Αφού διήλθαμε τη περίοδο του θέρους δίχως ιδιαίτερες απώλειες
οδηγούμαστε με αργό βηματισμό προς την γενικότερη “ψύχρα” του
φθινοπώρου. Πιστά, από το έ-μπυρο βήμα των μπυραματισμών, 2 χρόνια μετά την γέννηση αυτής της ιδέας,
μιας και αρχίζει να δροσίζει ο καιρός, θα προσπαθήσω να σας εισάγω στη
μπυρο-κουλτούρα μιας ακόμη “παγωμένης” χώρας. Ο λόγος γίνεται για τη “χώρα των χιλίων λιμνών”
τη Φινλανδία, την οποία κι επισκέφτηκε ο αδερφός μου σε επαγγελματικό
ταξίδι (βλέπε rouhlas) προ μερικών μηνών… και φυσικά τι άλλο μπορούσε να
προσκομίσει σε έναν γνωστό καμμένο της οικογενείας? Μα φυσικά ένα δείγμα της εντόπιας παραγωγής ζύθου...
Στο σημείο αυτό, κρίνω σκόπιμη την αναφορά των συνθηκών και πραγμάτων περί της αλκοόλης στο εσωτερικό του κράτους. Οι Σκανδιναβικές χώρες, με αποκλειστική εξαίρεση τη Δανία, διέπονται από αυστηρή νομοθεσία γύρω από τη διακίνηση και κατανάλωση αλκοολούχων ποτών. Στη Φινλανδία, το 1919 επιβλήθηκε καθολική ποταπαγόρευση, διαδεδομένη νωρίτερα και στα όμορα κράτη. Η κατάσταση αυτή διατηρήθηκε ως το 1932 όπου και διενεργήθηκε δημοψήφισμα με το αποτέλεσμα στο 70% να οδηγεί στην κατάργηση της παραπάνω νομοθεσίας. Τότε λοιπόν, δημιουργείται η πλήρως κρατική εταιρεία “Oy Alkoholiliike Ab” αποτελώντας μονοπώλιο στη διακίνηση αλκοόλης. Κατά τη διετία 1939-40, εν τη ενάρξει της διένεξης μεταξύ Φινλανδίας και Σοβιετικής Ένωσης, τα κρατικά ποτο-μονοπώλια αλλάζουν πλεύση και λειτουργούν αποκλειστικά παράγοντας “ βόμβες Molotov” για το στρατό (η ιστορία της οποίας αξίζει ανάγνωσης http://en.wikipedia.org/wiki/Molotov_cocktail)!! Από το 1969 η εταιρεία μετονομάζεται σε “Oy Alko Ab” και τότε πέρα της διακίνησης ξεκινά και η εισαγωγή αλλά και παραγωγή αλκοολούχων ποτών.
Όσον αφορά το ζύθο αυτό καθεαυτό, λόγω της κρατικής σκέπης στη διακίνηση των δυνατών αλκοολούχων ποτών, καταρτίστηκε ο κάτωθι πίνακας βάσει της περιεκτικότητας σε αλκοόλη της εκάστοτε μπύρας.
Έτσι, όλες οι μπύρες που ανήκουν στις κατηγορίες IVA και IVB, δηλαδή από 4,8% ABV και πάνω πωλούνται αποκλειστικά από το κράτος μέσω των καταστημάτων Alko εκτός από τη περίπτωση της κατανάλωσης εντός εστιατορίων και μπαρ.
Κάπως έτσι λοιπόν, διαμέσου ενός καταστήματος Alko και μερικών ωρών πτήσεως, έφτασαν στα χέρια μου 2 ζουμιά, καθένα από τα οποία παρήχθη σε διαφορετική μικροζυθοποιία διαφορετικής περιοχής της Φινλανδικής επικράτειας.
