Evil Twin Hipster Ale: Αποκριάτικη μπύρα για μεγάλα παιδιά!

Γειά σας, είμαι η Dark Chef και με ένα ζευγάρι αντικλείδια που μου έδωσε ο Mixos, άφησα για λίγο τη σκοτεινή μου κουζίνα και ήρθα στους Μπυραματισμούς!
Ύστερα λοιπόν από δική του "απαίτηση", έχοντας δοκιμάσει τη χρωματιστή Evil Twin Hipster Ale, μεταφέρω κι εδώ τις σκοτεινές μου εντυπώσεις.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή:

Όταν ήμουν μικρή, στις γειτονιές τα παιδιά συνήθιζαν να παίζουν ποδόσφαιρο με χρησιμοποιημένα αλουμινένια κουτάκια που έβρισκαν πεταμένα στο δρόμο (μάλιστα στα μέρη μου τα λέγαμε λατάκια :).
Τώρα που πάτησες για τα καλά τα τριάντα κι έγινες "σοβαρός/σοβαρή", προσπαθείς να αντισταθείς στην παρόρμηση που σε πιάνει που και που να κλωτσήσεις ένα τέτοιο κουτάκι βάζοντας γκολ στην Πατησίων ή στην Πανεπιστημίου (έλα, παραδέξου το όμως πως το θέλεις :)

Όμως σε αντίθεση με την άθλια κόκα κόλα και όλους τους "συγγενείς" της, δεν είναι όλα τα αλουμινένια κουτάκια για κλωτσιές!
Αυτό το κουτάκι για παράδειγμα, όχι απλώς δεν θα το πετάξω, όχι μόνο δεν θα το κλωτσήσω, αλλά θα το πάρω μαζί μου και θα το βάλω δίπλα στα μεγαλοπρεπή και κομψά μπουκάλια της μπυρο-συλλογής μου!

Κι επειδή σήμερα εντελώς τυχαία (;) έχουμε Απόκριες, πρόκειται για ένα μπυροκουτάκι που έχει ντυθεί Αρλεκίνος! :)
Το χρώμα και το "ντύσιμό" του λοιπόν, έχουν κάτι από παιδικό παιχνίδι. Χωρίς να διαβάσω τίποτα και προτού ανατρέξω στο διαδίκτυο για περισσότερες πληροφορίες, αισθήματα ανεξαρτησίας, ξεγνοιασιάς και κεφιού συμπληρώνουν την εικόνα.
Αυτή η μπύρα με την εμφάνιση και το όνομα που έχει, πρέπει να είναι cool. Πρέπει να είναι για όσους νιώθουν ακόμα παιδιά και ποτέ δε σταμάτησαν να θέλουν να κλωτσήσουν κάποια -χωρίς ουσιαστικό νόημα- πρέπει!

Αλλά για να δούμε τι λέει και σε περιεχόμενο.

Πρώτα όμως τα "τεχνικά":

Από: Evil Twin Brewingk
Τύπος: American Pale Ale
Περιεχόμενο: 350 ml
ABV: 5,5%

Κρατάω λοιπόν το "αποκριάτικο" κουτάκι στα χέρια μου, και με το άθραυστο, σκοτεινό μου νύχι το ανοίγω.
Μόλις πλησιάζω τη σκοτεινή μου μύτη στην τρυπούλα που άνοιξα, σκέφτομαι:
Μα τη Θεά της Αταξίας, αυτή η μυρωδιά είναι υπέροχη!
Τα αρώματα μέσα από το κουτάκι αλλά και αργότερα στο ποτήρι, είναι το κάτι άλλο:
Τροπικά φρούτα όπου πιο πολύ, ξεχωρίζει ο ανανάς! Μετά το μάνγκο, κι ύστερα διάφορα άλλα ωραία πράγματα όπως ανοιξιάτικα αγριολούλουδα, γύρη, μέλι αλλά και φρεσκάδα λυκίσκου.

Στην εμφάνιση, ο αφρός αφήνει ένα πηχτό κάλυμμα στην επιφάνεια και τα κομματάκια της μαγιάς μαζί με μικροσκοπικές φυσαλίδες ανθρακικού, δημιουργούν αυτή τη θολή εικόνα στο σκουρόξανθου χρώματος σώμα της μπύρας.

Και για να δούμε τι λέει η καρναβαλο-μπύρα μας και γευστικά:
Σώμα ελαφρύ, ανθρακικό λίγο. Η γεύση σε πάει κατευθείαν σε I.P.A. και μάλιστα A.P.A. (προσωπικά, μου θύμισε λίγο και την Crazy Donkey), δηλαδή ο λυκίσκος φαίνεται αρκετά έντονα και επειδή στο άρωμα είχε μικρό, δευτερεύοντα ρόλο, εδώ παίρνει την εκδίκησή του και γίνεται ο πρωταγωνιστής!

Πίσω από τον λυκίσκο, παίζουν δεύτερα και τρίτα και κάποια εσπεριδοειδή όπως γκρέιπ φρουτ και νεράντζι.
Μακριά και ικανοποιητική επίγευση, όπου ο λυκίσκος και η νεραντζόφλουδα έχουν τον κύριο λόγο.

Συμπερασματικά, έχω να πω πως:
If you 're very bitter and you like it, that's your thing!

Λοιπόν, αυτή τη μπύρα θα ήθελα να τη βάλω στο τραπέζι μαζί με κάτι πικρά χόρτα (πικραλίδες) που τρώμε στο χωριό μου (στο χωριό μου βέβαια δεν πίνουμε Evil Twin Hipster Ale) και μιλάω πολύ σοβαρά!
Αν και όταν η μπύρα πιάνει πιο υψηλές θερμοκρασίες η αρχική πικράδα αρχίζει να μετριάζεται, η επίγευση μένει σταθερή στη βοτανική, πράσινη γρασιδο-αίσθηση του λυκίσκου, πράγμα που στο δικό μου σκοτεινό κεφάλι τουλάχιστον, την κάνει ιδανικό ποτό για χόρτα!
Εσείς τι λέτε;


Κλείνοντας, και για να ταιριάζει ο επίλογος με τον πρόλογο, αν πάντως σας έρθει η όρεξη να μαζέψετε την παρέα σας και να παίξετε μπάλα με αλουμινένιο μπυρο-κουτάκι, σας έχω το κατάλληλο: