Μετά απο αρκετό καιρό πήρα την απόφαση να κάνω μια καινούργια παρούσιαση μιας ετικετάς που δοκίμασα. Βέβαια μεσα σε αυτό το διάστημα που μεσολάβησε απο την τευλευταία παρουσίαση που είχα κάνει έχω δοκιμάσει πολλές νέες ετικέτες, κάποιες αδιάφορες αλλες κάλες και κάποιες πολύ καλές και άξιες αναφοράς. Αυτή όμως που με έκανε να γράψω αυτην εδω την παρουσίαση ειναι μια μπύρα που εχει φτιαχτεί απο κάτι τρελούς Δανούς σε συνεργάσια με τον σύνδεσμο αθεϊστών Δανιας (Ateistisk Selskab) που μόνο και μόνο για αυτό έπρεπε να γίνει παρουσίαση αυτης της ετικέτας...
Η ετικέτα στην οποία θα αναφερθώ παρακάτω είναι μια Imperial Stout στα 8,9 % abv και το όνομα αυτής Gudeløs (Godless). Η μικροζυθοποιία που παράγει αυτή την ετικέτα αλλά και κάποιες άλλες πολυ αξιόλογες ετικέτες είναι η Bryggeriet Djævlebryg (The Brewery Devil's Brew) . Οι ιδρυτές της ξεκίνησαν σαν homebrewers το Μάρτιο του 2003 φτίαχνοντας τις μπυρίτσες τους σε μια κουζίνα και το φθινόπωρο του 2005 αποφάσισαν να ξεκινήσουν την δικία τους μικροζυθοποιία. Οι ετικέτες τους παράγονται στις εγκαταστάσεις την μικροζυθοποιίας Herslev στο Roskilde της Δανιας.
Την Gudeløs λοιπόν, που απο την πώληση κάθε φιάλης 1 κορώνα Δανιας παει στο σύνδεσμο αθεϊστων Δανίας , είχα ζήτησει να μου την φέρει πριν κανα 3αρι χρόνια περίπου ενα φιλαράκι που είχε παει Δανία. Μαλίστα οχι απλά μου την έφερε αλλα πήρε και δυο μπουκαλάκια και το ενα το ήπιαμε τοτε φρέσκο, συνοδία με παγωτό καϊμάκι απο το ζαχαροπλαστείο Τούλα στο Παγκράτι (το καλύτερο καϊμακι της Αθήνας) και ηταν ενα όργιο γεύσεων η συγκεκρίμενη δοκιμη...Μετα απο τρια χρόνια ήρθε η ώρα να ανοίξω την δεύτερη φιάλη των 500 ml της Gudeløs συνοδία αυτη την φορα με μια σοκολάτα γάλακτος αμυγδάλου. Με το που ανοίγω το μπουκάλι ξεχυλίζουν τα αρώματάτα της στο δωμάτιο, κάλα ξεκινήσαμε λεω...Την σερβίρω στο αγαπημένο μου teku ποτηρι και δημιούργει ενα πολύ πλούσιο αφρό χρώματος ανοιχτό καφέ ο οποίος αργα αλλα σταθερά θα πέσει...Το χρώμα της μαυρο και άραχνο οπως προβλέπεται άλλωστε...
Το άρωμα της τώρα είναι τούμπανο...καφες εσπρέσσο, μαύρη σοκολάτα, καβουρδισμένη βύνη, λικέρ, κατι απο μαυρα φρουτα και βεβαιώς αλκοολ που ειναι αρκετά έντονο...Παρόμοια αίσθηση και στην γεύση με τον καφέ και την μαύρη σοκολάτα να κυριαρχουν και να νοιώθεις έντονα την πικρίλα τους που μαζι με την πικράδα του λυκίσκου δημιουργόυν ενα αρκετα πικρό αποτέλεσμα αλλα τοσο οσο πρεπει. Η αίσθηση στο στόμα είναι πολυ απαλή και κρεμώδη, με καλή ενανθράκωση παρα τα χρόνια που εχουν περάσει απο την εμφιάλωση της. Το σώμα της γεμάτο και η επίγευση ξηρή και πικρή με μεγάλη διάρκεια με την σοκολατα, τον καφέ και το αλκοόλ να μενουν για αρκετα λεπτά...
Μια πολυ καλη Imperial Stout οπως ειναι επισης πολυ καλες ολες οι ετικετες που εχω δοκιμασει απο την Bryggeriet Djævlebryg και κυριώς οι Ιmperial Stout, τις οποιες τις είχαμε δοκιμασει στο φεστιβαλ της Δανιας το 2012 και μας ειχαν αφησει τις καλύτερες των ενυπώσεων...
Βαθμός...9
Η ετικέτα στην οποία θα αναφερθώ παρακάτω είναι μια Imperial Stout στα 8,9 % abv και το όνομα αυτής Gudeløs (Godless). Η μικροζυθοποιία που παράγει αυτή την ετικέτα αλλά και κάποιες άλλες πολυ αξιόλογες ετικέτες είναι η Bryggeriet Djævlebryg (The Brewery Devil's Brew) . Οι ιδρυτές της ξεκίνησαν σαν homebrewers το Μάρτιο του 2003 φτίαχνοντας τις μπυρίτσες τους σε μια κουζίνα και το φθινόπωρο του 2005 αποφάσισαν να ξεκινήσουν την δικία τους μικροζυθοποιία. Οι ετικέτες τους παράγονται στις εγκαταστάσεις την μικροζυθοποιίας Herslev στο Roskilde της Δανιας. Την Gudeløs λοιπόν, που απο την πώληση κάθε φιάλης 1 κορώνα Δανιας παει στο σύνδεσμο αθεϊστων Δανίας , είχα ζήτησει να μου την φέρει πριν κανα 3αρι χρόνια περίπου ενα φιλαράκι που είχε παει Δανία. Μαλίστα οχι απλά μου την έφερε αλλα πήρε και δυο μπουκαλάκια και το ενα το ήπιαμε τοτε φρέσκο, συνοδία με παγωτό καϊμάκι απο το ζαχαροπλαστείο Τούλα στο Παγκράτι (το καλύτερο καϊμακι της Αθήνας) και ηταν ενα όργιο γεύσεων η συγκεκρίμενη δοκιμη...Μετα απο τρια χρόνια ήρθε η ώρα να ανοίξω την δεύτερη φιάλη των 500 ml της Gudeløs συνοδία αυτη την φορα με μια σοκολάτα γάλακτος αμυγδάλου. Με το που ανοίγω το μπουκάλι ξεχυλίζουν τα αρώματάτα της στο δωμάτιο, κάλα ξεκινήσαμε λεω...Την σερβίρω στο αγαπημένο μου teku ποτηρι και δημιούργει ενα πολύ πλούσιο αφρό χρώματος ανοιχτό καφέ ο οποίος αργα αλλα σταθερά θα πέσει...Το χρώμα της μαυρο και άραχνο οπως προβλέπεται άλλωστε...
Το άρωμα της τώρα είναι τούμπανο...καφες εσπρέσσο, μαύρη σοκολάτα, καβουρδισμένη βύνη, λικέρ, κατι απο μαυρα φρουτα και βεβαιώς αλκοολ που ειναι αρκετά έντονο...Παρόμοια αίσθηση και στην γεύση με τον καφέ και την μαύρη σοκολάτα να κυριαρχουν και να νοιώθεις έντονα την πικρίλα τους που μαζι με την πικράδα του λυκίσκου δημιουργόυν ενα αρκετα πικρό αποτέλεσμα αλλα τοσο οσο πρεπει. Η αίσθηση στο στόμα είναι πολυ απαλή και κρεμώδη, με καλή ενανθράκωση παρα τα χρόνια που εχουν περάσει απο την εμφιάλωση της. Το σώμα της γεμάτο και η επίγευση ξηρή και πικρή με μεγάλη διάρκεια με την σοκολατα, τον καφέ και το αλκοόλ να μενουν για αρκετα λεπτά...
Μια πολυ καλη Imperial Stout οπως ειναι επισης πολυ καλες ολες οι ετικετες που εχω δοκιμασει απο την Bryggeriet Djævlebryg και κυριώς οι Ιmperial Stout, τις οποιες τις είχαμε δοκιμασει στο φεστιβαλ της Δανιας το 2012 και μας ειχαν αφησει τις καλύτερες των ενυπώσεων...
Βαθμός...9
Πάει καιρός ναι, αλλά ξαναχτυπάς βλέπω Monk με κάτι σπέσιαλ που -χωρίς φυσικά να έχω δοκιμάσει- μόνο από το όνομα και τη "φιλοσοφία", είναι σίγουρα άξιο αναφοράς!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦαίνονται πολύ ωραίοι αυτοί οι άθεοι Δανοί, νομίζω πως μέχρι και η Ελένη Λουκά θα πειθόταν να δοκιμάσει την αντίχριστη αυτή μπύρα... :p
p.s. η Τούλα στο Παγκράτι λέει τρελά για το παγωτό μουστάρδα (καμία σχέση με κανονική μουστάρδα, μόνο λόγω χρώματος)
Καλα ναι και το παγωτο μουσταρδα τα σπαει της Τουλας...βεβαιως και δεν είναι μουσταρδα ειναι κομματακια καραμελας, ανθομελο και καβουρδισμενα αμυγδαλα...
Διαγραφή