Δευτέρα 25 Νοεμβρίου 2013

Harveys Imperial Extra Double Stout

Harveys Imperial Extra Double Stout (γνωστή και ως Harveys Imperial Russian Stout), μία μπύρα-θρύλος που τιμά την τεράστια παράδοση της οικογένειας Imperial Stout και αποδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο τη μαστοριά του ζυμώνειν μαυρόμπυρα στο Νησί. Ο Δόκιμος άνοιξε ένα μπουκάλι των 275ml, έχασε σχεδόν το μυαλό του (οσο του έχει απομείνει δηλαδή!) απολαμβάνοντας το περιεχόμενο και αφού ξαναήρθε σε επαφή με το περιβάλλον σας μεταφέρει μερικές εντυπώσεις από αυτή την αληθινά εξαιρετική ετικέτα!

Η συγκεκριμένη μπύρα μας ταξιδεύει νοητά πίσω στις αρχές του 20ου αιώνα, όταν η τσαρική κυβέρνηση πρότεινε στον Βέλγο Albert Le Coq να ζυμώσει την Imperial Extra Double Stout στο έδαφος της Ρωσικής Αυτοκρατορίας.



Έτσι ο Le Coq, ο οποίος είχε ως βάση του το Λονδίνο, δεν θα χρειαζόταν να πληρώνει τους τεράστιους φόρους που χρειάζονταν για να στέλνει τη μπύρα του από το Νησί στη Ρωσία. Η πρώτη φιάλη βγήκε το 1912 από τη νέα ζυθοποιία που τελικά άνοιξε στο Tartu (περιοχή που πλέον ανήκει στην Εσθονία). Ωστόσο, οι κοσμογονικές αλλαγές που ακολούθησαν τον Πρώτο ΠΠ και τη Ρωσική Επανάσταση σταμάτησαν την παραγωγή της μπύρας και το 1921 η ζυθοποιία πέρασε στα χέρια των μπολσεβίκων. Πλέον, μετά από διάφορες αλλαγές στη διεύθυνση της ζυθοποιίας και στην ονομασία της μπύρας, η Imperial Extra Double Stout παράγεται από την αγγλική Harveys και κάθε μπουκάλι φέρει ως ετικέτα ένα αντίγραφο της αρχικής ετικέτας του A. Le Coq, ως φόρο τιμής σε έναν άνθρωπο που βοήθησε τα μέγιστα ώστε αυτό το είδος μπύρας να αποκτήσει το prestige που απολαμβάνει σήμερα από εκατομμύρια μπυρόφιλους.

Η συνταγή τούτης της μαυρόμπυρας που έχει 9% περιεκτικότητα σε αλκοόλ α.φ. συνδυάζει εκλεκτά καβουρδισμένα malts (ποικιλίες Pale, Brown, Amber και Black) και φρέσκους λυκίσκους Fuggles και Goldings, με ζύμωση που συνεχίζεται στο μπουκάλι μετά την εμφιάλωση.



Έχει κατάμαυρο χρώμα που συνοδεύεται από ένα συνεκτικό εκρού αφρό ο οποίος διατηρείται αρκετά και κατόπιν σχηματίζει ένα λεπτό στρώμα. Το άρωμα της μπύρας έχει στοιχεία καβουρδισμένων malts, καπνού και καφέ, τα οποία συνυπάρχουν με μία ευχάριστη αίσθηση κρασίλας και αλκοόλ. Η γεύση παντρεύει τα ψημένα malts, τον καφέ, τη σοκολάτα και τον καπνό με μαύρα φρούτα (μαυροκέρασα, δαμάσκηνα). Υπάρχει επίσης η ελαφριά κρασίλα που ανιχνεύσαμε στο άρωμα. Η επίγευση είναι γλυκόπικρη και μεγάλης διαρκείας, απολαυστικότατη! Η ενανθράκωση είναι μέτρια προς υψηλή. Το γεμάτο σώμα και η κρεμώδης αίσθηση του ζουμιού προκαλούν ανείπωτη ευχαρίστηση στον ουρανίσκο μου ενω το αλκοόλ φαίνεται όταν η μπύρα ζεσταθεί κάπως.

Με πάσα βεβαιότητα μιλάμε για μία κορυφαία ετικέτα, πλήρως ισορροπημένη γευστικά, πολύπλοκη και με ιδιαίτερο χαρακτήρα εξαιτίας της ελαφριάς κρασίλας που εμφανίζει. Δεν είναι απλά μία από τις καλύτερες imperial stout που έχω δοκιμάσει αλλά μία από τις καλύτερες μπύρες που έχω πιει ποτέ και ανυπομονώ να την ξαναπετύχω!

Εις υγείαν όλων των μπυραματιστών,
Δόκιμος

3 σχόλια:

  1. Λοιπόν αγαπητέ Δόκιμε, αυτή η μαυρομπύρα που τόσο ενθουσιασμένα μας περιγράφεις, πρέπει νομίζω να μοιάζει στην Belgian Style Yeti της Great Divide όπου θυμάμαι πως είχα διακρίνει επίσης τη συνύπαρξη καφέ-σοκολάτας αλλά και μαύρων φρούτων και τη βρήκα πολύ απολαυστική!
    Αλλά 275 ml? Μέσα στη γενναιοδωρία αυτοί οι άνθρωποι... :p

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πω πω ρε Δόκιμε , πρέπει όντως να είναι πολύ καλό μπυράκι.
    Ωραία παρουσίαση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Dark Chef, fernei ligo se Belgian Yeti ontws! To mpoulaki mikro alla eutyxws oxi poly akribo ;)

    Eviva, goulia kai sygxwrio to atimo!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή