Mikkeller - Jackie Brown...a tribute to Quentin Tarantino...

Ως μεγαλος fan του τεραστιου Quentin Tarantino δεν θα μπορουσα να μην δοκιμασω μια μπυρα η οποια εχει παρει το ονομα της απο μια ταινια του και ποσο μαλiστα οταν αυτη η μπυρα εχει φτιαχτει απο τον αγαπημενο μας Mikkel Borg Bjergsø. Ο Mikkel λοιπον εκτος απο πολυ καλος ζυθοποιος ειναι και σινεφιλ και ετσι δανιζεται τον τιτλο μιας υποτιμημενης ταινιας του Tarantino, προσωπικα μου αρεσει παρα πολυ, για να δωσει ονομα σε μια brown ale δημιουργια του, την Jackie Brown αλλα και να αποδοσει φορο τιμης με τον δικο του τροπο στον μεγαλο αυτο σκηνοθετη. Η Jackie Brown (Pam Grier) λοιπον στην ομωνυμη ταινια του Tarantino ηταν μια αθυροστομη αεροσυνοδος η οποια ειναι το κλειδι για να ξεδιαλυνει η αστυνομια μια υποθεση εμποριας οπλων. Επισης ο Mikkel εχει εμπνευστει και απο την πλουσια αφρο κομη της Pam Grier, αν και στην συγκεκριμενη ταινια τα εχει ισιωσει..., για αλλη μια παραλλαγη του γνωστου λογοτυπου της Mikkeller.

Αρκετα λοιπον με τα εισαγωγικα, ας μπουμε στο θεμα μας και να δουμε τι λεει αυτη η μπυριτσα. Η Jackie Brown ειναι μια brown ale οπως ειπαμε και παραπανω με 6 % αλκοολ, με εξι διαφορετικες βυνες (pale, munich, cara-pils, cara-crystal, brown & chocolate), τρια ειδη λυκισκου (nugget, simcoe & centennial) και με νιφαδες βρωμης. Σερβιρουμε την μπυριτσα μας στο ποτηρακι της και δημιουργει ενα πλουσιο κρεμωδη αφρο, χρωματος ανοιχτου καφε , ο οποιος θα διαρκεσει για πολυ ωρα και θα παραμηνει μεχρι το τελος σαν καπακι στην μπυρα μας, υψους, ενος περιπου εκατοστου. Το χρωμα της ειναι σκουρο καφε αλλα με πολλες κοκκινες πινελιες στο φως.

Το αρωμα τα "σπαει"...:)...Mια τελεια μιξη λυκισκου και βυνης. Στην αρχη σου "σκανε" τα γνωστα αρωματα βοτανων και εσπεριδοειδων απο τον λυκισκο, οχι και οτι πιο συνηθισμένο για μια brown ale, αλλα εδω μιλαμε για τον Mikkel που εχει μια ιδιαιτερη αγαπη στους λυκισκους αλλα και σε συνταγες εξω απο τα καθιερωμενα πλαισια. Στην συνεχεια αρχιζουν να παιρνουν μπρος τα malts, σοκολατα, καφες και ψημενη βυνη και δενουν τελεια με τα αρωματα του λυκισκου. Ενα τελεια ισορροπημενο αποτελεσμα.

Απο γευση επισης πολυ καλη. Η σοκολατα , ο καφες, η καραμελα και μια υποψια καπνου δενουν πολυ ωραια με τα πικαντικα τσιμπηματα του λυκισκου.  Το τελειωμα ειναι ξηρο και καπως καπνιστο.
Σωμα μεσαιο, αισθηση απαλη στο στομα και με πολυ ευχαριστη ενανθρακωση.

Θα ηθελα πολυ να την ξαναπιω, αλλα την επομενη φορα να βλεπω και την ομωνυμη ταινια παραλληλα...:)

Απο βαθμολογια ενα 8,75 το εχει χαλαρα...Αλλη μια πολυ καλη δημιουργια του Mikkel...


ΥΓ: Η παρουσιαση ειναι αφιερωμενη στον Μιχο...ξερει αυτος...;)