Ως γνωστόν, κάπου εκεί ψηλά [εάν προτιμάτε…κάπου χαμηλά] στον επονομαζόμενο και Παράδεισο, κατοικούσαν δυο νέοι, ο Αδάμ και η Εύα. Οι μέρες περνούσαν βασανιστικά αργά κι ανιαρά, ώσπου εμφανίστηκε ένας τρίτος, που τάραξε τα γαλήνια νερά της ζωής τους. Δεν είναι άλλος από τον καταραμένο [και για τους αμαρτωλούς Μπυραματιστές…ευλογημένο] όφι.
Από τη πρώτη στιγμή, το μυαλό των ηρώων μας, άρχισε να κατακλύζεται από περίεργες και πρωτόγνωρες σκέψεις. Το φίδι δε δυσκολεύτηκε να τους πείσει για τη θελκτικότητα του "απαγορευμένου". Έτσι, κάποια μέρα η Εύα, μη δυνάμενη να συγκρατηθεί άλλο, έκοψε και προσέφερε στον Αδάμ τον "απαγορευμένο καρπό". Ο Αδάμ, με τη σειρά του, γοητευμένος από την πολλά υποσχόμενη κίνηση της Εύας αλλά και υποκινούμενος από τις υποσυνείδητες ιδέες του για κείνη, δέχτηκε με περισσή ευχαρίστηση αυτό το απρόσμενο δώρο. Κι έτσι, αμφότεροι μπλεχτήκαν στο δίχτυ της τόσο γλυκιάς αμαρτίας...
Ποιό όμως το βαθύτερο νόημα του "απαγορευμένου καρπού"? Είναι ωστόσο προφανές το γεγονός ότι ο καρπός, αποτελεί το ύψιστο σύμβολο του Έρωτα, της έλξης, που εύκολα οδηγεί τον άνθρωπο στην απώλεια του ελέγχου, που οδηγεί τον άνθρωπο σε ένα μυστικό βασίλειο ανείπωτης ομορφιάς, ηδονής αλλά και οδύνης. Γιατί ο καρπός γεννήθηκε από τα δάκρυα ενός πλάσματος, που παραδίδοντας την τελευταία του πνοή, ορκίστηκε να κυβερνά αυτούς, που υποκύπτουν στη γοητεία του, καθιστώντας το μια αναπόφευκτη τυραννία ανεξάντλητης όμως χάρης.
Μήπως κάποιοι έρωτες είναι εκ φύσεως..."απαγορευμένοι"? Μήπως αυτή η ηδονή της "απαγόρευσης" μας τρέπει σε έρμαια των υποσυνείδητων ιδεών, ορμών και αναζητήσεων μας?
Λέτε να είχε την ίδια έμπνευση και ο Pierre Celis όταν παρασκεύασε αυτή τη μπύρα? Τα ιστορικά στοιχεία μιλούν για ευφύημα της στιγμής. Η αφορμή εδόθη όταν ο ζυθοποιός αποφάσισε να δωρίσει τη νέα του μπύρα στους κατοίκους του χωριού Diest στη Φλάνδρα. Από μια διαφωνία που υπήρξε κατά τη διοργάνωση της γιορτής, τελικά δε κατέστη δυνατό στον Celis να κεράσει τη μπύρα του, κάτι που τον ενέπνευσε να την ονομάσει "απαγορευμένη".
Δεδομένη, επίσης, και η επιρροή του από το έργο του Γερμανού ζωγράφου (γεννήθηκε στη Βεστφαλία), αλλά εκπρόσωπο της Φλαμανδικής Σχολής (μεγάλωσε στην Αμβέρσα) Paul Rubens, Adam & Eve. Και οι "απαγορεύσεις" δε σταματούν εδώ. Κατά την προσπάθεια εξαγωγής της μπύρας στις Η.Π.Α., οι...αθώοι Αμερικανοί, ορμώμενοι από την ετικέτα που παριστά παραλλαγή του πίνακα του Rubens, όπου ο Αδάμ κρατά μπύρα αντί για καρπό, την απέρριψαν ως προσβλητική επί της αιδούς....
Κι έτσι ο ζυθοποιός κατέληξε στην οριστική ονομασία της ετικέτας! Forbidden Fruit/Verboden Vrucht(φλαμανδικά)/Le Fruit Defendu(γαλλικά) ή αλλιώς....ο "απαγορευμένος καρπός".
Αν και κάτι με κρατά, που ίσως και να είναι ο φόβος προς τις συνέπειες της επικείμενης αμαρτίας μου....γουστάρω τόσο πολύ τη συγκεκριμένη, που δεν λογαριάζω καμία αναστολή...!
Hoegaarden Verboden Vrucht/Le Fruit Defendu
Προέλευση : Βέλγιο
Ζυθοποία : Brouwerij Het Anker
Αλκοόλ : 10,5 % ABV
Περιεχόμενο : 330 ml
Όψη : Καθώς δεν έχω κάπου εδώ γύρω μια διαθέσιμη Εύα, έτσι κι εγώ μόνος μου προσφέρω στον εαυτό μου τον "απαγορευμένο καρπό" και....γενηθήτω μπυρο-τέχνημα! Κάτι σα προάγγελος των συνεπειών που θα έχει η επερχόμενη αμαρτία μου...Δε πτοούμαι όμως! Μεμιάς γυρίζω το μπουκάλι στο ιδιαίτερο chalice της ετικέτας ώστε μη χάσω σταγόνα μπυρα-σμού! Ξεπροβάλλει ένα απίστευτα θελκτικό και προκλητικό θολό ρουμπινί-καφέ χρώμα με κάποιες πορτοκαλίζουσες ανταύγειες υπο το φως, μην αφήνοντας μου περιθώρια υπαναχώρησης. Ο αφρός, αρχικά έντονος, υποκύπτει κι αυτος σχετικά γρήγορα σα κι εμένα, καταλείποντας ένα μικρό συννεφάκι στο κέντρο και καλλίτεχνα δαντελωτά στα τοιχώματα! Μια εμφάνιση...από μόνη της αμαρτία...
Άρωμα : Είναι αδύνατο να συγκρατηθώ άλλο...τη φέρνω πιο κοντά...ένα συνονθύλευμα σαγηνευτικών αρωμάτων ερεθίζει τα οσφρητικά μου νημάτια. Με κύριο εκπρόσωπο τα φρούτα και δη τα εσπεριδοειδή και τα κόκκινα φρούτα, παντρεμένα ευχάριστα με διάφορα μπαχάρια, μου προκαλείται μια ευχάριστη αναταραχή! Ίσως κάπου να κρύβεται μια ιδέα ξύσματος πορτοκαλιού αλλά και πορτοκαλοανθού! Δεν υπάρχει ουδεμία περίπτωση να της χαριστώ έτσι πως πάει...μα ακόμη και τώρα, προσπαθώ να ρουφήξω με κάθε τρόπο και τη τελευταία ικμάδα αρωμάτων από το άδειο μου ποτήρι...είναι μακριά μου και ακόμη νομίζω πως αισθάνομαι την αύρα της αμαρτίας!
Γεύση :Η ώρα της κρίσης έφτασε οριστικά. Δεν θα κάνω πίσω... Γουστάρω τις αμαρτίες, και είμαι σίγουρος πως τη συγκεκριμένη, απλά θα την απολαύσω. Πρώτη γουλιά....πόσο γλυκιά η ηδονή του "απαγορευμένου"! Δεύτερη...τα φρούτα με τρελαίνουν, Τρίτη... μα που βρίσκομαι? Τέταρτη....γουστάρω τρελά, ας τιμωρηθώ! Τα γλυκά πορτοκάλια μαζί με τα καβουρδισμένα malts εναλλασσόμενα με το πικρό ξύσμα, τα κόκκινα φρούτα αλλά και τα μπαχάρια, όλα μαζί συνθέτουν ένα πολυσύνθετο κι απίστευτα γοητευτικό ψηφιδωτό γεύσεων. Κάπου εκεί μέσα είναι δυνατόν να διακρίνω ίσως κάποια καραμέλα αλλά και ζάχαρη. Τόσο σύνθετη αλλά τόσο θελκτική....πως αλλιώς βέβαια? Τελικά είναι πολύ γλυκό το πιοτό της αμαρτίας...πόσο πολύ λαχταρώ να το γεύομαι...
Επίγευση : Κάπου εδώ όμως, αρχίζει και με κυριεύει ένας έκδηλος φόβος για το τί πρόκειται να επακολουθήσει. Κατά την εμπειρία μου, αφότου απολαύσεις μια τέτοια "απαγορευμένη αμαρτία", είναι σχεδόν σίγουρο πως η εκστατική εικόνα θα πρέπει να ισορροπήσει, οπότε σε περιμένει μια γλυκιά τιμωρία. Από την άλλη βέβαια, κάτι μου λέει ότι κι έτσι να έρθουν τα πράγματα, πάλι θα γουστάρω! Κι όμως...πάλι φρούτα και malts στο προσκήνιο, με μια περίεργα γλυκιά κολλώδη αλλά και ξηρή αίσθηση αυτή τη φορά, που δεν είμαι και τόσο σίγουρος ότι με ενοχλεί...
Σώμα : Μα πως είναι δυνατόν μια τέτοια σαγηνευτική αμαρτία να μην κρύβεται μέσα στό τέλειο σώμα.... Ένα μέτρια γεμάτο σώμα, το οποίο σου δίνει τη παραίσθηση του αρκετά γεμάτου χάρη στα πολυάριθμα θραύσματα της μαγιάς που κολυμπούν στην αμαρτία...το ιδανικό για τα γούστα μου! Έντονα παιχνιδιάρικο και γαργαλιστικό, το ανθρακικό γοητεύει το στόμα μου κι από τη μεριά του το αλκοόλ κρύβεται πολύ καλά, ώστε να καταφέρνει να με ξεγελά...πως αλλιώς άλλωστε...κάθε αμαρτία κρύβει τεχνηέντως τα κακώς κείμενά της, ώστε το "απαγορευμένο" να σου γίνεται πλέον εθιστικό.
Γενική Αίσθηση : Η παλέτα του Rubens δημιούργησε ένα πανέμορφο μπαρόκ έργο, κατ' αντιστοιχία ο Celis, με τη δική του παλέτα των γεύσεων, κατάφερε να το εκπροσωπήσει επάξια! Τελικά για ένα πράγμα σιγουρεύτηκα....πως αυτό το "απαγορευμένο" το γουστάρω πολυ, και χάρηκα που παρασύρθηκα και δοκίμασα τον "απαγορευμένο καρπό"...Τώρα που το βρήκα, δεν υπάρχει περίπτωση να το αφήσω να μου γλιτώσει...και αν είναι να τιμωρηθώ γι αυτη μου την αμαρτία, θα το αντιμετωπίσω στωικά!
Βαθμολογία του panagiof [στο είδος] : ~8,5
Α Beer A Day Keeps The Doctor Away
Απο τις πρωτες πρωτες μπυρες που ειχα δοκιμασει απο τη χωρα του Βελγιου και για αυτο ισως ειναι και απο τις πιο αγαπημενες μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολυ ωραια παρουσιαση panagiof. Εξυπνη και πικαντικη στο στησιμο και την περιγραφη σε ολα της.
Ζηλεψα τη βιτρινα με τα ποτηρια πισω απο τις φωτογραφιες. Δεν ειμαι συλλεκτης καν αλλα μια τετοια βιτρινα θα ηθελα να την εχω για διακοσμηση στο δωματιο μου.
Θα συμφωνήσω σε όλα με την πάντα γλαφυρή λογοτεχνικά παρουσίαση του Πανούλη μας για αυτήν την Βελγίδα !
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εγώ φίλε Lefteris στα πρώτα μου βήματα την τιμούσα πολύ συχνά αυτήν την απαγορευμένη ετικέτα! Μάλιστα το ποτήρι της ήταν από τα πρώτα που είχα βάλει στη συλλογή μου, αλλά και απο τα πρώτα που έσπασαν μια αποφράδα ώρα και στιγμή μέσα στο σπίτι μου !!
Well done Panos ... well drunk Panos !
Μια καλή ετικέτα της Βελγικής σχολής που δυστυχώς δεν πολυκυκλοφορεί τελευταία...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣίγουρα όμως υπάρχει ένα μπουκάλι ακόμα, στο belgian section της γνωστής υπόγας :P
Την πεθυμήσαμε την πένα σου Πανο. Εξαιρετική παρουσίαση και βλέπω μάλιστα στις φωτό, πως το μάθημα των "μπυροσορροπισμών" του δάσκαλου Μίχου το πέρασες μετά επαίνων :)
Φοβερή παρουσίαση, αν και την έχω δοκιμάσει, με την παρουσίαση Σου και μόνο μου τρέχουν τα σαλια. Απο τις αγαπημένες μπυρες που είχα την τιμή να δοκιμάσω. Μια ετικέτα που έχει απασχολήσει γενικότερα τους φιλους της μπύρας και όχι μόνο.
ΑπάντησηΔιαγραφή