Evil Twin Hipster Ale συνέχεια...

“Τι σας έρχεται στο μυαλό στο άκουσμα της λέξης Hipster;” Μάλλον η γνωστή μας Hipster Ale της Evil Twin, την οποία μας είχε παρουσιάσει πριν λίγο καιρό η Dark Chef. Εμένα πάλι, μου ‘ρχονται και οι παρακάτω συνειρμοί: μπλαζέ ύφος, cool, κοκάλινα γυαλιά, μουστάκι, DIY, ότι να ‘ναι ντύσιμο, γιαγιαδίστικα πουλόβερ και φορέματα, πάνινες τσάντες, πλατεία Αγ. Ειρήνης, Κ44, Six Dogs, Vice, Velvet, Primavera Sound, Gonjasufi, Βαρκελώνη, Βερολίνο.

Ο Jepe και η παρέα του με την Hipster Ale αποτίει φόρο τιμής στους απανταχού Χιπστεράδες.  Δεν έμεινε όμως μόνο στο κλασικό κουτάκι, αλλά έβγαλε και μια σειρά με 8 παραλλαγές σε μπουκάλι, για τις 8 πιο hype γειτονιές του πλανήτη. Istedgade – Κοπεγχάγη, Södermalm – Στοκχόλμη, Williamsburg – Μπρούκλιν, Shoreditch – Λονδίνο, Trastevere – Ρώμη, El Raval – Βαρκελώνη, Mission – Σαν Φραντσίσκο, Sønderho – Δανία. Αμφιβάλλω βέβαια κατά πόσο ο εγχώριος hipster γνωρίζει την ύπαρξη της Hipster Ale, όταν καταναλώνει Finkbrau Lidl, Φιξ και Paulaner, και θεωρεί ψαγμένες την Veltins και την Πειραϊκή.

Προσωπικά επέλεξα την Sønderho Hipster Ale, την καλύτερη της σειράς κατά το Ratebeer.  Όπως αναφέρει και η ετικέτα, πρόκειται για την Istedgade Hipster Ale τοποθετημένη σε βαρέλια λευκού κρασιού για 4 μήνες.  Στην συνέχεια έγινε dry-hopping με Citra, Summit και Cascade.

Ανοίγοντας το μπουκάλι καταλαβαίνεις αμέσως την επίδραση του κρασοβάρελου. Αναδύεται μια όξινη μυρωδιά, η οποία γίνεται πιο έντονη όταν σερβιριστεί η μπίρα στο ποτήρι.  Καταρχήν, από εμφάνιση είναι πολύ cool. Ο σχεδόν λευκός αφρός φαίνεται κρεμώδης και ένα λεπτό στρώμα του καλύπτει το βερικοκί θολό σώμα σχεδόν μέχρι τέλους.

Επιστρέφοντας στο άρωμα έχω να πω τα εξής.  Ουάου! Φουλ στο λευκό κρασί, σταφύλια, γκρέιπφρουτ, αίσθηση ξυδιού και ελαφρώς γλυκιά στα μετόπισθεν. Δεν θυμίζει εν ολίγοις σε τίποτα pale ale. Οι φίλοι που έχουν πρόβλημα με τις ξινόμπιρες, θα μείνουν μάλλον με την ξινισμένη έκφραση στο πρόσωπο και δεν θα συνεχίσουν.

Από γεύση, αρχικά μια από τα γ-ίδια. Λευκό κρασί και ξινίλες, μέχρι που κάνουν την εμφάνισή τους οι λυκίσκοι και σου προσφέρουν ελαφρά τσιμπήματα στην γλώσσα. Εναλλαγή, δηλαδή, ξινού πικρού σε μια καλή ισορροπία. Η αίσθηση του δρύινου ξύλου επίσης είναι ανιχνεύσιμη. Η ενανθράκωση προκαλεί ένα ευχάριστο γαργάλημα στη γλώσσα, στην οποία αισθάνεσαι κι ένα ελαφρύ μούδιασμα από την αρχική ξινίλα.

Το σώμα είναι μέτριο, ενώ η επίγευση είναι ξηρή, στυφή και ελαφρώς πικρή.

Εν κατακλείδι, η Sønderho Hipster Ale μοιάζει περισσότερο κάτι μεταξύ belgian saison και sour ale, παρά με APA, χωρίς όμως να χάνει τον χαρακτήρα της pale ale. Προσωπικά μου άρεσε αρκετά, αν και θα προτιμούσα λιγότερο όξινο το άρωμα.  Όπως και να ‘χει, πρόκειται για μια μπίρα που ταιριάζει γάντι στην ιδιόμορφη ιδιοσυγκρασία του Hipster!