Great British Beer Festival 2011, London

Ολοκληρώθηκε πρίν από λίγες μέρες το φετινό Great British Beer Festival (GBBF) το οποίο έλαβε χώρα στο Earls Court του Λονδίνου μεταξύ 2 και 6 Αυγούστου. Με πάνω από 1.000 real ales, ciders και εισαγώμενες μπύρες από όλο τον κόσμο, το GBBF που διοργανώνει η CAMRA από τα μέσα του 1970 αποτελεί το μεγαλύτερο και σημαντικότερο μπυροφεστιβάλ στο Νησί.

Η φετινή διοργάνωση ήταν ιδιαίτερη, καθώς ο οργανισμός γιόρταζε 40 χρόνια περήφανης εκστρατείας για την ανάδειξη και προστασία της παραδοσιακής βρετανικής ale. Αν και για λίγες μόνο ώρες, ο Δόκιμος ήταν εκεί!

Πολλά έχουν ειπωθεί για τις ιδέες και την ξεροκεφαλιά της CAMRA. Για παράδειγμα, ο συντηρητισμός της δεν επιτρέπει τη συμμετοχή σε ζυθοποιίες που φυλάσσουν τη μπύρα σε keg αντί ξύλινου βαρελιού, αφήνοντας εκτός φεστιβάλ κορυφαία ονόματα όπως η αγγλική Meantime και η σκωτσέζικη Brewdog. Ο ίδιος συντηρητισμός ωστόσο έχει κατορθώσει να σώσει και να αναδείξει μία ζυθο-παράδοση αιώνων που πρίν το 1971 λίγο έλειψε να χαθεί. Σε αυτή δεν περικλείεται μονάχα η cask ale και το cider αλλά η pub και η γενικότερη κουλτούρα της βρετανικής μπύρας. Η CAMRA συνεχίζει την ενημέρωση του κοινού μέσα από μία καμπάνια διαφημίσεων και τη διοργάνωση τοπικών φεστιβάλ σε όλο το Νησί. Ως απόδειξη της απήχησης που έχει, ο οργανισμός έχει ξεπεράσει το φράγμα των 120.000 μελών. Παράλληλα, αποτελεί ιδρυτικό μέλος της Ένωσης Καταναλωτών Ευρωπαικής Μπύρας (EBCU), και εκφραστής αντίθεσης σε νόμους και αποφάσεις που δεν βοηθούν την παραγωγή και το εμπόριο της βρετανικής μπύρας. Παράδειγμα η φετινή καμπάνια της ενάντια στις συνεχόμενες αυξήσεις μπυρο-φόρων από την κυβέρνηση, οι οποίοι έχουν άνοδο 35% τα τελευταία 3 χρόνια! Ο επισκέπτης μπορούσε να ενημερωθεί για όλα αυτά τα θέματα, να τσεκάρει τις εκδόσεις του οργανισμού και άλλα βιβλία, να γίνει μέλος ή απλά να συζητήσει περί μπύρας στο περίπτερο της CAMRA που βρισκόταν στο φεστιβάλ.  

Το GBBF, το οποίο άτυπα έχει χαρακτηρισθεί ως η ''μεγαλύτερη pub στον πλανήτη'' (biggest pub in the world) αφού προσφέρει εκατοντάδες επιλογές μπύρες για όλα τα γούστα, γίνεται πραγματικότητα χάρη στην εργασία 1000 εθελοντών-μελών της CAMRA οι οποίοι στελεχώνουν όλα τα πόστα. Εξυπηρετικοί και ενθουσιώδεις, τους συναντήσαμε στον έλεγχο των εισιτηρίων (£10 στην είσοδο / £8 στο ίντερνετ ανα άτομο για τα μη μέλη). Τους ξαναβρήκαμε στην πώληση των προγραμμάτων με τη μπυρολίστα του φεστιβάλ (£1) και του επετειακού ποτηριού (£3, με επιστροφή χρημάτων αν δεν θέλεις να το πάρεις σπίτι). Σε αντίθεση με άλλα μπυρο-φεστιβάλ, στην τιμή του εισιτηρίου δυστυχώς δεν περιλαμβάνονται η μπυρο-λίστα, το πρόγραμμα και το ποτήρι. Οι εθελοντές βρίσκονταν και πίσω από τις μπάρες, σερβίροντας ακούραστα pints after pints... 

Να προσθέσω ότι αντί για τις γνωστές μάρκες που προπληρώνεις και μετά ανταλλάζεις για το ιερό ζουμί, στο GBBF χρησιμοποιούνται χρήματα με αποτέλεσμα να γίνεται ένας ψιλοχαμός με τα ρέστα, ειδικά στα δημοφιλή περίπτερα.

Το Earls Court, όπου γίνεται το φεστιβάλ τα τελευταία 5 χρόνια, είναι το μεγαλύτερο εκθεσιακό κέντρο στο κεντρικό Λονδίνο. Ο χώρος είναι τεράστιος και, αν και κάπως άχαρος, ευνοεί τη δημιουργία ενός μικρού ''χωριού μπύρας''! Τα περίπτερα ήταν παρατεταγμένα με τέτοιο τρόπο που σχηματίζονταν μεγάλοι θύλακες μπύρας με ''δρόμους'' ανάμεσά τους. Μέχρι να περάσει η πρώτη ώρα και να εξοικειωθούμε με το χώρο, ο χάρτης ήταν απαραίτητος. Για του λόγου το αληθές, υπήρχαν μέχρι και ταμπέλες για τους επισκέπτες! 

Πέρα από τα μπυρο-περίπτερα, υπήρχαν περίπτερα με μπυρο-αντικείμενα, μπυρο-μπλουζάκια και άλλα memorabilia, ειδικός χώρος για παιχνίδια pub (με ποδοσφαιράκι!), ένας ψευτο-beer garden σε ''γερμανικά'' πρότυπα, χώρος καθήμενων με τραπεζάκια και ξύλινους πάγκους, και φυσικά πολλά περίπτερα φαγητού. 

Διαθέσιμα από ελιές, λουκανικοπιτάκια και απλά τσιμπήματα μέχρι κεμπάπ, fish & chips και ινδικό! Απ’ ότι διαβάσαμε, οι φτερούγες κοτόπουλου θέρισαν – στην κυριολεξία! Έτσι, προτιμήσαμε να μοιραστούμε κλασικά εδέσματα για να είμαστε σίγουροι ότι δεν θα υπάρξουν παρενέργειες...

Υπήρχε ακόμη περίπτερο για ροκ-μεταλ μουσική, και μουσική σκηνή που φιλοξένησε διαφορετικά συγκροτήματα κάθε μέρα. Στην επίσκεψή μου έπαιζαν οι Bad Shepherds που διασκεύαζαν punk με παραδοσιακά όργανα, φοβεροί! 

Απ’ότι μάθαμε αργότερα, τα υπόλοιπα happenings που δεν προλάβαμε ήταν η τελετή έναρξης με παρέλαση, τα δοκιμαστικά sessions, οι υπογραφές βιβλίων από γνωστούς συγγραφείς (ναι, και από τον κύριο Protz) και η ανακοίνωση των φετινών μπυρο-βραβείων. Champion Beer of Britain για το 2011 βραβεύτηκε ο Oscar Wilde (ωραίο όνομα!), μία mild ale με 3.7% περιεκτικότητα σε αλκοόλ από τη ζυθοποιία Mighty Oak του Essex. Αναλυτικά τα αποτελέσματα για φέτος μπορείτε να δείτε εδώ.

Η μπύρα τώρα, που ήταν και ο αδιαμφισβήτητος πρωταγωνιστής του φεστιβάλ! Εκατοντάδες οι επιλογές, κάποιες μέτριες και πολλές εξαιρετικές! Ορισμένες μάλιστα είχαν διατεθεί αποκλειστικά για το φεστιβάλ. Για όλες τις συμμετοχές σας παραπέμπω εδώ. 