Keisari Juhla Ale – Μια γιορτή για τον αυτοκράτορα…
Είδος : English style Pale Ale
Προέλευση : Φινλανδία
Ζυθοποιία : Nokian Panimo
Αλκοόλ : 5 %
Πικράδα : 28 IBU
Περιεχόμενο : 330 ml
Ιστοσελίδα : http://www.nokianpanimo.fi/
Η αρχή γίνεται με μια bitter ale κατευθείαν από το ζυθοποιείο της Nokia (της
πόλης…. μη περιμένετε τίποτε κινητά…). Η ανεξάρτητη ζυθοποιία της Nokia
εδραιώθηκε το 1991 και για περίπου 20 χρόνια παράγει, πέρα από μπύρες,
μηλίτες αλλά και αναψυκτικά. Η πιο γνωστή σειρά μπύρας, μια ετικέτα εκ
της οποίας τυγχάνει να δοκιμάζω, είναι η “Keisari” ή αλλιώς “Αυτοκράτορας”. Έτσι λοιπόν, η επονομαζόμενη και “Juhla-γιορτή”,
η pale ale της αυτοκρατορικής σειράς, ετοιμάζεται προς δοκιμή σε λίγο
πιο ανεβασμένες θερμοκρασίες από τις επικρατούντες στα χιονισμένα μέρη
του Βορρά. Αφιλτράριστη και απαστερίωτη, αποτελούμενη από crystal malts και λυκίσκο Amarillo, Hallertau και Colombus, υπόσχεται μια ενδιαφέρουσα παρέα για το βράδυ μου…
Όψη : Σε ένα pint-like ποτήρι αδειάζω το περιεχόμενο, περιμένοντας κάτι σε ξανθό νεροζούμι (για Φιλανδέζα δε μιλάμε…???). Έκπληξη Νο 1! Το χρώμα κινείται μεταξύ του ξανθοκόκκινου και του μελί με ένα μπεζ αφρό να ξεπηδά βιαίως από το υποκείμενο, συντροφεύοντας μεμιάς τα χείλη του ποτηριού. Με το πέρας των λεπτών βέβαια, υποχωρεί με βραδύ βηματισμό μέχρι που καταλείπει μια λεπτή στρώση ως τη πλήρη ανάλωση της γενετήριας ουσίας. Τουμπανάκι με λίγα λόγια η βορειοευρωπαία κυρία…
Άρωμα : Έκπληξη Νο 2… Με το που ανοίγω το καπάκι, μεμιάς κατακλύζουν αρώματα! Αναμενόμενα στοιχεία, τα λουλούδια, η καραμέλα και ειδικά η αίσθηση του καβουρδισμένου, παρέα στα γλυκά εσπεριδοειδή και τα malts. Περίεργη η ένταση του αλκοόλ από τη στιγμή που κινείται σε χαμηλά επίπεδα. Αλλά και πάλι θα αναφερθώ στην απότομη έκρηξη αρωμάτων με το άνοιγμα…
Γεύση : Δεδομένου ότι το συγκεκριμένο είδος δεν βρίσκεται στη λίστα των απολαύσεών μου, προαναφέρω πως είμαι σχετικά αρνητικά προκατειλημμένος. Δυστυχώς έχει αυτό το στοιχείο που μου τη δίνει… τη καραμέλα! Κινούμενη όμως στα όρια δεν επισκιάζει τη παρουσία των εσπεριδοειδών και των μπαχαρικών τα οποία δημιουργούν ένα γλυκόπικρο σύνολο. Στην αρχή, ίσως μια ιδέα σιδερίλας, πιθανότητα λόγω χαμηλής θερμοκρασίας. Δυσκολεύομαι να εξάγω πιο πολλά, αλλά ως σύνολο το θεωρώ ικανοποιητικό.
