Κει που τρώγαν ... πίναν κιόλας !!

Όταν έχεις το "μικρόβιο" μέσα σου, πραγματικά είναι δύσκολο (έως ακατόρθωτο) να πεις όχι όταν κάποιος σου λέει ότι έχει κάποιες μπύρες που δεν έχεις δοκιμάσει ... ανεξαρτήτως βέβαια με το αν αυτές οι ετικέτες αποδειχτούν τελικά ενδιαφέρουσες ή όχι. Η αίσθηση ότι θα δοκιμάσεις κάτι που δεν έχεις ξαναπιεί είναι αρκετή από μόνη της θαρρώ για να υποκύψεις!

Κάπως έτσι συνέβησαν τα πράγματα πριν καμιά βδομαδούλα. Η αναφορά και μόνο κάποιων μπουκαλιών που ποτέ πριν δεν είχαν περάσει από το ποτήρι μας, στάθηκε μια χαρά αφορμή (άλλο που δε θέλαμε) για μεσημεριανό τσιμπούσι μέχρι σκασμού, όπου καθώς θα τρώγαμε τον αγλέορα ... θα πίναμε και μερικές νέες μπύρες, αλλά και κάποιες άλλες παλιές γνώριμες!

Η μάζωξη στο ταβερνάκι του Θόδωρου έγινε περί τις 14:30 το μεσημέρι και καθώς τα πιάτα έρχονταν κι έφευγαν πεντακάθαρα πίσω με ρυθμό τάχιστο, εμείς βρέχαμε το λαρύγγι μας για να κατεβαίνουν πιο εύκολα τα εδέσματα ...

 

Το Γαλλικό 750άρι μπουκάλι της La Val Heureuse Blonde από την μικρή Brasserie BURVAL της πόλης Le Val d'Ajol άνοιξε την αυλαία.

Μια τίμια ξανθιά ale με όλα τα χαρακτηριστικά μιας κλασσικής βελγίδας blonde, μιας και ως γνωστόν εκεί στη Βόρεια Γαλλία οι επιρροές είναι αναπόφευκτες από την όμορη χώρα του Βελγίου.

Συνέχεια πάλι με Γαλλία με μια άλλη ξανθιά κυρία από άλλη μια μικρή ζυθοποιία, την Brasserie artisanale Petrazoller. Από τις 4 ετικέτες που παράγει η ζυθοποιία, εμείς δοκιμάσαμε την Biere de Moon Blonde που αποδείχτηκε μια χαρούλα !!!

Παρόλο που τα βλέμματα όλων είχαν στραφεί εξαρχής στην παραπάνω sexy κυρία της ετικέτας, δείξαμε αυτοσυγκράτηση και κόντρα στη λαϊκή βούληση που ήθελε να δοκιμάσουμε αυτό το μπουκάλι πρώτο, το αφήσαμε τρίτο στη σειρά για να ανεβάσουμε σταδιακά τους βαθμούς αλκοόλης στο τραπέζι μας στους 7,8% ABV.

Η γνωστή μας Brunehaut παράγει και αυτήν την ετικέτα μαζί με τις πολλές άλλες γνωστές μας ετικέτες που έχουμε δοκιμάσει κατά το παρελθόν.

Δεν ξέρω να σας πω αν η μπύρα ήταν όντως καλή ή αν φταίνε τα πεντανόστιμα πιάτα που δοκιμάζαμε και η γενικότερη ευφορία της παρέας, αλλά εμένα μου φάνηκε ό,τι πρέπει για την περίσταση !!

Και καθώς τα μαχαιροπήρουνα ( και ενίοτε τα δάχτυλα ... ) είχαν πάρει φωτιά, ευτυχώς όλο και κάποιος θυμόταν ότι τα ποτήρια μας ήταν άδεια !!!

2 παλιές μας γνώριμες από το Βέλγιο που δε θέλουν ιδιαίτερες συστάσεις καθώς είναι  εξασφαλισμένη η ποιότητα σε όλα τους, ήρθαν στο τραπέζι μας και τις κάναμε γαργάρα στο πι και φι ... έτσι για να συνεχίσουμε απτόητοι το έργο μας!

Valeir Blond και Cuvee Des Trolls ...

Για να ακολουθήσει αμέσως μετά η εξαιρετική Reinaert Amber από την De Proefbrouwerij που αποτελεί εγγύηση σε όλα τα επίπεδα .. 

αλλά και η Brouwkot Tineke van Heule από την Gulden Spoor που ήταν μάλλον μέτρια!

Το "όργιο" όδευε προς το φινάλε του κι έτσι είπαμε να ξεπλένουμε το στόμα μας με κάτι φρέσκο και ασφαλώς hoppy ...

Η Belgian style IPA De la Senne Schieven IPA αποδείχτηκε μια πραγματικά εξαιρετική ετικέτα, τρανό  δείγμα της επιρροής που δέχεται το Βέλγιο τα τελευταία χρόνια από την αμερικάνικη σκηνή!

Από τις πολύ ευχάριστες εκπλήξεις της μεσημεριανής μας συνάντησης τολμώ να πω!

Λίγο πριν το έμφραγμα, αποφασίσαμε πως μάλλον θα θέλαμε να ζήσουμε λίγο ακόμη για να έχουμε την ευκαιρία να δοκιμάζουμε και άλλες ωραίες ετικέτες  στο μέλλον... κι έτσι παραμερίσαμε τα μαχαιροπήρουνα, ενώ μέχρι να έρθει το γλύκισμα είπαμε να σκουρύνουμε σταδιακά την μέχρι τότε ξανθοπορτοκαλιά μας ε-μπυρία !
Έτσι, για να μπούμε στο σκούρο mood κατεβάσαμε μια πάντα αγαπημένη ετικέτα ...

ενώ η Struise Pannepeut του 2010 που ακολούθησε ήταν απλά το ζέσταμα ...

για την ετικέτα που θα συνόδευε τις βάφλες σοκολάτας με παγωτό που ήρθε σαν επιστέγασμα στο τραπέζι μας!

Καλά ήπιαμε που λέτε ... ακόμη καλύτερα φάγαμε ασφαλώς και σύντομα να το ξανακάνουμε με αφορμή κάποια νέα παρουσία ετικετών που τυχόν δεν έχουμε δοκιμάσει .. !!!