The Alchemist - Heady Topper...

Τον περασμενο Αυγουστο ο κατατσροφικος κυκλωνας Αϊριν ειχε πληξει δεκα πολιτειες των ΗΠΑ και εκτος απο τις ανυπολογιστες υλικες καταστροφες υπηρχαν και δεκαδες απωλειες ανθρωπινων ζωων. Μια απο τις περιοχες που επληγει περισσοτερο ηταν η μικρη πολιτεια Βερμοντ στα σύνορα με τον Καναδά. Οι ζημιες ηταν πολυ μεγαλες και μια απο τις καταστροφες η οποια προκληθηκε απο την  πλημμυρα που επληξε την περιοχη Waterbury ηταν η pub/microbrewery The Alchemist. Επειδη οι κατατσροφες ηταν αρκετα μεγαλες στον χωρο της μικροζυθοποιιας αλλα και στην pub οι ιδιοκτητες της  αποφασισαν να μην ανακατασκευασουν τον χωρο που ειχε κατστραφει απο την πλημμυρα αλλα να φτιαξουν ενα καινουργιο χωρο οπου προς το παρον φτιαχνουν μονο την ναυαρχιδα της Alchemist την Double IPA - Heady Topper.

pub & microbrewery

Την Heady Topper ειχα την τυχη να την πετυχω στο Ølbutikken οταν βρεθηκαμε στην Δανια τον περασμενο Μάιο και βεβαια δεν εχασα την ευκαιρια να την δοκιμασω γιατι ηξερα οτι δυσκολα θα εβρισκα αλλη ευκαιρια για να την πετυχω καπου αλλου αφου μεχρι και στις ΗΠΑ ειναι αναρπαστη και μπορεις να την βρεις μονο σε καποιες πολιτειες γυρω απο το Βερμοντ. Στον can των 500ml γραφει "drink from the can" και ετσι ηπια μια γουλια κατευθειαν απο το κουτακι αλλα προτιμησα την υπολοιπη να την βαλω σε ενα σνιφτερακι που ειχα μαζι μου. Πιστευω οτι η μπυρα αδικειτε αν την πεις κατευθειαν απο το κουτακι γιατι χανεις ενα απο τα πιο δυνατα χαρτια της που ειναι το αρωμα της. Ετσι λοιπον αφου κατσαμε να φαμε ενα μπεργκερ σε μια απο τις κεντρικες πλατειες της Κοπεγχαγης βρηκα την ευκαιρια να δοκιμασω επιτοπου την Heady Topper.

Την σερβιρω στο σνιφτερ που ειχα μαζι μου και δημιουργει ενα υπολευκο αφρο δυο περιπου εκατοστων ο οποιος θα υποχωρησει σχετικα γρηγορα και θα αφησει ενα δαχτυλιδι γυρω απο τα τοιχωματα του ποτηριου ενω το χρωμα της ειναι εντονο πορτοκαλι και θολο. Το αρωμα της οπως ειπα και πιο πανω ειναι ολα τα λεφτα. Ειναι αρκετα hoopy με το γκρέιπφρουτ, το ροδάκινο, το πορτοκάλι, το πεύκο και τα τροπικά φρούτα να δημιουργουν ενα καταπληκτικο συνολο το οποιο σου γαργαλαει την μυτη πολυ ευχαριστα.

Απο γευση επισης πολυ καλη. Καταρχας ειναι πολυ φρουτωδες με το ροδακινο και το γκρέιπφρουτ να κυριαρχουν ενω παιζεται ενα πολυ ωραιο παιχνιδι μεταξυ της βυνης και του λυκισκου αφου απο την μια νοιωθεις την ζεστασια της βυνης και απο την αλλη νοιωθεις ενα ελαφρυ μουδιασμα απο τα τσιμπηματα του λυκισκου. Επισης βγαζει μια πολυ ωραια φρεσκαδα η οποια δεν χανεται καθολου για οση ωρα την απολαυανεις...

Το σωμα της ειναι μεσαιο προς γεματο, η αισθηση στο στομα ειναι κρεμωδης και ξηρη στο τελειωμα. Η ενανθρακωση ειναι αρκετα εντονη αλλα πολυ ευχαριστη. Το αλκοολ αν και στο 8% ABV δεν κανει πουθενα αισθητη την παρουσια του, ισως θα την εκανε αν επινες τρια-τεσσερα κουτακια στην σειρα αλλα που τετοια τυχη...:(. Τα IBU φτανουν στο 120 αλλα μπαλατζαρουν πολυ αρμονικα με τα malts και βγαζουν ενα πολυ ισορροποιμενο αποτελεσμα και τελος η επιγευση που σου αφηνει ειναι πολυ hoopy, φρουτωδες και πικρουλα...

Μια κορυφαια σιγουρα DIPA που ημουν πολυ τυχερος που ειχα την τυχη να την δοκιμασω...

βαθμος...9,5