Την Κυριακη που μας περασε και ενω το θερμομετρο στην Αθηνα ειχε χτυπησει 34° C εμεις (BeeRocker, sixtyneedles & o γράφων) αποφασισαμε αντι να παμε για κανα μπανακι να μαζευτουμε στο σπιτι του BeeRocker και να πιουμε καμια μπυριτσα. Μεχρι στιγμης δεν ακουγεται και τοσο καμμενο αυτο που καναμε, αφου η μπυριτσα ειναι οτι πρεπει για μια τοση ζεστή μερα και μαλιστα αραχτος στο σπιτακι με το κλιματιστικο στους 16° C. Το θεμα ειναι ομως οτι οι μπυριτσες που δοκιμασαμε δεν ηταν και τοσο δροσιστικες....ηταν παντως ολες μια & μια ....
Μιας και ολες οι μπυρες που ειχαμε κανονισει να δοκιμασουμε ηταν stout, porter & imperial stout, πολυ μαυριλα δηλαδη, ειπαμε να ξεκινησουμε με μια stout που απο οσο ξεραμε, ξεφευγε απο τα καθιερωμενα στανταρ μιας stout. Η αρχη λοιπον εγεινε με μια μπυρο-συνεργασια μεταξυ των Grassroots, Stillwater & Mikkeller και μιλαω βεβαιως για την Gypsy Juice, μια belgian stout στα 8,5% ABV για την οποια εχει χρησιμοποιηθει saison μαγια, Brett Brux (ο γνωστος μας και αγαπημενος βρεττανομυκητας) και γενναίες δοσεις λυκισκου, οχι και οτι πιο συνηθισμένο για μια stout. Ο αφρος που δημιουργει ειναι πολυ πλουσιος και καφετης και το χρωμα της καταμαυρο. Το αρωμα της πολυ ιδιατερο για stout μιας και ο βρεττανομυκητας εχει αφησει για τα καλα την σφραγιδα του. Αυτο που κανει με την μια εμφανεστατη την παρουσια του ειναι το πρασινο μηλο, το γκρεϊφρουτ και η εντονη βελγικη μαγια που μαζι με τον καφε και το πευκο απο τον λυκισκο δημιουργουν ενα πολυ ιδιαιτερο αλλα συναμα απολαυστικο αποτελεσμα. Στην γευση κυριαρχει ο καφες και το πρασινο μηλο ενω νοιωθεις και τα τσιμπηματα απο τον λυκισκο να γεμιζουν ολο το στομα σου . Επιγευση ξηρη και πικρη ενω το σωμα της ειναι μεσαιο προς γεματο και εχει υψηλη ενανθρακωση. Μια πολυ ωραια μπυρο-συνεργασια που πιστευω ενα 8,5 το εχει ανετα...
Επομενη ετικετα η Smoked Porter της Stone στα 5,9 % ABV. Προσωπικα δευτερη φορα που την δοκιμαζω και θεωρω οτι σε σχεση με την αλλη φορα που την ειχα δοκιμασει ηταν λιγο κατωτερη. Το χρωμα της μαυρο και ο αφρος της γυρω στα δυο δαχτυλα και χρωματος μπεζ. Το αρωμα της εχει μια ελαφρια αισθηση καπνου ενω η σοκολατα και ο καφες κανουν εμφανη την παρουσια τους αλλα οχι σε πολυ εντονο βαθμο. Η γευση της ειναι αρκετα βυνωδες, εχει μια ελαφρια καπνιλα ενω και η σοκολατα κανει εμφανη την παρουσια της. Αισθηση αρκετα κρεμωδη, επιγευση ξηρη, σωμα μεσαιο και με χαμηλη ενανθρακωση. Την περιμενα καλυτερη εχοντας στο νου μου και την πρωτη φορα που την ειχα δοκιμασει αλλα παρολα αυτα δεν ηταν κακη. Ενα 7,75 ειναι πιστεω οτι πρεπει...
Συνεχεια με την Mørke Pumpernickel Porter της Beer Here για την οποια μας εχει μιλησει ο Chalice εδω . Θα συμφωνησω σε ολα με τον Chalice και μαλιστα και απο εμας πηρε ομοφωνα ενα 8,5. Μια πολυ καλη Porter...
