Σάββατο 16 Νοεμβρίου 2013

Βροχερή. Μουντή. Κατάμαυρη. Τρίτη?

Το λεπόν, η αλήθεια είναι ότι από την τελευταία μας εξόρμηση στη Βρυξέλλα (τις άλλες δεν προλάβαμε να τις επισκεπτούμε), χρωστάμε κάποια πράγματα. Βέβαια, σήμερα σκοπεύω να γράψω για την τελευταία μας μπυρομάζωξη, όποτε μην περιμένετε να διαβάσετε το δεύτερο μέρος του Βρυξελλιάτικου αφιερώματος. Για να έχουμε και μια μικρή αναφορά όμως σε αυτό, μια εκλεκτή μαυρίλα του φεστιβάλ, έβρεξε τα ποτήρια μας στην μάζωξη.



Ο καιρός της Δευτέρας ήταν σχετικά καλός θα έλεγα, η δουλειά πήγαινε καλά, οπότε τι καλύτερο απο ένα τηλέφωνο στον Μίχομ για να κανονιστεί το ραντεβού? Οι ώρες περνούσαν βασανιστικά αργά στα σεμινάρια αλλά δεν ήταν στο χέρι τους να περάσουν. 21.43 και σφύριξε η λήξη. Σε 10 λεπτά ήμουν στο “γήπεδο”. Συμμετέχοντες: οι γνωστοί άγνωστοι. Μίχομ, Γιώργομ, Μαρίαμ, Νατάσσαμ και ο υπογράφων ετούτο το reportage.

Πρίν ξεκινήσει το ματς έπρεπε να πάρουμε δυνάμεις. Και επειδής εδώ πάνω τρώμε καλά το μενού περιείχε πατάτες με μέλι, κόκκινο κρασι και μπαχαρικά, kritharoto με σπιτικές ελιές και λαχανικά και φυσικά, μα φυσικά… κότσι μαγειρεμένο με προσθήκη ζύθου. Υπέυθυνη για τούτο το έγκλημα, η Μαρίαμ. Θα σας έδειχνα φωτογραφίες, αλλά...καταλαβαινετε. Η πείνα υπερίσχυσε και το κότσι εξάφανίστηκε. Κατά τη διάρκεια όμως της “σφαγής” χρειαζόμασταν κάτι για να γλυστράει. De Molen Kopi Loewak was it! Από τις τελευταίες, μιας και σταμάτησε η παραγωγή της άπαξ δια παντός (τύφλα να έχει ο Μπαμπινιώτης). Καφές (προφανώς), σοκολάτα, καραμέλες, σταφίδα (ξανθιά ωσάν τη barbie). Πολύ καλή θα έλεγα, αξίζει τη δοκιμή, αν και προσωπικά λαλώντας ήταν λίγη μπροστά σε αυτές που θα ακολουθούσαν.


Τα λαρύγγια βράχηκαν, η κατάλληλη δόση εσπρέσσο καταναλώθηκε, τα στομάχια γέμισαν με εκλεκτές κρεατολιχουδιές και ήρθε η ώρα για μια μπύρα κλεισίματος (όχι της συγκεκριμένης βραδιάς). Μαζί με την De Struise BlackBerry Albert, οι καλύτερες του Borefts 2013. De Molen Moord & Brand High Ester Rum Barrel Aged. Δεν περιγράφεται. Καφέδες, σοκολάτες, βανίλιες και μια τέλεια rumίλα. Δεν ξέρω τι να πρωτοπώ για αυτή τη μπύρα. Τουλάχιστον καβατζώθηκαν 6 μπουκαλάκια. Συμβουλή: όπου τη βρείτε, την αρπάζεται αμέσως (τη μπύρα εννοώ).



Η μάζωξη όμως τώρα άρχιζε. Οι επόμενες δύο ήταν η αφορμή για το ματσάκι όμως, αφού! Τα φώτα σβήσαν και στην πίστα βγήκε για τρελό headbanging ένα αμερικανάκι. Three Floyds Amon Amarth, μια Imperial Porter. Λυκίσκος, σοκολάτα, καφέδιά, άντε και λίγο δαμάσκηνο. Καλή, δε λέω. Πολύ καλή. Ψιλοαπογοήτευση όμως για τα λεφτά της. Σε άλλη περίπτωση ίσως την ξανάπινα.





Και λέω σε άλλη περίπτωση γιατί έφταιγε η μέρα. Τρίτη. Βροχερή. Μουντή. Κατάμαυρη. Για αυτό μαζευτήκαμε άλλωστε. Μαύρη Τρίτη ήταν, έπρεπε κάπως να βγάλουμε τον πόνο μας., παρέα φυσικά με αμερικάνικα cookies της Hoops3. Black Tuesday λοιπόν.-

Υ.Γ.: Περιμένατε ριβιου της Black Tuesday κουφάλες? Βρείτε την, και πιείτε την.




2 σχόλια:

  1. Μπυρακλες.. Θελουμε review και για Black Tuesday. Και τη Black tuesday την ιδια αμα λαχει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. συμφωνώ!! ο λαός πειν- εεε... ΔΙΨΑΕΙ!!

    Την δοκίμασα και γω στο φεστ την ρουμόμπυρα τους και την ερωτεύτηκα κεραυνοβόλα, ενώ σε κάποιους περίεργους ; ) δεν πολυάρεσε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή