Rogue Double Chocolate Stout: Η βασίλισσα σοκολάτα

Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν μια πανέμορφη αλλά μοναχική βασίλισσα, η σοκολάτα. Επειδή όμως όσο όμορφη και να ήταν, μόνη της δεν την πάλευε, έκανε κάτι νέους φίλους και μια μέρα είπαν να ζήσουν όλοι μαζί.

Η σοκολάτα όμως έθεσε από την αρχή τους όρους της: Εγώ είμαι η βασίλισσα κι εγώ θα έχω το πάνω χέρι, τους είπε. Εγώ θα υποδέχομαι τους επισκέπτες μας εντυπωσιάζοντας τους με την ομορφιά μου, το δικό μου άρωμα θα κυριαρχεί στο κάστρο μας.
Έτσι κι έγινε. Εξωτερικά, οι τοίχοι του παλατιού, βάφτηκαν με ένα έντονο κόκκινο χρώμα.
Τώρα πως έγινε και αυτό κατέληξε στα χέρια μιας σκοτεινής σεφ, είναι κάτι που θα σας το διηγηθώ σε άλλο παραμύθι. :)

Η Double Chocolate Stout της Rogue (φαντάζομαι καμία σχέση με τη Rogue με τα ωραία δίχρωμα μαλλιά από τους X-Men :), είναι μια chocolate stout ή double stout ή imperial stout (ή και τα τρία μαζί :) και ήδη το όνομά της, ο τύπος της, το εντυπωσιακό μέγεθος και χρώμα της, κάνουν μια μπυροσοκολατολιχούδα σεφ σαν κι εμένα να τρίβει τα σκοτεινά της χέρια από ικανοποίηση που έπεσε σ' αυτά ένα τέτοιο φοβερό καλούδι!! :)

Το παραμυθένιο ερυθρό μπουκάλι των 750 ml λοιπόν, γράφει ότι η μπύρα έχει 9% αλκοολικούς βαθμούς και περιλαμβάνει τα εξής συστατικά:
2-Raw, C120 and Chocolate Malts, Cascade Hops, Rolled Oats, Roasted Barley, Honey, Chocolate, Free Range Coastal Water και… PacMan Yeast, ένα είδος μαγιάς για όλες τις χρήσεις (σαν το αλεύρι ένα πράμα :) την οποία η Rogue χρησιμοποιεί αρκετά συχνά στις συνταγές της και προσωπικά, η απορία για το αν η συγκεκριμένη μαγιά έχει καμία σχέση με αυτό το παιχνίδι που ΟΛΟΙ έχουμε παίξει, παραμένει.. ;)

Ωραία όλα αυτά, μήπως να μας έλεγες τι λέει και το ζουμί τέλος πάντων;


Αρχικά, η εμφάνιση: Το χρώμα της μαύρο, ο αφρός είναι καφέ και πλούσιος, θυμίζει φραπέ στην όψη και διατηρείται για ώρα.
Το άρωμά της είναι σαν σοκολάτα γάλακτος γεμιστή με φράουλα (τη θυμάστε τη Lila Pause;), ειδικά μέσα από το μπουκάλι και σαν πρώτη εντύπωση.
Αλλά κι αργότερα στο ποτήρι αν και δεν υπάρχει ιδιαίτερη οσφρητική ένταση, η σοκολάτα γάλακτος θα μείνει μέχρι το τέλος σαν γενικό αρωματικό χαρακτηριστικό και κάπου - κάπου θα βγαίνει από την κρυψώνα του κι ο καφές μαζί με μαύρα φρούτα όπως μούρο και κεράσι.

Όταν μετά από την ευχάριστη "προθέρμανση" στη μύτη φέρουμε το ποτήρι στα χείλη και τη δοκιμάσουμε, αυτή η ωραία αίσθηση σοκολατολιχουδιάς αλλά και φρουτο-ζαχαρωτού δε λείπει ούτε από 'δω. Λες και η μπύρα βγήκε από το εργοστάσιο του Willy Wonka ο οποίος στον ελεύθερο χρόνο του γίνεται και ζυθοποιός. :)
Στιγμιαία, εκτός από τη σοκολάτα πέρασε από το μυαλό μου και η εικόνα εκείνων των εντελώς ανθυγιεινών τεχνητών λαστιχο-ζαχαρο-βατόμουρων που τρώγαμε (έτρωγα :) κάποτε μετά μανίας από σακουλάκι :).
Το ανθρακικό είναι λίγο, το αλκοόλ γίνεται αντιληπτό και το σώμα της μπύρας είναι γεμάτο, πλούσιο. Η αίσθηση στον ουρανίσκο είναι γλυκιά, ζεστή και βελούδινη, σαν χάδι σε γούνα κακομαθημένης στρουμπουλής γάτας. :)

Όσο η μπύρα ζεσταίνεται, τόσο η γεύση ωριμάζει και "στρογγυλεύει" αλλά στο τελείωμα το σκηνικό αλλάζει και η σοκολάτα από γάλακτος μετατρέπεται σε μαύρη, η οποία μάλιστα μοιάζει να έχει καλύψει πικρή φλούδα πορτοκαλιού!
Ο λυκίσκος λοιπόν κάνει την εμφάνισή του στην επίγευση μαζί με κάτι το ελάχιστα στυφό και πικρό, ίσα - ίσα για να σπάσει η "μονοτονία" της σοκολάτας γάλακτος και του ζαχαροβατόμουρου. Υπάρχει και κάτι από καφέ (μου θύμισε κατακάθι ελληνικού καφέ) και από κακάο σε σκόνη, ειδικά στις υψηλότερες θερμοκρασίες.

Εγώ συνόδεψα τη μπύρα με νοστιμότατα cupcakes φουλ στη σοκολάτα γάλακτος μέσα - έξω (φτιαγμένα από τα σκοτεινά μου χέρια φυσικά! :), εσείς που δεν πρόκειται να μαγειρέψετε, δοκιμάστε ζαχαρωμένες φλούδες πορτοκαλιού βουτηγμένες σε μαύρη σοκολάτα και σε κάθε περίπτωση, βουτήξτε ελεύθερα σε κάθε είδους απολαύσεις ειδικά όταν έχουν να κάνουν με μπύρα, με σοκολάτα ή και με τα δύο μαζί! :)