Προχωραμε με αρκετα πιο υψηλους αλκοολικους βαθμους, συγκεκριμενα παμε στους 10,9 % ABV και με μια μπυρα που θεωρειτε αλλα και ειναι μια απο καλυτερες Imperial Stout που κυκλοφορουν στην αγορα. Μιλαω για την Beer Geek Brunch Weasel του Μιχαλακη...Εχουμε αναφερθει και στο παρελθον σχετικα με την highland edition αυτης της ετικετας σε μια μαζωξη που ειχαμε κανει παλι στον Ροκα . Τωρα θα δουμε την κανονικη της εκδοση την οποια και θεωρω καλυτερη. Μαυρη μαυριλα το χρωμα της και ο αφρος της περιπου στο ενα δαχτυλο και χρωματος ανοιχτο καφε. Το αρωμα της ειναι ενα οργασμος αρωματων...πολυ εντονος καφες, πικρη σοκολατα, καβουρδισμενη βυνη, αλκοολ ενω ο λυκισκος με τα εσπεριδοειδη και το πευκο δημιουργουν μια κορυφαια παλετα αρωματων. Γευση σχεδον παρομοια με το αρωμα, με τον καφε να κυριαρχει, πολυ κρεμωδης και απαλη η αισθηση στο στομα, γεματο σωμα και χαμηλη ενανθρακωση. Πικρο αλλα και πολυ απαλο το τελειωμα της με μακρα διαρκεια. Τι να λεμε τωρα η μπυρα ειναι απλα κορυφαια και θα της βαλω μονο 9,5 γιατι ακολουθει η επομενη...!!!
Και ναι εφτασε η στιγμη που θα δοκιμασουμε μια απο τις μπυρες που ηθελα να δοκιμασω περισσοτερο απο καθε αλλη μπυρα που κυκλοφορει στο χωρο της ποιοτικης μπυρας. Μιλαω βεβαιως για την Bourbon County Vanilla Stout της Goose Island. Στο παρελθον ειχα δοκιμασει την κανονικη εκδοση της Bourbon County Stout αλλα και την Rare χαρι στον Nightfall, αλλα η Vanilla edition ηταν αυτη που ηθελα να δοκιμασω πιο πολυ...H Bourbon County Vanilla Stout ειναι βασικα η Bourbon County Stout την οποια εχουν αρωματισει με φρεσκια βανιλια. Ο λογος που εμφιαλωσαν αυτην της εκδοση της Bourbon County Stout ειναι γιατι συμφωνα με τα λεγομενα του Greg Hall στο φεστιβαλ, με παλαιωμενες μπυρες σε ξυλινα βαρελια, του 2009 που ειχε γινει στο Σικαγο οσοι ειχαν δοκιμασει την Bourbon County Vanilla Stout ειχανε ενθουσιαστει τοσο και ετσι αποφασισαν να την εμφιαλωσουν.
Αφου χαζεψουμε λιγο την λιτη αλλα παραλληλα πολυ κομψη λευκη ετικετα της, την ανοιγουμε ευλαβικα και την σερβιρουμε στα σνιφτερ. Το χρωμα καταμαυρο ο αφρος λιγοστος ο οποιος ομως θα παραμεινει για αρκετη ωρα σαν ενα δαχτυλιδι πανω απο την μαυρη αβυσσο...
Το αρωμα τωρα ειναι απλα απιστευτο, δεν περιγραφεται με λογια πρεπει να εισαι εκει για να το ζησεις. Θα προσπαθησω οσο μπορω να δωσω μια εικονα αυτου του νεκταρ...Καταρχην βανιλια, μετα αλκοολ, ξυλο, πικρη σοκολατα, ψημενη βυνη, ολα αυτα τοσο τελεια μπλεγμενα που δημιουργουν ενα κορυφαιο αποτελεσμα που δεν θελεις να παρεις την μυτη σου πανω απο αυτην την αρωματικη πανδαισια...Η γευση ειναι επισης κορυφαια και παρομοια με το αρωμα. Η σοκολατα, η μπερμπονιλα απο τον ξυλο μαζι με την βανιλια και το αλκοολ δημιουργουν ενα τελειο συνολο που σου ζεσταινει το στομα και δεν θελεις αυτη η αισθηση να τελειωσει ποτε...Κρεμωδης και κολλωδεις η αισθηση στο στομα, χαμηλη ενανθρακωση, το τελειωμα ειναι βυνωδες, ζεστο και αλκοολικο. Το αλκοολ ειναι στα 13% ABV και ειναι εμφανεστατο απο την αρχη ως το τελος αλλα οχι σε ενοχλητικο βαθμο...
Ο βαθμος που θα της βαλω ειναι 10...ειναι οτι καλυτερο εχω δοκιμασει...
Αν και θα επρεπε εδω να τελειωνε η βραδια οι αλλοι δυο ειχανε αγριες διαθεσεις και ετσι συνεχισαμε με μια Mikkeller Black Whisky. H Mikkeller Black Whisky ειναι η Mikkeller Black παλιωμενη για 3 μηνες σε γαλλικα βαρελια ουισκι. Το αλκοολ ειναι πολυ ψηλα, φτανει τα 17,5 % ΑΒV...Το χρωμα καταμαυρο ο αφρος καφετης αλλα ελαχιστος. Το αρωμα ειναι επισης κορυφαιο, καφες, πικρη σοκολατα, βανιλια, καραμελα, ξυλο και αλκοολ. Η γευση αρκετα γλυκια με πολλα απο τα χαρακτηριστικα του αρωματος. Η αισθηση στο στομα ειναι απαλη, η ενανθρακωση χαμηλη και το τελειωμα ξηρο και αλκοολικο. επισης μια κορυφαια Imperial Stout αλλα εμενα το μυαλο μου ηταν ακομα στην Bourbon County Vanilla Stout .
Βαθμος 9...
Επειδη το πραγμα ειχε παραμαυρισει, οχι βεβαια πως μας χαλαγε, ειπαμε να ανοιξουμε μια ξακουστη βελγιδουλα απο την De Dolle. Ετσι ανοιξαμε την Stille Nacht του 2009. To επιπεδο συνεχισε να ειναι πολυ υψηλο μιας και η Stille Nacht ειναι μια απο τις καλυτερες belgian stong ale για την οποια μας εχει μιλησει ο Chalice εδω για τις χρονιες 2008 & 2006 και επειδη πανω κατω τα πραγματα ηταν ιδια και για την 2009 δεν εχω τιποτα να προσθεσω απλα να συμφωνησω με τον Νικο.
Καπως ετσι τελειωσαμε με οτι πιναμε στο σπιτι του Ροκα και επειδη θελαμε και βολτιτσα πεταχτηκαμε μεχρι το Local για μια Septem Pale Ale και τελειωμα με μια Brew Dog - Tokyo*...
Μιας και ολες οι μπυρες που ειχαμε κανονισει να δοκιμασουμε ηταν stout, porter & imperial stout, πολυ μαυριλα δηλαδη, ειπαμε να ξεκινησουμε με μια stout που απο οσο ξεραμε, ξεφευγε απο τα καθιερωμενα στανταρ μιας stout. Η αρχη λοιπον εγεινε με μια μπυρο-συνεργασια μεταξυ των Grassroots, Stillwater & Mikkeller και μιλαω βεβαιως για την Gypsy Juice, μια belgian stout στα 8,5% ABV για την οποια εχει χρησιμοποιηθει saison μαγια, Brett Brux (ο γνωστος μας και αγαπημενος βρεττανομυκητας) και γενναίες δοσεις λυκισκου, οχι και οτι πιο συνηθισμένο για μια stout. Ο αφρος που δημιουργει ειναι πολυ πλουσιος και καφετης και το χρωμα της καταμαυρο. Το αρωμα της πολυ ιδιατερο για stout μιας και ο βρεττανομυκητας εχει αφησει για τα καλα την σφραγιδα του. Αυτο που κανει με την μια εμφανεστατη την παρουσια του ειναι το πρασινο μηλο, το γκρεϊφρουτ και η εντονη βελγικη μαγια που μαζι με τον καφε και το πευκο απο τον λυκισκο δημιουργουν ενα πολυ ιδιαιτερο αλλα συναμα απολαυστικο αποτελεσμα. Στην γευση κυριαρχει ο καφες και το πρασινο μηλο ενω νοιωθεις και τα τσιμπηματα απο τον λυκισκο να γεμιζουν ολο το στομα σου . Επιγευση ξηρη και πικρη ενω το σωμα της ειναι μεσαιο προς γεματο και εχει υψηλη ενανθρακωση. Μια πολυ ωραια μπυρο-συνεργασια που πιστευω ενα 8,5 το εχει ανετα...
Επομενη ετικετα η Smoked Porter της Stone στα 5,9 % ABV. Προσωπικα δευτερη φορα που την δοκιμαζω και θεωρω οτι σε σχεση με την αλλη φορα που την ειχα δοκιμασει ηταν λιγο κατωτερη. Το χρωμα της μαυρο και ο αφρος της γυρω στα δυο δαχτυλα και χρωματος μπεζ. Το αρωμα της εχει μια ελαφρια αισθηση καπνου ενω η σοκολατα και ο καφες κανουν εμφανη την παρουσια τους αλλα οχι σε πολυ εντονο βαθμο. Η γευση της ειναι αρκετα βυνωδες, εχει μια ελαφρια καπνιλα ενω και η σοκολατα κανει εμφανη την παρουσια της. Αισθηση αρκετα κρεμωδη, επιγευση ξηρη, σωμα μεσαιο και με χαμηλη ενανθρακωση. Την περιμενα καλυτερη εχοντας στο νου μου και την πρωτη φορα που την ειχα δοκιμασει αλλα παρολα αυτα δεν ηταν κακη. Ενα 7,75 ειναι πιστεω οτι πρεπει...
Συνεχεια με την Mørke Pumpernickel Porter της Beer Here για την οποια μας εχει μιλησει ο Chalice εδω . Θα συμφωνησω σε ολα με τον Chalice και μαλιστα και απο εμας πηρε ομοφωνα ενα 8,5. Μια πολυ καλη Porter...
Προχωραμε με αρκετα πιο υψηλους αλκοολικους βαθμους, συγκεκριμενα παμε στους 10,9 % ABV και με μια μπυρα που θεωρειτε αλλα και ειναι μια απο καλυτερες Imperial Stout που κυκλοφορουν στην αγορα. Μιλαω για την Beer Geek Brunch Weasel του Μιχαλακη...Εχουμε αναφερθει και στο παρελθον σχετικα με την highland edition αυτης της ετικετας σε μια μαζωξη που ειχαμε κανει παλι στον Ροκα . Τωρα θα δουμε την κανονικη της εκδοση την οποια και θεωρω καλυτερη. Μαυρη μαυριλα το χρωμα της και ο αφρος της περιπου στο ενα δαχτυλο και χρωματος ανοιχτο καφε. Το αρωμα της ειναι ενα οργασμος αρωματων...πολυ εντονος καφες, πικρη σοκολατα, καβουρδισμενη βυνη, αλκοολ ενω ο λυκισκος με τα εσπεριδοειδη και το πευκο δημιουργουν μια κορυφαια παλετα αρωματων. Γευση σχεδον παρομοια με το αρωμα, με τον καφε να κυριαρχει, πολυ κρεμωδης και απαλη η αισθηση στο στομα, γεματο σωμα και χαμηλη ενανθρακωση. Πικρο αλλα και πολυ απαλο το τελειωμα της με μακρα διαρκεια. Τι να λεμε τωρα η μπυρα ειναι απλα κορυφαια και θα της βαλω μονο 9,5 γιατι ακολουθει η επομενη...!!!
Και ναι εφτασε η στιγμη που θα δοκιμασουμε μια απο τις μπυρες που ηθελα να δοκιμασω περισσοτερο απο καθε αλλη μπυρα που κυκλοφορει στο χωρο της ποιοτικης μπυρας. Μιλαω βεβαιως για την Bourbon County Vanilla Stout της Goose Island. Στο παρελθον ειχα δοκιμασει την κανονικη εκδοση της Bourbon County Stout αλλα και την Rare χαρι στον Nightfall, αλλα η Vanilla edition ηταν αυτη που ηθελα να δοκιμασω πιο πολυ...H Bourbon County Vanilla Stout ειναι βασικα η Bourbon County Stout την οποια εχουν αρωματισει με φρεσκια βανιλια. Ο λογος που εμφιαλωσαν αυτην της εκδοση της Bourbon County Stout ειναι γιατι συμφωνα με τα λεγομενα του Greg Hall στο φεστιβαλ, με παλαιωμενες μπυρες σε ξυλινα βαρελια, του 2009 που ειχε γινει στο Σικαγο οσοι ειχαν δοκιμασει την Bourbon County Vanilla Stout ειχανε ενθουσιαστει τοσο και ετσι αποφασισαν να την εμφιαλωσουν.
