Bierwerk Aardwolf. Μια ύαινα απ’ τη Δανία "λυμαίνεται" την αφρικανική σαβάνα

Για τον Christian Skovdal Andersen έχουμε ξαναμιλήσει. Μετά το Ølfabrikken και τη Beer Here, το τελευταίο project του ανήσυχου Δανού λέγεται Bierwerk και είναι μια νέα μικρή ζυθοποιία στην άλλη άκρη της γης, τη Νότια Αφρική. Ο Christian μετακόμισε στο Cape Town, αφήνοντας την παραγωγή και διακίνηση της Beer Here στην Søgaards Bryghus και συνεργάστηκε με μια απ’ τις λιγοστές τοπικές ζυθοποιίες (12 μικροζυθοποιίες σε μια χώρα με 50 εκατομμύρια κατοίκους), φτιάχνοντας ενδιαφέρουσα μπύρα και χρησιμοποιώντας τοπικά φρούτα και καρπούς που δεν μεγαλώνουν πουθενά αλλού. Οι τελευταίες πληροφορίες εντοπίζουν τον Skovdal Andersen να έχει μετακινηθεί λίγο βορειότερα, στη ακόμα πιο “παρθένα” Ναμίμπια. Είδωμεν…




Η μπύρα που δοκίμασα από την Bierwerk είναι η Aardwolf και έχει πάρει τ’ όνομά της από ένα τοπικό σαρκοβόρο της Αφρικής, συγγενές με την πιο γνωστή ίαινα και το τσακάλι, το οποίο όμως τρέφεται με έντομα και τρέφει ιδιαίτερη λατρεία στους… τερμίτες!
Πρόκειται για μια stout με πέντε βύνες, μολάσσες και προσθήκη αφρικανικού καφέ, με το αλκοόλ να φτάνει το 8.5%. Σερβίρω στους 12 βαθμούς περίπου, σε βαθύ snifter για να εκμεταλευτώ στο έπακρον τ’ αρώματά της. Μαύρο χρώμα που στη συνέχεια αποκαλύπτει σκούρες κόκκινες ανταύγειες στην επιφάνεια.


Ο αφρός της σκούρος μπεζ, κρεμώδης, φτιάχνει ένα μικρό κεφάλι που όμως θα υποχωρήσει γρήγορα, αφήνοντας τ’ αποτυπώματά του στα τοιχώματα του ποτηριού.





Ένα μπεζ-χακί πέπλο θα συνεχίσει να καλύπτει την επιφάνεια, ενώ ένα ζωντανό δακτυλίδι από φυσαλίδες στο παρασκήνιο θα συνεχίσει μέχρι το τέλος να τροφοδοτεί με μικρά νησάκια το προσκήνιο. Μια όμορφη εικόνα που ζωντανεύει σε κάθε στριφογύρισμα του ποτηριού μας



Στο άρωμα συναντούμε τα χαρακτηριστικά στοιχεία του είδους: ψημένη βύνη, σοκολάτα, καφέ, αλλά και αρκετά spicy στοιχεία και όμορφα μυρωδικά (τι ανακάλυψε ο άνθρωπος στην Αφρική; ) και μια αίσθηση καπνού, από την παλαίωση της “ύαινας” σε δρύινα βαρέλια (στα οποία ο Christian μεταγγίζει πολλές απ’ τις μπύρες του, μια και στην οινοπαραγωγό Νότια Αφρική, τα βρίσκει σε αφθονία και εξαιρετικές τιμές). Ένα αισθησιακό άρωμα που όσο ζεσταίνεται ανεβαίνει και στην εκτίμησή μου.



Η γεύση της σχετικά γλυκιά, με τους λυκίσκους ν’ ανεβάζουν λίγο την πικράδα σε δεύτερο χρόνο και να κερδίζουν στην επίγευση. Συναντούμε παρόμοια στοιχεία με το άρωμα, με τη γλυκιά σοκολάτα να ξεπερνά εδώ τον καφέ και το αλκοόλ να εμφανίζεται διακριτικά, δίνοντας μια αίσθηση απαλότητας. Αυτή την αίσθηση αντισταθμίζει μια ιδιαίτερη, μικρή τραχύτητα στο στόμα και τον ουρανίσκο, σαν από αδιάλυτα μικροσωματίδια, η οποία θα παραμείνει μέχρι τέλους. Το σώμα της μέτριο σε όγκο για stout, αλλά γενικά ικανοποιητικό.



Μια ενδιαφέρουσα πρόταση απ’ τον Christian Skovdal Andersen, ισορροπημένη κι ευκολόπιοτη, σίγουρα κέρδισε με το σπαθί της την ύψιστη διάκριση μεταξύ των αφρικανικών μπυρών (στο RateBeer)
Βαθμολογώ με 8.75 την εμφάνιση, με 9 το άρωμα, με 8.75 τη γεύση και δίνω 8.5 στη γενικότερη αίσθηση. Συνολική βαθμολογία: 8.75 στα 10