Τον Ιούλιο θα κυκλοφορήσει μια νέα μπύρα από τους τραππιστές του Αβαείου Notre Dame de Scourmont, όπου φτιάχνονται οι φημισμένες (και όχι άδικα) μπύρες Chimay.
Η μπύρα φτιάχτηκε για την επέτειο των 150 ετών απ’ την παρασκευή της πρώτης μπύρας στο μοναστήρι των “φυγάδων” τότε μοναχών του αβαείου του Scourmont, που κυνηγημένοι απ’ τους επαναστάτες Γάλλους, είχαν καταφύγει στο γειτονικό Βέλγιο. Απ' το 1862 ξεκίνησαν οι μοναχοί να φτιάχνουν την premiere, την πρώτη, ελαφριά μπύρα με την οποία συνόδευαν το φαγητό και "πέρναγαν" τις δύσκολες μέρες της νηστείας, ενώ το 1948, ο πάτερ Theodore, ο ζυθοποιός της μονής, απομόνωσε την μαγιά - που ακόμα αποτελεί τη βάση της σημερινών Chimay - και έφτιαξε μια πιο δυνατή μπύρα για τα Χριστούγεννα, τη γνωστή μας "μπλέ".
Η νέα μπύρα θα είναι πιο δυνατή απ’ τις τρεις γνωστές μας ετικέτες, στους 10 αλκοολικούς βαθμούς και θα κυκλοφορήσει σε μεγάλα μπουκάλια των 750ml που θα κλείνουν με φελλό και σύρμα.
"This special edition is a full bodied and distinctive strong beer developed within the abbey to celebrate and honour the 150th anniversary of the brewery.
Produced with 100% natural ingredients,its pale golden robe and champagne sparkle is topped by a rich white head of foam. The distinctive bouquet evokes the rich fruity and complex notes of the Chimay yeast in harmony with a delicate spicy note and the fragrance of fresh noble hops.
At 10% alcohol, the flavour is full bodied and complex with a slight but refreshing tang note and a crisp hop finish that will delight the palate".
Αν και η ζυθοποιία της Chimay είναι αρκετά μεγάλη πια, για να θεωρείται ένα απλό μοναστηριακό ζυθοποιίο, με μια παραγωγή που το 2011 πλησίασε τα 170.000 hectolittres, το μέγεθος δηλαδή μιας απ’ τις δέκα μεγαλύτερες αμερικανικές craft breweries, οι μοναχοί προσπαθούν να διατηρήσουν τον έλεγχο της παραγωγής εντός του μοναστηριού και συνεχίζουν να αποδίδουν το μεγαλύτερο μέρος από τα έσοδά τους στο ιεραποστολικό έργο τους σε αδελφά μοναστήρια στην Αφρική και αλλού.
Χωρίς άλλο, όλοι οι φίλοι της Chimay, αναμένουμε να δοκιμάσουμε τη νέα μπύρα και να γιορτάσουμε το γεγονός
Ας θυμηθούμε όμως κάποια πράγματα που είχαμε γράψει παλαιότερα για τους τραππιστές και τις μπύρες τους, που όχι μόνο διαφύλαξαν την παράδοση της ζυθοποίησης στα κατατρεγμένα χρόνια της Γαλλικής επανάστασης, αλλά και ήταν το "καντήλι" της ποιότητος που εξακολουθούσε να μένει αναμμένο στα πιο πρόσφατα χρόνια της παρακμής της μπύρας, απ' το οποίο ξεπήδησαν ακόμα μια φορά οι σπίθες της αναγέννησης.
“Σύμφωνα με το «νόμο» του Άγιου Βενέδικτου, του αρχιτέκτονα της μοναστικής ζωής στο δυτικό πολιτισμό, οι μοναχοί πρέπει να ζουν μια ζωή δουλειάς, προσευχής και αυτοσυντήρησης, απομονωμένοι από τον έξω κόσμο και τους πειρασμούς του. Τον 12ο αιώνα μάλιστα, ο Άγιος Βερνάρδος, έβαλε ακόμα πιο ψηλά τον πήχη, θεωρώντας πως οι μοναχοί πρέπει ν’ ασχολούνται ακόμα περισσότερο με τις χειρονακτικές εργασίες του μοναστηριού. Οι μοναχοί αυτοί ήταν οι πρώτοι Σιστερσιανοί (Cistercians).
Μια ακόμα πιο αυστηρή τάξη μοναχισμού, θα ιδρυθεί το 1664, από τον Armand-Jean Le Bouthillier de Rancé, ένα μορφωμένο ευγενή που ήταν επίτροπος στο Αβαείο La Grande Trappe, στη Νορμανδία.
Μετά από χρόνια σκανδαλώδους συμπεριφοράς, ο Rancé μετανόησε, μοίρασε τα υπάρχοντά του και κλείστηκε στο μοναστήρι. Εκεί, ασχολήθηκε ενεργά και ως ηγούμενος πια, εισήγαγε νέα ήθη, με βασικότερα την αυστηρή νηστεία, τις μετάνοιες και, πλην των προβλεπομένων ψαλμωδιών, την απόλυτη σιωπή! Έτσι ιδρύθηκε η Τάξη των Αναμορφωμένων Σιστερσιανών της Αυστηρής Παρακολούθησης (Order of the Reformed Cistercians of Strict Observance).
Οι μοναχοί, που στο πλαίσιο της ασκητικής τους ζωής καλιεργούσαν κριθάρι και στάρι και για να συντηρηθούν στις περιόδους της νηστείας, άρχισαν να φτιάχνουν και μπύρα ως συμπλήρωμα της διατροφής τους (Οι ολοήμερες νηστείες απόκλειαν το φαγητό αλλά όχι κάποιο διατροφικό ποτό...) Αυτοί οι μοναχοί, λόγω του ονόματος του μοναστηριού τους (La Trappe), ονομάσθηκαν Τραππιστές και ήταν οι πρώτοι που παρήγαγαν μπύρα στο μοναστήρι.
Με την Γαλλική επανάσταση, το 1791 οι μοναχοί έφυγαν κυνηγημένοι απ’ τη Γαλλία και ίδρυσαν μοναστήρια στην Ελβετία και τις άλλες γειτονικές χώρες. Σήμερα υπάρχουν περί τα 170 μοναστήρια Τραπιστών σε όλο το κόσμο.
Απ’ τα παλιά τα χρόνια, παράλληλα με τις προσευχές, οι μοναχοί έκαναν διάφορες αγροτικές δουλειές για να ζήσουν. Καλλιεργούσαν τη γη, έβοσκαν τα ζωντανά, έφτιαχναν τυρί αλλά και… μπύρα! Το τυροκομείο μάλιστα και το ζυθοποιείο, βρίσκονταν μέσα στο χώρο του μοναστηριού. Η τέχνη της ζυθοποιίας, περνώντας από μοναχό σε μοναχό και χωρίς την ανάγκη εμπορευματοποίησης, έμεινε αγνή μέχρι τις μέρες μας. Οι μπύρες που φτιάχνονται με την παλιά αυτή παράδοση ονομάζονται μοναστηριακές.
Όταν σήμερα μιλάμε για τραπιστική μπύρα, εννοούμε τις λιγοστές εκείνες μπύρες, που φτιάχνονται στο χώρο του μοναστηριού, με διαρκή έλεγχο και ευθύνη των μοναχών. Τα έσοδα απ’ τη ζυθοποιία, πέρα απ’ αυτά που απαιτούνται για την λειτουργία των μοναστηριών, διατίθενται για κοινωνικούς σκοπούς.
Τραπιστικές θεωρούνται οι μπύρες που φτιάχνονται στα εξής έξι Βελγικά μοναστήρια:
1. Achel. Monastère de Notre-Dame de Saint-Benoît. Commune d'Achel, Campine (Limbourg belge).
2. Chimay. Αbbaye Notre Dame de Scourmont. Commune de Forges, Hameau de Scourmont, Chimay.
3. Orval. Abbaye Notre Dame d'Orval, Florenville
4. Rochefort. Abbaye Notre Dame de St Rémy. Pays de Rochefort.
5. Westmalle. Abbaye N.Dame de la Trappe du S.Coeur. Commune de Westmalle.
6. Westvleteren. Abbaye Notre Dame de St Sixte. Westvleteren. Flandre Occidentale
και στο εξής ένα Ολλανδικό μοναστήρι: La Trappe. Abbaye Notre Dame de Koningshoeven. (Onze Lieve Vrouw van Koningshoeven) Le Brabant Septentrional. Tilburg.
Υπάρχουν κι άλλες μπύρες, οι οποίες παρασκευάζονται πάνω σε παλιά μοναστηριακή συνταγή, αλλά που η παραγωγή τους δεν ακολουθεί τους παραπάνω κανόνες, χωρίς αυτό να τις υποβιβάζει όμως σε ποιότητα. Τέτοιες μοναστηριακές μπύρες (λέγονται και abbey beers) είναι οι Αbbaye de Leffe, St. Benedictine, St. Arnoldus, Corsendonk, Dominus, κ.α.)”
Πέμπτη 14 Ιουνίου 2012
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Και την εξερετικη St Bernardus....
ΑπάντησηΔιαγραφήIδικα η 12ρα τους, ειναι πραγματικα επιγειος παραδεισος.