Αφου χαζεψουμε λιγο την λιτη αλλα παραλληλα πολυ κομψη λευκη ετικετα της, την ανοιγουμε ευλαβικα και την σερβιρουμε στα σνιφτερ. Το χρωμα καταμαυρο ο αφρος λιγοστος ο οποιος ομως θα παραμεινει για αρκετη ωρα σαν ενα δαχτυλιδι πανω απο την μαυρη αβυσσο...
Το αρωμα τωρα ειναι απλα απιστευτο, δεν περιγραφεται με λογια πρεπει να εισαι εκει για να το ζησεις. Θα προσπαθησω οσο μπορω να δωσω μια εικονα αυτου του νεκταρ...Καταρχην βανιλια, μετα αλκοολ, ξυλο, πικρη σοκολατα, ψημενη βυνη, ολα αυτα τοσο τελεια μπλεγμενα που δημιουργουν ενα κορυφαιο αποτελεσμα που δεν θελεις να παρεις την μυτη σου πανω απο αυτην την αρωματικη πανδαισια...Η γευση ειναι επισης κορυφαια και παρομοια με το αρωμα. Η σοκολατα, η μπερμπονιλα απο τον ξυλο μαζι με την βανιλια και το αλκοολ δημιουργουν ενα τελειο συνολο που σου ζεσταινει το στομα και δεν θελεις αυτη η αισθηση να τελειωσει ποτε...Κρεμωδης και κολλωδεις η αισθηση στο στομα, χαμηλη ενανθρακωση, το τελειωμα ειναι βυνωδες, ζεστο και αλκοολικο. Το αλκοολ ειναι στα 13% ABV και ειναι εμφανεστατο απο την αρχη ως το τελος αλλα οχι σε ενοχλητικο βαθμο...
Ο βαθμος που θα της βαλω ειναι 10...ειναι οτι καλυτερο εχω δοκιμασει...
Αν και θα επρεπε εδω να τελειωνε η βραδια οι αλλοι δυο ειχανε αγριες διαθεσεις και ετσι συνεχισαμε με μια Mikkeller Black Whisky. H Mikkeller Black Whisky ειναι η Mikkeller Black παλιωμενη για 3 μηνες σε γαλλικα βαρελια ουισκι. Το αλκοολ ειναι πολυ ψηλα, φτανει τα 17,5 % ΑΒV...Το χρωμα καταμαυρο ο αφρος καφετης αλλα ελαχιστος. Το αρωμα ειναι επισης κορυφαιο, καφες, πικρη σοκολατα, βανιλια, καραμελα, ξυλο και αλκοολ. Η γευση αρκετα γλυκια με πολλα απο τα χαρακτηριστικα του αρωματος. Η αισθηση στο στομα ειναι απαλη, η ενανθρακωση χαμηλη και το τελειωμα ξηρο και αλκοολικο. επισης μια κορυφαια Imperial Stout αλλα εμενα το μυαλο μου ηταν ακομα στην Bourbon County Vanilla Stout .
Βαθμος 9...
Επειδη το πραγμα ειχε παραμαυρισει, οχι βεβαια πως μας χαλαγε, ειπαμε να ανοιξουμε μια ξακουστη βελγιδουλα απο την De Dolle. Ετσι ανοιξαμε την Stille Nacht του 2009. To επιπεδο συνεχισε να ειναι πολυ υψηλο μιας και η Stille Nacht ειναι μια απο τις καλυτερες belgian stong ale για την οποια μας εχει μιλησει ο Chalice εδω για τις χρονιες 2008 & 2006 και επειδη πανω κατω τα πραγματα ηταν ιδια και για την 2009 δεν εχω τιποτα να προσθεσω απλα να συμφωνησω με τον Νικο.