Επίγευση : Αντίστοιχα συστατικά ευδοκιμούν στη παλέτα με την επέλευση της μπύρας. Βέβαια, εδώ υπάρχει κάτι το ενδιαφέρον! Έντονo και αρκετά μακράς διάρκειας τελείωμα, πικρό κατά κύριο λόγο με λουλουδένιες εξάρσεις χαρίζει μια αίσθηση φρεσκάδας και αρωματικής αναπνοής. Προς το τέλος όμως, σε υψηλότερες θερμοκρασίες αυτή η αίσθηση, δε μπορώ να πω γιατί, χαλάει, δίνοντας κάτι περίεργο στη γλώσσα για να παίζει. Φτάνοντας σε μερικά σημεία τα δεδομένα μιας DIPA ίσως να κουράσει τους μη-fans του λυκίσκου.
Σώμα : Μέτριο προς γεμάτο το σώμα της συγκεκριμένης κυρίας, κάτι που εναντιώνεται στο γενικό κανόνα που διέπει το είδος. Η ανθράκωση κινείται σε χαμηλά επίπεδα κάτι που δυσκολεύει τις γουλιές κατά το τέλος της μπύρας. Τέλος, το αλκοόλ, αν και φανερώνεται και στο άρωμα και ίσως στη γλύκα της γεύσης είναι αρκετά χαμηλό. Σκυλί που γαβγίζει…
Γενική Αίσθηση : Αυτοκράτορας της ζυθοποιίας γαρ, καλή εξ ολοκλήρου εντύπωση. Όχι ετικέτα που θα τρελάνει κόσμο, καθώς το μπαλάντζο εκλείπει τρανταχτά. Αλλά και πάλι, από την άλλη μπορώ να πω ότι τη γούσταρα σε μεγάλο βαθμό. Με λίγα λόγια ανέτρεψε πλήρως τις προσδοκίες εξαρχής όσο και αν με δυσκόλεψε με την ώρα. Μια hoppy προσπάθεια άκρως ικανοποιητική για τα lager-ο-δεδομένα της Φινλανδίας.
Βαθμολογία του panagiof [στο είδος] : 7
Luostarí Dubbel Olut – Το παγωμένο αββαείο…
Είδος : Abbey Dubbel
Προέλευση : Φινλανδία
Ζυθοποιία : Saimaan Juomatehdas
Αλκοόλ : 7,5 %
Πικράδα : –
Περιεχόμενο : 330 ml
Ιστοσελίδα : http://www.saimaanjuomatehdas.fi
Ταξιδεύουμε λίγο πιο ανατολικά και συναντάμε τη πόλη της Lappeenranta στην οποία εδράζεται από το 1999 η ζυθοποιία Saimaan Juomatehdas.
Με ελαφρές μετατροπές στην επωνυμία, η ζυθοποιία εξακολουθεί και στις
μέρες μας να παράγει μεγάλη ποικιλία ετικετών με διασημότερες τη σειρά “Marsalkka” αλλά και τη “Luostari – μοναστήρι”.
Έχω τη τύχη να κραδαίνω μια ετικέτα της παραπάνω μικροζυθοποιίας, η
οποία επρόκειτο για μια dubbel, κάτι ασύνηθες βέβαια για τα δεδομένα της
Φινλανδίας. Προβληματισμένος και πάλι για το ποιόν, προχωρώ στο προκείμενο…
Όψη : Στην ετικέτα της απεικονίζεται το μοναστήρι του “Valamon” με το οποίο συνεργάζεται η μικροζυθοποιία ώστε να παράγουν τη Luostari, την επονομαζόμενη και “μοναδική ορθόδοξη μπύρα στο κόσμο”. Σερβίρω τη καστανή κυρία σε ένα δισκοπότηρο με επιφυλακτικότητα. Το χρώμα κινείται σε αποχρώσεις του κονιάκ με τον αφρό από το πρώτο δευτερόλεπτο να αναζητείται ματαίως. Αν και ο χορός των φυσαλίδων καλά κρατεί εντός, μακροσκοπικά το μόνο που παρατηρείς είναι αυτό το ανιαρό κονιακοειδές ζουμί.
