Δυο “πυρηνικές” stout από την “The Kernel”

Αν και πυρηνική δύναμη η Βρετανία, ο πυρήνας που μας ενδιαφέρει περισσότερο εδώ είναι αυτός του κριθαριού και μάλιστα του κριθαριού που μεταμορφώνεται σε μαγική, δυνατή μαύρη μπύρα, στα καζάνια της λονδρεζικής μικροζυθοποιίας “The Kernel”

“The brewery springs from the need to have more good beer. Beer deserving of a certain attention. Beer that forces you to confront and consider what you are drinking. Upfront hops, lingering bitternesses, warming alcohols, bodies of malt. Lengths and depths of flavour. We make Pale Ales, India Pale Ales and old school London Porters and Stouts towards these ends. Bottled alive, to give them time to grow”

Κάπως έτσι αυτοπροσδιορίζεται η Βρετανική  μικροζυθοποιία  “The Kernel”,  μια αξιόλογη μικρή που αν και μετρά μόλις δυόμιση χρόνια ζωής, με την παρουσία της υπόσχεται πολλά για το μέλλον. Δημιούργημα του Ιρλανδικής καταγωγής Evin O’ Riordain, ο “πυρήνας” αποτελεί μια προσπάθεια  επιστροφής στα παραδοσιακά στυλ που γεννήθηκαν στην Αγγλία και που επανήλθαν στο προσκήνιο απ’ την μεγάλη τους επιτυχία στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.

Η μικροζυθοποιία “The Kernel” βρίσκεται σε μια λαϊκή συνοικία του Λονδίνου, σε μια τοπική αγορά που έχει αναδειχθεί σε πόλο έλξης των καλοφαγάδων. Ανάμεσα σε καφεκοπτεία, εμπόρους τυριών, φούρνους, κρεοπωλεία και λογής λογής παρόμοια μαγαζιά, ο λάτρης του καλού φαγητού μπορεί να βρει και την καλή μπύρα που θα το συνοδέψει. Και μάλιστα τα Σάββατα, που στη Maltby street οι μαγαζάτορες βγάζουν την πραμάτια έξω απ’ τα μαγαζιά τους, να τη δει από κοντά ο επισκέπτης, στην Kernel μπορείς να αγοράσεις φρέσκια τη μπύρα κατευθείαν απ’ το ζυθοποιίo. 

Ας ελπίσουμε πως αυτός ο τοποκεντρικός χαρακτήρας θα διατηρηθεί και τώρα που ο “πυρήνας διαστέλλεται” και το ζυθοποιίο επεκτείνεται σε ένα μεγαλύτερο χώρο μερικά τετράγωνα πιο πέρα.
Το βιντεάκι με τον Evin O’ Riordain είναι απ’ τις μέχρι πρότινος εγκαταστάσεις στην πάροδο της Maltby street

Από την μικρή αλλά όλο και αυξανόμενη γκάμα της Kernel θα γνωρίσουμε σήμερα δυο “μαύρες” εκπροσώπους. Την “Export Stout - London 1890” και την “Imperial Brown Stout – London 1358” που όπως καταλαβαίνουμε απ’ το όνομά τους, αποτελούν αναβιώσεις συνταγών που φτιάχνονταν από πολύ παλιά, στο Λονδίνο.

“Export Stout - London 1890” 7.4%

Το χρώμα της μαύρο και ο κρεμώδης αφρός της, καφέ ανοικτός, με μέτριο όγκο. Ενός δακτύλου πάχος καπάκι θα παραμείνει για λίγα λεπτά για να περιορισθεί σε λεπτό καφετί πέπλο, πάνω απ’ το μαύρο σώμα της.

Στο άρωμά της κυριαρχούν η σοκολάτα, ο καφές και λίγο η ελιά. Η αίσθηση στο στόμα βελούδινη και το σώμα γεμάτο! Διακριτικό το τσίμπημα στο στόμα, ενώ η γεύση της χαρακτηρίζεται απ’ τη ψημένη βύνη, τον καφέ, αλλά και νότες μπράντυ.

Μια ενδιαφέρουσα stout, γεμάτη, ισορροπημένη, ποιοτική, αλλά χωρίς να διαπρέπει σε κάποιο απ’ τους τομείς βαθμολογίας: Εμφάνιση 8.75, Άρωμα 8.5, Γεύση 8.25, Αίσθηση 8.25. Συνολική βαθμολογία: 8.4 στα 10

Για τη συνέχεια ακόμα μια “ιστορική” συνταγή (13ος αιώνας), αυτή τη φορά για μια πιο βαριά stout, πιθανότατα από αυτές που  ξεκίναγαν απ’ την Αγγλία για να φτάσουν στην αυλή της τσαρίνας…

“Imperial Brown Stout – London 1358” 9.8%

Οι ετικέτες (που σφραγίζει και κολλά ο ίδιος ο Evin στα μπουκάλια του) είναι μνημείο εκλεκτικής απλότητας. Μια κάπως grunge άποψη στο labeling ίσως;

Σερβίρω στους 15 βαθμούς σε αυτοκρατορικό snifter όπως της αρμόζει

Το χρώμα της μαύρο με βαθυκάστανες ανταύγειες. Πλούσιος καφετής αφρός που θα διατηρήσει για μερικά λεπτά ένα χαμηλό αλλά συμπαγές κεφάλι, για να υποχωρήσει σιγά σιγά σε πέπλο με πλήθος φυσαλίδων που θα παιχνιδίζουν στην επιφάνεια. Τα ελαιώδη ίχνη στο ποτήρι θα εξαφανιστούν κι αυτά γρήγορα. Κάθε φορά που θα στριφογυρίζω το ποτήρι στα χέρια μου, ο αφρός της πρόθυμα θα ξαναζωντανεύει  

Το αρωματικό μπουκέτο συγκεντρώνει ψημένη βύνη, καφέ, σοκολάτα, σκόνη κακάο, κάποια πιπεράτα μπαχάρια, και αλκοόλ. Αισθητό το τσίμπημα κάτω απ’ τη γλώσσα, ενώ το σώμα γεμάτο αλλά σε βρετανικά όρια. Αίσθηση μεταξένια.

Γεύση σχετικά πικρή και ολίγον καυτερή, με γλυκιές μάλτυ αναλαμπές να ζεσταίνουν ή μάλλον να σπάνε την κάψα στο στομάχι. Ιδιαίτερη και ευχάριστη αίσθηση!

Ενδιαφέρουσα imperial stout, πολυδιάστατη τόσο στο άρωμα όσο και στη γεύση. Στα + της η μεταξένια αίσθηση, οι πιπεράτες αλκοολούχες αναλαμπές στη γεύση. Όσο περνά η ώρα μάλιστα και υποχωρεί η ένταση του λυκίσκου, η αίσθηση απογειώνεται. Μια πρώτης τάξης παρέα για τα άγρυπνα βράδια που περνάω τελευταία με το γιόκα μου


Βαθμολογώ με 9 την εμφάνιση, 8.75 δίνω στο άρωμα, 9.25 στη γεύση και 9 στην αίσθηση. 9 στα 10 λοιπόν στο σύνολο!
Στην υγειά μας λοιπόν… καληνύχτα και καλό τριήμερο. Το Άγιο Πνεύμα να μας φωτίζει αλλά τα ποτήρια μας ας τα μαυρίζει