Stone Brewery. Επετειακές και εποχιακές ετικέτες, παράλληλα και παράξενα projects, συνεργασίες και ματιές στο μέλλον.

Συνεχίζοντας και ολοκληρώνοντας το αφιέρωμα που ξεκινήσαμε για την Stone, θα ήθελα ν’ αναφερθώ σε κάποια ακόμη πράγματα που κάνουν αυτή τη ζυθοποιία να ξεχωρίζει και να δικαιολογεί την φήμη της σαν μια απ’ τις σπουδαιότερες στη νεότερη craft beer σκηνή.

Steve Wagner, Greg Koch και Mitch Steele. Brewmaster – CEO και Head Brewer. Τα κακά παιδιά της Stone…

Σε τι να πρωτοαναφερθώ όμως; Στις Xtreme ετικέτες της που ανεβάζουν κάθε τόσο τον πήχη στα ήδη εδραιωμένα; Στις επετειακές της παραγωγές, όπου η ομάδα ζυθοποίησης ενθαρρύνεται να ξεπεράσει ακόμα περισσότερο τα δεδομένα, καταφέρνοντας κάθε φορά να παρουσιάσουν ένα άριστο προϊόν; Στις εκδηλώσεις που συνηθίζουν να κάνουν στις επετείους - και όχι μόνο – που εξελίσσονται σε μοναδικά φεστιβάλ; Στις αγαθοεργίες που συνοδεύουν σχεδόν πάντα αυτές τις εκδηλώσεις και χρηματοδοτούνται απ’ αυτές; Στα τρελά beer projects που τρέχουν κατά καιρούς, όπως οι “Vertical Epic Series” και οι “Odd Beers for Odd Years”; Στη σειρά συνεργασιών που κάνουν συστηματικά με άλλα μεγάλα ονόματα της Craft σκηνής; Στα όλο και μεγαλύτερα σχέδια εξάπλωσής τους, τόσο στην περιοχή τους όσο και σ’ ολόκληρη την Αμερική; Ή στα σχέδιά τους να φτιάξουν την πρώτη αμερικανική ζυθοποιία επί ευρωπαϊκού εδάφους; Στην συνεχή τους προσπάθεια για προβολή της αμερικανικής μικροζυθοποιίας και της κουλτούρας της; Είναι πράγματι πολλά αυτά που θα μπορούσαμε να πούμε για τη Stone και όλα ενδιαφέροντα.

Μετά την Arrogant Bastard Ale, η Stone «ξανατάραξε τα ήρεμα νερά» το 2002, με την Ruination IPA, μια IPA που την ονόμασαν έτσι για το «καταστρεπτικό» αντίκτυπο που έχει στον ουρανίσκο και την παλέτα αυτού που τη δοκιμάζει. Μπορεί στη Stone να την έχουν βαφτίσει "a liquid poem to the glory of the hop!" αλλά μάλλον δεν καταλαβαίνουν όλοι το τι ακριβώς θέλει να πει ο ποιητής… Ο Δόκιμος που την δοκίμασε, έχει προσπαθήσει εδώ να μας βάλει κάπως στο κλίμα...

Οι επετειακές παραγωγές της Stone ξεκίνησαν το 1997, στα δεύτερα γενέθλια της ζυθοποιίας. Οι περισσότερες από τις ετικέτες που κυκλοφόρησαν από τότε ήταν παραλλαγές πάνω στο αγαπημένο στυλ μπύρας της Stone, την IPA. Μόλις δυο επετειακές μπύρες ξέφυγαν απ’ το «ευρύτερο» στυλ, μια Imperial Porter - «πουσαρισμένη» παραλλαγή της Smoked Porter (6^th Anniversary) και μια Bitter Chocolate Oatmeal stout (12th Anniversary). Κι ενώ οι περισσότερες επετειακές μπύρες, αν και πήραν διθυραμβικές κριτικές, δεν ξαναείδαν το φως της παραγωγής, κάποιες επέστρεψαν και πήραν μονιμότητα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η 11th Anniversary Black IPA, που ήταν μια απ’ τις πρωτοπόρες του νεοεμφανιζόμενου στυλ το 2007 και η οποία εδραιώθηκε αργότερα ως “Sublimely Self Righteous Ale” Για την φετινή 15^η επέτειό της η Stone παρουσίασε μια αναβαθμισμένη Black IPA, την “Escondidian Imperial Black IPA”

Φωτό επάνω: O Ken Wright, υπεύθυνος για τις ξεναγήσεις στη ζυθοποιία, με τη συλλογή του από επετειακές μπύρες, στη 10η επέτειο της Stone.

H εκδήλωση που συνόδεψε φέτος τα 15^α γενέθλια της Stone, στις 19-20 Αυγούστου, ήταν πιο λαμπερή από κάθε άλλη φορά. Μπορεί τα 10^α γενέθλειά της να είχαν αφήσει εποχή, με την μεγάλη φιλανθρωπική δημοπρασία που είχε στηθεί διαδικτυακά - με όλα τα μέλη της ζυθοποιίας να προσφέρουν προσωπικές τους συλλογές από ποτήρια, καπάκια, σουβέρ, tap handles, ακόμα και πρώτες κυκλοφορίες, ενώ δημοπρατήθηκαν επίσης θέσεις σε ειδικά δείπνα με τους ζυθοποιούς και άλλα - αλλά η φετινή εκδήλωση είχε δεκάδες προσκεκλημένους ζυθοποιούς κυρίως από την Καλιφόρνια και το Κολοράντο, αλλά το παρόν έδωσαν και κάποιοι Ευρωπαίοι. Τα χρήματα που μαζεύτηκαν για να ενισχύσουν τοπικά ιδρύματα, από τις εκδηλώσεις αυτές έχουν φτάσει περίπου το 1 εκατομύριο $

Μερικές φωτό από την εκδήλωση για τη 15η επέτειο της Stone. Επειδή χρόνο με το χρόνο οι συμμετέχοντες (επισκέπτες και προσκεκλημένοι ζυθοποιοί) όλο και αυξάνονται, φέτος η εκδήλωση οργανώθηκε στο χώρο του πανεπιστημίου του San Diego.

Πέρα από τις επετειακές εκδηλώσεις και τις Anniversary Ales, τα διαρκώς ανήσυχα παιδιά της Stone, όλο και κάποιο απίθανο project βγάζουν από το μυαλό τους, έτσι για να μην μένουν κάθε μέρα στα ίδια…
Το 2002 ξεκίνησαν οι φημισμένες πια “Vertical Epic Series”. Με αφετηρία τις 2 Φεβρουαρίου του 2002 (02.02.02), κάθε χρόνο + 1 μήνα + 1 μέρα μετά, κυκλοφορούσε και μια μπύρα αυτής της σειράς: 02.02.02 – 03.03.03 – 04.04.04 – κλπ έως 12.12.12. Αυτές οι μπύρες, παραλλαγές όλες στο ευρύ στυλ της Belgian Strong Ale, ήταν από μόνες τους ιδιαίτερες, μια και το brewing team έπαιζε κάθε φορά και με διαφορετικά υλικά, τεχνικές παρασκευής και μέσα παλαίωσης. Όμως σαν σύνολο, αυτές οι μπύρες είχαν κι ένα απώτερο στόχο: Στις 12 Δεκεμβρίου του 2012 (12.12.12) θα μπορούσαν να δοκιμαστούν όλες μαζί, η μία μετά την άλλη, σ’ ένα τεράστιο vertical tasting, μια και οι εμπνευστές του Vertical Epic project τις είχαν σχεδιάσει έτσι ώστε να παλαιώνονται και να αποδίδουν μια συμπληρωματική η μία στην άλλη αίσθηση. Για να δούμε… κάτι παραπάνω από ένας χρόνος έμεινε.

Ένα ακόμη project που σκαρφίστηκαν στη Stone ήταν η σειρά “Odd Beers for Odd Years”. To συγκεκριμένο “πείραμα” θα βασιζόταν πάνω στις δυο δημοφιλείς εποχιακές τους μπύρες, την Old Guardian Barley Wine και την Russian Imperial Stout,  οι οποίες κυκλοφορούν μια φορά το χρόνο. Κάθε δεύτερο χρόνο λοιπόν, σκέφτηκαν να “πειράζουν” τις μπύρες αυτές, αλλάζοντας κάτι, κάποιο υλικό, κάτι στη μέθοδο παραγωγής, κάτι τέλος πάντων σε δουλειά να βρισκόμαστε…
Δυστυχώς ή ευτυχώς, οι φανς της Stone εξέφρασαν την αντίρρησή τους, μια και δεν ήθελαν να χάσουν ούτε για ένα χρόνο τις αγαπημένες και δυσεύρετες αυτές εποχιακές μπύρες κι έτσι, ο Koch συμβιβάστηκε με το να βγάλει τις “πειραγμένες” εκδόσεις, αλλά παράλληλα να κρατήσει και τις κλασσικές. Οι πρώτες “πειραγμένες” εκδόσεις φτιάχτηκαν με βελγική μαγιά και πήραν το πρόθεμα “Belgo” στ’ όνομά τους.

      

Μια που όμως αναφερθήκαμε σ’ αυτές τις δυο κλασσικές μπύρες της Stone, να τις γνωρίσουμε και λίγο καλύτερα…
Πρώτη η “θρυλική” Russian Imperial Stout. Μαύρη στο χρώμα με πλούσιο καφετή αφρό που πέφτει σχετικά γρήγορα, αλλά θα ξαναζωντανέψει σε κάθε μου στριφογύρισμα του ποτηριού.

Στο άρωμα, τα roasted malts στολίζονται με σοκολάτα και καβουρντισμένο καφέ, ενώ απολαυστικά αισθητό είναι και το αλκοόλ. Ίδια αίσθηση και στη γεύση, χωρίς κάτι που να σε κάνει να την ξεχωρίζεις. Μια πολύ καλή imperial stout, αλλά από την Stone θα περίμενα κάτι πιο δυναμικό. Βαθμολογώ με 9 την εμφάνιση, 9 το άρωμα, 8 τη γεύση και 8.5 την αίσθηση. Σύνολο 8.50 στα 10

Με λιγοστό κρεμώδη μπεζ-λευκό αφρό και χρώμα πορτοκαλοκόκκινο, η Old Guardian εμφανισιακά τουλάχιστον ικανοποιεί τις κλασσικές επιταγές ενός barley wine. Στο άρωμα διακρίνεται πρώτος ο λυκίσκος, και το πορτοκάλι και βερύκοκο, αλλά σε λίγο βγαίνουν και τα roasty – toasty χαρακτηριστικά… καπνός, ψημένη βύνη και καραμέλα. Απαλή αίσθηση στο στόμα, μικρό σχετικά τσίμπημα και έντονες γεύσεις malts και hops. Σχετικά γλυκιά στην αρχή με μια πικράδα να βγαίνει στην επίγευση. Δεν θα την έλεγα ισορροπημένη και ευκολόπιοτη – ένας χαρακτηρισμός  που διακρίνει άλλωστε τη Stone γενικότερα

Δεν ξέρω αν είναι ο πληθωρικός χαρακτήρας του Greg Koch, οι προχωρημένες συνταγές του Steve Wagner και τελευταία του Mitch Steele, αλλά το άρωμα Stone καλά κρατεί στην Αμερικανική Craft Beer σκηνή.
Οι συνεργασίες που κάνουν συστηματικά με άλλους αξιόλογους ζυθοποιούς τα τελευταία τρία χρόνια, έχουν φτάσει αισίως τις δέκα και μάλιστα το πρωτότυπο σε αυτές τις συνεργασίες είναι πως κάθε φορά οι ζυθοποιοί είναι τρείς! Μάλλον για να παίρνουν και καμιά απόφαση
Η πρώτη απ’ αυτές τις συνεργασίες ήταν μεταξύ της Stone, της Dogfish Head και της Victory. Για τη μπύρα αυτή που την ονομάσανε Saison du Buff έχουμε πει ορισμένα πράγματα στο τέλος αυτού εδώ του post.

Για τις υπόλοιπες συνεργασίες μπορείτε να διαβάσετε εδώ

Τα τελευταία νέα της Stone μιλάνε για μια μεγάλη αύξηση των εγκαταστάσεων της ζυθοποιίας. Πέρα απ’ το πανέμορφο αρχιτεκτονικά garden bistro που ήδη λειτουργεί με επιτυχία κοντά στη ζυθοποιία και όπου ο επισκέπτης μπορεί να δοκιμάσει εκτός από τις μπύρες της Stone, ακόμα 24 ποιοτικές ετικέτες από διάφορες αξιόλογες ζυθοποιίες, ενώ το πολύ προσεγμένο φαγητό φτιάχνεται από βιολογικά τρόφιμα που καλλιεργούνται επί τόπου ή εκτρέφονται σε κοντινά αγροκτήματα, ανακοινώθηκε μια πολύ μεγάλη επένδυση για δημιουργία περισσότερων χώρων, συμπεριλαμβανομένου κι ενός ξενοδοχείου.

Από τα επενδυτικά όμως σχέδια τους, αυτό που μας ενδιαφέρει ιδιαίτερα εμάς τους Ευρωπαίους είναι πως η Stone σκοπεύει να δημιουργήσει μια πλήρους παραγωγής ζυθοποιία σε ευρωπαϊκό έδαφος. Βερολίνο και Brugge έχουν ακουστεί σαν ονόματα πόλεων, αλλά όπου κι αν τελικά γίνει, σημαίνει πως θα μπορούμε ν’ απολαμβάνουμε τις μπύρες της Stone πολύ πιο φρέσκες – κι όλοι γνωρίζουμε τι σημαίνει αυτό για μπύρες φουλ στο λυκίσκο

Αυτά τα “ολίγα” για τη Stone… Θα μπορούσα να γράψω περισσότερα, αλλά ΣΑΣ ΛΥΠΑΜΑΙ Ας ευχηθούμε τα “κακά παιδιά” της Νότιας Καλιφόρνια να μας απασχολούν συχνά πυκνά με νέες και ωραίες προκλήσεις.

Στην υγειά μας λοιπόν, με μια Levitation Ale...

...την ελαφρότερη ίσως μπύρα στη γκάμα της Stone (4.4% και 45 ΙΒUs), πλην όμως συμπαθητική και στην οποία έχει αναφερθεί ο Δόκιμος εδώ Στο ίδιο post δείτε και το ενδιαφέρον video απ’ την ξενάγηση στη ζυθοποιία

---

Αρχή του αφιερώματος  (Arrogant Bastard Ale)

Μέρος Δεύτερο (Pale Ale, Smoked Porter, IPA)

Μέρος Τρίτο (Russian Imperial Stout, Old Guardian)