Άρωμα : Υποτονικά αυτή τη φορά τα πράγματα καθώς ένα διακριτικό άρωμα καραμέλας γαργαλάει τη μύτη. Ίσως κάπου εκεί να υπάρχει και καστανή ζάχαρη με λίγες σταφίδες και μια ιδέα αλκοόλης να συμπληρώνει το τοπίο. Καμία ιδιαιτερότητα με τον καραμελωμένο malty χαρακτήρα να υποσκελίζει κάθε άλλη απόπειρα.
Γεύση : Κάτι αντίστοιχο κι εδώ με τη καραμέλα και τη ζάχαρη να γίνονται εξ αρχής διακριτές κι εν συνεχεία να ανακύπτουν κάποια φρουτένια στοιχεία. Η γλύκα έχει τη πρωτοκαθεδρία από την αρχή μέχρι το πέρας της δοκιμής και ίσως σε κάποια σημεία να δίνει τη θέση της σε μια ελαφρά πικράδα της καμμένης ζάχαρης. Προς το τέλος σα να σκάει μύτη και λίγη σοκολάτα γάλακτος…
Επίγευση : Με λίγα λόγια, έπειτα από κάθε γουλιά, μια σχετικά κολλώδης γλυκιά καραμελίλα διαρκεί για μέτριο χρονικό διάστημα δίνοντας τη θέση της σε μια όχι τόσο ευχάριστη αίσθηση maltίλας που χαλάει κάπως το σύνολο. Δεν μπορώ να πω πως εδώ θα γοητεύσει τον εκάστοτε δοκιμαστή…
Σώμα : Με ένα σώμα να ταλαντεύεται μεταξύ του μετρίου και του γεμάτου και την ανθράκωσή της σε υψηλά επίπεδα, την καθιστά αρκετά ευκολόπιωτη σε σημείο που να μην αντιλαμβάνεσαι την επήρεια της αλκοόλης.
Γενική Αίσθηση : Πρόκειται για μια βελούδινη καραμελένια dubbel η οποία τεστάρει την ανοχή του ουρανίσκου στη γλύκα αλλά και του δοκιμαστή σε σχέση με ότι έχει συνηθίσει ως είδος. Θα ήταν αδικία να την συγκρίνω με τους μάστορες στο είδος Βέλγους… Σα τελική ιδέα πιστεύω πως αξίζουν συγχαρητήρια για τη προσπάθεια ζυθοποίησης ενός τόσο δύσκολου είδους από μια χώρα χωρίς ιδιαίτερη μπυρο-παράδοση.
Βαθμολογία του panagiof [στο είδος] : 6
A Beer A Day Keeps The Doctor Away
Στο σημείο αυτό, κρίνω σκόπιμη την αναφορά των συνθηκών και πραγμάτων περί της αλκοόλης στο εσωτερικό του κράτους. Οι Σκανδιναβικές χώρες, με αποκλειστική εξαίρεση τη Δανία, διέπονται από αυστηρή νομοθεσία γύρω από τη διακίνηση και κατανάλωση αλκοολούχων ποτών. Στη Φινλανδία, το 1919 επιβλήθηκε καθολική ποταπαγόρευση, διαδεδομένη νωρίτερα και στα όμορα κράτη. Η κατάσταση αυτή διατηρήθηκε ως το 1932 όπου και διενεργήθηκε δημοψήφισμα με το αποτέλεσμα στο 70% να οδηγεί στην κατάργηση της παραπάνω νομοθεσίας. Τότε λοιπόν, δημιουργείται η πλήρως κρατική εταιρεία “Oy Alkoholiliike Ab” αποτελώντας μονοπώλιο στη διακίνηση αλκοόλης. Κατά τη διετία 1939-40, εν τη ενάρξει της διένεξης μεταξύ Φινλανδίας και Σοβιετικής Ένωσης, τα κρατικά ποτο-μονοπώλια αλλάζουν πλεύση και λειτουργούν αποκλειστικά παράγοντας “ βόμβες Molotov” για το στρατό (η ιστορία της οποίας αξίζει ανάγνωσης http://en.wikipedia.org/wiki/Molotov_cocktail)!! Από το 1969 η εταιρεία μετονομάζεται σε “Oy Alko Ab” και τότε πέρα της διακίνησης ξεκινά και η εισαγωγή αλλά και παραγωγή αλκοολούχων ποτών.
Όσον αφορά το ζύθο αυτό καθεαυτό, λόγω της κρατικής σκέπης στη διακίνηση των δυνατών αλκοολούχων ποτών, καταρτίστηκε ο κάτωθι πίνακας βάσει της περιεκτικότητας σε αλκοόλη της εκάστοτε μπύρας.
percentage by
volume
|
sold in
restaurants
|
sold in
stores
|
|
Ι Beer
|
0.0% – 2.8%
|
Yes
|
Yes
|
II Beer
|
2.8% – 3.7%
|
Yes
|
Yes
|
III Beer
|
3.7% – 4.7%
|
Yes
|
Yes
|
IVA Beer
|
4.8% – 5.2%
|
Yes
|
No
|
IVB Beer
|
5.2% – 8.0%
|
Yes
|
No
|
Έτσι, όλες οι μπύρες που ανήκουν στις κατηγορίες IVA και IVB, δηλαδή από 4,8% ABV και πάνω πωλούνται αποκλειστικά από το κράτος μέσω των καταστημάτων Alko εκτός από τη περίπτωση της κατανάλωσης εντός εστιατορίων και μπαρ.
Κάπως έτσι λοιπόν, διαμέσου ενός καταστήματος Alko και μερικών ωρών πτήσεως, έφτασαν στα χέρια μου 2 ζουμιά, καθένα από τα οποία παρήχθη σε διαφορετική μικροζυθοποιία διαφορετικής περιοχής της Φινλανδικής επικράτειας.
Keisari Juhla Ale – Μια γιορτή για τον αυτοκράτορα…
Είδος : English style Pale Ale
Προέλευση : Φινλανδία
Ζυθοποιία : Nokian Panimo
Αλκοόλ : 5 %
Πικράδα : 28 IBU
Περιεχόμενο : 330 ml
Ιστοσελίδα : http://www.nokianpanimo.fi/
Η αρχή γίνεται με μια bitter ale κατευθείαν από το ζυθοποιείο της Nokia (της
πόλης…. μη περιμένετε τίποτε κινητά…). Η ανεξάρτητη ζυθοποιία της Nokia
εδραιώθηκε το 1991 και για περίπου 20 χρόνια παράγει, πέρα από μπύρες,
μηλίτες αλλά και αναψυκτικά. Η πιο γνωστή σειρά μπύρας, μια ετικέτα εκ
της οποίας τυγχάνει να δοκιμάζω, είναι η “Keisari” ή αλλιώς “Αυτοκράτορας”. Έτσι λοιπόν, η επονομαζόμενη και “Juhla-γιορτή”,
η pale ale της αυτοκρατορικής σειράς, ετοιμάζεται προς δοκιμή σε λίγο
πιο ανεβασμένες θερμοκρασίες από τις επικρατούντες στα χιονισμένα μέρη
του Βορρά. Αφιλτράριστη και απαστερίωτη, αποτελούμενη από crystal malts και λυκίσκο Amarillo, Hallertau και Colombus, υπόσχεται μια ενδιαφέρουσα παρέα για το βράδυ μου… 
Όψη : Σε ένα pint-like ποτήρι αδειάζω το περιεχόμενο, περιμένοντας κάτι σε ξανθό νεροζούμι (για Φιλανδέζα δε μιλάμε…???). Έκπληξη Νο 1! Το χρώμα κινείται μεταξύ του ξανθοκόκκινου και του μελί με ένα μπεζ αφρό να ξεπηδά βιαίως από το υποκείμενο, συντροφεύοντας μεμιάς τα χείλη του ποτηριού. Με το πέρας των λεπτών βέβαια, υποχωρεί με βραδύ βηματισμό μέχρι που καταλείπει μια λεπτή στρώση ως τη πλήρη ανάλωση της γενετήριας ουσίας. Τουμπανάκι με λίγα λόγια η βορειοευρωπαία κυρία…
Άρωμα : Έκπληξη Νο 2… Με το που ανοίγω το καπάκι, μεμιάς κατακλύζουν αρώματα! Αναμενόμενα στοιχεία, τα λουλούδια, η καραμέλα και ειδικά η αίσθηση του καβουρδισμένου, παρέα στα γλυκά εσπεριδοειδή και τα malts. Περίεργη η ένταση του αλκοόλ από τη στιγμή που κινείται σε χαμηλά επίπεδα. Αλλά και πάλι θα αναφερθώ στην απότομη έκρηξη αρωμάτων με το άνοιγμα…
Γεύση : Δεδομένου ότι το συγκεκριμένο είδος δεν βρίσκεται στη λίστα των απολαύσεών μου, προαναφέρω πως είμαι σχετικά αρνητικά προκατειλημμένος. Δυστυχώς έχει αυτό το στοιχείο που μου τη δίνει… τη καραμέλα! Κινούμενη όμως στα όρια δεν επισκιάζει τη παρουσία των εσπεριδοειδών και των μπαχαρικών τα οποία δημιουργούν ένα γλυκόπικρο σύνολο. Στην αρχή, ίσως μια ιδέα σιδερίλας, πιθανότητα λόγω χαμηλής θερμοκρασίας. Δυσκολεύομαι να εξάγω πιο πολλά, αλλά ως σύνολο το θεωρώ ικανοποιητικό.
Επίγευση : Αντίστοιχα συστατικά ευδοκιμούν στη παλέτα με την επέλευση της μπύρας. Βέβαια, εδώ υπάρχει κάτι το ενδιαφέρον! Έντονo και αρκετά μακράς διάρκειας τελείωμα, πικρό κατά κύριο λόγο με λουλουδένιες εξάρσεις χαρίζει μια αίσθηση φρεσκάδας και αρωματικής αναπνοής. Προς το τέλος όμως, σε υψηλότερες θερμοκρασίες αυτή η αίσθηση, δε μπορώ να πω γιατί, χαλάει, δίνοντας κάτι περίεργο στη γλώσσα για να παίζει. Φτάνοντας σε μερικά σημεία τα δεδομένα μιας DIPA ίσως να κουράσει τους μη-fans του λυκίσκου.
Σώμα : Μέτριο προς γεμάτο το σώμα της συγκεκριμένης κυρίας, κάτι που εναντιώνεται στο γενικό κανόνα που διέπει το είδος. Η ανθράκωση κινείται σε χαμηλά επίπεδα κάτι που δυσκολεύει τις γουλιές κατά το τέλος της μπύρας. Τέλος, το αλκοόλ, αν και φανερώνεται και στο άρωμα και ίσως στη γλύκα της γεύσης είναι αρκετά χαμηλό. Σκυλί που γαβγίζει…
Γενική Αίσθηση : Αυτοκράτορας της ζυθοποιίας γαρ, καλή εξ ολοκλήρου εντύπωση. Όχι ετικέτα που θα τρελάνει κόσμο, καθώς το μπαλάντζο εκλείπει τρανταχτά. Αλλά και πάλι, από την άλλη μπορώ να πω ότι τη γούσταρα σε μεγάλο βαθμό. Με λίγα λόγια ανέτρεψε πλήρως τις προσδοκίες εξαρχής όσο και αν με δυσκόλεψε με την ώρα. Μια hoppy προσπάθεια άκρως ικανοποιητική για τα lager-ο-δεδομένα της Φινλανδίας.