Το ομολογουμένως όμορφο περίπτερο της Greene King με τις ομολογουμένως μέτριες μπύρες του

Ως Έλληνες δεν ήταν δυνατόν να μην ξεχωρίσουμε, με μερικούς Άγγλους να μας μιμούνται

Πέρα από τις βρετανικές μπύρες που προέρχονταν από κάθε σημείο του Νησιού (τόσο από περιοχές με παράδοση στο χώρο όπως το Yorkshire οσο και από λιγότερο γνωστά μέρη όπως το Isle of Purbeck), υπήρχαν εκπρόσωποι της βελγικής, γερμανικής, τσεχικής, ολλανδικής, δανέζικης, ιταλικής και αμερικάνικης σχολής. Δοκιμάσαμε αρκετές από τη wish-list που είχαμε ετοιμάσει, αλλά πολλές είχαν δυστυχώς εξαντληθεί από τις πρώτες μέρες του φεστιβάλ. Για να καταφέρουμε να πιούμε οσο το δυνατόν περισσότερες στην περιορισμένη ώρα που είχαμε στη διάθεσή μας, αξιοποιήσαμε το ‘a third of a pint’ γέμισμα που έχει καθιερώσει ο CAMRA για το GBBF και έχει σώσει πολύ κόσμο... 

Η άγνωστη μα εξαιρετική Deep Slade Dark άφησε πολύ καλές εντυπώσεις

Το ποτήρι του φεστιβάλ δηλαδή δεν έχει μόνο το κλασικό σημάδι στη μέση για half pint (1/2) αλλά και για 1/3, που σου δίνει τη δυνατότητα για πολλά γεμίσματα. Όπως αντιλαμβάνεστε, αυτό το σύστημα ήταν εντολή seek and destroy για το Δόκιμο, που ξεκίνησε να τικάρει διάφορες μπύρες από τη λίστα του. Δοκιμάσαμε λοιπόν τις κάτωθι (όχι με αυτή τη σειρά)

Black Bear (Beartown) – πολύ καλή

Strong Ale (Brains) – φοβερή old ale, διαθέσιμη αποκλειστικά στο φεστιβάλ

Deep Slade Dark (Swansea Brew Co.) – πολύ καλή και ιδιαίτερα αρωματική

White Dwarf (Oakham) – καλή

Moondance (Triple fff) – πολύ καλή προσπάθεια για μπύρα με έξτρα λυκίσκο

Chiron (Thornbridge)

Kipling (Thornbridge)

Raven (Thornbridge) – και οι 3 της Thornbridge καταπληκτικές

Old Sodbury Mild (Cotswold Spring) – πολύ καλή, no. 1 από τη SIBA φέτος

1872 Porter (Elland) – απίστευτη, ίσως η καλύτερη μπύρα που δοκιμάσαμε

Alt (Okells) – καλή

Preservation (Castle Rock) – πολύ καλή

Hoppit (Loddon) – καλή, πάνω από το μέσο όρο

Blackfriar (Inveralmond) – πολύ καλή, μεστή γεύση

Smoke Ale (Rogue) – πολύ καλή, θυμίζει Schlenkerla

Torpedo Extra IPA (Sierra Nevada) – πολύ καλή

Και για το τέλος, ανοίξαμε ένα μπουκάλι Hercule Stout (Ellezelloise) λίγο πρίν αποχωρήσουμε

Ανάμεσα στις απογοητεύσεις που πήραμε ήταν ότι οι Βέλγοι της Cantillon δεν κατέβηκαν (πού θα μου πάει αυτή η Lou Pepe Kriek, δεν θα τη βρω...) όπως δεν ήρθε και η μοναδική ελληνική συμμετοχή από τη Septem... H τελευταία βαρελίσια της De Molen (Hot & Spicy) είχε τελειώσει νωρίς, όπως είχαν πουληθεί πολλά από τα μπουκάλια που είχα βάλει στο μάτι. Αυτά παθαίνεις όταν εξ ανάγκης πας την προτελευταία μέρα σε ένα τέτοιο φεστιβάλ! Εν τούτοις, βρήκα μερικές ετικέτες τις οποίες αγόρασα για να πνίξω τον καημό μου...

Αυτά απ’το πολύβουο Λονδίνο και το GBBF 2011, αντί επιλόγου απολαύστε το σχετικό βιντεάκι του Pete Brown για να πάρετε μία πιο ''ζωντανή'' γεύση απ' όσα περιέγραψα.

British Beer Video Blog - August from Ian Hudson Films on Vimeo.

Εις υγείαν όλων των μπυραματιστών,

Δόκιμος