Καπως ετσι τελειωσαμε με οτι πιναμε στο σπιτι του Ροκα και επειδη θελαμε και βολτιτσα πεταχτηκαμε μεχρι το Local για μια Septem Pale Ale και τελειωμα με μια Brew Dog - Tokyo*...
Στην Υγεια σας....
Σπυράκο, κάψιμο ξεκάψιμο, είμαι σίγουρος ότι και με 45 βαθμούς και μέσα στον ντάλα ήλιο, δεν θα υπήρχε τίποτα που να σε κρατήσει από το να δοκιμάσεις την Bourbon County Vanilla Stout :D ... και φυσικά όλα τα υπόλοιπα διαμαντάκια που ήπιατε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια μένα βέβαια, το μεγάλο κάψιμο ήταν ότι μετά πήγατε Local για Septem Pale Ale, αλλά το σώσατε με την Tokyo, που είναι όντως κορυφαία μπυράκλα :)
Πάντα τέτοια κι ακόμα καλύτερα ρε μάγκες!!! ;)
To korifeo tha itan na tis pernate mazi sas stin paralia kai na tis pinate ekei.
ΑπάντησηΔιαγραφήGamata mpironia.
Εγώ πάντως και στην παραλία με 40 βαθμούς και χωρίς ομπρέλα, για μια "Βανίλια" δε θα 'λεγα όχι :D
ΑπάντησηΔιαγραφήΒρε ΑρχιΚαμμένοι... τι φτιάξατε πάλι!!! Καλά δεν περίμενα και τίποτα καλύτερα και μόνο από την ανακοίνωση της σύνθεσης :P
Εξαιρετικά μπυρόνια πάντως και ευχαριστούμε που κάνατε και τον κόπο να μας τα περιγράψατε (φαντάζομαι πως θα ψιλογελάγατε από μέσα σας για τη ζήλια μας)
Πάντως όπως λέει κι ο Θανάσης, το κερασάκι της βραδιάς ήταν πως μετά από τέτοια ομοβροντία πήγατε και για "τελείωμα" στο Local... Αυτό πάει να πει "Support your Local Pub" :D
Καλά οτι και να πω ειναι λίγο. Μία απο τις λίγες φορές που έπαιξα μονο σε βαθμολογίες ανω του 8,5. Πιστεύω οτι ο Σπυράκος την έθαψε την Stone αλλα γούστα ειναι αυτα. Καλά όσο για την Burbon τι να πώ, αφου γλύτωσανε και τα ποτηράκια πάλι καλά, ο Σπύρος αφου την ήπιε κράταγε το ποτήρι του κανα 10λεπτο στη μύτη όσο για τον Ξηνταβελόνη όποτε ρούφαγε πανηγύριζε. Πολύ γέλιο :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για τις άλλες ετικέτες ΟΚ ηταν παραπίσω αλλα ηταν κορυφαίες, η Stille Nacht μου κλεψε την καρδιά και ηταν απ αυτες που δεν είχα ξαναπιεί. Δικαίως έμενε καρτερικά στο ντουλάπι μου.
Το τελείωμα στη Local Pub ηταν το αποκορύφωμα .... δυστυχώς κάποιος απο μάς συνέχισε μεχρι τις πρωινές ώρες πράγμα που δεν αποδείχτηκε και η καλύτερη επιλογή καθώς έσβησε μια τόσο υπέροχη μέρα απο πλευρά παρέας και μπύρας.
Άντε και στα επόμενα, να μαστε καλά και "μαζεμένοι"
Επιτέλους είδα αναλυτικά τι στο καλό ήπιατε εκείνη την ημέρα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΛΑΘΟΣ....ζήλεψα...μπράβο μωρέ ωραία πράματα!
Αλλά το κάψατε τελείως με τη συνέχεια στο Local...
Α ρε ΜΙΧΟ τι &%$$@%$# κάναμε στη Δανία που δε πήραμε τη βανίλια... και να πω οτι ήταν και ακριβή... τέλοσπάντων! Ζήλια ψώρα τώρα!