θαρρώ πως η Sierra Nevada φαντάζει απλά μια καλή stout ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή, αλλά κλασσική αξία με σίγουρη ευχαρίστηση όπως άλλωστε ειπώθηκε και σε παραπάνω σχόλια!!
Μετά απο τα καλά σχόλια που διαβασα εδω μεσα για την μπυρα αυτή την αγορασα και την ηπια και εγώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα συμφωνήσω σε ολα μαζί σας. Μου άρεσε πολύ η αίσθηση της σοκολατας που υπάρχει και το οτι κατεβαίνει πολύ ευκολα.
Τωρα μένει να δοκιμάσω και την porter