God Bless De Struise…!!!!

Είναι κάποιες φορές που μπορεί για κάποιον μια στιγμή να έχει διαστάσεις τελετουργίας ενώ για κάποιον άλλο να είναι ένα εντελώς ασήμαντο γεγονός ….Αυτό που θέλω να πω είναι ότι νοιώθω πολύ τυχερός που έχω αγαπήσει αυτό το ποτό που λέγεται μπύρα και κάθε φορά που δοκιμάζω μια νέα ετικέτα είναι μια τελετουργία για μένα και μάλιστα πόσο μάλλον όταν έχω την χαρά να δοκιμάσω μια νεα δημιουργία, μιας εκ καλυτέρων ζυθοποιιών στον κόσμο, της De Struise.
H αγαπημένη μας De Struise η οποία δεν στερεύει ποτέ από ιδέες ,προς όφελος των απανταχού μπυρόφιλων, πρόσφατα μας προσέφερε μια νέα σειρά από Imperial Stout.O υπεύθυνος για αυτήν την νέα σειρά ετικετών της De Struise δεν είναι άλλος από τον ιθύνων νου της ζυθοποιίας και μιλώ βέβαια για τον brewmaster της De Struise , Urbain Coutteau. O κύριος Urbain σκέφτηκε λοιπόν να χρησιμοποιήσει σαν βάση την καταπληκτική Black Albert και πάνω σε αυτήν να πειραματιστεί. Αποτέλεσμα τέσσερεις νέες ετικέτες .Εμείς τώρα θα ασχοληθούμε με μια από αυτές (βεβαίως στο άμεσο μέλλον θα ασχοληθούμε και με τις άλλες…), η νέα αυτή ετικέτα ονομάζεται Black Damnation IV – Coffee Club . Έτσι λοιπόν μετά από την πολύ επιτυχημένη συνταγή της πρώτης Black Damnation που ήταν μίξη της Black Albert και της Hell & Damnation της De Molen, τώρα χρησιμοποιεί μόνο την Black Albert όπου το 50% της ποσότητας από την Black Albert που θα χρησιμοποιήσει για την παρασκευή της BD IV – Coffee Club, το αφήνει να ωριμάσει μαζί με ολόκληρους κόκκους καφέ Κολομβίας και έπειτα μαζί με την υπόλοιπη Black Albert την αφήνει να παλαιωθεί για 6 μήνες σε παλιά βαρέλια ρούμι . Αποτέλεσμα μια μπύρα μαύρη σαν την Κόλαση!!!! Για να δούμε λοιπόν τι λέει η νέα αυτή δημιουργία των ¨Των Σκληρών Ζυθοποιιών¨. Σερβίρουμε την BD IV – Coffee Club (περίπου στους 10 βαθμούς) στο όμορφο tulip ποτήρι της και ξεχύνεται ένα κατάμαυρο ζουμί που δημιουργεί πλούσιο καφετί αφρό τον οποίο θα αφήνουμε να πέσει για να αδειάσουμε όλο το περιεχόμενο του μπουκαλιού. Ο αφρός θα πέσει αργά αργά και θα αφήσει ένα δαχτυλίδι λίγων χιλιοστών μέχρι το τέλος.Το χρώμα μαύρο και άραχνο σαν τα άδυτα του Αδη… Το άρωμα μας της τώρα το οποίο μου ¨έσκασε¨ στην μύτη με το που την άνοιξα είναι καταπληκτικό. Καφές εσπρέσο στα καλυτέρα του, ο καφές κυριαρχεί λοιπόν στο άρωμα ενώ διακρίνεις και την σοκολάτα ,την ψημένη βύνη και μια υποψία ξύλου. Το άρωμα του καφέ είναι κυρίαρχο μέχρι το τέλος κάτι που το απόλαυσα ιδιαίτερα μιας και μου αρέσει πάρα πολύ το άρωμα του καλού εσπρέσο. Από γεύση τώρα επίσης καφές και ψημένη βύνη αλλά και μια γλυκιά αίσθηση από σοκολάτα και καραμέλα. Γενικά μια γλυκόπικρη αίσθηση η οποία είναι πολύ ισορροπημένη. Κάποιες στιγμές νιώθεις και την παρουσία του αλκοόλ αλλά και του ξύλου. Η υφή της στο στόμα σου απαλή και βελούδινη με ενθράκωση σε χαμηλά επίπεδα. Ο λυκίσκος απουσιάζει πανηγυρικά κάτι που την κάνει και πιο γλυκιά όσο ζεσταίνεται… Επίγευση μεγάλης διάρκειας , αρκετά ξηρή με το καφέ να έχει και πάλι το πάνω χέρι… Σώμα γεμάτο , αλκοόλ στα 13% ABV το οποίο αν και καταλαβαίνεις την παρουσία του με τίποτα δεν αισθάνεσαι ότι είναι τόσο υψηλό το ποσοστό του . Μια καταπληκτική Imperial (Coffee, θα πρόσθετα) Stout, η οποία ιδιαίτερα σε αυτούς που του αρέσει ο εσπρέσο , σαν εμένα δηλαδή, θα τους χαρίσει μια υπέροχη απόλαυση… Ο βαθμός που θα της βάλω είναι 9…