Βαθμολογία του panagiof [στο είδος] : 7
Luostarí Dubbel Olut – Το παγωμένο αββαείο…
Είδος : Abbey Dubbel
Προέλευση : Φινλανδία
Ζυθοποιία : Saimaan Juomatehdas
Αλκοόλ : 7,5 %
Πικράδα : –
Περιεχόμενο : 330 ml
Ιστοσελίδα : http://www.saimaanjuomatehdas.fi
Ταξιδεύουμε λίγο πιο ανατολικά και συναντάμε τη πόλη της Lappeenranta στην οποία εδράζεται από το 1999 η ζυθοποιία Saimaan Juomatehdas.
Με ελαφρές μετατροπές στην επωνυμία, η ζυθοποιία εξακολουθεί και στις
μέρες μας να παράγει μεγάλη ποικιλία ετικετών με διασημότερες τη σειρά “Marsalkka” αλλά και τη “Luostari – μοναστήρι”.
Έχω τη τύχη να κραδαίνω μια ετικέτα της παραπάνω μικροζυθοποιίας, η
οποία επρόκειτο για μια dubbel, κάτι ασύνηθες βέβαια για τα δεδομένα της
Φινλανδίας. Προβληματισμένος και πάλι για το ποιόν, προχωρώ στο προκείμενο… 
Όψη : Στην ετικέτα της απεικονίζεται το μοναστήρι του “Valamon” με το οποίο συνεργάζεται η μικροζυθοποιία ώστε να παράγουν τη Luostari, την επονομαζόμενη και “μοναδική ορθόδοξη μπύρα στο κόσμο”. Σερβίρω τη καστανή κυρία σε ένα δισκοπότηρο με επιφυλακτικότητα. Το χρώμα κινείται σε αποχρώσεις του κονιάκ με τον αφρό από το πρώτο δευτερόλεπτο να αναζητείται ματαίως. Αν και ο χορός των φυσαλίδων καλά κρατεί εντός, μακροσκοπικά το μόνο που παρατηρείς είναι αυτό το ανιαρό κονιακοειδές ζουμί.
Άρωμα : Υποτονικά αυτή τη φορά τα πράγματα καθώς ένα διακριτικό άρωμα καραμέλας γαργαλάει τη μύτη. Ίσως κάπου εκεί να υπάρχει και καστανή ζάχαρη με λίγες σταφίδες και μια ιδέα αλκοόλης να συμπληρώνει το τοπίο. Καμία ιδιαιτερότητα με τον καραμελωμένο malty χαρακτήρα να υποσκελίζει κάθε άλλη απόπειρα.
Γεύση : Κάτι αντίστοιχο κι εδώ με τη καραμέλα και τη ζάχαρη να γίνονται εξ αρχής διακριτές κι εν συνεχεία να ανακύπτουν κάποια φρουτένια στοιχεία. Η γλύκα έχει τη πρωτοκαθεδρία από την αρχή μέχρι το πέρας της δοκιμής και ίσως σε κάποια σημεία να δίνει τη θέση της σε μια ελαφρά πικράδα της καμμένης ζάχαρης. Προς το τέλος σα να σκάει μύτη και λίγη σοκολάτα γάλακτος…
Επίγευση : Με λίγα λόγια, έπειτα από κάθε γουλιά, μια σχετικά κολλώδης γλυκιά καραμελίλα διαρκεί για μέτριο χρονικό διάστημα δίνοντας τη θέση της σε μια όχι τόσο ευχάριστη αίσθηση maltίλας που χαλάει κάπως το σύνολο. Δεν μπορώ να πω πως εδώ θα γοητεύσει τον εκάστοτε δοκιμαστή…
Σώμα : Με ένα σώμα να ταλαντεύεται μεταξύ του μετρίου και του γεμάτου και την ανθράκωσή της σε υψηλά επίπεδα, την καθιστά αρκετά ευκολόπιωτη σε σημείο που να μην αντιλαμβάνεσαι την επήρεια της αλκοόλης.
Γενική Αίσθηση : Πρόκειται για μια βελούδινη καραμελένια dubbel η οποία τεστάρει την ανοχή του ουρανίσκου στη γλύκα αλλά και του δοκιμαστή σε σχέση με ότι έχει συνηθίσει ως είδος. Θα ήταν αδικία να την συγκρίνω με τους μάστορες στο είδος Βέλγους… Σα τελική ιδέα πιστεύω πως αξίζουν συγχαρητήρια για τη προσπάθεια ζυθοποίησης ενός τόσο δύσκολου είδους από μια χώρα χωρίς ιδιαίτερη μπυρο-παράδοση.
Βαθμολογία του panagiof [στο είδος] : 6
A Beer A Day Keeps The Doctor Away
Ταιριαστο με το φθνιπωρινο τοπιο βροχων σε ολη τη χωρα το κειμενο. Και μονο που διαβαζεις για Φιλανδια ειναι αρκετο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαμια μπιρα απο αυτες δεν την ξερω αλλα το κειμενο τα σπαει οπως και το αλλο του panagiof για τον απαγορευμενο καρπο που ειναι η αγαπημενη μου μπιρα και το χω διαβασει πανω απο 10 φορες.
Μονο τη lapin culta εχω πιει και δε λεει και πολλα.
Σας ερχετε εμπνευση μαλλον το φθινοπωρο σε ολους σας.
Wraios o Doctor ... poly wraio to post me polles leptomereies peri zythou stin Finlandia.
ΑπάντησηΔιαγραφήAn kai oi etiketes den entyposiasan axizan tis dokimis.
Well Done Panos!!!
Μια πολύ ωραία αναφορά στη Φινλανδία και τα περί μπύρας στη μακρινή αυτή χώρα του βορρά. Πολύ ενδιαφέροντα τα περί μονωπολίου του αλκοόλ στη Σκανδιναβία. Στη Σουηδία και τη Νορβηγία βέβαια οι δυνατότητες να βρεις καλές μπύρες τόσο στα μονοπωλιακά καταστήματα όσο και σε bar restaurants είναι πολλές (κι ανα έχεις και την πειθώ του Ρουχλα μπορεί να βρεθείς με κάτι ανέλπιστα καλό στα χέρια σου). Μάλιστα διάβαζα πρόσφατα σ' ενα post του έγκυρου για τα σκανδιναβικά Knut Albert (http://knutalbert.wordpress.com/2012/09/06/a-norwegian-beer-bonanza/), πως το Νορβηγικό μονοπωλειακό κατάστημα διέθεσε εκτάκτως πρόσφατα πολλές καλές και σπάνιες μπύρες από ξένες ζυθοποιίες. Μάλλον το σύστημα προσαρμόζεται στις απαιτήσεις του κόσμου, για να συνεχίσει να υπάρχει!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠερνώντας στις δυο μπυρίτσες που μας παρουσίασε ο Πάνος, ας μην εστιάσουμε στο ότι τελικά δεν μας προέκυψαν διαμάντια, όσο στο οτι γνωρίσαμε δυο μπύρες που μάλλον θα ήταν απίθανο να δοκιμάσουμε, εκτός και αν επισκεπτόμασταν τη Φινλανδία, αλλά και όπως είπε και ο lefteris, απολαύσαμε μετά από καιρό μια ακόμα εμπνευσμένη παρουσιάση απ' αυτές που μας έχει συνηθίσει ο φίλος μας.
Απ' το ντεκόρ να υποθέσω πως έχουμε πλέον μετακομίσει από Θεσσαλονίκη Πάνο ή ακόμα;
Έπρεπε να φύγεις από Θεσσαλονίκη δηλαδή γιατρέ για να (ξαν)αρχίσεις τις παρουσιάσεις! Ελπίζω τώρα στα νότια να βρίσκεις χρόνο να το κάνεις..
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για τις μπύρες δε ξέρω τι διαμάντια περιμένατε, αλλά την πρώτη πολύ άνετα θα την διάλεγα (ανάμεσα σε άλλες) για να την δοκιμάσω (σύμφωνα μ αυτά που μας είπε ο μπυρογιατρός)!!