Stone Brewery. Ο “πετροπόλεμος” ξεκίνησε. Είσαι άξιος να πολεμήσεις;

“This is an aggressive ale. You probably won’t like it. It is quite doubtful that you have the taste or sophistication to be able to appreciate an ale of this quality and depth. We would suggest that you stick to safer and more familiar territory–maybe something with a multi-million dollar ad campaign aimed at convincing you it’s made in a little brewery, or one that implies that their tasteless fizzy yellow beverage will give you more sex appeal. Perhaps you think multi-million dollar ad campaigns make things taste better. Perhaps you’re mouthing your words as you read this.”

Αυτό το άκρως προκλητικό κείμενο αναγράφεται στο πίσω μέρος του μπουκαλιού της “Arrogant Bastard Ale”, της μπύρας που από τότε που δημιουργήθηκε, το 1997, αποτέλεσε το σήμα κατατεθέν της “Stone Brewery”, της πρωτοεμφανιζόμενης τότε μικροζυθοποιίας, που με το προκλητικό ταμπεραμέντο και τη νοοτροπία του “φτιάχνουμε τις καλύτερες μπύρες που υπάρχουν κι όποιος διαφωνεί να πάει να…”

Όταν ο Greg Koch και ο Steve Wagner ένωναν τις δυνάμεις τους για να φτιάξουν μια ζυθοποιία διαφορετική από τις άλλες, είχαν ήδη στο ενεργητικό τους αρκετά χρόνια ενασχόλησης  ως ερασιτέχνες ζυθοποιοί, αλλά και ως λάτρεις της craft σκηνής, πηγαίνοντας από φεστιβάλ σε φεστιβάλ και επισκεπτόμενοι πολλές από τις μικροζυθοποιίες, εκείνα τα πρώτα χρόνια της αμερικανικής “craft beer revolution”. Στο μυαλό τους είχαν ένα στόχο. Να φτιάξουν μπύρες πιο γεμάτες σε γεύση και πιο ιδιαίτερες από αυτές που κυκλοφορούσαν τότε. Μπύρες σαν αυτές με τις οποίες πειραματίζονταν τότε μόνο μερικοί “τυχοδιώκτες” homebrewers, αλλά οι ακόμα “συντηρητικές” μικροζυθοποιίες της εποχής δεν τολμούσαν να βγάλουν στην αγορά. Μπύρες που όλοι ονειρεύονταν, αλλά κανείς δεν είχε τολμήσει έως τότε να προσφέρει στο κόσμο.

1996. Κόβοντας την κορδέλα στα εγκαίνια της Stone

Ας αφήσουμε την ιστορία της Stone προς το παρόν κι ας γυρίσουμε στο μπουκάλι της Arrogant Bastard… Στο εμπρός μέρος, το διάσημο πλέον δράκο της Stone με το mug στο χέρι μας κοιτά εξίσου περιφρονητικά, προκαλώντας μας να διαψεύσουμε τα λεγόμενά του…
Δεν ήθελα πολύ ακόμα… Η αναμέτρησή μου με τις “you ‘re not worthy” προκλήσεις του Greg Koch, του “κακού παιδιού” της αμερικανικής craft beer σκηνής, ήταν από καιρό αποφασισμένη, όταν είχαν εμφανισθεί εκείνα τα 660άρια (22oz) μπουκάλια της Stone, στις σελίδες του Cracked Kettle. Η φημισμένη Russian Imperial Stout ήταν η μπύρα που έψαχνα να βρω καιρό τώρα, αλλά η Arrogant Bastard προσωποποιούσε την πρόκληση. Μια smoked porter ολοκλήρωσε την παραγγελία γνωριμίας μου με τη Stone. Θ’ αποδειχθώ άραγε άξιος;

Σερβίρω την Arrogant Bastard Ale στ’ ομορφότερο κατ’ εμέ απ’ τα ποτήρια που έχουν κυκλοφορήσει με το λογότυπό της, αυτό με τα δυο μπουκάλια που σχηματίζουν Χ, πίσω απ’ το κεφάλι του δράκου.
Κοκκινωπή στο χρώμα, σχετικά διαφανής, φτιάχνει μεγαλόπρεπο κεφάλι από πλούσιο, κιτρινωπό προς μπεζ αφρό, με ζωηρό ανάγλυφο. Ο αφρός θα υποχωρήσει γρήγορα, αφήνοντας όμως ένα μικρό καπάκι μέχρι τέλους.

Άρωμα σχετικά γλυκό, με τα malts να υπερισχύουν του λυκίσκου, ο οποίος όμως είναι πάντα εμφανής. Κέικ φρούτων, σταφίδα, σοκολάτα γάλακτος, είναι μερικά από τ’ αρώματα που έρχονται στο μυαλό.
Η γεύση της γλυκιά στη αρχή, καυστικά πικρή στη συνέχεια, σε ξαφνιάζει και σε προβληματίζει με τις διακυμάνσεις της. Ο roasty χαρακτήρας των malts πολιορκείται από τα χτυπήματα του λυκίσκου που επικρατεί στις εντυπώσεις, επιβάλλοντας μια μακρά πικρή επίγευση.
Απαλή η υφή στο στόμα, με μέτριο προς γεμάτο σώμα. Αν και το αλκοόλ της μόλις ξεπερνά τους 7 βαθμούς, το νιώθεις σαν μια βόμβα που προσγειώνεται στο στομάχι σου. Πλούσια και πολυδιάστατη, μπορεί να χάνει στην ισορροπία, αλλά ποτέ δεν είχε στόχο να θεωρηθεί ισορροπημένη.
Ο πόλεμος ξεκίνησε. Είσαι άξιος να πολεμήσεις;

Συνεχίζεται…