Κάτι μ’ έχει πιάσει με τις Βρετανικές μικροζυθοποιίες τελευταία, θα το ‘χετε καταλάβει μάλλον, αλλά μάλλον τους είχα σνομπάρει την προηγούμενη χρονιά, οπότε είπα να επανορθώσω. Θα μου πείτε φταίει και η άνοδος κάποιων micros ή ίσως το γεγονός πως κάποιες ξεμάκρυναν απ’ το μαντρί της CAMRA… Μπορεί… αλλά η μπύρα που πίνω σήμερα δεν ανήκει σε κάποια απ’ αυτές τις ζυθοποιίες. Στην μεγάλη πλειοψηφία τους οι 20+ απ’ τις ετικέτες που παράγει είναι cask conditioned και μόλις 3 φτάνουν να εμφιαλωθούν… κι έτσι να φτάσουν και στο ποτήρι ενός Μπυραματιστή στην Αθήνα.
Δεν θα είμαι ο πρώτος εδώ μέσα που θα γράψει για την “Dark Star”, την ζυθοποιία για χάρη της οποίας ο πρόλογος… ο ανταποκριτής μας στο Νησί, ο Δόκιμος, ήταν αυτός που την ξετρύπωσε πρώτος και μας παρουσίασε την “Espresso Stout” τους, εδώ κι ένα χρόνο. Ενδιαφέρουσα και η ιστορία της ζυθοποιίας που στήθηκε σε μια γωνιά του κελαριού μιας pub για να μεταμορφωθεί σε μια κανονική μικροζυθοποιία 7 χρόνια αργότερα, όταν οι δυνατότητες του brew pub δεν μπορούσαν πια να καλύψουν τη ζήτηση: “No one really wanted to leave the cellar of the pub, but apparently more and more people liked drinking the same beers as us, so we needed to brew more…”
Παίρνω λοιπόν την μπάλα για να σας παρουσιάσω μια ακόμα πιο δυνατή (σε αλκοόλ τουλάχιστον) παραγωγή τους:
Dark Star Imperial Stout, 10,5%
"Brewed annually from Maris Otter pale and crystal malt, malted barley, Target and East Kent Goldings hops, it was originally intended only as a stock beer for blending but according to the brewery’s Nigel Hartley “word got out” and it’s now in its third year as a Real Ale in a Bottle."
Σερβίρω την imperial stout μας στο πρέπον για το είδος snifter και με μεγάλη προσπάθεια προσπαθώ να δημιουργήσω ένα ελάχιστου πάχους στρώμα αφρού. Μάταια... ο λιγοστός καφετής αφρός υποχωρεί σε λίγα δεύτερα, αφήνοντας μόνο ένα λεπτό μπεζ-καφετί πέπλο στην επιφάνεια κι ένα ασορτί δακτυλίδι, να φλερτάρει με τις κοκκινωπές ανταύγειες στην περίμετρο του κατά τ' άλλα σκουροκάστανου σώματος.
Δεν θα είμαι ο πρώτος εδώ μέσα που θα γράψει για την “Dark Star”, την ζυθοποιία για χάρη της οποίας ο πρόλογος… ο ανταποκριτής μας στο Νησί, ο Δόκιμος, ήταν αυτός που την ξετρύπωσε πρώτος και μας παρουσίασε την “Espresso Stout” τους, εδώ κι ένα χρόνο. Ενδιαφέρουσα και η ιστορία της ζυθοποιίας που στήθηκε σε μια γωνιά του κελαριού μιας pub για να μεταμορφωθεί σε μια κανονική μικροζυθοποιία 7 χρόνια αργότερα, όταν οι δυνατότητες του brew pub δεν μπορούσαν πια να καλύψουν τη ζήτηση: “No one really wanted to leave the cellar of the pub, but apparently more and more people liked drinking the same beers as us, so we needed to brew more…”Παίρνω λοιπόν την μπάλα για να σας παρουσιάσω μια ακόμα πιο δυνατή (σε αλκοόλ τουλάχιστον) παραγωγή τους:
Dark Star Imperial Stout, 10,5%
"Brewed annually from Maris Otter pale and crystal malt, malted barley, Target and East Kent Goldings hops, it was originally intended only as a stock beer for blending but according to the brewery’s Nigel Hartley “word got out” and it’s now in its third year as a Real Ale in a Bottle."Σερβίρω την imperial stout μας στο πρέπον για το είδος snifter και με μεγάλη προσπάθεια προσπαθώ να δημιουργήσω ένα ελάχιστου πάχους στρώμα αφρού. Μάταια... ο λιγοστός καφετής αφρός υποχωρεί σε λίγα δεύτερα, αφήνοντας μόνο ένα λεπτό μπεζ-καφετί πέπλο στην επιφάνεια κι ένα ασορτί δακτυλίδι, να φλερτάρει με τις κοκκινωπές ανταύγειες στην περίμετρο του κατά τ' άλλα σκουροκάστανου σώματος.
